Vísir - 02.09.1914, Qupperneq 4

vf'
almewiwi&s j
Osæmileg1 íramkoma.
Jeg hef lesiö frásagnirnar um ým-
isiegt misjafnt og ófagurt, sem gerst
hefur hjer á landi og annarsstaðar,
en það er langt síðan jeg hef sjeð
i Dlöðunum frásögn um jafn sví-
virðilega framkomu sem þá, er
»Kunnugur« ritar urn í Vísi á
iaugardaginn, þar sem skýrt er frá
meðíerð íslandsskrifstofunnar í Kaup-
mannahöfn á sjómönnum hjeðan,
er nauðulega voru staddir þar.
Tveir íslenskir piltar verða fje-
iausir sakir ófriðarins og leita ásjár
hjá útibúi landsstjórnarinnar til þess
að komast til íslands. Piltarnir fá
þau svör, að ekki sje nema tvent
fyrir hendi, annaðhvort að gerast
verkfallsrofar e ð a segj^ sig til
sveítar í Danmörku.
Jeg skal engan dóm leggja á
það, hversu verkföll sje rjettmæt,
en mjer er óskiljanlegt að lausn á
þeirri gátu sje að taka hungraða
ferðamenn á ófriðartíma og ætla að
kúga þá til vinnu hjá vinnuveit-
endum, sem mist hafa starfsmenn
sína fyrir þá sök, að þeir greidau
lægra kaup en aðrir.
Um hitt atriðið, að ráðleggja
mönnunum að segja sig til sveitar,
tel jeg óþarft að rita. Það vita víst
flestir hverjum augum á það er lit-
ið, eða hversu eftirsóknarvert það er.
Skyldi nokkur þjóð í heimi, önn-
ur en íslendingar, vera svo heillum
horfin, að hún eigi ekki skárri full-
trúa fyrir sig í útlöndum, en þá,
sem gefa verða slík ráð sem þau er
Hafnfirðingarnir fengu í íslands-
skrifstofunni í Kaupmaunahöfn?
Mjer er óskiljanlegt að svona
meðferð væri látin óátalin í nokkru
siðuðu landi. En hvað gerir mör-
landinn? — Hjer hafa mörg blöð
komið út síðan frá þessu var skýrt
og ekki eitt einasta getið þess einu
orði, nema V í s i r, en það er op-
inbert að það er eigi í verkahring
hans, að taka þátt í þeim deilum,
sem að rjettu lagi eiga heima í
stjórnmálablöðunum.
Ef ísiendingar ætti því láni að
fagna, að hjer væri nokkur stjórn,
í þeirri merkingu, sem í það orð
er lögð úti um heim, þá ætti taf-
arlaust að setja þá menn frá em-
bætti í íslandsskrifstofunni, sem hafa
hegðað sjer jafn lítilmannlega og
landi og þjóð til stórskammar, sem
nú er raun á orðin.
L. L.
Hraðsund.
í síðustu grein minni láðist mjer
að geta um ameríkana að nafni Th
Mallen; sem synt hefur m. a. 40
yard á 184/6 sek. — og er það
ágætis sund — samt er eins og
allir sjá Duke K. skæðastur ennþá,
Á lengri sundunum hverfa allir
þessir spretthörðu sundmenn.
Sá sem er fljótastur á baksundi
heitir Carmstadt, syndir hann 100
stikur á 758/io sek. Harry Hebner
er með 100 yards (á baksundi)
I
V 1 S 1 R
682/5 sek. svo að Iíkir eru þt sir
tveir. — —
Þá koma þeir, sem mcira útl i
hafa. Næsta vegalengd er 200 k ,
þar skarar fram úr Ungvcrjim /.
von Haiway — timinn er 2 i ír..
25 3/5 sek. (frjáls aðferð).
Sá besti á bringusundi (200 s.k)
er 2 mín. 512/5 sek.
Olympiskt hámark, 200 st:.:ur
bringusunds, er 3 mín 145 sek.
A þessu er liægt að sjá að ekl.i
er sama hvaða sundaðferð er i M-
uð hvað hraðann snertir.
Hjer koma sundkonurnar til s. .tí-
arburðar;
Fljótasta sundkonan á 100 yard
(66 sek) og 100 stikum (794/5 sek.)
heitir Fanny Durack, áströlsk, og
ber hún langt af öðrum. jenny
Fietcher, ensk, er sú næsta á 100
yards (73 sek.) Sú besta á 300
stikum heitir V. Neave og syndir
300 stk, á 4 mín. 564/s sek. Lengri
sund reyna þær líka---------annars
eru konurnar bestar í listsundi (kunst-
sundi) og dýfingum — að kasta
sjer til sunds. —
Svo koma nú 400 stk. og þar
er ameríkaninn G. R. Hodgsoli
(Canada) langskarpastur; hann á
heimshámarkið sem er 5 mín. 242|5
sek. Besti Bringusundsmaðurinn á
400 stk. er Þjóðverjinn W, Bathe
á 6 mín. 293|5 sek. Hámark á bak-
sundi (400 stk.) er 6 mín 36 sek.
og á Englendíngurinn Fred. Murrin
það. Enn þá einu sinni kemur það i
Ijós, að ekki er sama hvaða sund-
aðferð er notuð, ef um flýti er að
ræða.
Næstkemur 500 stk.(íslandssunds-
vegalengdin) þar á Englendingur nri
Beaurepaire besta — stysta tíma n,
sem er 7 mín! 62|5 sek. —
1000 stk synti Hodgson á 14 n ín,
37 sek.; enska mílu (1609 stk.) á
23 mín. 341|2 sek og 1500 stk á
22 mín. og er það heimshámark. -
Eins og menn sjá er Hodg^on
þessi bæði stutt- og lang-sync!an
— og eru fáir svo vel gefnir (æ ð-
ir). — Þess ber að geta, að öli
þessi sund fara fram í SLindhúsum
— laugum — og er vatnið þæ ;i-
lega hlýtt. í köldum sjónum geta
menn ekki synt eins hratt og í
volgum laugum, þess vegna er ekki
von að hraði ísl. sundmanna sje
góður, þar sem þeir verða að synda
öll sín kappsund í sjó (ca. 10—15
gr. C.). Hjer við Reykjavík eru
einar sundlaugar og þæralt of lit'ar
— — Hjer ætti að byggja í miðj-
um bænum sundhús — Þá yrði
sundið almennara og það þarf
og á að verða. Eyjarbúum er nauð-
synlegt að kunna sund (ekki síst
fiskiþjóð, er meiri hluti landsmanna
lifir á sjónum) — það skilja Eng-
lendingar manna best — viija ís-
lendingar ekki skilja það líka.
B.
Smaue$\s.
Við manntal, sem Englend-
ingar hafa Iátið taka í Indlandi, hef-
ur það komið í ljós, að í þessu
þjettbýla landi eru 10 miljónir
giftar konur yngri en 16 ára og af
þeim eru 300 000 yngi i en 6 : ra.
BŒÐ TIL LEiGTJ
í miðbænum með góðum kjörum. Fylgir næg geymsla, ef óskað er.
Afgr. Vísis vísar á.
! S p i I a b a n k i n n í Monte Car-
| lo hefur að meðaltali átján miljónir
j k óna tekjur á ári.
í höfuðstað lýðveldisins
Honduras í Mið-Ameríku, eru flest
J
hus bygð úr mahognitrje, því að
það er ódýrara en að byggja úr
furui
B r ú ð a n er að líkindum elsta
leikfang, sem menn þekkja. Brúður
hafa fundist í barnagröfum frá dög-
um forn Rómverja.
Ástaræfintýrið.
„Já, ástin er undarleg", sagði
ofursti Hervey Tryon við ungu
stúlkuna, sem gekk við hliðina á
honum úti í skóginum.
„Jeg er oft að hugsa um það
að lífið segi sjálft bestu æfintýri,
æfintýri sem eru stórum merki-
legri en skáldsögurnar“.
„það er eitthvað í því“, sagði
unga stúlkan, “segið þjer mjer
hvað þjer eruð að hugsa um,
hefur nokkuð mikilsvert komið
fyrir yður sjálfan? þjer megið
til segja mjer það, jeg brenn í
skinninu eftir að heyra það“.
„Við skulum setjast hjerna",
sagði ofurstinn og settist sjálfur
á brotinn trjástofn, „jeg hefeinu
sinni komist í mjög óþægilegt
æfintýri, vegna þess að jeg var
ástfanginn í ungri stúlku En jeg
man líka annað æfintýri, sem jeg
varð aðeins sjónarvottur að. það
var á æskuárum mínum, en því
gieymi jeg aldrei.
það, sem kom fyrir sjálfan mig,
er einskisvert í samanburði við
það. það kom fyrir á fyrstu
ferð minni til Indlands. Æfin-
týrið mitt endaði með því að jeg
lá heila nótt niðri iindveskri gryfju,
— en hitt — „
„Segið þjer mjer frá því öllu
saman, ofursti“, bað unga stúlk-
an óþolinmóðlega, um leið og
hún sló upp sólhlífinni sinni og
tók af sjer glófana, „jeg er sann-
færð um að það er mjög skemti-
tegb og jeg er óumræðilega for-
vitin eftir að heyra það“.
„Svona, svona, ungfrú góð!“,
sagði ofurstinn brosandi „það er
ekki svona alveg hlaupið að því að j
segja írá þannig löguðum við- ;
burðum, jeg held mjer sje best
að geyma það hjá sjálfum mjer“.
„Nei, það hafið þjer ekki leyfi
til, þegar þjer eruð einu sinni
búinn að ympra á þessu, jeg
hætti ekki við yður fyr en þjer
segið mjer sögurnar“.
Jæja þá, jeg verð þá víst að
hlýða. Leyfið þjer mjer að kveikja
mjer í vindli? Mjer þykir ann-
ars vænt um að þjer skulið ekki
reykja, mjer geðjast ekki að því. 1
í mínu ungdæmi reykti kven-
fólkið aldrei. En hvað sögunni
viðvíkur, þá er víst best að jeg
byrji á henni.
„Á fyrstu ferð minni til Ind-
lands, varö jeg sjónarvottur að
dálitlu ástaræfintýri, og jeg skal
hreinskilningsiega játa, að jeg öf-
undaði unga manninn og var ekki
alveg laus við, að vera ofurlítið •
ástfanginn í ungu stúlkunni.
því miður fór alt mjög sorg-
lega fyrir elskendunum.
það var árið 1862. Herdeildin
sem jeg var í átti að fara til
Lucknow, og við'fórum frá Cork
14. sept. undir forustu Kerrhöf-
uðsmanns. Hann er glæsimenni
mikið, var altaf með snjóhvíta
gljáhanska og hjelt ætíð vinstri
hendinni í barminum, eins og
Nelson lávarður gerði ávalt, hann i
líktist honum annars töluvert mik-
ið. þó að hann væri ágætur sjó-
maður varð hann fyrir ýmsum
óhöppum í þessari ferð sinni.
Áður en við fórum frá Cork,
kom mjög falleg ung stúlka, 18
ára gömul, um borð til okkar.
Faðir heanar kom sjálfur með
hana
„Hún er trúlofuð ríkum manni '
á Indlandi“, sagði faðir hennar
við höfuðsmanninn, „en hún er
nú að fá einhverja dutlunga í sig
einmitt þegar hún á að fara að
halda brúðkaup sitt“.
___________________________Frh,
R j ó m i fæst allan daginn á
Lindargötu 10 B.
H 0 S N Æ Ð I
Til leigu. Stór og falleg stofa
með forstofuinngangi í Ingólfsstræti
10, niðri. Kr. Möller.
GÓÐ stofa U1 leigu í austur-
bænum frá 1. okt. Afgrv.á.
1—2 herbergi góð, með
húsbúnaði, fást leigð á Suðurgötu
14 nú eða 1. okt.
í Ingólfshúsinu örskamt
frá Kennaraskólanum fást 2—3
herbergi til leigu fyrir einhleypa
1 okt. Fæði fæst á sama stað ef
óskað er. Afgr.v.á.
TAPAЗFUNDID
V e s k i með 35 kr. tapaðist í
gær á götum. Skilist gegn fundarl.
hjá Kristjáni Hall bakara.
2 j a r p a r hryssur með rauð-
um folöldum eru í óskilum á
Korpúlfsstöðum.Mark atýft vinstra
(sama á báðum). Eigandi gefi sig
fram sem fyrst og borgi áfallinn
kostnað.
Peningabudda fundin.
Afgr. v. á.
VINN A
G ó ð u r skósmiðurgetur i'eng-
ið atvinnu strax í Bergstaðastr 1
Prentsmiöja D. Östlunas
1