Alþýðublaðið - 27.04.1957, Blaðsíða 6

6
Laug'ardagur 27. apríl 1957

/ii.iíi/jniiiIgv'B . rrtvi .noa j •
Aíþýðubtaojo
GAMLA Btd
gíml 145 S,
Fangimi í Zenda
(The Prisóner of Zenda)
, Bandarísk stórmynd í litum.
Aðalhlutverk:
Stewart Granger
Ðeborah Kerr
James Mason
kl. 5, 7 og 9.
AUSTUR-
BÆJAEt BÍÖ
Sími 1",84.
Skuggahlíðar New
York borgar
(New York Confidential) i
Óvenju spennandi og harka- }
leg amerísk sakamálamynd
byggð á meísölubókinni, New
York Confidential.
Handrit myndarinnar er
samið af tveim frægustu
fréttariturum er rita um af-
brot í Bandarísk blöð.
Aðalhlutverk:
Broderick Crawford
Richard Conte
Marilyn Maxwell
Aukamynd:
„OF MIKILL HRAÐI“
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
STJGRNUBiÓ
Fall Babýlonar
(The Slaves of Bahylon)
Ný, amerísk stórmynd í lit-
lim. Frá öld kraftaverkanna,
baráttu Baníels spámanns
fyrir frelsi þræla Nebukadn-
esar konungs og eyðingu Jer-
úsalemborgar.
Aðalhlutverk:
Richard Conte
Linda Christian
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Síðasta sinn.
Síxni 82075.
Maddalena
Ileimsfræg ný ítolsk stór-
mynd í litum.
Aðalhlutverk:
Marta Toren
Gino Cervi
oýnd kl. 4, 6, 8 og 10.
Bönnuð innan 14 ára.
Enskur skýringartexti.
HAF NAR-
WiÁR&mmlÓ
Sími 9249.
Ncrðurlanda frumsýning.
j Alína
Maðurinn, sem vissi
of mikið
(The man who knew
to rouch)
Heimsfræg amerísk stórmynd
í litum.
Leikstjóri: Alíred Hitchcock.
Aðalhlutverk:
James Stewart
Boris Day
La.gið ,Oft spurði ég mömmu* )
er sungið í myndlnni af Doris )
Day. )
Sýna fel. 5, 7 og 9. (
Bönnuð börnum innan 12 ára. ^
NÝJA BIÓ
Óskabrunnurinn.
Three Coins in the Fountain.
Hrífandi fögur óg skemmti-
leg amerísk stórmynd, tekin
í litum og
CINEMASCOPE
Leikurinn fer fram í Róma-
borg og Feneyjum.
Clifton Webb
Dorothy McGuire
Jean Peters
Louis Jourdan
Maggie McNamara
Rossano Brazzi o. fl.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
TRIPOLIBIÓ
Stúlkan frá Monímartf e
(Duponí Barbés)
Ný- fröhsk mynd, er fjallar
um örlög vændiskonu á
Montanatre í París.
) Madíeine Lebéau
Ifeiiry Vilberí
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
ítölsk stórmynd, tekin í
frönsku og ítölsku Ölpunum.
Aðaihiutverk: Heímsins feg-
ursta kona
Gir.a Lellobrigida
Amedo Nazzani
Sýnd kl. 7 og 9. .
HAFNARBÍÓ
Lady Godiva
Spennandi ný amerísk lit-
mynd.
Maureen O’Hara
Gcorge Nader
Bönnuð innan 12 ára.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
ARABADÍSIN
Sýnd kl. 3.
TÓNSKÁLDAFELAG
ÍSLANDS
Opnun tónlistarhátíðar í dag
klukkan 16.30.
Don Camillo og PepncJie
Sýning i kvöld klukkan 20.
Doktor Knock
Sýnin sunnudag klukkan 20.
A ðgöngumiðasalan opin frá
ki. 13.15 til 20.
Tekið á móti pöntunum.
Sími: 8-2345, tvær Iínur.
Pantanir sækist daginn fyrir
( sýningardag, annars seldir
öðrum.
íleikfélag:
ytEYklAVtoj ÍÓ
Sími 3lsl.
yomgm
eitir Terenee Rattlgan.
Þýðing: Bjarni Benedikí&son
frá Hofteigi.
Leikstjóri: Gísli Halldórsson.
og
„Hæ, þarna útF4
eftir William Saroyan.
Þýðing: Einar Pálssm.
Leikstj.: Jón Sigurbjörnsson.
Sýning sunnudagskvöld kl.
8.15. — Aðgöngumiðasala kl.
4—7 og eftir kl. 2 á morgun.
Aðeins 3 sýningar eftir.
Aðgangur bannaður börnum
14 ára og yngri.
HllFMfiRFiRRDflR S
S
„SVEFN-
LAUSI
BRÚÐ-
GUMINN
Gamanleikur í 3 þáttum
eftir Arnold & Bach
Samúðarkort
Slysavarnafélags íslands
kaupa flestir. Fást hjá slysa-
varnadeildum um land allt.
í Reykjavík í Hannyrðaverzl-
uninni í Bankastr. 6, Verzl.
Gunnþórunnar Halldórsdótt-
ur og < skrifstofu félagsins,
Grófin 2. Afgreidd f síma
4897. Heitið á Slysavarnafé-
tagið. — Það bregst ekki. —
Synnöve Christensen:
SYSTURNAR
26.
Önnu Pernillu þótti sem hun lægi í líkkistu, þar sem hun
hvíldi í klefarekkju sinni. Hún hafði ekki neinn viljaþrótt
lengur. Þegar hún hugsaði um alít það, sem Iriði hennar heima,
varð þa& lítils virði, að henni þótti samanborið við allt það,
sem hún hafði orðiö að kveðia. Eftir þetta þráði hún ekkert
lengur. Þannig lá hún í sinni gröf.
Ef til vill var hún í svefni þegar faðir hennar kom niður
í klefann tilhennar. Að minnsta kosti hafði hún óljósa endur-
minningu um það, að hún hefði séð hann þar náfölan í andliti,
skjögrandi, hræddan um hana. En ekki rak hana samt minni
tíl þess að hún hefði talað við hann.
Það var kolamyrlcur, bæði í klefanum og framrni á gang-
inum þegar Ólesen kom inn í klefahn til hennar og vakti hana
af dáinu, er hann æpti:
— Það slóst rá í höfuðið á Lindeman svo að hann féll
fyrri borð. Við revnum að leita hans, en það er ekki nokkúr
lífsins leið að athafna sig í þassúm haugásjó og helmyrkri.
Hún vaknaoi á svipstundu. Áður en Ólesen gat sagt orði
nie-ira var hún komin fram úr klefarekkiunni. Það var sem
veggirnir réÖust á hana hvaðanæfa, berðu hana og meiddit.
En hún vaknaði þó. Vöktu hana aítur til meðvitundar svo að
hún gat fundið jafnvægi.
Hún hafði soíið í öllum fötunum vegha kuldans. Smám
Saman varð henni-rljósara hvernig skútan véltist á allar hliðar,
titraði, skalf og stundi. Það brakaði og gnast í hverju tré eins
og allt væri að bresta og klofna, en öðru hvoru lá skútan graf-
kyrr tihdír fargi sjóanna. Það var einmitt þá, að Önnu Péfh-
illú skildist í hvílíkri hættu þau væ,ru stödd. Og að faðir henn-
ar hefði fallið fyrir borð. Vitanlega hafði hann verið dauða-
drukkinn. Hún klöngraðist með rfiðismunum upp á þiljur. Sá
sjómennina, þar sem þeir stóðu og toguðu í einhvern kaðal og
kölluðu út í myrkrið. Sjórinn gekk yfir hana og lá við sjálft
að hún missti andann. Hún gat rétt greint grænmyrka, æðandi
sjóina umhverfis skipið. Hún heyrði Ólesen kalla skipanir sín-
ar. Heyrði hann bölva áhöfmnni og formæla og.öskra að þeir
yrði að finna Lindeman, hvað sem það kostaði. Rödd hans var
þrungin Örvæntingu. Þiljurnar hölluðust. sitt á hvað, en hún
reyndi að klöngrast áfram. Hún sá að Ólésen stóð sjálfur við
stýrið. Brotsjóirnir dundu á honum. Seglin höfðu. verið rifuð
og annað veifið lyftu sjóirnir skútunni hærra og hærra unz
þeir brustu undan henni. Hún greip t-aki. í það, sem hendi
var næst, en allt var sílað af ágiöf og frosti og þíljurnar flug-
hálar sem snævi fágaðar ís, Lengra fékk hún ekki með neinu
móti komizt. Henni var Ijóst, að Óiesen reyndi eins og fram-
ast var unnt, að halda skútunni upp í vindinn á meðan hann
leitaði að föðu.r hennar, en henni var líka ijóst, að þetta gæti
örðið þeirn öllum að fjörtióni, og hafði auk þess ekki' minnstu
þýðingu fyrir föður Kennar, sem hlaut að vera löngu drukkn-
aður. Og enn gerði hún sér iióst, að flestir af áhöfninni átiii
konur heima og hóp barna í ómegð. Þau báru ábyrgð á þeiin
og fjölskyldum þ&irra. Lindeman hafði í rauninni verið dauð-
ur um árábil, og sennilega hafði hanri fagnað því, ef harin
h&fði mátt, að lífi hans skyldi ljuka á þeririán hátt. Dauðirin
var í samræmi við ævi hans. Og sennilega var þetta þeim ölluin
fyrir beztu.
Hún kallaði sem hún mátti á Ólesen.
Öðru hvoru hrifu sjóirnir fyrir borð eitthvað, sem undan
hafði látið á þiljunum. Annað Penilla hafði mesta löngun til
að sleþpa takinu og hverfa á brott með • einhverju ólaginu, én
hélt sér þó eins fast og hún mátti. Annar af skipsdrengjun-
um kom til hennar skríoandi eftir þiljunum. Sjálfur var hárin
örvita af hræðslu. Anna Pernílla greip í hann föstu taki óg
hrópaði:
— Segðu Ólesen að snúa við og halda heimleiðis tafarlausf.
S Sýning í kvöld klukkan 9. (,
S Aðgöngumiðasala í BæjarbíóiS
V— sími 9184. S
^ Aðeins örfáar sýningar eftiró