Vísir - 26.12.1913, Blaðsíða 4

V | S I R
Það er vafasamt hvort Hugi heyrði
þessa ákveðnu og viturlegu athuga-
semd, því áður en Rikki hafði
lokið máli sínu, var hann hlaupinn
af baki og barði að dyrum klausí-
ursins af öllum mætti. Stund leið
áður en gegnt var, því Arnaldur
klerkur var á gangi í garðinum bak
við klausturkirkjuna, og var ekki í
sem bestu skapi, því hann hafðl
heyrt ávæning af nokkru er honum
leist ekki á, og Agnes gamla þorði
ekki að ljúka upp, er hún sá vopn-
aða menn úti og vissi ekki hverjir
það voru. Þannig fór svo, að fjórð-
ungur stundar eða meira leið til
þess er þeir Hugi og guðfaðir hans
stóðu augliti til auglitis.
»Hvernig líður Rögnu og hvar
er hún ? Hví er hún ekki með þjer, |
faðir?« hrópaði Hugi.
»Spyr þú ekki nema eins í einu
sonur! En guði sje lof fyrir það,
að þú kemur lífs aftur! Jeg veit
ekki hvernig henni líður, og hún
er hjer ekki. Hún er farin heim
í Blíðuborg til föður síns«.
»Hvers vegna?« hrópaði Hugi.
»Þú hjetst því að geyma hana
hjerna!«
»Vertu hægur! Jeg skal segja
þjer alla söguna!« Og hann sagði
Huga í fám orðum allt.
»Er þetta allt sem þú veist,.faðir?«
spurði Hugi og uggöi að meira
byggi undir, því hann sá áhyggju-
svip á enni klerki.
»Nei, ekki alveg, sonur! Jeg
hef fyrst í dag komist að . því, að
Játmundur Akkúr og menn hans
fóru aldrei til Lundúna og eru
komnir aftur til hallar Kleifamanna
í BIfðuborg«.
»Því betra er það faðir, — því
nú hef jeg skriflega skipun konungs
til borgarstjórans og allra þegna
hátigins konungsins í Dúnvík um
að taka Frakka þessa alla höndum,
lífs eöa liðna!« Frh.
Palladómar.
--- Frh.
(Vjer biðjum lesendur Vísis vei-
virðingar á, að er blaðið kom út
síðast (aðfangadag jóla), varð
fyrir óheppni eptir upphafið af
þeim kafla, sem þar stóð úr
»Palladómum« á annari síðu.
Setjum vjer hjer þennan kafla
allan.)
Það er svo sem ekki óhugsandi
að úr þessu geti orðið fyrir »ófor-
förnum» manni sá aumasti ráða-
grautur. Og hvar mundi það hafa
komið sjer, ef ekki hjer, að Sig. var
vanur ráðanauts-starfinu; var vanur
að gefa ráð og, eins og gerist að
þiggja ráð á báða bóga. Meirihluti
er meirihluti — það þarf engum
að segja. En hitt getur verið vand-
ara að vita, hvað geti orðið eða
verði meirihluti — eða hvort stund-
um geti verið í einstöku tiifellum
tveir meirihlutar á þingi og hvort
nota mætti sinn í hvort skiftið á
báða bóga. Hjer er verkefni fyrir
ráðanaut að fást við. Og Sig. varð
heldur ekki mikið fyrir um það í ráð-
herravalinu. Hann gekk ekki úr
sínum flokki, meirihlutanum, og
yfir í flokk mótstöðuinanna sinna,
heldur segja menn, að hann haíi
gengið í iið með mótstöðumönnum
sínum, minnihlutanum, og veiit
þeim það fulltingi, er dugði við
ráðherravalið, og síðan verið kyr í
sínum flokki eftir sem áður. Telja
menn að þarna hafi frægð hans
fyrir flokksfylgi stígið hæst, að því
ógleymdu, að Sjálfsíæðismenn gerðu
hann fiokksrækan áður en þingi
væri slitið.
Á þingi 1912 gekk Sig. í Sam-
bandsíiokkinn og yann með hon-
um þá á þingi slíkt er mátti, og
sýndist vera einátta í því biii, enda
hafa engar kvartanir um það komið,
að hann haíi ekki við »Grútnum«
svo kallaða viljað gangast. Nú, en
þetta stóð ekki uni eiiífð, nema þá,
að sú sambandseiiífð hafi veriö
sfutt að voru tímatali. Á öndverðu
síðasta þingi gekk hann í Bænda-
flokkinn, og má vera, að það hafi
hann gert til þess, að ljetta ögn-
lítið sambandsábyrgðina á sjer, og
er sú lilgáta að nokkru leyti byggð
á orðum Nýa kirkjublaðsins í haust.
Ekki eru fullkunn ráðanautsstörf
hans í bændaflokknum. Þau hafa
líklega fallið honum ljett, eins og
vonlegt er, því að mælt er, að
flokkur sá sje ekki í stórri sjálf-
skuldarábyrgð út á við. En engu
síður höfðu menn fyrir satt, að Sig.
ynni af tilhlýðilegum þegnskap í
þarfir Sambandsflokksins, og það
jafnveí þótt í orði væri, að hann
hefði sagt sig úr þeim flokki, til
þess að vera í Bændaflokknum.
Um þingstörf Sig. má það segja,
að hann er fús til starfa og lætur
margt til sín taka, enda mörgum
störfum á hann hlaðið. Hann hef-
ur setið í fjárlaganefnd neðri deiiid-
ar á þrem þingum, og erþaðhon-
um mesti starfsauki, ofan á það,
að öll mál, er á einhvern hátt koma
undantekningarlítið til hans yfir-
sýnar og »umþenkingar«, annað-
hvort fyrir það, að hann er flytj-
andi þeirra, eða skipaður í nefndir
þær, er um málin fjalla. Engum
mun dyljast það, að Sig. er mesti
áhugamaður um allt það, er lýtur
að landbúnaði og framförum hans.
Lætur hann ekkert undir höfuð
Ieggjast um það, er hann hyggur
að megi þar til bóta koma, enda
ör á lagasmíð og tillögur í þeirri
grein. Annað mál er það, að sum-
ir eru þeirrar skoðunar, að ekki
leggist hann allt af dýpra þar, en
aðrir frómir og góðir menn. En
skylt er að geta þess, að stutt hefur
hann af ítrustu orku, jafnt á þingi
sem utan þings, allt það í nýbreytni,
er nú er talið landbúnaði tii mestra
frambúðarþrifa, svo sem rjómabúin,
sláturfjelög og þar með samvinnu-
fjelagsskap. Þá beitist hann ekki síð-
ur fyrir velfarnaii jarðabóta livar
sem er, þótt honum sje líklega
Flóaáveitan kærust af öllu slíku.
T.elja má og það, að margur telur
hann ástvin allra kynbóta hjá kvik-
fjenaði, og enginn veit enn sem
komið er, nema hann sje eitthvað
vinveittur manna-kynbótum, msetti
það vera landbúnaðinum til frama
og frægðar. Þá er hann meiri
gaddavírs vinur en flestir þingmenn
aðrir, og eru gaddavírs- og girð-
Eilefu þásund
kröna viröi
getur sá fengið, ef heppnin er með, sem verslar við mig fyrir
10 krónur. Hannfæreinn lotteríseðil að
Ingólfshúsinu.
þetta kostaboð stendur til nýárs, og verður þá dregið um húsið. Sá,
sem þarf að fá sjer úrs Sdukku, úrfesti eða annað, sem jeg hef
til nýársgjafa,ætti ekki að láta þetta tækifæri ónotað; enginn afsláttur
jafnast á við það. Vörur mínar eru þar að auki bæði vandaðar og
óefað ódýrari en annarsstaðar. Komið og skoðið!
Hverfisgötu 4 D.
Jón Hermannsson.
St 55 I
® fiflagdebogar-Brunabótarfjeiag.
Aðalumboðsmenn á íslandi:
% O. Johnson & Kaaber. §
fe ' m
míMœmmmmmmmmm&m®
inga-lögin, sem hann hefur fjallað |
um, þess ljósastur votturinn, vitan-
lega landinu til heilla og hamingju.
Frh.
■—ii— ■lll^^ll^llll—■■ n iii ii i '■íiiniTrr ini'—i t
------ Nl.
Skátarnir hafa foringja úr flokki
sínum, en mjög oft eiga þeir v n-
gott viðýmsa aðra eldri menn, sem vilja
þeim vel og eru færir um að leið-
beina á einhvern hátt. Þegar hreyf-
ing þessi barst til íslands, íyrir fá-
einum árum, þá vantaði tilfinnan-
lega þennan stuðning fuliorðinna
manna. Drengirnir stóðu einir uppi
og gátu vitanlega lítið gert úr 1
skátastarfinu. Þó hjelst flokkurinn
við, og innan hans kotnn fram
áhugasamir og efnilegir skátafor-
ingjar sem kynntu sjer hreyfinguna,
þar sem hún var í fullum blóma,
og höfðu vekjandi áhrif á fjelaga
sína. Smátt og smátt uröu nokkrir
íþróttamenn hjer úr bænum til að
styðja skátana, eftir því sem tími
leyfði, og nú má segja að hreyf-
ingin standi á öruggum fótum.
Augu manna hafa opnast fyrir þvi,
að hjer er ný stefna að ná rótfestu,
stefna, sem ætti að vera okkur kær-
komin, einkum í Reykjavík og öðr-
um kaupstöðum. Hjer eru ung-
lingarnir inni byrgðir í þröngu og
og fátæku bæaiífi. Skáta-lífið opn-
ar nýan heim fyrir mörgum þess-
um unglingum. Þar er fjelagslíf í
alvariegum tilgangi, þar er stefna,
þar er æfintýrabragur yfir einkenn-
isbúningnum, herdeildaskipuninni,
ferðunum, mannraununum, leikjun-
um og vinnunni. Og í þessum
nýa heimi er ótal margt, sem ekkert
bar á fyrrum; margir leyndardóm-
ar að ráða, margar þrautir að leysa,
margir bágstaddir að hjálpa. Þar er
fjöldi verkefna, sem bíða þeirrar
stundar, þegar drengir og fullorðnir
menn koma saman tii að vinna
að þeim.
Skálavinur.
Reynslan hefur konum kennt:
kaffið ódýrt, malað, brennt,
best í jólabollann er,
bara’ ef Nýhöfn selur þjerí
Trúlofuð sru:
Marteinn Einarsson, kaúpmáð-
ur, Laugaveg 44, og yngismey
Guðrún Magnúsdóttir, Orettis-
götu 20 B.
Lofterísð í K. F.JJ. K.
Borðteppið er nr. 136.
Olíumyndin er nr. 290.
Sækist í hús K. F. U. M.
Kanaklukkur
ágætar til sölu hjá
Nic. Bjarnason.
i -^-p-, ||,||, , „ || —■
Ágætur
harðfiskur
á 35 aura pundið til sölu í
pakkhúsinu hjá
Guðm. Grfmssyni.
Stúlka óskast í vist til Árna
Eirtkssonar kaupmanns frá næst-
komandi nýári.
Jarþrúður Bjarnadóttir, Grett-
isgötu 59 B, strauar og þvær fyr-
ir lágt verð.
Stúika óskast í vist frá 1. jan.
Afgr. v. á.
kaupskapurH
Nýr dívan til sölu í Mjóstr. 10.
Vagnhestur, 8 vetra, afar stór
og vænn til sölu. Afgr. v. á.
Kjólföt þau, sem auglýst hafa
verið í Vísi 23. þ, m. undir mínu
nafni, gaf jeg alls ekki leyfi til,
að auglýsa.og til að spara mönn-
um ómak skal það tekið fram,
að umtöluð föt eru gömul, slit-
in og Ijót.
Andrjes Andrjesson
klæðskeri.
Útgefandi
Einar Gunnarson, cand. phi).
Östlundsprentsmiðja.