Alþýðublaðið - 03.01.1957, Síða 6

Fimmtudagur
. janúar 1957
GAMLA Bfð
j Símí 1475.
Morgunn lífsins
eítir Kristuiann GuSmunds-
5'scn. Þýzk mynd með ísl. skýr
ingartexta.
Heidemarie Hatheyer
Wilhelm Borchert
Sýnd kl. 5, 7 og 9.

Alþýð u b!aó;5
HAFNAR-
FJARÐARBlÓ
: Norðurlanda-frumsýning
á ítölsku myndinni
Bannfærðar konur
(Donne Proite)
“■í.
AUSTUR-
BÆJAR BfÓ
SÍ3D0.Í 138í.
Ríkkarður Ijóns-
hjarta og
krossfararnir
(King Richard and the Cru-
• saders)
Jdjög spennandi og stórfeng-
leg, ný, amerísk stórmynd í
litum, byggð á hinni frægu
sögu eftir Sif Walter Scott.
Myndin er sýnd í

WÓDLEÍKHtíSID
>
> ^ >
^ Tehús Ágústmánans ‘í
^Sýning í kvöld klukkan 20.^
$ Töfraflautan
^ ópera eftir Mozart. ^
^ Sýning föstudag klukkan 20.^
Synno ve Christensen i
72

Ferðin til tunglsins
;;Ný áhrifamikil ítölsk stór-
mynd. Aðalhlutverk leika:
Linda Darnell
Anthony Quinn
Giulietta Masina
þekkt úr ,,La Strada”
Sýnd kl. 7 og 9.
Danskur texti.
Aðalhlutverk:
George Sanders,
Virginia Mayo,
; Rex Harrison,
Laurence Harvey.
; Bönnuð börnum.
Sýrtd kl. 5, 7 og 9.
NÝJA Bfð
D e s i r é e
Giæsileg og íburðarmikil am
erisk stórmynd tekin í De
Lux-litum og Cinemascope.
Sagan um Desirée hefur kom
ið út í ísi. þýðingu og verið
íesin sem útvarpssaga. Aðal-
hlutverk:
Marlon Brando
Jean SimmoRS
Michacl Rennie
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLIBÍÓ
MARTY
Myndin hlaut eitirtalin OSC-
AR-verðlaun árið 1955:
1. Sem bezta mynd ársins. 2.
Ernest Borgnine fyrir bezta
leik ársins í aðalhlutverki. 3.
Delbert Mann fyrir beztu leik
stjórn ársins. 4. Paddy Cliay-
efsky fyrir bezta kvikmynda-
handi-it ársins. MARTY er
fyrsta ameríska myndin, sem
hlotið hefur 1. verðlaun í;
(Grand Prix) á kvikmynda-
hátíðinni í Cannes. MARTY
hlaut Bambi-verðlaunin í
Þýzkalandi sem bezta amer-
íska myndin sýnd þar árið
1955. MARTY hlaut Bodil-
verðlaunin í Danmörku sem
bezta amerísk» myndin sýnd
þar árið 1955.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
S —6— s
sBarnaleikrit eftir Bassawitz. ^
^ Þýðandi: Stefán Jónsson. ^
^ Leikstjóri: Hildur Kalman. ^
^ Músík eftir Schamalstich. ^
^ Hljómsveiíarstjóri: ^
^ Dr. Urbancic. ^
^ Frumsýning laugardag 5. jan.)
kl. 15. >
s s
S Aðgöngumiðasalan opin frá S
^kl. 13.15 til 20. >
:Tekið á móti pöntunum. S
• Sími 8-2345, tvær línur. S
• I \
S Pantanir sækíst daginn fyrir ^
S sýningardag,. annars seldar ^
S öðrum. S

Hirðfíflið
(The Court Jester)
Heimsfræg ný amerísk gam- ;
ánmynd. Aðalhlutverk:
Ðanny Kaye.
; Þetta er myndin, sem kvik-
; rayndaunnendur hafa beðið
eftir.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
STJÖRNUBfÓ ;
Köíiaa mín vill giftast |
(■Let’s Do It Again)
; Bháðskeínmtileg og fyndin ný ;
' asnerfsk söagva- og gaman-;
■ mynd í Technieolor, með hin
; um vinsæiu leikurum
Alde Ray
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
öxmumst allskonar vatn*- ;
og hitalagnir.
■
■
Hitalagnir sJ. j
AknrgerTH 41.
C*mp Knox B-S. *
sjémasmi.
MinmngarspjöM fást h'á: j
Happdrætri DAS, Austur-
strætí 1, sími 7757. ;
Veíðarfæiavorzluniii Verð-;
andi, síini 3786. i
Sjómannafélag Reykjavík- i
ur, simi 1915.
Jónas Bergmaxm, Háteigs-1
veg 52, sími 4784.
Tóbaksb. Bosíen- Lauga-1
vegi 8, síml 33te3.
Bókaverzl. Fróði, Leifs- \
götu 4.
Verzluniö i-augateígur, |
Laugateig 24. sími 81666.
ólafux Jóharmsson, Soga-i
bletti 15, sfmi 3096.
Nesbúðin, Nesveg 39.
Guðm. AjMrésson gtt.ll-'
smíöur, Lvg. 50, s. 3769.!
I Hafnarfirði: |
Bókaverzl. VeM. Lo®g,,!
rfmi 9386. ,
Captain Lightfoot
Efaismikil og spennandi ný
aroerísk stórmynd. í litum.
Roek Hudson
Barhara Rush
i
| Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Samáðarkort
Slysavamafélags taLmás.
kaupa fiestir. Fást bjfc 7
■lysavamadeildum xun)
. land allt. 1 Reykjavík í ^
^ Hannyrðaverzluninni
Bankastr. 6, VerzL Gnnn- (J
þóruxmar Halldórsd. cj t'
•krifstofu félagsins, Gr6f-
ín 1. Afgreidd í sima 4897.
HeitiC & Slyaavamaíélag-
iS. — ÞaS teegst ekkS. —
Auglýsið
1 AiþýSublaðimi

Herra-treflar 28—32,00
— húíur 53—75,00
— vettlangaar 31,60—
— scJkfcar 8,50—-40,00
— peysur 170—230,00
— manchettskyrtur
65—128,00
— gaberdineskyrtur
157—310,00
— naerfot. síS 44 se-ttið
— nærfitj stutt 34 settið
FiscbersundL
—- Þú hefur með þér að heiman allt það, sem við eigum,
mælti faðirinn. Ég vil ekki láta almenning hafa það á milli
tanna sér, að Lindernansdætur fari tómhentar heiman að.
Seinna verður þú syo að búa vnyri svsturnar eins vel úr garði
og þér er unnt.
Hann mælti þetta í bitru háði.
— En þú verður að koma og búa hiá okkur, faðir minn.
— Nei, svaraði hann með festu. Þau eru gólfföst, húsgögnin
í kotinu. Það er allt, sem ég þarf með.
Það var eins og hann sætti færi á að láta hana skammast
sín. Heit, beizk tár fvlltu hvarma hennar. En hún gat líka
beitt háðinu, ef hún vilai það við hafa. Utan við sig af harrni
og reiði mælt hún:
—- Þá þekki ég monsiör Lindeman illa, ef hann getur neitað'
sjálfum sér um skartklæði, hárkollu og silkibrækur! Óg knippl-
ingarnir — hvær á að sterkia þá og striúka? Hver á að sauma
ný silkivesti handa monsiörnum? Hver á að festa silfurnnapp-
ana á siikitreyjurnar hans? Og andlitsduftið, herra minn, —-
þér megið ekki gleyma að taka með yður andlitsduftið. þeg-
ar þér setiist að í húsmannskofanum! Það er beinlínis ómiss-
andi þeim, sem verða að standa í. mykjumokstri alla daga.
Faðir hennar varð náfölur. Hann bærði varirnar, en kom
ekki upp neinu orði. Hún heyrði skellinn, þegar lófi hans
hæfði vanga hennar. En svo reið var hún, að hún fann ekki
sársaukann. Lindeman gekk hratt út úr herberginu. Þreifaði
sig áfram út mvrkan ganginn. En hann va þó kominn út, þegar
hún veitti honum eftirför.
— Þú mátt ekki íara! æpti hún.
Hún heyrði að hann hélt út í hesthúsið. Hún varði ljósið
með lófa sér og veitti honum enn eftirför. Hann hafði teymt
hest fram í dyrnar, þegar hún kom að.
— Ðg skrepp á hestbak svolitla stund, mælti hann reiði-
lega og vék framhjá henni.
■— Það rignir. mælti hún lágt og þreytulega.
Hann svaraði ekki. Pteið á brott.
Hún svaf illa þá nótt. Um stund lá hún og hlustaði eftii-
hófataki. Engu að síður fann hún, að ekki mundi um neinn bil-
bug á sér að ræða. Það var hljótt og mvrkt á Norðurgarði.
Hún fann að það var hún ein, lem vakti. Hún hnipraði sig fast
að systrum sínum vegna ylsins. Hún lét og vel að þeim,-haldin
sterkri atiotaþrá. Hvað eftir annað varð henni hugsað með
kvíða til þeirra atvúka, er biðu hennar í einni sæng með Óle-
sen. Vildi þó helzt til þess hugsa. Og þá var sem snertingin yið
systurnar brenndi líkama hennar.
Nokkra hríð sat hún á rekkiustokknum í myrkrinu o.g
ýtti með fótunmn við systrum sínum. Sat þó að kuldinn nísti
hana að beini. Hún dró inn lífvöðvana; það var þar sem óttinn
virðist eiga upptök sín.
Hefði faðir hennar komið að máli við hana þá stundina,
þá mundi hún híklaust hafa valið húsmannskotið. Hún var
svo andsnúin þessu öllu, óskaði þess helzt að hún yrði veik,
svo að hún slyppi við að svara þessari örlagaríku spurningu,
sem lííið krafðist af henni.
Að síðustu varð mvrkrið slíkum ógnum þrungið, að hún.
féll í grát. Hjartað barðist ákaft í barmi hennar. Húr, yar vilja*
laus og varnarlaus gagnvart þessum hugsunum, sem að henni
sóttu, þeim atburðum, sem hún manaði fram fyrir hugskots-
sjónum sínum. 'Nú skildist henni. að það væri satt að djöfullirin
gæti tekið sér bústað í sál manna. Slíka kvöl hafði hún aldrei
getað ímyndað sér.
Og þegar hún að lokum fes.ti svefn, var hún staðráðin í
að neita bónorði Ólesen skipstjóra.
— Nei, nei. tuldraði hún við myrkrið.
' ' ' I
12.
En. þegar morgun rann og birtan hrakti allar ógnir og
mykur næturinnar á brott, fór Anna Pernilla að gera sér í
hugarlund hver veroa myndu kiör þeirra systra í húsmanns-
hreysinu, þá -flýtti hún sér á fætur, á undan svstrum sínum,
hraðaði sér sem mest hún mótti i bláröndótt baðmullarkjól-
inn sinn og batt breioum linda um hár sér. Því að Ólesen hafði
sagt, að fátt sæi hann fallegra en þegar ungar stúlkur létu
hár sitt falla laust um háls og erðar.
Hún svaraði ekki neinum spurningum systra sinna. Lét
sem sér stæði á sama urn allt. Gat ekki svarað þeim heldur,
því að grátkökkurinn sat í kverkum hennar. Hvar átti hún
— barnið — að leita stvrks? Það var gott að þær skyldu ekki
hafa hugmynd um hvað til stóð. Gott að þær vissu ekki hví-
líka fórn hún hugðist færa fyrir þær og siálfa sig. Þær mundu
aldrei fá að v-ita hve sú fór-n var henni dýr. Hún gat vart ,að
sér að brosa. þegar þær tóku að nöldra yfirþví, að fara í hvers-
dagsfötin. þar sem hún færi í sunnudagakjólinn.
Ánna Katrín stríddi henni með því að hún héldi sig víst
vera feriningartelpu, er hún gengi þannig með slegið hár.
Hún gekk inn í dagstofuna, þar sat Ólesen skipstjóri og
• •••tiBftftKBfctvtvittriivfVttttttMiMtiMttttitfrrri'i1«’ naian* icacivvftt r ■'•i.rtitir mn