Alþýðublaðið - 06.01.1957, Blaðsíða 4

4

Stinmidlagur 6. janúar 1S57
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Helgi Sæmundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Biaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Emilía Samúelsdóttir.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Afgreiðslusími: 4900.
Alþýðuprentsmi ðj an, Hverfisgötu 8—10.
Spriklar
MORGUiNBLAÐIÐ heldur
enn áfram í gær að rang-
túlka samþykkf alþingis frá
28. marz í fyrra. Allar fyrri
btekkingar eru endurteknar
í því sambandi og hnykkt á
til víðbótar. Til dæmis gefur
Morgunblaðið í skyn, að sam
þykktin frá 28. marz hafi
verið augljós fjandskapur í
garð Atlantshafsbandalags-
ins og varnarsamtaka lýðræð
isríkjanna á Vesturlöndum,
en eftir kosningar hafi nú-
verandi stjórnarflokkar snú-
ið við blaðinu. Hér eru höfð
endaskipti á staðreyndunum.
Samstöðu við lýðræðisþjóð-
irnar á Vesturlöndum og At-
lantshafsbandalagið er ein-
mitt lýst einarðlega yfir í
samþykkt alþingis frá 28.
marz. Morgunblaðið gengur
því feti lengra en fótum þess
ætti að vera óhætt. Allir, sem
kunna skil á samþykktinni
frá 28. marz, gera sér ljóst,
að blaðið dettur hér í hyldýpi
ósanninda og útúrsnúninga
og spriklar í fallinu. Og svo
rekur sú fullyrðing lestina,
að ián hafi fengizt í Banda-
ríkjunum vegna stefnubreyt
ingar ríkisstjórnarinnar í
varnarmálunum!
Sannleikurinn er hins
vegar sá, að lengi hefur
verið leitað eftir láninu,
sem nú er fengið. Orsakir
þess, að Islendingum er
mikil þörf á því fé, eru
tvær: Annars vegar frani-
kvæmdir, sem setið hafa á
hakamnn, en verða að telj-
ast bráðnauðsynlegar, hins
vegar óreiðan og fjárskort-
urinn, sem Sjálfstæðis-
flokkurinn lét eftir sig, —
arfurinn margumræddi. —
Fyrrverandi ríkisstjórn
hafði leitazt fyrir um þessa
lántöku áður en nokkuð
var vitað um kosningar á
liðnu sumri, hvað þá stjórn
arskipti. En Morgunblaðið
varðar ekkert um slíkar
staðreyndir. Það staðhæfir
það eitt, sem því finnst sér
hersía í pólitískum áróðri.
Og forustumenn Sjálfstæð
isflokksins eru svo litlir
í fallinu
karlar að Iáta lygar þess ó-
áíaldar, þó að þeir viti bet
ur. Bjarni Benediktsson
byrjar meira að segja rit-
stjórn sína við Morgun-
blaðið á því að bera á-
byrgð á lyginni og senni-
lega að færa hana í letur.
Sííkt og þvílíkt er siðgæð
ið á bænum þeim. Svipað
er uppi á teningnum, þeg-
ar krufin eru til mergjar
hau ummæli út af fyrir sig,
að ríkissíjórnin hafi ger-
breytt um stefnu í varnar-
málunum. Hún fær ekki
staðizt. Þvert á móti hafa
sjónarmið samþykktarinn-
ar frá 28. marz verið ítrek-
uð og á þau fallizt af for-
ustumönnum Bandaríkj-
anna.
Það mál er þannig vaxið,
að útlendingarnir, sem kall-
azt geta gagnaðilar, gera sér
ljóst, að íslendingar vilji
ekki af skiljanlegum ástæð-
um erlendan her í landi sínu
á friðartímum. Yfirlýsingar
þess efnís liggja fyrir og
verða ekki vefengdar. Sam-
komulagið um varnarmálin
nú staðfestir þær í öllum at-
riðum, sem máli skipta. En
Morgunblaðið, málgagn
stærsta stjórnmálaflokksins,
sem kennir sig við sjálfstæði
þjóðarinnar, er miklu amer-
ískara en Dulles og Eisen-
hower. Sjálfstæðisflokkur-
inn vill sem sé erlendan her
í landinu, hvað sem friðar-
horfum í heiminum líður.
Einu sinni var Morgunblaðið
danskara en flest, sem
danskt var. Síðar færði það
umhyggju sína yfir á Bret-
land. Svo tók við tímabil ást
arinnar og aðdáunarinnar á
þýzka nazismanum og því
lauk ekki fyrr en sérgæðing-
ar Sjálfstæðisflokksins áttu
þess kost að græða peninga
á samskiptum við Breta og
Bandaríkjamenn í síðari
heimsstyrjöldinni og þaðan í
frá. Og því er illa farið með
sjálfstæðishugsjónina, með-
an flokkur íslenzka íhaldsins
skammast sín ekki til að
breyta um nafn og heita það,
sem hann raunverulega er.
S
s
s
s
s
S
S
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
Á
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
i
'í
c
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s

Sjómannafélagar
Hafnarfirði
Kosið verður í dag frá kf. í -5
Komið og kjósið
Klörstjórnin.
ÞJÓÐLEIKHÚSIÐ minnist
um þessar mundir 200 ára af-
mælis snillingsins Mozarts með
því að sýna óperuna Töfraflaut
una. Um tónlist Mozarts er ó-
þarft að fara mörgum orðum,
svo mikla ánægju sem hún hef
ur veitt mönnum þau tæp tvö
hundruð ár, sem menn hafa
notið hennar. Að hrósa henni
er sem að auka hólum við
Vatnsdalshóla. Hins vegar virð
ist honum ekki hafa verið gefin
bókmenntaleg spektin. Fáar eða
engar af óperum hans hafa
texta, sem samboðinn er tón-
listinni. Efni Töfraflautunnar
er engin undantekning. Sögu-
þræðinum, sem að sjáifsögðu
verður ekki rakinn hér, var
breytt, þegar samning verksins
var nokkuð komin áleiðis, og
skipt um skúrka og engla.
Þannig er ekki langt liðið á
verkið, er grunnhygginn og auð
hrifinn áheyrandi verður að
láta af samúð sinni með Nætur
drottningunni og gefa sig á
val hinni mystisku frímúrara-
reglu. Textahöfundurinn heitir
Emil Schikander. Jakob Jóh.
Smári hefur þýtt textann á ís-
ienzku og virðist engu hafa
spillt, nema síður sé. Er eftir-
tektarvert. hve texinn fellur
vel að tónlistinni. og með hið
íalaða mál er oft hnyttilega far
ið.
Leikstjóri er Lárus Pálsson.
vSviðsetningin ber ýmis beztu
einkenni Lárusar Pálssonar.
Þar eru hreinar línur og heið-
ríkja. Sviðsetningin er klassísk
að anda og allar staðsetningar
söng\:aranna með þeim hætti,
að á sviðfletinum ríkir fallegt
samræmi og samsvörun. Stíl-
hreint og fágað. Spurningar-
merki má setja við tvö atriði.
Annað er koma Næturdrottn-
ingarinnar. sem er sviplaus.
Manni skilst, að Næturdrottn-
ingin eigi að vera yfirnáttúru-
leg vera, sem enginn hefur séð.
en fyrir innkomu hennar, stað-
setningu og leik Stinu-Brittu
Melander virðist hún engu ó-
mennskari en hitt fólkið, sem
dansar þarna um sviðið. Hitt at
riðið eru salarkynni Sarastros.
Sviðið er svo opið og bjart, að
það verkar hjákátlega á áheyr-
endur. að hinn hugdjarfi prins
ræðst ekkí til útgöngu, þó að
einhverjar dularfullar raddir
aðvari hann úr ýmsum horn-
um. Sumsstaðar erlendis er
reynt að leysta þetta atriði
með góðum skammti af mýstík.
hálfrökkri og ýmsum tækni-
brellum. Að nokkru leyti er
þetta sök leiktjaldanna, sem
eru óþarflega hol og iétt. Vissu
lega eru þau stílgerð, og mega
Kristinn Hallsson í hlutverki Papagenos.
vera það, en þau mega ekki
verka á áheyrendur eins og jóla
skraut ur pappa. Hverfur þetta
þó fyrir heildaráhrifum.
Skal nú söngvara getið að
nokkru í þeirri röð, er þeir eru
kynntir í leikskránni. Jón Sig-
urbjörasson syngur hlutverk
Sarastrós. Hann hefur djúpan
bassa, en dálítið holan. Honum
tókst prýðile'ga upp í hinum
gullfallegu og erfiöu aríum hlut
verks síns. Framburður hans á
sérhljóðum i söng, (en. ekki í
leik), er helzti opinn, en öll hans
íramkoma var virðuleg og leik
urinn hófsamur, sem vera ber.
Þorsteinn Hannesson söng hlut
verk prinsins Taminós. Það
eru ekki allir Wagner-tenórar,
sem skila Mozarthlutverkum
með sæmd. en Þorsteini tókst
það. Einkum naut hann sín vel
í samsöng. Guðmundur Jóns-
son fór með hlutverk þularins
og skilaði því eins vel og á varð
kosið. Um sönginn er ekki að
tvíía. en framsögn hans og leik
ur var tíl fyrirmyndar. Stína
Britta Melander söng hluíverk
Næturdrottningarínnar, eitt-
hvert erfiðasta kóloratúrhlut-
verk sem til er. Söngkonunni
hefur farið geysilega mikið
1 fram síðan við kynntumst
henni fyrst, bæði hefur rödd-
in aukizt að þrótti og tónmynd-
unin er fegurri. Söngkonan
sem er gestur, komst klakklaust
frá hinum erfiða, íslenzka fram
burði, en líkamshreyfingar
hennar kunna að orka tvímæl-
is. Hlutverk Paminu, dóttur
hennar, var sungið af Þuríði
Pálsdóttur og söng hún hlut-
verkið Ijómandi fallega og af
Sviðsmyvtd úr Töfraflautummi.
smekkvísi.
Þernur Næturdrottningar
! voru sungnar af Maríu Markan
. Sigurveigu Hjaltested og Svovu
^ Þorbjarnardóttur. Söngur
' þeirra var nákvæmur. en leik
nokkuð ábótavant á liöílum.
Papageno fuglari var sunginn
af Kristni Hallsyni. Hlutverkið
er þakklátt og leikur Kristins,
sem oft er kímilegur, nýtur
þsss. Söngur hans er frábær.
Paþagena er sungin af Hönnu
Bjarnadóttur og mun þetta vera
fi'umraun hennar á Ieiksvíði.
Leikur hennar býður af sér
| góðan þokka og söng hún ágæt
lega og af öryggi. Ævari Kvar-
an veittist auðvelt að túlka
hið illa eðli blökkumannsins
Monostatos. Þrjár ungar stúlk-
ur, Eygló og Hulda Victorsdæt-
ur og Magnea Hannesdóttir
sungu hlutverk þriggja ungl-
inga samstillt og af þokka.
Dr. Victor Urbancic stjórnaði
Sinfóníuhljómsveit íslands, sem
lék, og hafði auk þess æft kór-
inn og notið við það verk að-
stoðar Magnúsar Bl. Jóhannes-
sonar. Eftir því sem hægt er
að dæma um teik sveitarinnar
ofan í gryfjunni sitjandi á 9.
bekk niðri, verður ekki annað
sagt, en að hann hafi tekizt
vel, ítem söngur kórsins.
Þjóðleikhúsið á skilið þakkir
(Frh. á 7. siðu.)