Alþýðublaðið - 23.02.1957, Blaðsíða 4

4
AtþýSublagjg
Laugardagur 23. febrúar 1957
Útgefandi: Alþýðuflokkurinn.
Ritstjóri: Helgi Sæmundsson.
Fréttastjóri: Sigvaldi Hjálmarsson.
Blaðamenn: Björgvin Guðmundsson og
Loftur Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Emilia Samuelsdótti?.
Ritstjórnarsímar: 4901 og 4902.
Afgreiðslusími: 4900-.
Alþýðuprentsmiðjan, Hverfisgötu 8—10.
Endurtekinn leíkur
\
s
s
§
s
s
s
s
»
s
s
s
s
§
i
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
s
V
s
s
s.
s
V
s
s
s
s
i
s
s
s
s
s
s
s
s
SJÁLFSTÆÐISMENN
halda áfram á alþingi um-
ræðum um varaþingmann
Alþýðuflokksins í Reykja-
vík, þó að það mál sé til
lykta leitt. Tilefnið er fyr-
irhuguð lagasetning til að
tryggja í framtíðinni rétt-
Iáta lausn á slíkri deilu og
þeirri, sesn kom til sögunn-
ar vegna brottfarar Harald-
ar Guðmundssonar. Sú ráð-
stöfun er sjálfsögð og tíma-
bær. En Sjálfstæðisflokkn-
um er ekki nóg að hafa orð-
ið sér eftirminnilega til van-
sæmdar fyrir afstöðu sína
og málflutning fulltrúa sinna
um þingsetu Eggerts G. Þor-
steinssonar. Hann vill meira
af svo góðu og heldur þess
vegna þófinu áfram.
Málið er þrautrætt á al-
þingi. Rök þeirrar af-
greiðslu, sem meirihluti al-
. þingis féllst á, eru óve-
fengjanleg eins og bezt var
rakið í hinni ýtarlegu, hóf-
sömu og málefnalegu ræðu
Friðjóns Skarphéðinssonar,
sem birzt hefur hér í blað-
inu. En Sjálfstæðisflokk-
urinn lætur ekki röksemd-
irnar á sig fá. Hann heldur
upptekniun hætti til að
lengja starfstímaalþingisað
óþörfu og tef ja fyrir öðrum
málum. Svo á auðvitað að
kenna x-íkisstjórninni ^um
seinaganginn á alþingi og
fá þar með nýtt tilefni að
þæfa. Gömlu þófararnir eru
komnir til sögunnar á ný.
III var þeirra fyrsta ganga,
en ekki tekur betra við nú.
Alþýðublaðinu dettur í
hug, að Sjálfstæðisflokkur-
inn geti. halclið áfram að
þæfa varaþingmannsmálið
og láta hlæja að sér án þess
að lengja starfstíma alþingis
óþarflega mikið og valda
samfélaginu útgjöldum af
mælgi íhaldsforingjanna.
Lausnin gæti verið eitthvað
á þessa leið:
Sjálfstæðismenn hætti
að þæfa málið á alþingi, en
foringjarnir haldi hins veg
ar áfram að semja um það
ræður til birtingar í Morg-
unblaðinu, og skulu jafnan
fylgja þeim góðar mýndir
og helzt í líkamsstærð.
Morgunblaðið er raunar
ekki öfundsvert af þessu
hlutskipti og ætti sannar-
lega að nota smáletrið
miskunnarlaust af tilefni
hinnar óstöðvandi ræðu-
mennsku foringja sínna, en
skárra er, að það verði að
viðundri en alþingi sé gert
að eins konar uppfyllingar-
dálki í áróðurssókn íhalds-
ins.
Þjóðin ætlast hins vegar
til þess, að fíflalátum eins og
þeim, sem Sjálfstæðisflokk-
urinn hefur iðkað undanfar-
ið, verði ekki við komið á
alþingi í framtíðinni. Mara-
þonhlaup tilefnislausrar
ræðumennsku á ekki að
þreyta á almannafæri á
kostnað samfélagsins. Það
má hins vegar vera einka-
framtak, ef hlutaðeigendum
sýnist svo.
Þófið helduráfram
s
ÞJÓÐVILJINN skýrir frá
því í gær, að Bjarni Bene-
diktsson hafi selt Sparisjóði
Reykjavíkur og nágrennis
lóð á meira en hundrað-
földu fasteignamati. Er blað-
ið stórhneykslað af þessu
tilefni og bendir á, að kaup-
andinn og seljandinn sé í
raun og -Veru einn og sami
aðilinn. Sú afstaða er harla
skiljanleg. Hins vegar hlýt-
ur að ráða úrslitum, hvað
hlutaðeigandi ætlar sér í
aðra hönd fyrir lóðarsöluna.
Það atriði er mergurinn
málsins.
En Bjarni Benediktsson
hefur áður ráðizt í svipuð
viðskipti fyrir hönd sjálfs ^
sín og aðstandenda sinna. ^
Viðeyjarættin mun hafa selt ý
einu af fyrirtækjum komm- S
únista tvær eða þrjár lóðir S
og húseignir við Laugaveg ^
og Vegamótastíg í Reykja- I
vík. Vill ekki Þjóðviljinn ?
skýra frá því, hvað þær hafi ^
kostað og hvers vegna hann ^
sá ekki ástæðu til að ^
hneykslast á þeim viðskipt- r
um? Leikurinn er endurtek- •
inn af hálfu Bjarna, en Þjóð- ^
viljinn hefur stillt skaps- S
muni sína um skeið. Hvers •
vegna var hann svona hæg- ^
látur í fyrra skiptið? S
6«rlrt iskrlfendur blsðsfns.
Alþýðublaðið
SÍÐASTA UMFERÐ á skák-
móti Reykjavíkur, sem þakklát-
ir menn og kurteisir kenndu
réttilega við frumherjann Egg-
ert Gilfer í tilefni af 65 ára af-
mæli hans, var tefld á miðviku
dagskvöld. Undirritaður skrapp
þangað í því skyni að segja les-
endum Alþýðublaðsins eitthvað
frá leiknum og. þátttakendum,
en varð seint fyrir. Sumum
skákunum var lokið og þau úr-
slit kunn, að Ingi R. Jóhanns-
son yrði Reykjavíkurmeistari í
ár, en gestur okkar, Hermann
Pilnik, hins vegar sigurvegari,
þó að hann hreppti ekki nafn-
bótina, sem um var keppt. Samt
var þarna ýmislegt að sjá og
heyra síðasta -■ Mnkkiitímann.
Hér skal reynt .að bregðá upp
nokkrum svipmvndum, ef verða
mætti tíl saklausrar skemmtun-
ar.
ÞÁTTTAKENDUR í
BLÍÐU OG STRÍÐU.
Hermann Pilnik reyndi sig
að þessu sinni við Lárus .John-
sen. Þjóðvérjinn sát álútúr yfir
taflinu og var augsýnilega ekki
í neinum vanda staddur, því að
hann brosti breitt og var haTla
makindalegur. Viðureigninni
reyndist líka raunverulega lok-
ið. Lárus hafði tapað manni og
átti ekki annað eftir en þakka
fvrir sig. Hér var því ekkert við
að vera lengur. Hins vegar sátu
Áki Pétursson og afmælisbarn-
ið, Eggert Gilfer, yfir skák sinni
við næsta borð og voru báðir
svo hátíðlegir á svip, að helzt
virtist um spariandlit að ræða.
Ég gerði þar stuttan stanz, en
rak svo allt í einu augun í vin
minn Guðmund Ágústsson.
Hann var mikilúðlegur ásýnd-
um og ekkert banginn. Gegnt
honum sat Guðmundur Arons-
son, sem komið hefur mest á
óvart af þátttakendum mótsins
og vann sér það til frægðar á
dögunum að sigra Inga R. Jó-
hannsson. Mér datt í hug, að
þarna kynni eitthvað sögulegt
að gerast, og bættist í hópinn
kringum þá félaga. En þar var
engra stórtíðinda aðvænta. Guð
mundur Ágústsson mun hafa
gert sér allt far um að efna til
sigurvænlegs uppþots á skák-
borðinu eins og hans er vani,
en án árangurs í þetta skipti.
Nafni hans, sem hingað til hef-
ur verið að kalla óþekktur fyrir
taflmennsku sína utan knatt-
spyrnufélagsins Vals, tryggði
sér jafntefli af vandvirknislegri
fyrirhyggju og léði ekki máls
á neinum ævintýrum. Ingi R.
hafði lokið sinni skák og var
kominn á vettvang að fylgjast
með viðureign Guðmundanna.
Eg gaf Þóri Ólafssyni hornauga
á framhjágöngu og þóttist ráða
af hárinu á honum, að vel gengi.
Það lagðist sem sé aftur í svört
um og þykkum flóka, en ýfist
jafnan og ygglist, ef hætta er
á ferðum. Mig bar að borðinu,
þar sem Kári Sólmundarson og
Gunnar Ólafsson þreyttu harða
og tvísýna baráttu. Kári hafði
lengi yfirhöndina í orrustunni,
en Gunnar sneri allt í einu ó-
þyrmilega á hann, svo að hinn
sat yfiv koltöpuðu tafli áður en
hann vissi af eins og Tajmanov
í Hastirvs forðum, þegar Frið-
rik Ólaísson lokkaði hann í
gildruna. Og nú hafði tíminn
runnið skeið þessarar viðureígn
ar. Ég hitti að máli góðkunn-
íngja og starfsbróður og fékk
staðfest, hver úrslitin væru:
Hermann Pilnik efstur. Ingi R.
Jóhannsson annar og Áki Pét-
ursson, Bjarni Magnússon, Guð
mundur Aronsson. Guðmundur
Agústsson og Sveinn Kristins-
son jafnir í keppninni um þriðja
sætið. Og þá var ekki annað
eftir en virða fyrir sér áhorf-
endurna í salnum.
ÁHORFENDUR OG TVEIR
GAMLIR SKÁKKAPPAR.
Þama stóð bílstjórinn, sem
kevrði- mig heim á föstudags-
kvöldið. Óli Valdimarssan sat
uppi á borði með plögg óg.skil-
ríki í höndunum og reyndist að
athuguðu máli í fjársöfnunar-
hugleiðingum, en auðvitað ekki
fvrir sjálfan sig, enda maðurinn
óeigingjarn. Næst brá fyrir um-
ferðarsalanum; sem varð mér
samferða með Akraborginniupp
á Skipaskaga fyrir röskum hálf-
um mánuði og vildi fara að
þræta við mig um; hvort ríkis-
stjómin óskaði verzlunarstétt-
inni lífs eða dauða. Nú ljómaði
hann eins ög túrigl í fyllingu og
þakkaði meira að- segja fyrir
síðast. Og þarna var eins konar
þverskurður af íbúum Reykja-
víkur, fólk. af margvíslegum
stéftum og á ýmsum aldri, háir
og lágir, ríkir og fátækir, ung-
ir og gamlir, en allir í sólskins-
skapi og ánægðir með sjálfa sig
og aðra eins og íslendingar eiga
að vera án þess að gerast steig-
urlátir eða leiðinlegir. Upptaln
ing á nöfnum hæfir ekki, en
Baldur Möller stóð úti við vegg
þögull og hugsandi eins og hon-
jum lægi afkoma ríkisins eða
] framtíð mannkynsins þungt á
hjarta, og Benóný Benedikts-
son fylgdist með skák tveggja
æskumanna, en virtist naumast
hrifinn, þó að hann segði fátt
eða ekkert nema með munn-
svipnum og augnaráðinu. Ég
ætlaði út og heim, en rakst á
Árna Snævarr og Guðmund S.
Guðmundsson í dyrunum, og
| þeir sneru mér við af mjúku
iofríki. Kapparnir urðu ásáttir
um að tefla eina skák af göml-
um og góðum vana, og ég sett-
ist við borðið hjá þeim til að
horfa á, en styttí: mér stundir
við að þiggja í nefið úr tóbaksr
dósinni hjá Guðmimdi. Ég hafði
. góð orð um að þegja. yfir at-
hugasemdum. þeirra ,og. álykt-
unum, en hefði.betur látið slíkt
ógert, því að mennirnir hugs-
uðu feimnislaust upphátt og
gerðust í meira lagi skemmti-
legir. Mér varð hugsað til
Björns Th, Björnssonar ■ og
Gests- Þorgrímssonar. . Þeir
hefðu átt áð vera komriir með
stálþráðinn. .■>
FRIDRIK VERST FRÉTTA.
Friðrik Ölafsson. kéjrnur á
gráum frakka og nemur stáðár
til að hafa gaman af tafl-
mennsku Áma og Guðmundar.
Ég reyni að veiða upp úr hon-
úm, hvort búið sé að ákveða og
dagsetja einvígi þeirra Pilniks,
en Friðrik er leyndardómsfull-
ur og varfærinn líkt og gamall
og þrautreyndur stjórnmála-
maður, sem ekkert vill láta hafa
eftir sér. Þetta vitnast þó senni-
lega áður en langt um líður, og
ég gefst upp á að spyrja Frið-
rik. Mínúturnar líða flughratt.
Árni og Guðmundur hafa lokið
tveimur skákum og fengið nóg
að sinni. Salurinn tæmist, og
síðustu gestirnir tínast út í
fjúkið. Febrúarkvöldið er orð-
ið að hvítri nótt.
Helgi Sæmundsson.
Tilkynníng.
B.-skírteini í höndum innflytjenda verða innleyst
á þann hátt, að álagsupphæðin verður tekin hjá tollyfir-
völdunum sem greiðsla á tolli á þeim vörum, sem áður
voru á skilorðsbundnum frílista. Handhafar B.-skír-
teina komi þeim til skráningar á skrifstofu Útflutnings-
sjóðs, Skólavörðustíg 16.
Sérhvert fyrirtæki verður að láta skrásetja öll sín
skírteini samtímis.
Eyðublöð undir skrásetningu fást hér á skrifstof-
unm.
ÚTFLUTNINGSS J OÐUR.
Skólavörðustíg 16.
Pósthólf 1187. — Sími 82275.
Fundur
Knattspyrnusamband íslands boðar til fundar næst-
komandi sunnudag 24. þ. m., kl. 2 e. h. í kvikmyndasal
Austurbæjarbarnaskólans, fyrir stiórnir knattspyrnu-
ráða, íþróttabandalaga, knattspyrnufélaga, knattspyrnu-
menn, þjálfara, nefndir og aðra, sem að knattspyrnu-
málum starfa í Reykjavík og nágrenni.
W"
DAGSKRA:
1. Ávarp. — Formaður KSÍ.
2. Erindi. — Beneilikt Jakobsson.
3. Erindi. — Karl Guðmundsson.
4. Albert Guðmundsson ræðir um knattspyrnu
í Frakklandi og Belgíu.
5. Frjálsar umræður.
6. Kvikmynd.
Þess er vænst, að ofangreindir aðilar fjölmenni
stundvíslega.
KNATTSPYRNUSAMBAND ÍSLANDS.