Vísir - 09.05.1912, Blaðsíða 3

V, í S 1 R
45
Eins og fyrri daginn er langbest að kanpa:
Sápnr alls konar og sóda
Grólíklúta
Kústa og bnrsta alls konar
Kamba og greiðnr-
Bökunar-og eggjadnft
Citrón-, Yanille- og möndlndropa
Hárkamba og spennnr
og margt fleira í
Sápnyerslnninni ,Sif,
19 Laugaveg 19
3VA\3\tvxva.
Piltur, 14 tii 17 ára, getur fengið atvinnu vi£ i
versiun hjer í borginni. Skrifleg umsókn, ásam t
meðmælum, merkt »PILTUR«, sendist afgreiðsh i
Vísis fyri 12. þ. m.
til að athuga piita utan stunda,
en það geri jeg.«
»Já — það er undravert hve
rnikil og góð áhrif þjer oft hafið
á drengina.*
»Já, en það fer nú að vandast
málið með hann Kenrick. Hann
hefur kastað fyrir borð vinfenginu
við Power og leggtr nú lag sitt
við Harpour. Eitthvað býr undir
því.«
Hr. Percival sannfærðist fljótt
um að ágiskun hans var rjett.
Kenrick fór að verða skeyting-
arlaus með það, sem hann átti
að gera. Hann var grunaður
um stráksskap og var senn hætt
að telja hann meðal þeirra skóla-
pilta, er fremstir voru. Hann hafði
ætíð verið veikur fyrir, enda fjell
hann nú í áliti.
Meðan hann hafði umgengist
góða pilta, höfðu illar hvatir engu
ráðið hjá honum, en nú komu
þær f ljós.
Petta grunaði móður hans. Pað
hafði ætíð mátt sjá á brjefum hans
hvað hann hugsaði; brjefin höfðu
í seinni tíð verið kuldaleg og
ónærgætnisleg, — og var þr ið
móður hans sönnun þessað har m
væri á glapstigum. Frh.
Dóttir
okurkarlsine>.
(Þýtt).
»Það lítur svo út, sem föðuryðiir
sje mjög umhugað um þenna víxir, «
sagði Groberly eftir litla þögi í.
Hann virtist vera á þeirri skoðui i,
að víxillinn verði ekki innleystm ‘,
en virðist þó ékki falla það neit t
miður — Pvert á móti sýnist mjer
sem honum þyki mjög vænt um:
að víxillinn verði ekki innleystur.*
>Herra Groberly«, sagði Anny í
ákafri geðshræringu og lagði báð-
ar hendur sínar á axlir honum. —
»Hafið þjer sjeð víxilinn?«
»Nei, — Tucker hefur enn ekki
sýnt mjer hann,« svaraði Groberly.
»Haldið þjer að víxillinn sje í
peningaskáp föður míns?« spurði
Anny.
Magnús Sigurðsson
Yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Aðalstrœíi 18
Venjulega heima kl. 10—11 árd.s.
kl. 5—6 síðd
Talsími 124.
Hagaganga
Eins og að undanförnu verður
tekið á móti hestum, sauðfje og
nautgripum til hagagöngu í Geld-
inganes.
Upplýsingar hjá Jóni Lúðvígssyni
verslunarmanni, Laugaveg 45 (versl.
Jóns frá Hjalla.)
MUNIÐ
brjefspjalda
úrvalið
á afgr. Vísis
Kosta frá3. au.
»Ekki álít jeg það«, sagði Gro-
berly. — — »Ef jeg má segja
mína meiningu um þeíta, þá er
hún sú, að herra Tucker beri víx-
ilinn á sjer.------Þessi víxill er
honum svo dýrmætur, að hann má
ekki af honum sjá nótt nje dag.«
»Þetta er ekki ómögulegt — nú
inan jeg það« — sagði Anny. —
»Það eru mörg ár síðan að jeg
varð að sauma handa honum lít-
inn poka úr leðri, sem hann ávalt
ber á brjóstinu.*
Og nú var eins og Anny tæki
fasta, óbifanlega ákvörðun. Hún
lagði höndurnar á brjóst sjer, eins
og hún ætlaði að fara að biðjast
fyrir og sagði með tárin í aijgun-
um:
»Vitið þjer það, kæri herra Gro-
berly, að Iíf manns nokkurs er und-
ir þessum víxli komið. — Líf göf-
ugs manns, sem í augnabliks vand-
ræðum hefur framið athugaleysís
afbrot. — — Faðir minn vill fyrir
hvern mun eyðileggja þenna mann.
En jeg elska þenna mann, og af
þeirri ástæðu vil jeg forða honum
undan þessari voðalegu tortíming.*
»Nú — þjer hafið líka allra besta
tækifæri til þess«, svaruði Groberly
og biosti undarlega — »Þegarfað-
ir yðar sefur. — — —«
»Ó! jeg sje að þjer hafið skilið
mig«, sagði Anny — »já, þegar
faðir minn er farinn að sofa, stel
jeg Ieðurpokanum frá hoi nm —