Alþýðublaðið - 01.05.1920, Blaðsíða 4
4
ALÞYÐUBLAÐIÐ
(við Rauðará)
óskast nú þegar konur og karlar til fiskþvottar og
þurkunar um lengri eða skemmri tíma eftir ástæð-
um hvers eins.
Yerkstjórinn semur á stöðinni kl. 9—12 f. m.
og 5—7 e. m.
Pór. Arnórsson.
Fiskvinna.
Nokkrar stúlkur geta fengið vinnu við fiskverk-
un. Vinnan byrjar nú þegar.
H. P. Duus.
5parið rtú pertirt^a.
Nýkomið úrval af Karlmanna- og Drengjakápum, Nær-
fatnaði íyrir fullorðna og drengi, Stuttjökkum ágæt-
um í ferðalög, Siitfataefnum, Molskinni, Axlabönd marg-
: : ar tegundir. Beztu tegundir blátt Cheviot. : :
Verðið afarlágt eítir gæðum.
Guðmundur Sigurðsson,
klæðskeri.
Xoli konangnr.
Eftir Upton Sinclair.
Önnur bók:
Prœlar Kola konungs.
(Frh.).
En Mary Burke stöðvaði hann.
Hún greip höndunum yíir um
hann og hélt honum blýföstum.
„Nei, nei*, hrópaði hún frávita,
„vertu kyr, þar sem þú ert, mað-
ur! Viltu láta drepa þig?“
Hann var alveg steini Iostinn
yfir kröftum hennar. Lfka var
hann hissa á ákafa hennar og
æsingu. Hún kallaði hann asna-
kjálka og notaði erm verri skamm-
aryrði. „Ertu þá ekki skynsamari
en kerlingarugla ? Að hiaupa svona
beint framan að skammbyssunni!“
Rétt á eftir var þetta iiðið hjá,
því frú Davíðs hopaði undan, og
eftirlitsmaðurinn stakk skamm-
byssunni í vasann. En Mary hélt
áfram að skamma Hall og reyndi
að draga hann með sér.
„En við verðum þó að gera
eitthvað fyrir mennina þarna niðri,
Mary!“
„Þú getur ekkert gert, skal eg
segja þér. Þú hlýtur þó að hafa
nóg vit til þess að sjá það. Eg
kæri mig ekkert úm að þú verðir
drepinn! Komdu nú!“
Og með illu og góðu kom hún
honum lítið eitt niður eftir göt-
unni. Hann ígrundaði það, hvort
mannslíf væru í raun og veru í
hættu? Hvort verkstjórarnir þyrðu
að hætta á það? Og það einmitt
á þessu augnabliki, meðan ekki
var séð fyrir endann á slysinu í
hinni námunni! Hann trúði þvf
ekki; á meðan fyigdist Mary með
honum, og sefaði hann, með því
að segja, að engin veruleg hætta
væri á ferðum. Það hefðu bara
verið ruddayrði Alec Stone, sera
hefðu gert hana bálreiða.
„Manstu ekki, þegar loftdælan
stansaði einu sinni áður, og þú
hjálpaðir sjálfur til að lcoma ösn-
unum upp? Þá óttaðist þú ekkert
og nú er það sama um að vera.
Vafalaust komast allir upp £ tæka
tíð“.
Hún duidi fyrir honum hinar
sönnu tiifinningar sínar til þess að
gera hann rólegan, og hann Iét
hana stjórna sér. En svo fór hann
að hugsa um mennina í nr. tvö.
Það voru beztu vinir hans: Jack
Davíð, Tim Rafferty, Wresmak,
Androculus, Klowoski. Hann hugs-
aði sér þá í hinum fjarlægu fang-
elsisholum i illu, kæfandi lofti,
verða veika og líða f ómegin —
og ef til vill varð öllum ösnunum
bjargað! Hann nam staðar og
vildi snúa við, og Mary varð að
draga faanm með sér meðan hún
endurtók í sífellu: „Þú getur ekk-
ert gert, ekkert!" Ög það var satt.
Var hann ekki, fýrir fáum stund-
um, búinn að standa rétt framan
við skammbyssukjaft Cottons. Það
sem hann hefði upp úr þessu væri
það, að eftirlitsmaðurinn hefði á-
nægjuna af því, að reka hann úr
héraðinu.
Telpa, röska og góða, vant-
ar okkur f sumar. Guðrún og
Steindór. Grettisgötu io uppi.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður:
Ólafur Friðriksson.
Prentsmiðjaa Gutenberg.