Alþýðublaðið - 18.07.1956, Page 6

1
Alþýgybjagi«
Miðvikudagur 18. júlí 1958
WUHU Blú
Sftni 1473
Þ j óðvega-lögregian
(Uode Two)
j Afar spennandi ný bandarísk
; kvikmynd.
i| ílaíph Meeker
Elaine Stewart
Sally Forrest
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
; Bönnuð börnum innan 14 ára.
AUSTMR"
&XEJAR Blð
Einvígið í myrkrinu
Geysispennandi og viðburða
rík ný amerísk kvikmynd i
litum, byggð á ævi James Bo-
wie, sem frægur var meðal
Indíána og hvítra manna í
Suðurríkjunum fyrir bardaga
afrek og einvígi. Aðalhlutv.:
Alan Ladd
Virginia Mayo
Bönnuð innan 16 ára.
Sýnd kl. 9.
Síðasta sinn.
TRIPOLIEI0
— 1182 —
Fyrir syndaflóðið
Keimsfræg ný frönsk stór-
mynd, gerð af snillingnum
André Cayatte. Myndin var.
Verðlaunuð á kvikmyndahá-
tíðinni í Cannes 19-54. Mynd
þessi er talin ein sú bezta, er
tekin hefur \erið í Frakk-
landi.
Marine Vlady
Clément-Thierry
Sýnd kl. 5 og 9.
Danskur texti.
Bönnuð innan 16 ára.
NVJA Blð
— 1541 —
LOKAS
9TJÖRNUBI0
Læknirinn
(Bad xor each other)
Spennandi ný amerísk lækna
mynd um störf þeirra og von-
brigðin, sem þeim ber dag-
lega að höndum. Með aðalhlut
verk fara hinir vinsælu Ieik-
arar:
Charlton Heston
Lizabeth Scott
Sýnd kl. 7 og 9.
Ú tilegumaðurinn
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5.

MiIIjón punda seðillinn
(The miílion pound note)
Bráðskemmtileg brezk lit-
mynd gerð eftir samnefndri
sögu eftir Mark Twain.
Gregory Pack
Ronald Squire
Jane Griffiíhs
Hláturinn lengir lífið.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Lokað.
I Leiksýnínga-
I skipið
SHOW-BOAT
e
I sýmng í kvöld kl. 20.00
■
■
■ Aðgöngumiðasala í Iðnó frá
• kl. 21 dag.
Sími 3191.

EfilC BAUME
^ Bráðskemmtileg söngva- og s
^dansmynd með
S Kathryn Grayson,
S Ava Gardner,
S Howard Keel og
S Joe E. Brown
S í aðalhlutverkum.
i Sýnd kl. 7 og 9.
Hafnaríjarðar
Vesturgötu S.

HAFMAR-
FJAR&AABIÖ
— 9248 —
Týncli gim-
steinninn
Afar spennandi ný amerísk
sakamálamynd í litum.
Aðalhlutverk:
John Payne
Mary Murphy
Sýnd kl. 7 og 9.
•í
Heimasímar;
§132 og am,
(■ * ■ » ■ ».B « ■ ■ B.B •»»* B • *
lúseigendur
Ínnumst allskonar vatn<»-
og hitalagnir.
Hitalagnir sJ,
Akurgerði 11-
Cantp Kaox B-5
í sumarleyfið.
Fyrir dömur:
Hauðar, bláa, grænar,
brúnar
Kr. 168.00.
Fyrir herra:
Kr. 178.00.
T o 1 e d ó
Fischersunái.
BliEBWC'
ALLTAF HJÁ Þ
t

155. DAGUK
Hraðferðir
byrja með næstu ferð sem verð-
ur frá Kaupmannahöfn 20. julí
um Færeyjar til Reykjavikur.
Síðan fer skipið annan hvein
föstudag frá Reykjavík og
Kaupmannahöfn til miðs sept-
embermánaðar.
Flutningur með ferðinni frá
Kauppmannahöfn 20. júlí ósk-
ast tilkynntur sem fyrst til
skrifstofu Sameinaða í Kaup-
mannahöfn.
Skipaafgreiðsla Jes Zimsen.
— Erlendur Pétursson. —
Það var þá.fvrst að Mína hallaði sér eitt andartak að Kent
Freer eins og hana þrvti mátt — en aðeins eitt andartak. Kent
Iagði arrninn um öxl henni, eins og hann vildi styðja hana,
en þess þurfti ekki með.
Freer steig inn í bifreið sína fvrir utan kirkjugarðinn.
Hann ók niður að veitingakrá Gilberts Faggion. Hann hafði
séð Faggion sitja á aftasta bekk í kirkjunni og vissi að hann
mundi vera kominn heim.
Fundum þeirra bar saman rétt fyrir innan þröskuldinn.
Þjónninn og aðstoðarmenn hans voru að búa allt undir kvöld-
ið. Flöskur voru bornar fram, glösum var raðað á skutul, rnat-
arlykt barst inn úr eldhúsinu. Einhvers staðar hevrðist híátur
og samtal. Faggion rétti út sér, er honum varð litíð á Kent.
Aftur? hugsaði hann með sér, ég er ekki viss um að ég geti
stillt mig um að veita viðnám í þetta skiptið. Hann gekk til
móts við Kent og rétti honum hönd sína.
...Eg ætla ekki að segja neitt,“ sagði hann. „Það mundi
hvort eð er láta einkennilega í eyrum, svo að ég tel heppi-
legast að sleppa því.“
Feer rétti einnig fram hönd sína_ Svo tókust þeir þegj-
andi í hendur.
.,Má ég bjóða þér eitthvað að drekka?“ spurði Faggion.
„Jæja, Zoramyan gamli hlaut hina virðulegu útför.“
..Láttu mig hafa eitthvað sterkt.“ mælti Kent Freer. ..Míná
var dásamleg. Það var fyrst í kirkiugarðinum, sem hún lét
bugast. og þó aðeins eitt andai’tak.“
„Hún bognar ekki,“ sagði Faggion. „Konur eins og húii
eru ekki að flíka sorg sinni, fremur en öðrum tilfinningum.
Hún geymir hana í hjarta sínu og heldur lífinu áfram á sömu
braut og hún veit að hann mundi helzt kjósa.“
„Já,“ svaraði Kent Freer, „hún ætlar að halda verzlun-
inni áfram.“
.,Auðvitað,“ sagið Faggion. „Um annað er heklur ekki
ræða.“ Það blikuðu tár í augum hans. Karlmannstár. Þau
voru ekki nein afsökunarbeiðni.
Kent Freer var öldungis rólegur. Hann kveikíi sér í vindl-
ingi_ „Við skulum gleyma þessu,“ sagði hann. „Það hefur hvort
eð er enga þýðingu. Eg hafði þar í rauninni ekki neins réttar
að krefja, svo að þetta er útrætt mál.“
,.Er það víst?“ spurði Faggion hikandi.
„Öldungis víst.“
Þeir gengu að skenkiboroinu og fengu sér í staupinu.
Og á meðan þeir drukku ur glösum sínum varð þeim ljósi
að sumt yrði, þátt fyrir allt aldrei eins cg það hafði áður verið,
því að það eru vissir hlutir, sem karlmenn geta ekki gleymt.
En um fiandskap þeirra í milli var þó ekki lengur að ræða.
Það eftirlétu þeir umheiminum. Það hlaut að vera eitthvað
það óþægilegasta, sem fyrir nokkurn karlmann gat komið, að
festa ást á konu, hugsaði Gilbert Faggion með sér.
Áítundi kafli.
Það var í ágústmánuði að Mercia sagði við Kent: ,.Nú eru
skilnaðarmál mín komin í lag og þess verður vonandi ekki
langt að bíða. að þú . . . . “
Þau lágu í sólskininu í grasi vaxinni hæð fyrir ofan borg-
ina. Mercia hvíldi höfuðið á armi sér. Hörund hennar var br.únt
af sól og hún var glöð og hamingiusöm. Freer lá á grúfu í
grasinu og reykti. Þau höfðu haft með sér mat og áfengi.
Kún strauk mjúklega arrn hans.
„Það verður hátíðisdagur, ástin mín,“ sagði hún, „og löng
hátíðarnótt.“
Kent tuggði strá og varaðist að líta framan í hana.
„Það er einkennilegt hvílíkan ótta setur að mér á stuhd-
um,“ varð honum að orði.
Það var kjarnorkusprengjan, sem hann hafði í huga, en
hún misskildi orð hans.
„Hvers vegna?“ spurði hún. „Þú veitzt að þér er óhætt
að treysta mér. Þú veitzt að ég ann þér heitara en orð fá lýst,
vinur minn.“
Hann klappaði henni á andlegginn." Eg efast ekki um
það,“ sagði hann.
,.Eg elska þig óumræoilega heitt og ég vil alitaf vera hj'á
þér,“ malaði hún.
Hann hló og færði sig lítið eitt fjær henni.
„Áður trúði ég þessari játningu þinni og tók hana bók-
staflega,“ sagði hann. „Nú bæti ég þrern orðum við í hug-
anum í hvert skipti, sem ég heyri slíka yfirlýsingu af vöxum
þínuxn, — þú elskar óumræðilega heitt — þangað til næst.“
,.Þú þarft ekki að kvíða því, að það komi 'fvrir aítur,“
mælti hún lágt.
..Það geri ég held.ur ekki,“ varð honum að orði.. „Ma'ður
kvíðir ekki því óhjákvæmiléga.“
Hann settist upp, alvarlegur á svip.
„En ég elska þig í raun og sannleika,“ sagði hún af dýpstú
einlægni. „Loksins, og í fyrsta skipti er ég ástfangin fvrir al-
vöru. Eg veit hvaða þýðingu það hefur, Eg á þá.ósk cina, að
fórna mér fyir þig’ og veita þér alla þá aðstoð, er ég rná. Og þó
að ég segi sjálf frá, þá hef ég áreiðanlega hæfileika ,til þess.
***£»■ » »J>J>m wsí=«
B JLfJiMPJL*WM »t JT T