Vísir - 14.12.1927, Blaðsíða 6

Mi'Övikudaginn 14. des. 1927.
VÍSIR
Efnalang Reykjaviknr
Kemisk fatabrelnsnn og lltun
Langaveg 32 B. — Sími 1300. — Símnefni; Binalang.
Hreinsar með < nýtlsku áhöldum og aðferðum allan óhreinan fatnað
og dúka, úr hvaða efni sem er.
Litar upplituð föt og breytir um lit eftir óskum.
Eykur þægindi. Sparar fé.
xsoqöqoöocsööööööqööööqööoöcíöööööqööqöqöqcsqqööqöqoqöqoc
Húsmæður, gleymið ekki að
biðja kaupmenn yðar um
íslensku gaifalbitana.
Þeir hljóta einróma lof allra.
Nýjar vöiur.
Verðið stór lækkað.
SöööíSíSöööCÍCSOöCiööööööööíSööööC SÖÖÖÖÖÖÖCSÖÖÖÖCSCSÖÖC SÖÖÖCSÖCSCSÖC
Uadsins mesta órval af rammalistnm.
Myndir innrammaðar fljótt og vel. — Hvergi eins ódýrt.
-----------JOH. OLAFSSON & CO.---------------
Aðalumboðsmenn á íslandi fyrir: GENERAL HOTORS-bifreiðar.
VerdlæklEim á
EVROLET
Chevrolet vðrubifreiðin kostar nú aðeins kr. 2900.00 islenskar uppsett i Reykiavik.
Guðnmndiir Asbjörnsson,
Laugaveg 1.
Teggfóður
Fjðlbreytt úrval, mjðg ódýrt, nýkomið.
Guðmnndnr Asbjörnsson,
S9MI 170 0. LAUGAVEG 1.
Vísis-kalfið gerir alla glaða.
Ritsatn
Gests Pálssonar
kostar fyrir áskrifendur fram
til 1B. desember kr. 10,00,
hett, kr. 12,50 i bandi. —
Áskriftarlistar bjá öllum
bóksölum og á afgreiöslu
Lögréttu, Miðstræti 3.
90ÖCXXX3Q00ÖÖCXXX30ÖQ0Ö0000C
Jólavörnr:
Taflmenn
Taflborð
Spilapenlngar*
Spilaöskjur
RADIO-bátalapap
(ljónimynd).
Sportvörnhtis ReykjaviRar.
Einar Björnsson.
tOOQÖQÖÖOQC X X X XXXXXXXXXXXM
eftir filmum og plötum.
Framkölinn og Koplerlng
Vinnustofan mælir með sér
sjáif. — Carl Ólafason.
Afgr. Vöruhús ljósmyndara
RAMMALISTAR,
sporöskjulagaðir rammar.
Innrömmun á myndum.
Ódýrast. Fjölbrejrttast.
Vöruhús ljósmyndara, h.f.
Thomsenshús.
CIGARETTU-MUNN-
STYKKI- og VESKI
í mestu úrvali.
Landstjarnan.
ÍöööOOOOCOOOCiOOOOOOOCiCíOOOOOCÍOOOOOOOOOOOOOOCXSOOOOOOOOqC
Reyktóbak
frá
Gallaher Ltd., London.
er regluleg ánægja að reykja og vafalaust besta tóbakið,
sem nú er á boðstólum.
Biðjið altaf um:
FoxHead. Landscape.
London Mixt Three Crowns.
Sancta Claus. Free&Easy.
Fæst hjá flestum kaupmönnum.
Heildsölubirgðir hjá
H/f. F. H. Kj artansson & Co.
Hafnarstræti 19. Símar: 1520 & 2013.
Xiöööööööööööc ÍÖÖÖÖÖÖCÍÖOOÖÖÖC ÍÖÖÖÖÖOÖÖOÖOÖÖÖÖOC ÍOOOOCÍÖOOC
Nýkomið:
Hpísgpjón -ítölsk- pol.
Sago.
Kapt öflumj öl.
Hplsmjöl.
Gerhveiti.
Hveiti -Ppide- 7 lbs. pokum.
%
I. Bpynjólisson & Kvaran.
Á SlÐUSTU STUNDU.
tekinni. Ennfremur skýrði hún frá þvi, að Patience
hefði margsinnis kvartað um það, að maðurinn sinn
vekti sig óðara, ef sér kæmi dúr á auga og heimt-
aði morfín, hefði hún oft látið i ljós, að hún væri
lirædd um, að hún kynni að láta hann fá of mikið
þegar minst verði. Kviðdómendurnir máttu vera
meira en litlir sauðir, ef þeim hefði ekki skilist það,
að það var ætlun saksóknarans að fanginn hefið farið
kænlega að öllu, til þess að forðast að verða grunuð
unt að hafa framið glæpinn.
Patience tók eftir þvi, að það var líkast þvi sem
eldur brynni úr augum Bourke meðan Honora var
yfirheyrð og hún var sannfærð um það, að hontmi
liefði dottið eitthvað mikilvægt í hug. pegar saksókn-
arinn hafði lokið máli sínu, stóð Bourke upp og leit
framan í Honoru með vingjarnlegu hrosi. Honora
hneigði sig kurteislega fyrir honum — Henni hafði
altaf geðjast vel að þessum íturvaxna og fagra hæfi-
leikamanni. i ,|
„Ungfrú“, mælti hann hikandi og leit i kring um
sig, eins og hann vænti innblásturs einhversstaðar
úr þessum troðfulla sal, „eruð þér alveg vissar um,
að frú Peele liafi verið í gráum kjól morguninn sem
hún fór til New York?“
„Já“
„Og yður virtust umræður blaðanna ganga nærri
hinni ákærðu?“
„Já.“
„j?ér segið að hún hafi ekki verið nema nokkrar
klukkustundir í ferðinni; er ekki svo?
„Já.“
„Ungfrú!“ kallaði hann með þrumandi röddu,
„eruð þér vissar um að þér hafið verið sofandi, er
frú Peele kallaði á yður nóttina, sem Beverley Peele
andaðist?"
Patience varS erfitt um andardrátt og lét aftur augun.
Honora var ekki sofandi nóttina þá. Vissan um þetta
varö alt í einu bjargföst í huga hennar, eins og Bourkes.
Honora hugsaöi sig um augnablik. Þaö varö ger-
samlega hljótt í öllum réttarsalnum og margir af á-
heyrendunum stóöu upp úr sætum sínum af eftirvænt-
ingu.
„Já, eg er alveg viss um þaö,“ svaraöi hún loksins,
án þess að þess sæjust merki, aö henni væri nokkuð
brugöiö.
„Eruö þér alveg vissar um aö þér hafið eng-
an heyrt fara inn í búningsherbergiö, áöur en frú Peele
vakti yður?“
Hann slöngvaði orðunum til hennar eins og líklegt
er að dómarinn æðsti slöngvi bölvun sinni yfir mann-
kynið á dómsdegí.
„Já“.
„Voru dyrnar að herbergi yðar opnar þetta kvöld?“
„Eg man það ekki.“
Patience laut að Lansing og hvíslaði nokkrum orð-
um í eyra honum. Hann spratt þegar á fætur og hvísl-
aði því, sem húu hafði sagt að Boúrke.
„Veðrið var mjög heitt þessa nótt,“ rnælti Bourke
ennfremur. „Voruð þér ekki vanar að láta dyrnar að
herbergi yöar standa opnar, þegar heitt var i veöri?“
„Jú, stundum.“
„Gerðuð þér það ekki æfinlega?"
„Nei. Eg opnaði dyrnar, þegar eg mundi eftir þvi,
en þaö kom ekki sjaldan fyrir, að mér gleymdist það.“
„Þér eruð vissar um, að þér getið ekki munað eftir
því, hvort dymar voru opnar þessa nótt eða ekki?“
„Eg get ekki munað það.‘“
.„Minnist þér þess, að frú Peele hafi farið aðrar næt-
ur inn i búningsherbergið til að sækja morfín?“
„Já, margoft."
„En þessa umræddu nótt getið þér ekkert munað?“
„Nei.“
„Frú Peele var aldrei vakin fyr en klukkan var orðin
tólf, til að gefa manni sínum morfíndropana. Voruð
þér vanar að liggja vakandi svo lengi fram eftir?“
„Já “
„En þctta kvöld sofnuðuð þér Venju fmnúr?’“