Alþýðublaðið - 15.10.1957, Síða 6

A I Þ ýöubí að í S
Þriðjudagur 15. október 1957.
GAIVSLA BÍÓ
Símí 1-1475.
Viltu giftast?
(Marry Me!)
J. Arthur Rank-gamanmynd.
Dexek Rond
Susan Skaw
Sýnd kl. 9.
ÍVAR HLÚJÁRN
zneð Robert Taylor.
Sýnd kl. 5 og 7.
NÝJA BfÓ
11544
AIÐA.
Stórfengleg ítölsk-amerísk.
cperukvikmynd í litum gerð '
eftic eamnefndri óperu eftir
S. VertU.
Grleesilegasta óperukvikmynd,
sem gerS hefur verið, mynd,
sem enginn listunnandi má ’
láta óséSa.
Sfnú kl. 9.
Síftasta sinn.
t._m i _ji nw i n rt --■***—
HJÁ VONDU FÓLKI!
Með Abbott og Costello.
■Sýnd kl. 5 og 7.
Bönnuð innan 12 ára.
HAFNARr
FJARÐARBIÖ
Siml 56249.
Oet
spansfce
mesterværk
- mar> smi/ergemem taarer
:N VI0UNÐERU6 FIIM FOR HELE FAMIIIE
Þessi ógleymanlega mynd
verður sýnd í nokkur kvöld
1 ennbá kl. 7 og 9.
AUSTUR-
BÆJARBfÓ
Söngstjarnan
(Du bist Musik)
Bráðskemmtileg og mjög
fallag ný þýzk dans- og
söngvamynd í liturn. Aðal-
hlutverkio leikur cg syngur
vinsælasta dæguriagasöng-
kona Evröpu:
Caterina Valente.
Sýnd kl. 5 og 9.
Allra síðasta sinn.
HAFNARBfÓ
Símí 16444
Tacy Cromwell
(On Desire)
Hrífandi ný amerísk litmynd,
eftir gámnefndri skáldsögu
Conrad Páchter’s.
Aðalhlutverk:
Anne Baxter
Rock Iludson
Julia Adams
Sýnd kl. 7 og 9.
Lfn ■nr— i— ik—■ mtnmi
SONIJR ÓBYGGÐANNA
Spennandi og slcemmtileg
amerísk litmynd.
Kirk Douglas.
Bönnuð innan 16 ára.
Endursýnd kl. 5.
TRIPOLIBfÓ
Við erum öll morgingjar
(Nous somme tous Asassants)
Frábær, ný, frönsk stórmynd,
gerð af snillingnum André
Cayatte. — Myndin er ádeila
á dauðarefsingu í Frakklandi.
Myndin hlaut fyrstu verðlaun (
á GRAND-PRIX kvikmynda-
hátíðinni í Cannes.
Aðalhlutverk:
Raymond Pellegrin
Mouloudji
Antoine Balpetré
Yvonne Sanson
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum innan 16 ára.
ERNEST GANN:
•^IBOBOBOBCBGAOBCÓCÍCaiCÓOÍloSoéOÓOÓOóOÍOóOóOÓOBOBOBGAw^OfcCli
SSSSiSSSÍÍíSÍStSÍÍ
OBOBO#OÓOÓOÓOÓOBO#0
BOóOóOóOóOóOóOóOóor
itSSSSíSitSSÍStSS?
RAGNARÖK
Sími 32075.
Ástar Ijóð til þíii
(Somebody Loves me)
Hrífandi amerísk dans- og
söngvamynd í litum, byggð á
æviatriðum Blossom Seeley
Dg Benny Fields, sem voru
frægir fyrir söng sinn og
lans, skömmu eftir síðustu
aldamót.
Aðalhlutverk: ••r •- v
Betty Hutton
Ralpli Mecker
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
STJÖRNUBfÓ
Síml 18936.
Stúlkan í regni
(Flickan i regnet)
Mjög áhrifarík ný sænsk úr-
valsmynd, uxn. unga munað-
, irlausa stúlku og ástarævin-
, týri hennar og skólakennar-
Alf Kjellin
Annika Tretow
Marianne Bengtsson
3ýnd kl. 5, 7 og 9.
»0«0*OÓC1óO#OBOÓO*OÓCór*n#c#OBOfO«OBOfOBOBOBOBO«0#OfO*C«-,~rOfr'«'Cif'0«Ci«OBCBOBOóO®G*OBO*OfO»0*OBO*Cf«‘
3«C«0«0«.i'“fc*«G«G'*C*G«G4©«0«0«0«0«0«0«0«Q«0«0«0«C«G«Ci«C».«‘'«'C»0«0«Q«0«0»Q«0«C«Q«0«UBO«0«a«C»C«0«lCJ«
Fjallið
(The mountain)
Heimsfræg amerísk stórmynd
í litum, byggð á samnefndri
gögu eftir Henri Treyat. Sag-
an hefur korfiið út á íslenzku
undir nafninu Snjór í sorg.
Aðalhlutverk:
Spencer Tracy
Robert Wagner
Sýnd kl. 7 og 9, .
Bönnuð innan 12 ára.
Síðasta sinn.
Ævintýrakonungurinn.
Sýnd kl. 5.
Horft a£ brúnni
Eftir Arthur Miller.
Sýning í kvöld klukkan 20.
Næsta sýning fimmtud. kl. 20.
TOSCA
Sýning miðvikudag kl. 20.
Fáar sýningar eftir.
Aðgöngumiðasalan opin frá!
kl. 13.15 tU 20.
Tekið á móti pöntunum.
Sítni 19-345, tvær finur.
Pantanir ssekist daginn fyrir
sýnlngardag, annars seldar i
öðrum.
LEHOFÉIAtí!
REYKJAYÖQJlU
Sínú 13191.
Tannhvöss
tengdamamma
70. sýning.
Miðvikudagskvöld klukkan 8
Annað ár.
Aðgöngumiðasala kl. 4—7 i ,
dag og eftir kl. 2 á morgun.
FÉL4GSLÍF
Knattspyrnufélagið Þróttur
Aðalfundur
verður haldinn í skála félagsins
við Ægissíðu, sunnudaginn 20.
okt. kl. 2 s. d.
Venjuleg aðalfundarstörf og
önnur mál.
Stjórnin.
ÞJöSdansaféíag Reykjavíkur.
Kennsla í barnaflokkum
hefst miðvikudaginn 16. þ. m.
í flokkum fullorðinna sunnu-
daginn 20. október. Kennslan
fer fram í Skátaheimilinu.
Kenndir verða þjóðdansar,
gömlu dansanir o. fl.
Innritun í alla flokka í
Skátaheimilinu miðvikudaginn
16. okt. kl. 15—19.
Nánari upplýisingar í sím-
um 12507 og 50758.
Sjá nánar í félagslífi eftir
helgi.
Stjórnin.
Samkvæmisdanskennsla
fyrir börn, unglinga og
fullorðna, — byrjun og
framhald, — hefst á laug-
ardaginn kemur.
Kennt verður m. a. nýj-
asti dansinn, Calypsó.
G.T.-húsinu á föstudag-
inn kemur kl. 5—7.
Upplýsingar og innrit-
un í síma 13159.
hugsað hlutlægt. Skilgreiningin á dyggðinni var upphafféga
auðsjáanlega hugsuð þjóðfélaginu til verndar. Það lá í augum
uppi, Butterfield sæll. Sniðuglega hugsuð -þessi hótun um eld-
messu í Helvíti. Frumdrögin að þeirri skilgreiningu mátti
eflaust rekja allt aftur tl þeirra tíma, er mannkynið var fyrir
skömmu skriðið út úr hellunum, og farið að komast á þá
skoðun, að það væri ekki heppilegt, að menn gerðust til að
rota náunga sinn með kylfu. Butterfield gat ekki að sér gert
að hlæja, en hláturinn breyttist í þurran hósta, og það tók
hann alllangan tíma að fylla brjóstið svo lofti, að hann gæti
farið að hugsa aftur.
Móse, — sá hefði átt að .kynnast Oliver Wiggins. Það er
ekki'að vita nema sá mikli leiðtogi hefði orðið að kalla níður
nokkrar eldingar til viðbótar til þess að vekja hann til um-
hugsunar. Já, Móse hefði haft gott af því að kynnast heið-
ingjum í Suðurhafseyjum, og þá einkuin í eynni Thithia.
Hver veit nema honum hefði tekizt að fá þá til að viður-
kenna hina nýju skilgreiningu, og kasta fyrir róða sínum
fyrir þannkenningum, sem skapast höfðu meðal þeirra í hin-
um sama tilgangi, — að vernda þjóðfélagið. Móse hefði ef
til vill ekki orðið þar að líkamlegum aumingja ög crekaldi, og
ætlandi var þeim manni að honum hefði tekizt að halda sínar
eigin kenningar í heiðri. Það var þá eitthvað annað með hann
séra Butterfield, þann góða klerk, þann góða klerk?
Hann hætti að striúka nef sitt, en tók nú að núa varir
sér unz þær voru orðnar þunnar og vesaldarlegar. Það kom
súrbragð í munn honum og hann spurði sjálfan sig, hvernig
það mætti verða, að tilfinningarnar evðilegðu á einu vetfangi
líkamlega vellíðan eftir óvenjulega góða máltíð.
Sá góði klerkur. . . Hversu oft hafði honum ekki orðið
litið yfir söfnuð sinn, þegar hann tók að sitjast í róðrið undir
kókospálmanum . . . safnaðarbörnin, sem störðu á hann eins.
og börn sem eiga von í rökkursögu? Og hve oft hafði hann þá
gripist slíkri freistingu að hann hlaut að snúa augliti til him-
ins og biðja um styrk, að hann mætti halda áfram guðþjón-
ustunni? Hinar ungu meyjar í Tithia voru íturvaxnar og hold-
mjúkar, hörund þeirra brúngullið og laust við alla óprýði, sem
húðflúrið var meðal flestra þeirra er byggðu aðrar eyjar á þess-
um slóðum. Þær voru ekki síður freistandi en þessar, sem fylgt
höfðu Wiggins til skips frá Rotuma, og þær hefðu verið fúsar
til þess að breyta stráfleti þínu hverja nótt í keisaralegan beð
með návist sinni og atlotum. Eiginlega hafði það þó aldrei
gerst í veruleikanum, en hinar syndsamlegu hugsanir og sýnir,
sem ásóttu hann oft stundum og dægrum saman, mundu hins-
vegar aldrei hafa þjakað náunga eins og Oliver Wiggins, — og
voru þær ekki í rauninni jafn syndsamlegar og sjálfur verknað-
urinn? Það var þarna sem kenningin var svo óljós að skilgrein-
ingin vafðist fyrir mörgum, jafnvel sérfræðingum, og því ekki,
að undra þótt maður væri ekki viss í sinni sök.
Butterfield klerkur lokaði biblíunni sinni og það var langt
frá því að honum liði vel. Hann vissi siálfan sig bæði hikandi
í trúnni og hikandi í freistingunni. Wiggins var hinsvegar ham-
ingjusamur því að rétt eða rangt skipti hann gersamlega engu.
Ó, þú Wiggins, þú sviphpreini þorpari . . . hjáguðadýrkandi,
lauslætisdólgur, skepna . . . Ég skal verjast þér, berjast við þig,
sigra þig . . .
Honum varð litið á líkama sinn, magran og beinaberan, og
hann hugsaði sem svo: Nei, Wiggins, ég er ekki einungis efna-
samsetning, ég er ekki aðeins samsafn zeina og sina undir
veðruðu hörundi . . . ég er annað og meira . . . ég er trú . . . ég
er trú . . .
Hann reis upp við dogg og slökkti á lampanum. Hallaði
sér síðan á bálkinn í myrkrinu, og endurtók lágt og í sífelllu:
Ég trúi . . . ég trúi . . . ég . . . trúi Smám saman féli hver setn-
ing tjl samræmis við dælusogin, og þegar þeim skarkala loks-
ins lauk var hann löngu sofnaður.
20. október Á lcið frá Suva til Manzanillo. — Bjart veður
fyrst og góður byr, sem hélzt fram efíir degi. Lygndi síðan
nokkuð, kólnaði og skall yfir hellirigning. Eg skar á kýli aftan
á hálsi Lotts háseta. Þá drap ég eitt af svínunum og gerði það
til. Sjórinn í austrinum átján þumlungar að meðaltali. Dælt
var tvær klukkustundir. Sigldar eitt hundrað og- tíu mílur.
Krónometrið geng'ur ekki.
6. kafli.
Tunglið sást ekki fyrir regnskýjunum og Bell blés af mæði
þegar har.in kom inn í kortaklefann. Þegar búið var að dæla í
klukkustund hafði hann sjálfur hvílt BroW’ garnla og látið
hann taka við stýrinu, enda þótt karl fullyrti að hjartan í sér
væri orðið svo seltusósað, að hann munaði nú ekki um smá-
vægilegt erfiði við dælurnar.
— Þú heldur þig hjá sjókortunuum þínum, skipstjóri, en
lætur okkur, sem ekkert kunnum, ,um þetta púl. Þitt ér að
reikna út og hugsa. Þú heldur skútunni frá skerjunum, — við
skulum halda henni á floti.
En Bell ýtti honuni góðlátlega frá dælunum. Hann skildi
þakklætisglampann, sem brá fyrir í augum gamla mannsins,,
«■•1

rir rtr A
KHDKS