Vísir - 08.01.1917, Blaðsíða 2

i •• » n
± •*
* *
visin |
® Afgreiðsla blaðsins áHötal $
4 íeland er opin frá kl. 8—8 á ±
& hverjnm degi. ±
^ Inngangnr frá Vallaretræti. J
| Skrifetofa á eama stað, inng. j|
% frá Aðalstr. — Kitstjórinn til |
^ viðtals frá kl. 3—4. 5
| Sími 400- P.O. Box 367. |
Prentsmiðjan á Langa- ^
veg 4. Simi 133. I
Auglýsingnm veitt móttaka |
í Landsstjörnunni eftir kl. 8 I
^ á kvöldin. ^
<*?®-M44*4«4i««í«4«4«4a í
•£
1
55
I
Sólargeislinn
á Gröndalshúsi.
Jólin eru Ijósanna hátíð. Þan
eru hátíð, sem fremur öðrum há-
tíðum vekur margar helgar og
Ijúfar endurminningar í hugum
manna.
Hér á landi eru jólin alloftast
köld hið ytra, það er að segja,
veðráttufar þá óblítt og langar
nætnr. í þetta skifti var útlit
fyrir, að hér mundi verða frost
og fjúk nm jólin. Dagarnir næstn
á nndan voru grimmkaldir. En
þetta réðist betur §n áhorfðist.
Jólin rnnnu upp með bl ðviðri og
vægu frosti. Það var áuægjulegt
að sjá blessaða sólina skína skært
gegnum skýin um hádegisbilið á
sjálfan jóladaginn.
Eg komst í gott skap, settist
út við gluggann i herbergi mínu
og horfði um stund á hús Bene-
dikts sál. Gröndals, sem blasir
beint við útsýn úr glugganum hjá
mér. Húsið var vafið i sólgeisla-
Ijóma lækkandi sólar, álíka skær-
um ljóma og þeim. er lýsti yfir
líkkistu Gröndals, þá er hún var
borin út úr þessu sama húsi.
Þessi undurskæra geislakveðja
skammdegis-sólarinnar vakti ósjálf-
rátt hjá mér endnrminningu um
hina Ijóselsku sál hins ágæta
snillings. Mér flaug í hug, að
þjóð vor hefði o f I i 11 u m þökk-
um goldið lífsstarf Benedikts sál.
Gröndals. Jú, honum var að sönnu
haldið hátiðlegt áttræðisafmæli, og
hr. Siguvðar Kristjánsson bóksali
gaf þá út minningarritið: „Bene-
dikt Gröndal áttræður". Eg efast
ekki um, að margir hafi lesið það
rit og fræðnt þar að nokljru um
æfiferil þessa stórmerka mánns.
AUir íslendingar kannast við
e k á 1 d i ð Bsnedikt Gröndal
Sveinb’arrtarson. En það mnnu
vera roa'-gir, er eigí hafa hug-
mynd uro, hver dráttlistar-snill-
ingur hann var (þó er „Minning-
arbréf“ hans um 1000 ára bygg-
ingu íslards til á mörgum heim
ilum). Það er grunur minn, að
þeir eéu fáir, að nsdanteknum
þeim, sem voru Gröndal persónu-
lega kunnugir, sem hafa átt kost
f' '
Krone Lageröl erbest
Fiskilinur
Enskar, Amerískar,
••
Ougultaumar,
Lóðarbelgir
Smuraingsolia,
ddýrast lijá
Sigurjöni Péturssyni
Sími 137. Haínar8træti 16.
sem eiga að birtast í VÍSI, verður að aihenda í síðasta-
iagi kl. 10 f. h. útkomudaginn.
Nokkur þorskanet
til notkunar í Sandgeröi aö öllu leyti
tilbúin fást meö tækifærisveröi í
Netaverslun
Sigurjóns Péturssonar
Hafnarstræti 16.
Símar 137 og 543, Símnefni: NET.
Til mÍBnis.
Baðhósið opið kl. 8—8, lci.kv. til 101/,.
Borgaretjóraskrifstofan kL 10—12 og
1—3.
Baejarfógetaskrifstofan kl. 10—|12ogl—5
Bæjargjaidkeraskrifatofan kl. 10—12 og
1—8.
íalandsbanki ki. 10—4.
E. F. U. U. Alm. samk sunnud. 8*/«
siðd.
Landakotsspit. HeimBókaartími kl.'ll—1.
Landsbankinn kl. 10—3.
Landsbókasafn 12—3 og 5—8. Útlás
1—3.
Landssjóðnr, afgr. 10—2 og ð—8.
Landssíminn, v.d. 8—10. Heiga daga
10—12 og 4—7.
Ná,ttúrngripasafn ls/«—21/,-
Pósthftsið 9—7, sunnud. 9—1.
Samábyrgðin 1—6.
Stjórnarráðsakrifstofnrnar opnar 10—4.
VíblBstaðahælið : heimsóknir 12—1.
Þjóðmenjasafnið, »d., þd., firatd. 12—2.
þriðjudagsblaðið (2. jan.) verður
keypt á afgreiðslunni.
á að sjá þau ágætu snildarverk,
sem eftir hann liggja. B. G. hafði
sem sé am nokknr síðustu ár æfl
sinnar notið styrks af landssjóði
til náttúrnfræðislegra iðkana. Áð-
ur hafði hann ritað mikið um þau
efni og satnið kenelubók í dýra-
fræði. — Auk þesa hafði hann
verið lífið og sáliu í því að efla
og auka Náttúrugripasafnið, og
raða því þannig niður, að það
yrði landinu til sóma og sem að-
gengilogast fyrir altnenning. En
síðasta verk hans á þokkingar-
sviði uáttúrnfræðarinnar, voru
myndaækur tvær miklar og stór-
merkilegar með teikuuðum og mál-
uðum myndum margskonar dýra,
einknm ftsgla og fiska. Er þar
alt gjört svo trúlega og með evo
mikilli snild að furðu gegnir.j Fngl-
ar og fiskar eru þar málaðir i
náttúrleguin litum. Og þegar
maður horfir á mydirnar, er eins
og færiat líf í þær fyrir augum
mantis, svo náttúrlegax eru þær.
Merkur útlendingur, er skoðað
hafði þessi myudasöfu Gröndals,
haíði látið orð falla á þá leið, að
slíkt verk — skoðað frá öllum
hliðum —, mundi vart eiga sinn
líka í víðri veröld. — En, nú vil
eg spyrja: Hvar eru þessi liata-
verk geymdj? — Ef til vill eru
þau á Landsbókasafninu. Ætti
þvi almenningnr að geta átt kost
á að sjá umræddar bæknr. — Hver
sem hefir listnæmt auga og fær að
skoða þessa snildarlegu uppdrætti
Gröndals, mun aldrei gleyma þeim
né höfnndi þeirra. — Sú er ástæða
fyrir þvf, að eg hreyfi þessu máli
að mér hefir virst vera of hljótt
nm lisfcaverk þessi, að undanteknu
því sem lít Isháttar er á þau minst
í grein eftir dr. Helga Jónsson í
ritinu „Benedikt Gröndal áttræð-
ur“. Ekki hefi ég lesið neitt um
þau í blöðnm vornm né tímaritum,
og hvergi heyrt þess getið, að þau
væru almenningi til sýnis.
Ritað á annan dag jóla 1916.
Pétur Pálsson.