Alþýðublaðið - 05.05.1928, Blaðsíða 4

4
ÆLPVÐUB&AÐIÐ
Og
Sundbettor
St. Æskan nr. 1.
Fundur kl. 3 á morgun. — Af-
mælisfagnaður stúkunnar verður
haldirm sunnud. 13. f>. m. kl. 4
fyTir me'ðl. 8—12 ára, ld. 8V2 fyr-
it eldri félaga. — Ókeypis að-
göngumiðar verða afhentir á
fundinum á mofgun.
„Iðunn“v
1. hefti XII. árg., er nýkomin
út. Er hún fjölbreytt mjög, og
verður hennar nánar getið hér 1
blaðinu.
Magnús Kjaran
sagði á bæjarstjórnarfundi í
fyrrad., að spara mætti tugi þús.
króna með því að loka nokkrum
af mjólkursölubúðunum hér í
borginni. En vildi ekki Kjaran at-
huga, hvort eitthvað myndi þá
| AlD$ÍRfreBtsiaið!aB, j
liveríisBOÍa 8,
3 tekur að sér alls konar tækifœrisprent- |
| un, svo sem erflljéð, aðgðngumiða, brél, j
J reikninga, kvittanir o. s. frv., og af- !
2 greiðir vinnnna fljótt og við'réttu verði. j
ekki rnega spara með því að lolia
einhverjum af hinum búðunum?
Er ekki nærri sanni, að hann sjálf-
ur eigi 3 verzlanir?
íf.
Veðrið.
Hiti 1—8 stig. Hægviðri. Hæð
fyrir norðan land. Grunn lægð yfir
sunnanverðu íslandi. Horfur: Suð-
vesturland og Faxaflói: Hægur
vestan og norðan.
Stúikan, sem fanst látin
í höfninni við Vestmannaeyjar
í gærmorgun, hét Lovísa Guðjóns-
dóttir og var annaðhvort héðan
úr bænum eða úr Hafnarfirði.
Hafði hún gengið út með unnusta
sínum kl. 10 um kvöldið, en kom
ekki héim aftur. Var þá um nótt-
ina hafin leit að henni, en hún
fanst ekki fyr en um morguninn.
(Skv. símtali.)
íþöku-félagar,
er ætla að vera með í austur-
förinni á morgun og ekki hafa
þegar gefið sig fram, verða að
tala við Felix í síðajsta lagi kl;
7 í kvöld. Farið verður af stað kl.
p í fyrra málið stundvíslega. Fé-
lagar mæti við Laugaveg 15, þeg-
ar kl. vantar 10 mín. í 8.
Messur á morgun.
t fríkirkjunni kl. 12 séra Árni
Sigurðsson (ferming); í dóm-
kirkjunni kí. 11 séra Bjarni Jóns-
son (ferming), kl. 5 séra Friðrik
Hallgrímsson, í Landakdtskiriqu
eins og vanalega.
Iiesl® Alpýlnlslalllð.
Hinrik Guðmundsson
frá Görðum í Önundarfirðj,
formaður verklýðsfélags Önfirð-
inga, er staddur hér í borginni.
Var hann skorinn upp á Lainda-
kotsspítala á föstudaginn og er
nú á góðum ba'tavegi.
Dr. Kuud Rasmussen
flútti í gærkveldi í Nýja Bíó
fyrirlestur um lífis- og heims-
skoðun Eskimóa. Var húsið troð-
fult. Fyrirlesturinn var afar-fróð-
legur. Að honum loknum sýndi
dr. Rasmussen kvikmyndir frá
férðalögum sínum í íshafslönd-
unum. Þriðja fyrirlestur sinn ílyt-
ur doktorinn á morgun ki. 4 í
Nýja Bíó. Aðgöngumiðar fást í
Bðkaverzlun Sigfúsar Eymunds-
sonar og kosta 50 aura.
Togararnir.
í gær komu af veiðum „Skúii
fógeti“, „Menja“ og „Baldur". í
morgun komu „Rán“ og „Sindri“.
Frá 1/estur-íslendiupin.
FB. í maí.
Síra Sigurður Ólafsson,
hefir áð því er Lögberg hermir
ákveðið, að taka ekki prestsköll-
un frá söfnuðunium í morðanverðu
Nýja íslandi.
Dr. Vilhjálmur Stefánsson,
hefir síðan 27. febrúar verið á
spítala í Nevv Nork, ekki vegna
veikinda, heldur til þess að sanina,
að menn fái ekki skyrbjúg af
því að eta jkjöt í alla mata. Lækn-
irinn, sem lítur eftir honum, seg-
ir að blóðið sé enn heilbrigt og
heilsa hans í góðu lagi. (Löigb.
29. marz.)
Söludrengir óskast fyrir í-
þróttablaðið á sunnudaginn 6.
þ. m. kl. 10 árd. Afgreitt á Klapp-
arstig 2. Hæstu sölulaun!
/
2,a króna síofHdivamapsair
verða seldir að eins til 14. þ. m.
notið tækifærið. Vinnustofan Lauga-
vegi 31.
Diagleg stalka óskast i hæga
vist. Lilja G. Vikar, Frakkastíg 16.
Sírnar: 1458 og 658.
Hólaprentsmiðjan, Hafnarstræti
18, prentar smekklégast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Gerlð svo vel otjj athugið
vðruraar og verðið. Guðm.
3. Wikar, Laugavegi 21, s'mi
858.___________________________
Mjólk fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðgerðinni.
Ljósmymlaistðia Þorl. Þorleifs-
sonar Áusturstr. 12. uppi simi 1683,
Fljót afgreiðsla. _______________
Ritstjóri og ábyrgðarmaðui
Haraldur Guðmundjson.
Alþýðuprentsmiðjan.
William le Queux: Njósnarinn mikli.
núpa. Það veit óg ekki. Hún er — horfin."
„Það eykur sjálfsagt tortryggni þá, sem
sumir hafa gegn henni.“
„Sumir? Hverjir eru þessir sumir?“
„Ausell til dæmis.“
„Svo að þér þekkið hann. Hvernig stendur
á því, að þér þekkið hann? Hafið þér verið
svo lengi njósnari fyrir mitt kæra fóstur-
land ?“
„Nei; það hefi ég verið að eins nokkra
daga.“
Hann varð hugsi. Um stund virtist hamn
ífyliast vantrausti á mér og ótta við mig.
Ég var um stund ægilegur í aiugum hans.
Ég starði á hann með eins vingjarnleg-
!um svip og ég gat. „Ég er ekki að veiða
yður í gildru. Ég er ekki kominn hingað
til þess að koma yðúr í hinar miskunnar-
lausu klær ensku stjórnarininaT. Ónei! Frelsi
yðar er vel geymt í minni vitund. Því
bið ég yður: Segið mér, hvar Claæe Stan-
way bjó áður en hún hvarf. Þótt ég þekti
hana allmikið, fékk ég því miður aldrei
að vita, hvar hún átti heima hér í Lund-
únum.“
„Þegar hún dvaldist hér í borginni, bjó
ihún í Warwick Gardens, Kensington, númer
122.“
Hjartað í mér danzaði af kæti. Mér lá
við að hoppa upp í loftið af uuaði. Ég var
búinn að finna slóða, sem ég myndi geta
rakið spor eða mörk á, unz ég fyndi hana,
Ég reyndi að fá enn þá meiri upplýsingar
um hana. En það var árangurslaust, nema
hvað hann staðfesti þann grun minn, aö
hún hefði verið einþykk og dularfull, og
að Clare Stanway var alls ekki hið rétta
nafn hennar.
„Hún var í vinfengi og sambúð með fólki
af mjög háum stigum, en hvaða fólk þetta
var, fengum við aldrei að vita,“ sagði hann.
„En Henry White og hún voru vinir. Voru
þau það ekki?“
„Það virtist nú reyndar svo vera — á yfir-
borðinu. En það var áreiðanlega um enga
ást að ræða. En hún var svo oft, — oft
með honum, að það var og er í sjálfu sér
leyndardómur."
„Hún var ekki — vænti ég — njósnari
fyrir stjórn yðair?“
„Hamingjan góða! En sú fjarstæða! Auð-
vitað var hún ekkert slíkt. Ég, sem var
mjög á glóðum um, að hún væri njósnari
1' . , 'ti'é
brezku stjórnarinnar og ætlaði sér að svíkja
•White í klær Scotland Yards!"
„Hvað vitið þér um lifnaö hennar eða lifm-
aðarháttu í Warwick Gardens?" spurði ég.
„Ekkert! Alls ekkert! Hreint ekki nokk-
urn hlut! Ég hefi aldrei verið í því húsi
um mina daga. ÞaÖ væri nú liklega ekki svo
ófróðlegt að koma þar og skoða sig um,“
sagði hann háðslega.
„Það ætla ég að gera á morgun, og ef þér
vilduð gera svo vel að vena mfeð í förinni,
væri það mér ánægjuefni."
„Jú; það skal ég reyndar fúslega gera. Mér
þætti einmitt sérlega skemtilegt að vera með
yður.“
Við skildum svo að því búnu, en ákváð-
urn að hittast aftur klukkan tiu daginn eftir
á horninu á Kensington Road og Warwick
Gardens.
Mér varð lítt svefnsamt um nóttina. í
andvökunni varð mér dillað við þá tilhugs-
un, að nú væri ég á leiðinni að finna Clare
Stanway. Ég þóttist þess fullviss að geta
rakið slób hennar, hvar sem leið hennar
hefði legið um heiminn, síðan hún hvarf,
unz ég fyndi hana, — næði henni. Ég var
að vinna 1 fyrir hag og veldi vors fræga,
brezka rikis ekki síður en fyrir hagsmuni