Vísir - 16.02.1916, Qupperneq 3

VÍSIR
3)veMifö^S*t\\tas sxtvon o$ ^ampavnw \$Q
Kelvin-mótorarnir
eru einfaldastir, léttastir,
handhægastir, bestir og 6-
dýrastir í notkun
Verðið er tiltölulega lægra
en á öðrum mótorum, Fleiri
þús. seljast árlega og munu
það vera bestu meðmælin,
Aðalumboð íyrir Island beflr
T. Bjarnason,
Sími 513. Templarasundi 3.
Kvennskór á kr. 2.50 parið,
Yerkmannastígvél sterkogvönduð
Klossar, fóðraðir.
Stígvélareimar og Skósverta
nýkomið
í versl. Helga Zoega.
,T i 1 b o ð
ó*kast i byggingu á steinsteypu-
Menn snúi sér til undir-
8 dfaðs fyrir 20. þ. m., sem gefur
**nari upplýsingar.
Jón Þórarinsson
Vatnsstíg 10 A.
au^sa \ ^3 \ s \
Prentsmiðja Þ. P. Clementz.
15--20 stúlkur
(helst vanar síldarverkun) — geta fengið atvinnu næsta sumar á
Siglufirði hjá einu besta útgerðarfélaginu þar.
Upplýsingar gefur
Felíx Guðmundsson,
Aðalstræti 8. Hittist venjulega heima kl. 7—8 e.m.
Sjófatnaður
fsest bestur og ódýrastur
í verslun
^Ussonav,
Simi 152. Laugav. 42.
EÖG M E N
Dl
Oddur Gíslason
yfirréttarmálaflutningsmaður,
Laufásvegi 22.
Venjulega heima kl. 11-12 og 4-5.
Simi 21
Bogi Brynjólfsson
yfirrjettarmálaflutningsmaður.
Skrifstofa Aöalstræti 6 (uppi.)
Skrifstofutími frákl. 12-1 og 4-6 e. h.
Talsími 250.
Pétur Magnússon
yflrdómslögmaöur.S
Orundarstíg 4. gif Sími 533
Heima kl. 5—6.
VATRYGGINGAR
3
Vátryggið tafalaust gegn eldi
vörur og húsmuni hjá The Brtí•
ish Dominion General Insu
ance Co. Ltd.
Aðalumboðsm. G. Gíslason
Sæ- og strfðsvátrygglng
Det kgl. oktr. Söassurance Komp
Miðstræti 6. Tals. 254.
A. V. TULINiUS.
Aðalumboðsmaður fyrir ísland
Det kgl. octr.
Brandassurance Comp.
Vátryggir: Hús, húsgögn, vörur
alskonar.
Skrifstofutími 8—12 og 2—8.
Austurstræti 1.
N. B. Nielsen.
Sewd\3 au^s\n^av
ttmanUga.
Trygð og slægð.
Eftir
•uy Boothby.
_____
Frh.
Schmidt starfaði aðallega í Nýju-
ím edoniu> ^élt Sauber áfram. Eg
,ynda m®r að það verði því samt
ekki iii t -
, .. fynrstöðu, að hann geti
vjð' Þetta má, aö sér. Eg býst
befra ^ ckk' Sert neitt
en að heimsækja hann, þegar
6r komiö þar í eystri bygðir.
- En hvernig á eg að skýra
•náliö fyrir honum? Eg á ekki vel
n®gt með að fara til hans og segja
*°nutn alt af létta, að mig langi
1 íð hjálpa rússneskum fanga til
að s’eppa burt af Saghalien.
skal skrifa honum með
yður, svaraði Sauber. Og þegar
hanti hefir lesið bréfið, þá munuð
þér komast að raun um að ekki
veröur erfilt að komast út af við
hann. Tyrir vissa fjárhæð, sem þið
verðiö að koma ykkur saman um,
mun hsnn taka málið að öllu leyti
í sínar hendur. Alt, sem þérþurf-
ið að gera, er að taka við fangan-
um á einbverjum vissum stað og
koma honum undan.
— Eg er yður ákaflega þakk-
látur, sagði Browne. En viljið þér
svara fyrir mig einni spumingu?
— Eg skal svara hundrað spurn-
ingum, ef það getur á einhvern
hátt hjálpað yður, svaraði Sauber.
En hver er þessi?
— Mig langar til að vita, hvers
vegna þér ekki sðgðuð okkur þetta,
þegar við vorum að ræða málið
áðan.
— Af því að eg álít það ör-
uggast, þegar um slík mál er að
ræða, aö tala saman undir fjögur
augu. Ef þér viljið fara að mínum
ráðum þá skuluð þér fylgja þess-
ari sömu reglu. Ef enginn veit hvað
þér ætlið að gera, þá er ómögu-
legt að nokkur geti ljóstaö upp
leyndarmáli yðar.
Nú voru þeir komnir að horn-
inu á Rue Auber. Gamli maðurinn
nam staðar og rétti út hendina.
— Hér skiljast vegir okkar býst
eg við, sagði hann, má eg bjóða
yður góða nótt?
— En hvernig fer þá með bréf-
ið til Hong Kong? spurði Browne.
Þar sem eg fer til Englands í fyrra-
máliö, er ekki líklegt að eg sjái
yður aftur fyrir þann tíma.
— Eg skal senda það þangað
sem þér eigið heima, svaraði Sauber.
Eg veit hvar þér búið. Oóða nótt,
vinur minn, eg óska að yður hepn-
ist fyrirtæki yðar eins og þérverð-
skuldiö.
Browne þakkaði honum vina-
hóiin og kvaddi hann með virktum.
Að því loknu hélt hann áfram
göngu sinni þungt hugsandi. Hann
vissi ekki hvernig á því stóð, en
samt sem áður fanst honum að
hann liti nú alt öðruvísi á málið
heldur en áður en hann liafði tal-
að við gamla manninn, sem hann
var nýskilinn við. Satt var það
reyndar, að hann haföi frá upphafi
haft illar bifur á frú Bernstein, en
hugsanir hans höfðu hingaö til ver-
ið mjög óljósar í því efni. Nú fanst
honum að lfkurnar gegn henni
heföu vaxið að miklum mun. En
þegar hann hugsaði nánar um,
hvað það væri, sem mælti á móti
henni, þá hrundu allar ályktanir
hans eins og spilahús. Henni hafði
ekki verið gefið neitt ákveðið að
sök annað en það, að verið gæti
að hún hefði ekki nægilegt taum-
hald á tungunni, % Það gat enginn
vafi leikið á því, að henni varjafn
hugleikið og þeim hinum að það
tækist að frelsa föður Katrínar úr
varðhaldinu. Hann sá, að þessu
gat heldur ekki verið öðruvísi farið
þar sem hún var besta vinkonan,
sem Katrín átti í veröldinni. Og
þó var eitthvað sem gerði Browne
órótt í skapi er hann hugsaði til
hennar — eitthvað, sem diann með
engu móti gat gert sér grein fyrir
hvað var. Hann gat ekki hrint
þessum hugsunum frá sér hvernig
sem hann reyndi, og þegar hann
tveim stundum síðar háttaði, þá
var það einungis til þess að verða
andvaka. Og þannig lá hann í
rúminu margar klukkustundir og
bylti sér eiröarlaus fram og aftur.