Alþýðublaðið - 18.05.1928, Síða 4

*
AEHfflÐUBHABIIÐ
Njfkomið:
I
í
Snmarkjólaefni «
I i sérstaklega miklu 2
Z og fallegu úrvali
Fianel
frá 2,90 meferinn.
I
|
mm
I
i.
i
í
Matthíldnr Bjornsdóttir. "
Laugavegi 23.
I
llll
1111
1111
flýta fyrir öðruni sjúMingum, sem
þurfa að komast unclir læknis-
hönd. Nú á sunnudaginn 3. júní
æt'ar félagiö að halda hlutveltu
i skóLahúsinu á Seltjarnarnesi, og
eru bæjarbúar beðnir vinsamleg-
ast að styrkja félaigið með gjöfum
og sækja hlutaveltuna. Gjafir
verða þakksanulega mótteknar hjá
formanni hLutaveltunnar, sem ,er
Gerda Hanson (búðín, Laugayegi
15).
200 börn
tóku [>átt í skemtiferð „Barna-
vinafélagsins Sumargjöf“ í gær.
Farið var vestur á Ráðagerðis-
bakka. Börnin skemtu sér ágæt-
Lega og Léku rnargs konar leika.
Heim var komið kl. 5V2.
Kvöldskemtun
heldur F. U. J. annað kvöld í
Iðnó. Stutt skemtiskrá. Danz.
Hljómsveit Þórarins Guðmunds-
sonar. Aðgöngumiðar seldir frá
kl. 1 á morgun í Iðhó.
Hafís
er nú úti fyrir, Húnaflóa.
Togararnir.
í fyrradag kom „Geir“ af veið-
ium xneð 60 tn. Lifrar. I igærinorg-
un kom „Bragi“ með 55 tn. og í
morgun „Gylf:i“ með 70 tn. AHir
höfðu þeir geysimikinn fisk, en
fiskurinn er frekar smár og lifr-
arlítill og tunnutalan þvi eigi há.
«Lyra“
fór til útlanda í gærkveldi og
í„Botnia“ í fyrra kvö'ld.
Kvenfélag Hvítabandsins,
sem .unnið hefir hér í bæ yfir
30 ár, hefir síðustu árin reynt að
safna í sjóð til þess að koma
upp hjúkrunarheimili fyrir fólk
hér í bæ og aðkomandi, bæði
fyrir og eftir spítalaveru, tii að
Veðrið.
Hiti 5—11 stig. Hæð fyrir suð-
vestan iand. Grun.n lægð fyrir
norðan land. Horfur: Norðlæg átt
um land alt.
St. Ípaka
heldur danzskemtun annað
kvöld ld. 8V2. Ökeypis aðgangur
fyrir skuidlausa félaga.
Sigurjón Pétursson
ætlar að efna til íþróttamóta
að Álafossi í sumar. Hefir hann
látið gera sundlaug góða þar og
býður [>eim, sem vilja, að kaupa
sundkort að sér, sem veitir þeim
afnot af Jauginni og sundskálan-
um. 10. júní næst komandi verð-
ur íþróttahátíð að Álafossi. Fa(ra
þar fram margs konar iþróttir.'
Sundfélag Reykjavíkur
hefir fengið Leyfi til að selja
merki næstk. sunnud. til ágóða
fyrir starfsemi sína, sem er aðal-
lega sund og róður. Stjórnin skor-
ar á alla félagsmenn og alla
sundmenn og sundunneudur að
einhnept og tví-
hnept, komu með
íslandi.
| Alnyðuprentsmiðjan, j
! Hverfisgötu 8, j
I tekur að sér alls konar tækifœrisprent- I
I nn, svo sem erfilj&ð, nðgðngumiða, bréf, {
reikninga, kvittanir o.
greiðir vinnuna fljótt og
Stór emaileruð eldavél, sem
ný til sölu mjög ódýrt upplýsing-
ar í síma 1790.
s. frv., og af- J
viðjréttu verði. j
starfa nú vel og mæta niður við
harnaskóla kl. 10 á sunnudags-
morguninn. Allir þeir, sem hafa
happdrættismiða félagsins til
sölu, eru ámintir um að vinna
rösklega og gera fijótlega skil.
Munirnir verða til sýnis í HJjóð-
færahúsinu og í verzluninni Fálk-
inn á Laugavegi.
St. Æskan nr. 1.
Skemtiferð fer stúkan næstkom-
andi sunnudag suður á Álftanes
og heimsækir unglingast. þar.
i *' -7
Einar Ingimundarson
kaupmaður, Laugavegi 43, hefir
se!t Silla & Valda verzlun s*íha.
Silli & Valdi eru hættir að reka!
verziunina á Baldursgötu 11.
||kSWEETENED STERILR^
HÖEPahied in MOUV&N®
Iiólaprentsmiðjau, Hafnarstrætl
18, prentar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
snráprentun, sími 2170.
Gerið svo vel og athugið
vðrurnar og veröið. Guðm.
B. Vikar, Laugavegi 21, síml
658.
Munið eftir fallegu og ódýru
gardfuutauunum
í verzlun
Ámuuda Árnasonar.
Sokkar — Sokkar— Sokkar
trá prjónastoíunni Malin eru í»-
lenzklr, eDdingarbeztir, hlýjastír.
Munið eftir hinu fölbreytta
úrvali af veggmyndum ís-
lenzkuin og útlendum. Skipa-
myndir og fl. Sporöskjurammar
Freyjugötu 11, simi 2105.
innrammaöar á sama
William le Queux: Njósnarinn mikli.
rakað fé saman á þann hátt að leigja her-
bergi sin við ránverði.
Hvers vegna hafði Orlando Sarto riftað
lloforði sínu við mig? Ég gat ekki skiliði
í því, hvernig á því stæði. Ef til vill hafði
hann grunað mig urn græsku, og ef svo
hefði verið, þá myndi hann hafa farið til
Italska sendiherrans, áður en hainn þyrði að
hafa nokkur mök við mig. Væri hann varkár
maður, sem hann hafði útlít fyrir að vera,
þá var þessi aðferð eðlileg og réttmæt og
þess vegna náttúrllegt, ,að hann efndi ekki;
íoforð sitt í þetta sinn.
* Frá,byrjun var eg ákveðinn í þvi, að ég
ætti að komast inn í húsið imeð einhverj-
um ráðum, tii þess að ganga úr skugga urn,
hvort sú tilraun yrði mér að einhverju liðú
eða ekki. Ég gerði mér von um það, —
von um, að þar inni fyndi ég eitthvað það,
sem benti mér, hvert mín flýjandi ástmey
hefði farið. Meðan ég var að tala við hinn
roskna mann, hafði ég jafnframt hugléitt,
hvort ég ætti að gera hann að trúnaðar-
manni mírnum, múta honum tU þess að að-
stoða mig við [>að að laumast eða brjótast
með leynd inn í húsið. Ég komst aö þeirri
niðurstöðu, að ekki væri gerlegt að treysta
honum í svo miklu og ábyrgðarríku vanda-
máli. Aleinn varð ég að ganga að þessu
verki, — aleinn og óstuddur. Það þótti mér
ráðlegast. En ég var nú mesti njósnari
brezka heimsveldisins og að líkindum mesti
njósnari allrar veraldarinnar, svo að ég lét
mér fátt fyrir brjósti brenna.
Nei; ég gat ekki treyst þessum nianni.
Hann var lausmáll, og það óð sífelt á honr
um. Hann var hreint ekki óliklegur til þess,
að segja einhverjum frá þessu í trúnaði,
svo ,sem bezta vini sinum eða Jögregluþjóni
nágrennisins, og ég yrði svo umsvifalaust
tekinn fastur fyrir innbrot, en það hefði svo
i för með sér Jangar og léiðinlegar skýringar
og ef til vill máiaþjark.
Ég gaf manninium shilling. Varð hann
mjög glaður við og enn meira óðamála en
áður. Loks yfirgaf ég hann og heyrði ég á
eftir mér, að hann bölvaði sjálfum sér fyrir
það að geta engar upplýsingar gefið urn
Francis-fjölskylduna, og jafnframt öskaði
hann þess heitt og innilega, ,að fundum okk-
ar bæri aftur saman síðar, — Jí'klega í
von um að fá annan shilling. Ég var með
sjálfum mér ánægður yfir því að hafa þó
fengið nokkuirar staðreyndir viðvíkjandi
leyndardóminum mikla.
Á leið minni heim í ibúð mína í Great
RuSsell Street keypti ég ýmislegt tilheyr-
andi innbroti. Ég þurfti nauðsynlega til-
tekna hluti til þess að hafa von um að geta
komjð í framkvæmd innbroti því, er ég
ætlaði mér að fremja, — þurfti að fremja!
Á meðal þessara hluta var blys, — langur
sívalningur með björtu rafmagnsljósi í öðr-
um enda^ sem nefnt er „nautsauga“. 1 tóla-
búð í Theabads Road, sem alkunn er fyrir
-gne uo ‘leSongSAqe So jegepueA eSoiiias
vftað dýrar vörur, keypti ég tói, sem myndi
verða óleysanleg ráðgáta mönnum, óvönum
því, en allar lögreglustöðvar kannast vel
við. Tó’Ji þessu hafa innbrotsþjófar gefið
viðeigandi nafm og kalla það þil- eða viöar-
skera.
Þegar heim kom, aðgætti ég allar fata-
birgðir mínar gaumgæfilega. Ég valdi úr
þeim til sérstakra nota fat nokkurt, er ég
kallaði „umsnúningimn“. Klæði [>etta var yf-
irfrakki með þá náttúru, að maður gat eins
vel verið í honum úthverfum eins og rétt-
hverfum. öðrum megin var hann Ijósbrúnm,
en hinum megin með svörtum iit. Oft hafði
þessi makalausi frakki komið mér að góðu