Alþýðublaðið - 29.04.1920, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
af greiðslum félaga eða einstakra
manaa aðeins greiðslur í pósti.
Hönnum er því hvorki bannað
að senda i pósti, eða taka með
sér tii útlanda, ávísanir né víx'a
á útlönd, þv( að ávísanir og vfxl
ar eru ekki peningar, enda þótt
þetta sé aðal gjaldmiðillinn við
átiönd.
í fjórða lagi er landsstjórninni
auðvitað hvergi bannað að ráð
stafa sínum eigin fjárgreiðslum.
En slfkar ráðstafanir lenda á þeim
þröskuldi, að bankarnir, sem ættu
að yfirfæra til útlanda slíkar
greiðslur, verða að fá leyfi við
skiftanefndar.
Landsstjórnin hefir á þenna
hátt sett sjálfa sig undir viðskifta-
nefndina, og þarf ekki að undir-
strika hve fráleitt það er. Hún
hefir auk þess með þögninni
undanþegið íhlutun viðskiftanefnd-
ar, inneignir og lánstraust einstak-
lÍDga og félaga erlendis, sem og
ávísanir þeirra og vfxla á útlönd.
Reglugerðin er sjálfsagt gerð í
góðri meiningu, en að orðabgi
er hún ekki neitt meistarastykki.
Þau ,göt“, sém á henni eru, sýn-
ast nægilega víð til þess, að þeir,
sem kæra sig um, smjúgi gegnum
þau. Ef þessar ráðstafanir eiga að
verða að nokkru gagni og annað
en hefndarherferð á hendur bönk-
unum, þá verður viðskiftanefndin
að fara eftir öðrum reglum en
þeim, sem standa í reglugerðinni.
(Framh.)
Héðinn Valdimarsson.
Kosoúpnar í Damörka
Hér fer á eftir tilkynning frá
ræðismanni Dana hér, dagsett í
gær. Iiún breytir í engu þeim
úrslitum, er áður' voru kunn, en
er nokksru nákvæmari í heildar-
tölunum. í gær var sagt hér í
blaðinu, að vinstrimenn hefðu
unnið 3 sæti, en eftir þessu eru
þau 4:
„Eftir þeirri talningu við þing-
kosningaraar, sem nú eru fyrir
hendi, hafa atkvæði fallið þann-
ig, að:
Vinstrimenn hafa fengið 350,407
atkv., jafaaðarmenn 299 692 atkv.,
íhaldsmenn 201,031 atkv„ rót-
tækir vin^tnmenn 122,144 atkv.,
iðarekend-flokkurinn 29.279 atkv..
Centram (prófessor BircU) 9055
atkv., óhaðtr jafnaðarmenn (M ir-
Ott) 7,255 atkv. og vinstri jafnað-
armenn 3 807 atkv.
Enn þa tufír ekki verið kosið
í Færeyjum“.
Að öðru leyti vísast til þess,
sem stóð í blaðinu i gær.
Reimleikinn á hiMl
Eitthvað hefir verið minzt á
reimleik þann, er gerðist á Kvía-
bekk f Ólafifirði í vetur, en alt
hefir það verið á reiki og fult af
missögnum. Er þvf hér tekin upp
lýsing, sem birtist í 5 tölubl.
»Framsc, á þessum draugagangi,
eftir sjálfan bóndann á Kvfabekk,
Rögnvald Rognvaldsson:
»Laugardaginn 29. nóv. s.l. var
tekin gröf að Ifkt Bjarna sáluga
Gtslasonar frá Hreppsenda, f hin
um forna grafreit Kvíabekkjar
prestakalls. En sökum þess, að
vinir og vandamenn hins látna
fyrirhuguðu, að ekkja Bjarna sal.
yrði lögð í sömu gröf á sínum
tíma, þá varð ekki hjá því kom-
ist að gröf þessi tæki töluvert
pláss í kirkjugarðinum. Kom því
upp við grafartektina talsvert áf
lausum beinum og þrjár kistur,
sem allar varð að taka frá svo
að hægt væri að koma þessu í
verk.
Um eða eftir dagsetur að kvöldi
dags þess, er jarðarförin fór fram,
fór Kristján sonur minn að taka
hey í hlöðu, sein stendur um 2—3
faðma frá kirkjugarðinum, en þeg-
ar hann opnaði hlöðudyrnar, sér
hann hvar maður stendur inni við
heyið og horfir fram. Ætlar Krist-
ján að þrífa til hans en fær hvergi
á honum tekið og sér að vera
þessi líður með fram heyinu út
að vegg og hverfur þar. Fór
Kristján þá að leita að ljósáhaldi
og kveikir en verður einkis var
meðan hann var að taka heyið.
Nú ber ekkert til tíðinda þar
til nóttina milli i. og 2, des. Þá
dreymir mig að ég þykist ætla
að ganga út, en þegar ég kem
að útidyrahurð, sé ég hvar mað-
( ur liggur á hurðinni innanverðu.
Þykir mér maður þessi kalla tií
mfn og b ðja mig að koma sér
til hjá'par, þvf að hér sé sá úti
fyrir, sem ekkert erindi eigi í
bæinn Þykist ég þá hlaupi strax
á hurðina, en finn um leið, að
hurðin er að ganga af hiörunum
Og koma i fang mér. Vtl ég þá
kalla á hjálp í bæinn, en við það
vaknaði ég og var þá farjnn að
lata tlla í svefni. — Er þá liðið
langt af nótt, en ég Iigg nú vak-
andi og athuga draum minn.
Svo er háttað baðstofu á Kvfa-
bekk, að skilrúm er um þvera
baðstofu miðja og tvö hliðarher-
bergi undir vesturhlið í suðurenda.
Er annað herbergið svefiistofa
okkar hjónanna, en norðutpirtur
baðstofunnar ætlaður flestu öðru
heimilisfólki. — Hefi ég nú legið
vakandi sem fyr segir alt að hálf-
um klukkutíma, en heyri þá há-
reysti og skark í frambaðstofu.
Fór það mjög vaxandi og sein-
ast kveður svo ramt að, að ég
fer að svipast eftir hvað um sé
að vera og kemst þá að raun
um, að ekki er alt með feldu.
Tveir drengir um fermingaraldur
sváfu þar saman í rúmi, en voru
nú báðir vakandi og sjá mann
koma að rúmi þeirra og vill sá
draga rúmfötin ofan af þeim.
Strákar vilja ógjarnan missa af
að óreyndu og halda fast á móti
og er togast á af nokkru afli svo-
að brakar f rúminu, Dettur nú
öðrum stráksa það snjallræði f
hug, að hann hrækir á veru þessa,
en við það sleppir hún þegar öll-
um tökum og svífur að næsta
túrni. í þvf sváfu stúlkukrakkar
þrír og tekst þar nú sami leikur-
inn, sem fyr segir, og þó þeim
mun harðari, að nú rifnar ver af
yfirdýnu stúlknánna. Var þá Ijós
kveykt, en við það hvarf svipur
þessi á burt.
(Framh.)
Perú og Bolma.
Deilur allmiklar hafa staðið
milli ríkjanna Perú og Bolivíu f
Suður Ameríku. Höfðu þær nær
því leitt til styrjaldar milli rfkj-
anna. En Perú kvaddi Bmdarfkí
Norður-Amerfku til milligöngu,
svo ekki mun verða úr stríði.
Orsökin var árás á sendisvéit Perú
í Lapar í Bolivíii.