Vísir - 05.10.1915, Page 2

V I S 1 R
VISIR
Afgreiðsla blaðsins á Hótel
Island er opin frá kl. 8—8 á hverj-
um degi.
inngangur frá Vallarstræti.
Skrifstofa á sama stað, inng frá
Aðalstr. — Ritstjórinn til viðtals frá
l± 5-6.
Sími 400.— P. O. Box 367.
I
Herþjónustuskylda
á Englandi.
Síðastliðinn mánuð hefir varla
verið unj annað meira rætt í Eng-
landi en það, hvort ætti að leiða
herþjónustuskyldu eða þegnskyldu-
vinnu í lög þar. Eins og áðui
hefir verið skýrt írá í »Vísi« hafa '
4 af ráðherrunum lagt til að það
yrði gert, en stjórnin hafði ekki j
tekið neina ákvörðun í málinu.
. W •
KT ifi '•miv Regnkápur. Síóri úrvai! Sturia Jónsson. 13K8
Íffl %
LÍVERPOOL
selur næstu daga
4 • 0 #
s\e\tvouu
Það eru einkum blöð Northcliffe
lávarðar, »Times« og »DaiIy MaiU
í smásölu á 22 aura pr. kíló eða 16 aura lítirinn.
T 1 L MINNIS;
s Baðhúsið opið '• d. 8-8, ld.kv. til 11
i Borgarst skrifát. í btunastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
Islandsbanki opinn 10-4.
K. F. U. M. Alm. samk. sunnd. 81/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravitj.tími kl. 11-1.
Landsbankinn 10-3. Bankastjórn til við-
tals 10-12
Landsbókasafn 12-3 og 5-8. Útlán 1-3
Landssíminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10-12 og4-7
Náttúrugripasafnið opið \1l3-2hja siðd.
Pósthúsið opið v. d. 9-7. sunnd. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-b.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d
Vifilsstaðahælið. Hcimsóknart>mi 12-1
Þjóðmenjasafniö opið sd. þd, fmd. 12-2
ana, en í síðustu enskum blöð-
um, sem hingað hafa borist, er
sagt að samningar hafi tekist um
V2 biljón dollara lántöku og að
einn af stœrstu bönkunum í
Bandaríkjunum gangist fyrir því.
Er og sagt að þýsk-amerískir
bankar vilji nú einnig taka þátt
í láninu. Hugga þeir sig við að
féð verði ekki notað til skot-
færakaupa.

Alfatnaður
seidur afar ódýrt.
Sturla Jónsson
PPlf
sem róið haía að því öllum árum
að herþjónusta yrði leidd í lög. f
vor gerðu þau svo harðar árásir á
frjálslyndu stjórnina og einkum þó
hermálaráðherrann, lord Kitchener, j
að Asquith stjórnarformaöur sá sér I
ekki annað fært en að mynda nýja
stjórn, sem væri skipuð fulltrúum
úr báðuin fiokkum. Lord Haldane
fór þá úr stjórninni, en á hann j
höfðu þessi blöð ráðist mjöggrirnmi- ,
lega og Winston Churchill má, nú ;
heita valdalaus maður þó sæti eigi ■
í stjórninni og er það einnig talið
árásum þessara blaða að kenna.
Lord Northcliffe lét ekki þar við
standa, heldur hófu blöð hans árásir
á hina nýju stjórn fyrir það að
koma eigi á herþjónustuskyldu, en
það hefir vakað fyrir honum og j
mörgum öðrum mætum mönnu n
á Englandi nú um mörg ár og
telja þeir að bandamenn muni eigi
fá borið sigur úr býtum nema henni
verði komið á. Svo er að sjá sem
stefnu þessari hafi unnist fylgi
upp á síðkastið, enda segja mót-
stöðumennirnir, þeir sem enga her-
þjónustuskyldu vilja hafa, aö blöð 1
Northcliffes hafi eigi sparað það að
láta útlitið sýnast verra en það var
og einkum borið pað á verkamenn
landsins að þeir legðu sig ekki fram
sem skyldi;
Á síðustu enskum blöðum er
svo að sjá sem allmargir menn
af frjálslynda flokknum séu komnir
á þá skoðun, að nauðsynlegt sé aö
koma á herþjónustuskyldu, og meðal
annara eru tilnefndir Lloyd George
og Winston Churchill. Segir eitt
af helstu blöðum frjálslynda flokks-
ins að nokkrir menn í ráðuneytinu
hafi gert samtök um það að segja
af sér ráðherraembættunum ef stjórn-
in vildi ekki leggja til við þingið
að herþjónustuskylda yrði lögleidd.
Með þessu ætluðu þeir að neyða
stjórnina til að rjúfa þing og stofna
til nýrra kosninga og skyldi þá
barist um hvort þessi nýja stefna
skyidi upp tekin. Þegar þetta varð
hljóðbært risu þeir menn og þau
blöð upp sem vilja láta sitja við
það sem nú er og aðeins taka þá
menn í herinn, sem þangað koma
sjálfviljugir og mótmæltu því að
nokkur þörf væri á aö leiða her-
þjónustuskyldu í !ög. Verkamenn
eru yfirleitt mjög mótfallnir her-
þjónustuskyldu og þeir menn sem
við járnbrautir vinna á Englandi
höfðu við orð að gera verkfall ef
stofna ætti til kosninga um það
mál.
Frakkar og Bretar
fá lán.
sökum þess að Bretar fá meiri
vörur frá Bandaríkjunum en þeir
senda þangað. Á friðartímum
jafrigildir sterlingspundið 4,88
doll., en er síðast fréttist var það
komið ofan í 4,64 doll. Blöð
Breta og Bandaríkjamanna hafa
oft talað um það að œskilegt
væri, að Englendingar tækju lán
í Bandaríkjunum til þess að jafna
þær kröfur sem löndin eiga hvort
á annað.
Bretar og Frakkar sendu fyrir
nokkru menn vestur um haf til
þess að semja um lántöku.
Þjóðverjar í Bandaríkjunum og
þeirra vinir tóku sendimönhun-
um illa. Þegar þeir komu á land
í, New York drifu að þeim hót-
unarbréf, og sögðust bréfritar-
arnir mnndu ráða sendimenn af
lífi ef þeir reyndu að útvega lán.
Sendimenn höföu íafnan sterkan
1 vörð á sér og voru aldrei sam-
ferða þegar þeir fóru út. Tóku
þeir nú að semía um lán við
ýmsa banka og bankara og vildu
fá eina biljón dollara (200 þús.
j sterlingspund), en þá létu Þjóð-
Hvað gerðu þeir?
Fyrst á blaði meðal bæjarfrétta er
þess getið í Vísi 26. f. m., að »sveita-
maöur« hafi selt silung f bænum
fyrir 30 aura pundið*, l»að hús-
mæðurnar hefðu látið ginnast* af
þessu, en orðið þess varar, er þær
»færðu npp úr pottinum*, að »fisk-
urinn var úldinn — hálfmorkinn*,
og að sumir matvandir húsbændur
óskuðu þá 6 aura ísu á diskinn.
En söm er »bændanna gérð«,
segir blaðið,
Hver er sá verknaður bændanna
(alment), sem hér er átt við ? Einn
svritamaður seldi silunginu, ekki
getið að þaö væri bóndi. Er það
»bændanna« gerð? Gefiö erískyn
að »húsmæöurnar« hafi hagað sér
eins og fífl og flón. Þær (allar í
bænum?) »Iétu ginnast* (af hinu
lága verði?!) og þektu ekki »ýldu-
morku« í fiski fyr en þær »færðu
upp úr pottinum!« Er það bænd-
anna gerð ? Þess er getið aö hús-
bændur í bænum séu matvandir
(þrátt fyrir dýrtíðarbágindin), og
sumir þeirra kusu heldur ísu á 6
aura. Er þaö bændanna gerð ?
Hver er þ e i r r a gerð í þessu
sambandi ?
Sveitamaður sagði eitt sinn svo
frá: »Það stóð svo á böggum hjá
mér að eg hafði ekkert á móti ver-
skrínunni minni nema kassa, sem
eg hafði fengiö léðan í Reykjavík
og vildi skiia. Eg lét steina í hann,
svo jafnþungur yrði skrínunni. í
portinu, þar sem eg leysti baggana,
voru ýmsir bæjarslæpingjar. Eg bar
skrínuna burt en sagði um leið:
Eg læt smjörkas«ann bíða ámeðan.
Viti menn! þegar eg kom aftur var
búið að stela kassanum! Hann var
lítils virði og í honum grjót; en
söm var þjófsins gerð«. - Hann
sagði ekki: Söm var bæjarmanna
gerð. B.
verjavinir þau boð ut ganga að
Gangverð sterlingspunda hefir þeir mundu taka fé sitt úr þeim
öðugt lœkkað í Bandaríkjunum bönkum,erskrifuðusigfyrirláninu.
ðan í janúarmánuði í vetur, 1 Runnu þá tvœr grímur á bank-