Alþýðublaðið - 06.01.1957, Blaðsíða 3

Suimúdagiir 6. janúar 1957
A í þý ðu b Jaðjð
3
íngóEfscafé
Engólfscafé
í kvöld klukkan 2.
Hauko
rthens
syngur meS hljómsveítimiL
AÐGÖNGUMIÐAR SELDIR FRÁ KL. 5.
SÍMI 2826. SÍMI 2826.
Ekki dýr og öskiljaníeg ísma-Iist á
drykkjumamiahælum, segir saka-
rnálastofnunin.
r ■ >t I
fyrLr biirn í dag sunnutíag kl. 3.
Fólk er beíií aS tilkýnna þátttöku slna í slma
1455, 6990 og 80478 vegna íakmarkana á hús-
píássi.
HAFNARF3ÖRÐUR.
HAFNARFJORÐUR.
heldur aðalfund sinn þriðjudaginn 3. janúar kl. 8.30 í
Sj á If stæðishúsinu.
Dagskrá fumlarins:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Önnur rnál.
3. Upplestur.
4. Félagsvist og fleira.
Konur, fjölmennið.
Stjórnin.
HANNESAHORNINU
VEllVANGUR DAGSÍNS

MjóHcurísát barnanna — Vandamál á heímilum •—
Fjörefni í ís — Er hægt að hanma fjörefnin? — Á-
sakanir á borgarlækni, sem ekki eiga rétt á sér
HEIMILÍSFAÐÍR á Gríms-'
síaðaholti skrifár: „Ég er einn
jþeirra óhamiugjusömu manna, i
sesii bý nálægt einni mjólkurís- i
'sjoppu í vesturbænum. Nú er
það svo að við hjónin eigum í
óskaplegu stímabraki viff börn'
im út af því aff þau vilja eins og
him börnin í hverfinu alltaf vera 1
borffandi mjólkurís, og er þaff,
mjög erfitt fyrir okkur aff geta j
ekki veitt þeim líkt og öffrum
bömum í hverfinu sem alltaf
eru étandi mjólkurís.
í GÆR SÁ ÉG í Alþýðublað-
inu að farið væri að vítamín-
toæta ísinn samkvæmt meðmæl
um borgarlæknisins. Nú vil ég
spyrja. Er þetta gert til að veikja
aðstöðu okkar foreídra þegar
börnin nöldra um mjólkurís eða
er þetta gert til að veit þeim
næringu? Er nperingargildið
hefði verið áhugamálið hefði
ekki átt að auglýsa tiltækið.
ÞETTA ER EINGÖNGU gert
til að auka söslu á þessari vöru.
Nú vil ég spyrja borgarlækni?
Hvort er hann þjónn fyrirtæk-
is þessa eða bæjarbúa. Mér er
nær .að halda að hann telji sig
að einhverju vera á snærum fyr
irtækisins úr því hann iætur
hafa sig út í þessa bölvuðu vit-
leysu. Nú má hann láta gefa
börnunum lýsi í skólanum og
værí það mjög gqtt. Enda væri
toá tyyggt að öll börnin fengju
jafn mikið, en að láta bæta víta
mínum í mjólkurís er að gefa
þeim næringuna, sem mest hafa
a£ fé handa milli og þar með er
næringunni misskipt milli barn
anna.
ÉG ÁLÍT ÞAÐ hlutverk heim
ilisins að veita barninu gott upp
eldi og aðbúð. Við eigum að
keppa að því að gefa börnunum
hollan og góðan mat. Hins veg-
ar áiít ég borgarlækni vinna
gegn heimilinu þegar hann er
að stuðla að aukinni sölu á ís
svo að fleiri börn komi listar-
laus heim til matar. Ef þau
ékki vilja borða mátinn, sem
er heirria á borði vegna áts á
mjólkurís, áiít ég þeim miklu
hættar búið, heldur en þau borð
uðu ekki ísinn og tækju veí til
matar síns af því sem þeim er
boðið heima'ú
ÉG SÁ í öðru blaði athuga-
semd frá borgarlækni við álíka
aðfinnslum og þeim, sem hér
eru settar fram. Borgarlæknir
segist þar engan hlut hafa átt
að þessu máli annan en þann að
banna ekki að fjörefni væru sett
í mjólkurís. Hvernig á hann lika
að banna að sett séu fjörefni í
það, sem fólk neytir? Aðalatrið
ið er, að fjörefnin séu sett í
fæðutegundina ef það er tii-
kynnt á annað borð. Borgarlækn
ir getur ekki á neinn hátt kornið
í veg fyrir sölu á mjólkurís ef
alls hreinlætis er gætt. Hann get
ur því ekki tekið ó móti ásök-
unum af: þessu tagi. Hitt er svo
allt annað mál að ísát barna er
ekki gott, sérstaklega er það
ekki holt að faörn borði ekki mát
sinn fyrir ísáti — og svo er ís-
inn rnikill peníngsþjófur.
HAN-N er hvorki biíðmáll né
myrkur í máii sænski sakamála
stárfsmaðurinn, Nils Rydén. í
samtali við Dagens Nyheter far
ast honum orð á þessa ieið:
Það er brennivínsfanturinn,
sem mulið er undir, en ekki
manneskjurnar, sem hann hef-
ur eyðilagt. Næstum enginn
hugsar um hinar taugabiluðu
koriur og taugabiluðu börn, sem
■orðíð hafa að lifa. óþolandi
bernskuár. Þessi eru þó meiri
hlutinn. Þau eru miklu fleiri
en oídrykkjumennirnir í Iand-
inu. Fórnarlömbin. fá oft biátt
áfram enga hjálp.
Breytingin, sem sakamála-
siarfsmaðurinn mælir með, Iít-
ur þannig út:
Drykkjumannahælin eru
prýdd ýmiss konar dýrum. lista
verkum, er sum eiga að túlka
ísma, sem enginn skilur. Ég
legg til, að í stað þeirra lista-
verka komi stækkaðar og ná-
kvæmar litmyndir af konum
með glóðaraugu. brotnar tenn-
ur, brotna handleggi. márbletti
um allan likamann og þess hátt
ar. I staðinn fyrir hljómlist út-
varpsins á þessum stöðum séu
drykkjumennirnir látnir heyra
af ' stólþræði angistaróp sár-
píndra eiginkvenna og dauð-
hræddra barna. Drykkjumaður
ínn ættí að fá að heyra, hvern-
ig mörgum líður hans vegna.
Þessi djarfmælti þjónn rétt-
vísinnar minnir á, að nú séu
þegar, eftir afnám áfengis-
skömmtunarinnar, öli hæli og
heimili handa drykkjumönnum
yfirfuli. Menn balda áfram að
vefja oídrykkjumennina í bóm
ull, en hugsi lítið um fórnar-
lömb þeirra. Hann trúir ekki á
iðjuleysið á drykkjumannahæi-
um. Hann vill að menn stúndi
þar líkamlega vinnu og minn
ír á orð prófessors nokkurs: að
,,án varanlegrár starfsemi géti
enginn maður varðveitt heilsu
sína'1.
Þannig er hið margumtalaða
ástand í Svíþjóð, eftir að menn
fengu þar fullkomið írelsi til
áfengisnotkunar, Svo leggjast
sumir menn svo lágt, áð reyria
að kenna aðgerðu.m bindindis-
manna og hömlum þeim, er þeir
hafa barizt fyrir, um allan ó-
farnaðinn, en gleyma því jafn-
an, að hömlurnar voru settar af
íilri nauðsyn. Þær læknuðu
ekki meinið, sökum þess, að
þær voru ekki nógu róttækar,
og verra tók svo við er þær
voru afnumdar. Að kenna alltaf
hömlum um versnandi ástand
er ódrengilegt og ósanngjarnt.
Állir sem vilia vita, geta vitað,
að í löndum, eins og t. d.
Frakklatsdi, er áfengisbölið
meira vandamál en í nokkru
öðru landi, og hafa þó sannar-
lega ekki verið hömlur þar til
að spilla því, Einasta tímabilið,
sem ofurlítið rofaði þar til í
þeim málum, var á hernámsár
unum í síðustu heimsstyrjöld-
inni, er settar voru strangar
hömlur á áfengissöluna.
Ég held, ao þeir menn, sem
stöðugt nota hvert tækifæri til
þess að ófrægja hömlur, hvort
sem það eru héraðabönn eða
annað, viti ekki hvað þeir eru
að gera, og að við bindindis-
menn verðum að biðja forsjón
ina um sálarþrek til þess að fyr
irgefa þeim glópskuna. Þeir
ættu að kynna sér betur alla
máiavexti og þær hörmungar,
sem óheft áfengissala hefur
hvarvetna í för með sér.
Sænski sakamálaþjónninn. sem
nefndur var, hefur séð nóg af
slíku. og er því ekki neitt blíð
máll.
Pétur Sigurðsson.
Er. durnviun og 'sála nýrra miða er hafin.
Dregið veré'or í Lflokki 2L ianúar.
lililjii r 1! / i: i:
i vmnmga
FfcrSa hvert núniér hlýffiir vmning
' Hæsti - vinningur í janúar ;er hálí milljón. fcrónur
Hver hefor effmi á þvi.að vera ekki meö?
Happdiifetti háskóla fsiaitds.
verða halánar í Tjarnarcaféi ■ mánudaginn 7. og þriðjudaginn E. janúar. Aðgöngumiða-
sala-.er í skrifstofu íélagsinsi Vönarstræti 4, síoai 5293..