Vísir - 08.08.1916, Page 2

VlSSR
VISIR
A í g r e I ð s I a blaðsins á Hótel
Fsland er opln frá kK 8--7 á bverj-
um degi,
Fringangur frá Vallarstrætl.
Skrifstofa á sama stað, inng. frá
Aðalstr. — HltBtjórlnn tll vlðtals frá
kl. 3-4.
Sími 400.— P. O. Box 367.
Best að versla i FATABÚÐINNI!
Þarfá3t Regnkápur, Rykfrakkar fyrlr
herra, tlömur og börn, og allur fatn-'
aður á eldri sem yngri.
Hvergi betra að versla en í
FATABUÐINNI, Hafnarstr. 18. Sími 269 j
Kafbátar
, Og
sprengidufl.
FJotamálastjóinin þýzka hefir til-
kynt það opinberkga, að í júní
mánuði hafi sokkiö 61 óvinaskip,
að stærð samtals utn 101000 smái.
af völclum þýzkra kaíbála og sprengi-
dufla.
Vel af sér vikið.
Margir danskir menn hafa gerst
sjálfboöaiiðar í her Frakka, eins og
fjöldi manna úr öðrum Iöndum. —
Sýnir það hve Frakklnd og Frakkar
eru elskaðir og virtir af öllum góð-
um mönnum um víða veröld.
Leth Jensen, einn ágætasti flug-
maður Dana er í flugher Frakka.
Einusinni varö hann fyrir því ó-
happi, að hann varð að lenda í
víggröfum Þjóðverja. Hann var
tekinn höndum og þýzkur foringi
skipaði honum að fljúga með sig
til njósna yfir herlínur Frakka. —
Leth Jensen var bundinn í sætið í
flugvélinni, og þýzki foringinn sett-
ist fyrir aftari hann með spenta
marghleypu í hendinni. Þeir flugu
nú yfir heriínur Ftakka, en á heim
leiðinni stakk Leth Jensen flugvél-
inni kollhnýs, svo þýzki foringinn
fekk fljóta ferð til jarðar, en Jen-
sen sneri við og flaug heim f her-
línu Frakka, og fekk merki heiö-
ursfylkingarinnar fyrir.
Cesare Battisti
handtekinn og líflátinn.
Cesare Baltisti var þingmaður
Trent-kjördæmisins í Austurríki, en
ítali að ætt og uppruna, eins og
nafnið bendir til, og flestir Trent-
búar eru ítalir. Níu mánuðum
áður en Ítalía sagði Austurríki stríð
á hendur, fór Batlisti úr landi og j
flýði til Ítalíu. Þar ferðaðist hann i
um og hvatti fólkiö til ófriðar gegn
Austurríki, og gaf um títna út blað !
í því skyni, Þegar Ítalía loks skarst
í leikinn, gekk hann í herinn sem
sjálfboðaliði, ásamt mörgum öör- j
um austurrískum þegnum úr ítölsku
héruðunutu, sem heldur höfðu kos-
ið að flýja úr landi en að bera
vopn gegn Ítalíu. Fyrir skömmu
síðan særðist Batlisti í orustu og
féll í hendur Austurríkismönnum
og var dæmdur til dauöa fyrir
drottinsvik. Sum ítölsk blöð full- ;
yrða þó, að Austurríkismenn hafi
ekki náð honum lifandi, hann muni
hafa dtýgt sjálfsmorð, þar sem hann
lá helsærður á vigvelliuum, er hann
sá að ekki varð undankomu auöið.
Atislurríkismenn hafa því svalað
heift sinni á liki og >hengt dauð-
an mann«, segja blöð þessi.
Gula dýrið.
Leynilögreglusaga.
---- Frh.
Pað hafði brotnað stuðnings-
álrna á hægri vængjutn. En það
var ekki fyrr en eftir klukkutíma
að honum var Ijóst hver ástæðan
var. Hann hafði lent nákvœm-
lega yfir jarðgöngum sem graf-
in höfðu verið úr grjótnámunni
og niður í sjó, tii þess að aitaf
gæti streymt hreint loft inn í
hana. Sogaðist loftið alla leið
inn í innri enda námunnar og
varð þar ætíð af dragsúgur mik-
jll, er slegið hafði svo upp und-
ir vinstri væng vélarinnar er hún
fór þar hjá,
Tinker stökk upp úr flugvél-
inni. Strax komu til hans nokkr-
ir veðurbitnir karlar úr námunni.
Hann leit tortryggnislega við j
þeim en svo sá hann strax að j
hann mundi einskis ils þurfa að j
vænta af þeirra hendi. Hann
vissi að Lundeyja var eign manns
nokkurs og hið eina sem þar
var hœgt að hagnýta sér var (
grjót. Hann bjóst því við að
menn þessir væru í þjónustu
eigandans við að vinna grjót-
i námuna. Þeir töluðu til hans á
mállýsku þeirri, sem alment er
töluð í Devon, og buðu honum
hjálp sína. Flestir þeirra höfðu
aldrei séð flugvél áður og þeir
göptu af undrun þegar Tinker
skýrði fyrir þeim hvernig vélinni
væri háttað.
Peir höfðu ekki þorað að koma
' fast að flugvélinni en horfðu á
hana úr hæfilegri fjarlægð svo
að þeir væru vissir um að gela
forðað sér, ef þess þyrfti.
Pegar Tinker hafði skýrt fyrir
þeim hvernig þessi ferlíki, sern
eru miklu þyngri en loftið, geta
svifið í loftinu, fór hann að gæta
að skemdunum. Hann fann
strax hvað var að vélinni og
fékk þegar járnsmiðinn sem var
við námurnar, til þess að hjálpa
sér. Þegar hann hafði lokið að
gera við vélina fór hann að að-
gæta hægri vænginn og sá að
hann var meira skemdur en hann
hafði búist við.
Pað var farið að dimma, þeg-
ar hann byrjaði að gera við I
i
vænginn og hann hafði ekki
lokið viðgerðinni fyrr en seint
um kvöldið.
Pótt dimt væri orðið þá ákvað
hann að halda þegar áfram ferð- !
inni. Honum var ijóst að það
var regluleg heljarför að fara af
stað í svo miklu myrkri og slíkt j
gera ekki aðrir en hinir fífldjörf- ;
ustu loftfarar.
Eyjarskeggjar reyndu að telja
hann af þessu en það var með
öilu árangurslaust.
Tinker kleif upp í flugvélina
og setti vélina í gang. Tveir
menn héldu fiugvélinni niðri og
biðu þess að þeim væri sagt að
sleppa. !
»SIeppið« — og flugvélin rann
af stað og hóf sig til flugs áleið-
is til Westward Ho!
Frh.
____________ j
T S L M I N N I S:
Baðhúsið opið v. d. 8-8, Id.kv. [til 11
Borgarst.skrlfst. i brunastöð opin v. d
11-3
Bæjarfóg.skrifst. Hverfisg. op, v. d. 10-2
og 4-7
Bæjargjaldk, Laufásv. kl. 12-3 og 5-7 v.d
fslandsbankl oplnn 10-4.
K, F. U. M. Alm. samk, sunnd. 8l/, siðd
Landakotsspít. Sjúkravltj.tími kl, 11-1.
Landsbankinn 10-3, Bankastjórn til við-
tals 10-12
LandsbókaBafn 12-3 og 5-8. Utlán 1-3
Landssiminn opinn v. d. daglangt (8-9)
Helga daga 10 12 og 4-7
Nátíúrugripasafnlð opið r/,-2'/, síðo.
Pósthúslð opfð v. d. 9-7. stwíid. 9-1
Samábyrgðin 12-2 og 4-6.
Stjórnarráðsskrifstofurnar opn. 10-4 v. d.
Vifilsstaðahælið. HciiíJSÓknaitimi Í2 !
Þjóðtnonjasafnið opið sd. þd, fmd. 12-2
Ókeypis lækning iiáskólaus
Kirkjuatiæti 12 s
Alm. læknlngar á þriðjud. og föstud.
ki. 12—1.
Fyrna-, nef- og háislæktiingar á fóstud.
kl, 2—3.
Tannlækningat á þriðjud. kl. 2—3.
Augnlækiiingar i L.ækjargötu 2 á mið-
vikud, kl. 2 -3.
audsféhirðir kl. 10—2 og 5—6.
og Rósu dóttur síra Halldóis Sig-
urðssonar á Staðarhtauni. Hálí-
bróðir síra Qísin, Jón sýslumaður
Espólín, var 10 árutn ytigri.
Sá sem þeíta ritar mati heimsólcn
norskra stúdenía á Qarði, nokkru
eftir 1880, voru þeir á gönguför
suöur til Þýzkaiands. Hafði Job.
Johnson helzt orö fyrir þeitn, þá
tvítugur og nýbakaöur síúdeut, eiuk-
ar góðmannlegur og prúður og
mælti hann til frændsemi viö okkur
landa.
+
Johannes Johnson
—o —
Norska kirkjan hefir látið einn af
sínum beztu raönnum. Nafniö ekki
með öilu ókunnugt hjá oss. Hefir
þetta blaö flutt fáeinar hugvekjur
eftir hann, á jólum, uppstigningar-
dag og hvítasunnu.
Aðalæfistarf hans var kristniboð
og kensla á Madagaskar, þangað
fór hann tæplega þrítugur 1892 og
hvarf heim til Noregs, sakir hnign-
andi heilsu 1911.
Hann var í senn frjálslyndur og
trúheitur, frábær friðarmaður, fyrir
utan og ofan trúmáladeilurnar sem
eru allæslar í Notegi, sístarfandi að
verklegum kristindómi.
Joh. Johnson var sonur Qísla
prófessors í guöfræði, er stórmikið
kvað að í Noregi á næstliðinni
öld, en afi Gísla prófessors var síra
Gísli Jónsson, eða Johnson, prestur
í Norgi, fæddur 1759, sonur Jóns
Jakobssonat sýslumanns á Espihóli
Joh. Johnson varð bráðkvaddur
13. júní. Dagimi áður hafði hann
fiult ræðu á trúboðsfundi. Bar svo
til að þar voru landar viðstaddir
og ritar einn þeirra :
»Annan í hvítasunnu vorum við
á afarstórum missiónarfundi í Ski.
Hlustuðum við þar á ræöu er Jo-
hannes Johnson hélt, og þótti okk-
ur hún Ijómandi góð. Þóltumst
varla hafa heyrt til manns er talaði
af eins miklu sannfaeringarafli. Mér
teizt alveg Ijómandi vel á hann. Af
því hann var af tslcnzkum ættum,
þá kynntí eg ntig honum. Töluð-
uðum viö nokkra stund saman og
sagði hann, aö gaman væii að hitta
íslending, Bað hann ntig að tala
tslenzku og skildi hann mig
nærri því. Sagði hann að latigafi
sinn hefði verið íslendingur. Hafði
eg gaman af að tala við hann, og
bað hann aö heilsa heim, er kvödd-
umsU. (N.KbI.«).