Vísir - 09.01.1915, Blaðsíða 2

Vísir - 09.01.1915, Blaðsíða 2
Bréf frá Þýskalandi. Eftirfarandi brét er frá prófessor Dr. W, Heydenreich í Eisenach, formanni Islandsvinafélafsins, til kunningja hant hér i baenum, sem góöfúslega kefir boöiö Vísi þaö til birtingar: Síöan kver Vernharðar Þorsteins- sonar kom í mfr.ar hendur veit eg, aö sannleikurinn ryöur sér smám- satnan braut á ftlandi. Því þaö er þaö einkenniiega við þenna ófrið, aö óvinir vorir vega með hinum avívirðilegustu vopnum ragmensk* unnar, undirferli og þó sérstaklega lýgi. Og það er einmitt þetta stjórn* lausa óhóf lyginnar, tem Englar blygðast sín ekki fyrir að bera út, sem gerir þaö ósennilegt, að allar þeirra sögur séu ósannindin helber. Sérhver sannleikselskandi maður hlýtur því að finna t'l þeirrarköll- unar hjá sér, að opna augu manna fyrir því, aö alt, alt þaö, sem Englar (og Frakkar) segja um ófriö- inn og tiidrög hans er einn lyga- vefur og illkvitnislegur rógur. Mörg- um veröur að spyrja, hvers vegna aliar hlutlausar þjóðir trúi álygun- um á Þjóðverja. Hvernig stendur á því, að svo lítur út, að vér sé» um alveg vinum horfnir hér á jörðu? Hvers vegna er alt tekiö trúanlegt hjá öörum málsaðila, en viðleitni hins málsaðilans til aö gera öllum jafnhátt undir höfði, skoöuð sem vottur dugleysis hans ? Hvers vegna er trúaö um oas vömmum og skömmum ? Vegna þess, að vér höfum vanrrkt aö byrgja erlend blöð upp með sönnum fregnum. En vér höfum leyft öfundsýki and- stæöings okkar tugum ára saman aö bakbíta oss og rógbera hjá öll- um þjóöum. Vér höfum eins og góðu börnin dsemt aöra eftir okkar eigin einlægni og ráövendnt, eng- um svikum trúað af því þau fund- ust ekki hjá oss; vér héldum, aö sannleikurinn hlyti að sigra af sjáifs- dáðum, eins og iðnaöur vor hefir klaöiö iðnaði andstæöings vors á heimsmarkaöinum. Það er ekkert annað en bláber öfund Englend- inga, sem komið hefir oss út í þessa ógnastyrjöld. Enska pyngjan hafði látiö á sjá viö samkepnina, — En þetta hefir Vernh. Þorsteinsson ekki tekið nógu greinilega fram í riti sínu, Stjómarklíkan f Englandi játar að vísu, að einn sannur guð sé tii, en sá guð er Mammon. Honum einum eru yfirráð Englands á sjó til dýröar. Féflettingin heldur um stjórnvölinn í öllnm nýlendum Breta og svfvirðilegt hirðuleysi er á ölln stjórnarfari þeirra þar (sbr. Indl.f). Þýskaland hefir dirfst að draga úr verslun Englands meö því aö hafa eingöngu á boðstólum góða og verömæta vöru og hefir heimsversl- un þess tekið undursamlegum þroska. Þar að auki hefir Þýskaland komið sér upp herflota, sem er nú þegar vaxinn svo fiskur um hrygg, að hann getur gætt hagsmuna þýsku þjóðarinnar um heim allan1). Það 1) Bréf þetta er ritað síðast í ±?JUL ♦ «4» Björn Símonarson gullsmiöur Lag: I dag er glatt í döprum hjörtum. Und sólargeislans sigurboga þú sveifst við guðs þíns hönd, — þú sást í birting ljósin loga á lífsins furðuströnd. Á svifvæng borinn helgra hljóma guðs himin sástu’ í jóla morgunljóma. Hve alt varð bjart af elsku’ og frið, er eilífð guös þér blasti við! Hið mikia takmark: andans eining í elsku’ speki’ og náð, — sem foldarheims er hulið greining og hjúpi skygt í bráð, þér Ijómar nær, er brothæti böndin af barnssál frjálsri slítur kærleikshöndin og bendir fram, þar sólarsýn í sigurdýrð guös friðar skín. ( Hve dýpri, æðri, hreinni, hærri, en hugarflug vort nær, er dýröarsæla’ í dögun skærri hjá drotni, moldu fjær! Sjá, hærra’ en Ijós og ljóðið fiýgur f Ijóma guðdómsveldis andinn stígur, og nær, en tengist hreimur hreim, guðs hjarta berst — í krafti þeim! Og geisiabrot af gleöi þinni slær glampa’ á okkar brá, er dufti þínu’ < síðsta sinni við saman stöndum hjá, og vonir sælla vistaskifta frá veruleikans heimi tjaldi svifta. Ó, hvílíkt dýrðlegt sjónarsvið, þar sálir okkar talast viö! Við skin og yl af skærum Ijósum hér skilur snöggvast leið; við bros og ilm af björtum rósum þú byrjar æðra skeið; — þær hærri þroskans helgu stundir þín hjartagöfgi’ og mannást bjó þig undir, svo héögn er þfn heimanför { himin ljóssins sigurför! Ouðm. Quðmundsson, um, hafa England, Frakkland, Belgía og Rússland drýgt i samráði. En á öllu þessu má hver þeirra þjóða eiga von, sem þarna hafa saman hlaupið, hversu vinalega sem Bret« ar láta ofan á, þegar um áhugamál þ e i r r a er að ræöa. Þetta er af- arþýðingarmikið fyrir fsland að vita. Eg er hræddur við, að hleypa upp fslenskum iðnaði með þvf að nota vatnsaflið. Þá opnast nýjar leiðir til að auka verslunina, og verði járnbrautin margumrædda lögð — þá eru dagar fslands taldir. — Þó að bréf þetta sé mjög svo einhliða og auðssilega ritað af hat- ursmanni Englendinga, vill Vfsir birta það til þess að engu sé undir stól stungið, sem orðið getur til þess að fræða menn um, hvemig hu(súnarhátturinn er hjá Þjóðverj- um, og þar eð hann álftur, að gefa beri hljóö jafnt Þjóðverjavinum sem féndum þeirra. Má af þvf öllu nokkuð læra. Öfugmæli. f fyrradag birtist kviðlingur þessi í Lögréttu: Höldum nú kjafti, en knefum kreptum sleitulaust beitum. Vörumst hikandi húka, hamingju gröf er töfin. Ef Mörlandar erum, ekki svinglandi hringlum. Heiður er hníga’ af dáðum, háðung að lifa’ af náðum. Öfugmæli þessi hafa nú verið færð til rétts vegar og verða þá þannig: Rífum nú kjaft, en knefa kreptan f vasa heftum. Hikandi skulum húka, höfum vér best af töfum. Ef Mörlandar erum ætfð svinglandi hringlum. Heiður er hjara’ af náðum háðung að lifa’ f dáðum. D«t kgl. oetr. Brandassuranc* Comp. Vátryggin Hús, húsgögn, vorur alskonsr o. fl. Skrílstofutími 12-1 og4-5. Austurstr N. B. Nllssn. Saumavélar sem Englandi gremst svo mjög við oss er, sð það getur ekki svift oss rétti vorum með þ\f að nota risa- flota sinn sem grýlu á oss og froðið oss undir fótum, eins og það hefir til þessa eyðilagt sérhvern keppi- naut sinn meö þvt að beita hann hnefaréttinum þvert á móti guðs og manna lögum. * Þenna sannleika veröur að boða alstaðar f heiminum, I í k a á í s- landi. En það er ekki einungis. vor vegna, (slendingum s j á 1 f u m ríður það á mestu að v i t a, hvern- ig Englendingar eru inn við beiniö, því jafnskjótt og ísland nærnokkr- október og horfir þetta atriöi því nokkuð öðru vísi við nú. Þ ý ð. um þroska, svo aö sjáanlegt er, að þar sé eftir einhverju aö slægjast, munu þeir jafnskjótt taka það og lita það f stóra vasann, og alt til þessa hefir engi ensk nýlenda fengið aö þroskast á sjálfstæðan hátt. Þar er einungis starfað að því, að fylla pyngju Lundúnaborgar; þessu rfki lyginnar, hræsninnar og svívirðilcgs andleysis er algerleg* sama, þótt þjóöin tortfmist þess vegna. (s - land! Varaðu þig á E n g- landi! Varaöu þig á e n s k u f é ! Það er banabitinn. Allar þær svívirðingar, sem féndur vorir bera út um oss, öll brot á alþjóöarétti, öll grimdarverk gegn borgurum og sirum mönnum, öli svik og njósnir, sem oss er kent af öllum gerðum tekur undirritað- ur til aðgerðar. Óvanalega fljót af- greiösla og vel af hendi leyst. Grettisgötu 22 D. Erlingur Filippussson. Gerlarannsóknarstofa Gisla Guðmundasonar Lækjargötu 14 B (uppi i loftl) ei Venjulega opin 11 — 3 virka daga 3? Skrlfstofa Elmsklpafjelags fslands, f Landsbankanum, uppi Opin kl. 5—7. Talsimi 409. '■íís:

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.