Vísir - 21.01.1931, Qupperneq 3
V í SIR
Hpingupinn.
Mánudaginn 26. þ. m. verður
afmælisf agnaflur
haldinn í HÓTEL BÓRG, í tilefni af 25 ára starfsemi kven-
félagsins Hringurinn.
Skemtunin verður f jölbreytt.
Aðgöngumiðar seldir í Hattaverslun frú M. Levi. Á sama
stað liggur áskriftarlisti framrni.
STJÓRNIN.
Slæm sjón er aðeíns hálf sjón og er þar að auki mjög
skaðleg fyrir augim.
Góð sjón sem fæst með góðum og hæfilegum gleraugum
er liin mesta blessim. — Komið og tahð við
gleraugnasérfræðinginn í Laugavegs Apóteki, þar fáið þér
í gleraugu yðar Zeiss Punktalgler, hin bestu og fullkomn-
ustu gler sem til eru.
KKKSQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQQÍKKKKKKKKÍQQQQQQQQQQQQQQQQQOt
Ensknkensla
útvarpsins.
—o---
Það eru ekki margar ahnenn-
íugsi'addir, sem enn liafa látið
til sín lieyra um starfsemi út-
varpsins. Aðfinslur, hrós og til-
lögur er alt jafn fágætl enn þá.
|>ó er það víst, að þetta stafar
— sem betur fer — ekki ein-
göngu af tómlæti almennings,
því það er efalaust að margir
láta sig inálið talsverðu skifta.
Hitt er ástæðan, að mönnum
er enn svo ótítt hér á landi að
snúa sér til blaðanna með á-
hugamál sín, en það er illa far-
ið og þarf að breytast. Af þess-
ari ástæðu er það alveg vafa-
laust að vart hefir enn sést get-
ið í blöðunum þeirrar býsna al-
mennu óánægju, sem ríkir á
meðal útvarpsnotenda um það,
hve óheppilegur tími hefir ver-
ið valinn til kenslu erlendra
mála. Hún fer sem sé fram á
þeim tíma, er þorri fólks er
ekki kominn lieiin eða inn frá
vinnu sinni, hvað þá að menn
hafi matast. Hinsvegar eru
jbaraasögur sagðar svo seint á
kvöldin að á öllum sæmilegum
heimilum er búið að koma
bömúnum í rúmið.
Útvarpið hafði ekki fyrir
löngu verið opnað, er eg skrif-
aði nokkurar athugasemdir um
stárf þess og rekstur, eins og
þau mál litu út frá minum
bæjardyrum. Þessar fáu at-
hugasemdir hafa ekki enn kom-
ist að til birtingar lijá blaði þvi
er fékk þær, og nú eru þær
þegar að suinu levti svo úrcltar,
að ekki á allskostar við að þær
hirtist í sínu upprunalega
formi.
Af því sem eg heff séð um
þessi efni (að undanskildu ávarpi
útvarpsstjórans) þykir mér
langmerkastar tvær greinar
eftir Þorstein Finnbogaspn, sem
báðar hafa birst í Vísi, liin fyrri
endur fyrir löngu en hin síðari
í dag. Þær greinar verð eg að
telja mjög athyglisverðar, eink-
um hina fymi, sem vel mætti nú
endurprenta. Það fer ekki hjá
því, að fleiri en eg séu liöfund-
ínum þakklátir fyrir þau skrif.
1 meginatriðuniun er eg Þ. F.
ísariimála, og eg vona að úl-
varpsstjórnin athugi tillögur
hasis gaumgæfilega. Enginn er
alvitui' og i því lýsa sér sönn
hyggindi, að vera nógu lítillát-
ur til jiess að læra af öðrum. En
við eitt þeirra smáatriða, sem
eg sé i öðru ljósi en Þ. F., lang-
ar mig til að gera hér athuga-
aemd. Eg er svo sannfærður um
að hinn heiðraði höfundur er
|>ar alveg á glapstigum, enda tel
fcg liklegt að hann sannfærist
8m það af eigin raun áður en
■Jlýkur. 1 •
Þetta atriði er enskukenslan.
'Þ. F. hyggur að fæstir þcirra,
sem hugsað bafi til náms í 2.
flokki, muni hafa þann undir-
Mning að þeim geti notist að
kenslunni, og fyrir þá sök virð-
íst hann vilja breyta til um að-
íerð. Vera má að einhverjir,
sem litla hafi fengið undirstöðu-
þekkingu i ensku, hafi hugsað
sér að hafa sérstaklega not af
tilsögn i þessum flokki. Um það
er niér ekki kunnugt, en þeir
hinir sömu munu þá væntan-
lega Iilusta í 1. flokki lika, og
þá vona eg að alt fari vel áður
en langt um líður. En liitt er
alveg efalaust mál, að liér í
londinu og þá að sjálfsögðu á
sneðal þeirra, sem íitvarpið nær
til, er sægur af fólki, sem ein-
auítt þai-fnast handleiðslu í
ensku á þann hátt sem hún er
veitt með kenslunni i 2. flokki.
Þetta er fólk sem les ensku
annaðhvort viðstöðulaust cða
mjög sæmilega, eins og t. d. all-
ir þeir, sem fengið hafa gagn-
fríéðamentun, en sem annað-
hvort liafa ekki fengið þá til-
sögn og æfingu- í réttum fram-
hurði, sem æslcileg hefði verið,
eða hafa ryðgað í framburðin-
um af æfingarskorti síðar. Þetta
fólk þarf að festa í rásinni og
jafnframt að gefa því kost á að
æfa eyrað á alveg hispurslaus-
um framburði þeirra, sem tal-
að hafa málið frá blautu barns-
beini. Aðrir duga ekki til slíkr-
ar kenslu, enda mun það lítt
tíðkast, að fcla hana öðrum við
útvarp.
En þó er liér ótalið það hliit-
verkið, sem í mínum augum er
miklu veglegast, miklu merki-
legast og rniklu nauðsynlegast,
en það er að vísa öllu þessu
fólki veginn inn i töfrabeim
enskra bókmenta. Mér kemur
það á óvart, ef Þ. F. skyldi
- leggja öllu minni áherslu en ég
á það atriði.
Þá verð ég alveg eindregið að
mótmæla því. að farið verði að
gefa skýringar á íslensku í þess-
um flokki. Það væri Ijóta glap-
ræðið. Við liöfum meira en nóg
af slíku i skólunum og það er
alger misskilningur á mála-
kenslu, að Iialda að þetta sé
nauðsynlegt eða sérstaklega
gagnlegt. Eigin reynsla min á
þeim árum, er ég fékst við að
kenna ensku, sannaði mér ótví-
rætt, að menn læra lang best
og mest lijá þeim kennurum,
sem viðhafa beinu aðfcrðina,
þ. e. kenna á því máli, sem þeir
eru að kenna. Meðan latínan
var kend á þann hátt, urðu
menn miklir latínumenn, en síð-
an varla. Að þvi er enskuna
snertir, hélt ég að Reykvíking-
ar væru nokkurn veginn búnir
að reka sig á þetta efir að Mr.
Howard Little liefir starfað á
meðal Jieirra í meira en sex ár.
Talsvert merkileg sönnun held
ég líka að þau séu börnin, sem
sótt hafa enskuskóla frú Önnu
Bjarnardóttur frá Sauðafelli.
Mér er með öllu ókunnugt
um enskukunnáttu Þ. F., en eft-
ir að liafa lesið grein hans i
dag, sé ég, að það cr með öllu
óhugsandi, að hann hafi dvalið
langdvölum á meðal enskumæl-
andi þjóða. Ef svo væri, mundi
hann ekki hafa sagt það, er
hánn segir um rödd stúlku
þeirrar, sem kennir 2. fkikki.
Sannleikurinn er sá, að hún hef-
ir óvenju fallegan og viðfeldinn
málróm, og það hefir orðið að-
dáunarefui enskra manna og
annara hinna bestu ensku-
manna hér i bæ, live vel rödd
hennar hljómar i útvarpinu.
Um þetta atriði befir Þorsteinn
talað óvarlega og ei' það leitt,
en um leið og ég segi það, á
hann líka heimtingu á, að ég
geti hins, að hann staðhæfir
þetta ekki, lieldur notar orðið
„virðist", þ. e. að það láti þann-
ig i hans eyrum. Skýringin er
að eins ein og augljós: Eyra
lians hlýtur að vera óvant
enskunni.
Megin-annmarkinn á þessari
kenslu er alveg fortaksláust sá,
að óhæfilega lítill timi er til
honnar ætlaður. Ein kenslu-
stund á vileu er ckki nóg fyrir
þenna flokk, en þó er liitl verra,
að hún skuli ekki vera nema
einar 20 mínútur. Mér virðist
sú -ráðstöfun lýsa furðulegri
vanhyggju af hálfu útvarps-
ráðsins, þvi það er gagnslaust
að koma með ]>á viðbáru, að
enginn möguleiki liafi verið til
þess að leggja meiri tima i
þetta. Það er elcki hægt að
lcenna mikið á einum 20 mín-
útum, og það er nálega óliugs-
andi annað en að kennarinn
freistist til þess að bera hrað-
ara á en æskilegt væri og neyð-
ist til að sleppa ýmsu, sem þörf
var að segja. Kenslustundin
mátti helst ekki vera skemmri
en þrir stundarfjórðungar.
Rvík, 19. jan. ’31.
Sn. J.
Utan af landL
lieflavík, 20 jaii. FB.
Tutlugu og þrír vélbátar verða
gerðir út héðan á vertiðinni.
eru þeir frá fjórtán og upp í
liðlega tuttugu smálestir að
stærð liver báturi Menn fóru að
útbúa bátana um nýár og liafa
átta bátar farið i róðra. Sá, sem
oftast befir róið, liefir farið
fiinm sinnum. Bátarnir hafa
fengið frá tveimur og upp í
finnn—sex smálestir í róðri,
en aðal-veiðitíminn er ekki
byrjaður enn. Bátaflotinn lief-
ir aukist að undanförnu. Þannig
bættust við tveir bátar, sem
smiðaðir voru í Noregi, og einn
sem smiðaður var í Danmörku.
Óvenju margt aðkomumaniia er
hér, aðallega sjómenn, en nú
hefir verið ráðið á alla bátana.
Hafa vafalaust komið fleiri en
fá ráðningu, enda aldrei kom-
ið jafnmargt sjómanna bingað
og nú. Auk þess eru gerðir út
fimm vélbátar í Ytri-Njarðvík-
um. Eru það alt stórir vélbátar,
yfir tuttugu smálestir.
Bátar fóru á sjó á föstudags-
kveld, en að afliðnu liádegi á
laugardag skall á óveður hér,
sem hélst fram á sunnudag.
Bátarnir fóru að koma að á
laugardagskveld, en eigi kom-
ust bátshafnir í land fyrr en á
sunnudagskveld. t veðri þessu
rak vélbátinn Ólaf Magnússon
til á höfninni og rakst á vél-
bátinn Öðling. Brotnuðu þeir
báðir nokkuð, en eigi svo, að
stórskemdir yrðu af.
Heilsufar er hér gott. Manna-
lát engin að undanförnu. I des-
ember-byrjun lést hér frú Ingi-
björg Einarsdóttir, kona Elíasar
Þorsteinssonar kauinnanns. —
’Viðtal).
Veðrið í morgun:
Reykjavík hiti o stig, ísafirði
-f- 2, Akureyri o, Seyðisfirði i,
Vestniannaeyjum 2, Stykkishólmi
i, Blönduósi i, Grindavík -4- o,
Færcyjum 6, Julianhaab -f- 8, Jan
Mayen -f- 6, Angmagsalik -4- n,
Tynemouth 3, Kaupmannahöfn -f-
4 stig (skeyti vantar frá Raufar-
liöfn, Hólum í Hornafirði og
Hjaltlandi). Mestur hiti í Reykja-
vík 2, minstur ~ 2 stig. Úrkoma
0,3 mm. — Yfirlit: Alldjúp lægð-
armi’ðja fyrir suðaustan ísland en
vestan við Færeyjar, á hreyfingu
norðaustur eftir. HáþrýstisvæSi
yfir Grænlandi. Horfur: Suðvest-
urland : Faxaflói: Yaxandi norS-
ankaldi. Úrkomulaust og viSa létt-
skýjaS. Breiðafjörður: Allhvass
norðaustan. Sumstáðar snjókoma.
Vestfirðir: Norðaustan hvassviðri.
Hríðarveður, einkum norSan til.
Norðurland, Norðausturland, Aust-
firSir: Vaxandi norSaustan átt,
allhvass meS kveldinu og hríSar-
veSur. Suðausturland: Vaxandi
norSaustan kaldi. Snjókoma aust-
an til.
Jarðarför
Páls H. Gíslasonar fór fram
í gær að viðstöddu fjölmenni.
Síra Bjarni Jónsson flutti hús-
kveðju og líkræðu i kirkjunni.
Útvarpið.
Dagskrá i dag: Kl. 19,25:
Hljómleikar (grammófón). Kl.
19,30: VeSurfregnir. Kl. 19,40:
Enska 1. flokkur (Anna Bjarna-
dóttir, kennari). Kl. 20: Barna--
sögur (RagnheiSur Jónsdóttir,
kennari). Kl. 20,10: Hljómleikar
(Fleischmann, celló): Robert
Schumann: Nachtstúck, R. Schu-
tnann: Schlummerlied.. Godard:
Berceuse, Popper: Gavotte. Kl. 20,
30: lYfirlit yfir heimsviSburði
(Fréttam. útvarpsins). Kl. 20,50:
Ýmislegt. Kl. 21. Fréttir. Ivl. 21,20
—25 : Hljómleikar (Þórarinn Guð-
mundsson, fiSla, Emil Thorodd-
sen, slagharpa, Eggert Gilfer, har-
móníum): Fr. Schubert: Álfa-
konungurinn, Beethoven: Roman-
cc Op. 50, Field: Nocturne, C.
Schmeidler: Konsert — Rontanze.
Aflasala
Á mánudaginn seldi Max Petn-
terton afla sinn í Englandi fyrir
£ 787 og Gylfi fyrir £ 1200. Bragi
seldi í Hull í gær fyrir £ 1300.
Baldur selur í dag.
Botnia
kom til Leith kl. 1 e. h. á mántt-
dag.
Verkakvennafélagið Ósk
á Siglufirði hefir sent Frétta-
stofunni skeyti þess efnis, að
skeyti frá fréttaritara FB. á
Siglufirði, er lesið var upp í út-
varp þ. 18. þ. m., hafi „inni-
haldið algerlega rangar fréttir
um verkakvennafélagið Ósk á
Siglufirði. Engin þeirra kvenna,
er stofnuðu nýja félagið, var á
aðalfundi, og þar voru engar
pólitiskar umræður“. FB.
Afbragðs skautasvell
er nú á Tjörninni og má Iniast
viö að margir verði þar á skaut-
um í kvréld.
Hjálpræðisherinn.
Verið velkomin á eftirfarandi
samkomur: Fimtudag 22. jan.:
Skuggamyndasýning fyrir börn
kl. 6J4, inngangur 10 aura. Fær-
eysk samkoma kl. 9 síðd. Lautn.
II. Andrésen stjórnar. — Föstu-
dag 23. jan.: Samkoma fyrir börn
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHmimmiuiim
Bmtíigarn
fyrirliggjandi, ágæt
tegund. - Verdiö lágt.
Stnrlangnr Jónsson & Co.
Slmi 1680,
iiiimiimiiiiiiiinnimiimiiiiiini
kl. 6J4. Hljómleikasamkoma kl. 8.
Kadet Finnur Guðmundsson
stjórnar. — Laugardag 24. jan.:
Skuggamyndasýning fyrir- full-
orðna kl. 8 síðd. Inngangur 25 au.
Pétur Sigurðsson
flytur fyrirlestur um .John
Wesley, í VarSarhúsinu í kveld kl,
sy2.
St. Æskan nr. 1.
Jólatré fyrir meSlimi sína held-
ur stúkan næstkomandi föstudag.
Sjá augl.
Andri
koin frá Englandi i gær.
Ari
kom af veiðum í gær með göö-
an afla.
Fisktökuskip i
kom i gær til Alliance.
Súðin i
kom til Hornafjarðár í nótt.
Frá Englandi.
eru nýlega komnir til Hafnar-
fjarSar Jupiter, Walpole og Surp-
rise.
Það skal enn tekið fram,
að auglýsing um Blöndahls-
kolin, sem birtist i Vísi i fyrra
dag, var tekin i ógáti, og áttí
alls ekki í blaðinu að vera.
Líkbrensla.
Háttvirti Reykvikingur!
Áliugi yðar fyrir líkbrenslu
er alveg einskær, líkjega er það
af þvi, að yður finst líkbrensla
eitthvað svo hetjuleg — eða
livað? Um skaðsemina hafiS
þér ekki neitt rætt, skaðsemina
fyrir liinn andlega líkama. Eng-
inn maður, sem koininn er til
vits og ára, ætti að vera svo
fáfróður um hinn andlega heim.