Vísir - 14.05.1932, Blaðsíða 6

V I s I R
baugardaginn 14. maí 1932.
Fljótshlíð
. daglegar feröir. -
bí t±f
Vík: í Mýrdal
mánudaga og föstudaga.
iiiguimngsiiiiiiiitiiiiigii!
Sími 715.
i!!ll!lll!lllflllll!ll!!l!llllll
iiiiiiiiiiiuiiiiuciimiHiu
Sími 716.
I!ll!!i!!!l!lllli8l!ilfi(l!l!ii!
Alt verður spegilfagurt sent
fágað er með faegileginum „Fiallkon.an*1.
Efnagerrl Reykjavikux
kemisl< verksmiðja.
Til leigu
stofuhæð pddfellowhússins við Vonarstræti, ásamt 3 lierbergja
íbúð á fyrsta lofti. Stofuhæðin ætluð fyrir yeitmgar og veislu-
höld. — Menn semji við Eggert Claessen hrm. fyrir 24. þ. m.
Hillopappir og hillubprðar
KREPPAPPlR, UMBÚÐAPAPPÍR og
TEIKNISTIFTI, hvít og mislit, í
Bókaverslnn Slgfúsar Eynuimlssonar,
. og Bókabúð Austurbæjar B. S. E., Lv. 34.
Odýrar kartöflur.
Dálitið af spiruðum matarkartöflum verður selt næstu
daga á að eins 5 krónur pokinn.
Afgreiðsla fer fram frá vörugeymsluhúsinu.
MJÖLKURFÉLAG REYKJAVÍKUR.
•c XXSOÍ SOOOOÍXíS>OOOOÍXSOOe»R4X
X
TILKYNNING. |
Heitt morgunbrauð frá kl. 8
árd. fæst á eftirtöldum stöðum:
Bræðraborg,
X Simberg, Austurstræti 10,
% Laugavegi 5.
$ Kruður á 5 aura, Rúndstykki
8 aura, Vínarbrauð 12 aura.
Allskonar veitingar frá kl. 8
árd. til 11% síðd. Engin ómaks-
laun.
J. Símonarson & Jónsson.
XXXXXSOOOOO<;SOOOOO<SOOOOOOO(
Nýslátrad
nautakjöt og alikálfakjöt, —
hangikjöt, kjötfars og Vinar-
pylsur að ógleymdu saltkjötinu.
KjÖt- 00
Fiskmetisgerðin,
Grettisgötu 64, eða
Reykhúsið, sími 1467.
Filmur, 4x6,5
do. 6x9 .
do. 6,5x11
myndavélar og alt, sem þarf til
framköllunar og kopíeringar ó
ljósmyndum, fæst í gleraugna-
og ljósmyndaverslun
F. A. Thiele,
Austurstræti 20.
S
Smurt brauð,
nesti etc.
sent heim.
D **“w 1 v Veitingar.
ÍATSTOFAH, Aðalstrsti 8
«XXÍOOOOOOQCXXSOOOOOOOQOO«X1
ELGCHROM filmur,
(ljós- og litnæmar)
6x9 cm. á kr. 1,20
t>y2xii— i,50
Framköllun og kopíering
------ ódýrust. ------
Sportvöruhús Reykjavíkur.
<XXXSOOOOOOQOOOOOOOOOOOOOC
Tilbúnap strax
fyrir 2 krónur 6 myndir.
PHOTOMATON, •
Templarasundi 3.
Opið 1 til 7 alla daga.
r — riif "t • 1I-1.T1T
kr. 0.90
— 1.00
— 1.30
íicmtslt fafraíifeittgutt ^
Sauflttvej 34 J&únii 4300 .Ketjiijauth
Fulikomnar vélar. Nýjustu og bestu litir og efni. Þaulvani
starfsfóik. Tíu ára reynsla.
Spark Plugs
The Staruiard Qvality
Plus• of the World
Höfum venjulega fyrirliggjandi hér á
staðnum bifreiðavörur frá stærstu og þekt-
ustu verksmiðjum:
DUCO fægiefni á bíla og húsgögn, DUCO
blettalakk, DUCO sprautulökk og alt tilhejæ-
andi, svo sem grunnmálningu undir bíla-
lökk og efni til að slípa með sprautulökk.
DUPONT efni til að hreinsa með vatns-
kassa á bilum, sem nauðsynlegt er að gera
árlega til að forðast skemdir og stíflun í
vatnsgangi vélanna.
j^_. WHIZ þéttiefni i vatnskassa á
bílum. Handhægt og ábyggilegt
efni og vandalaust með að fara.
WHIZ smergel til ventlaslípun-
ar, fínt og gróft.
WHIZ frostvara, tvær tegundir,
misdýrar.
EXIDE rafgeymar fyrir bíla eru
langbestir, þektastir og þó ódýr-
astir.
DUNLOP bilagúmmí,
baétur, pumpuslöngur og
gúmmí á fótbretti o. m. fl.
A C bílakerti til flestra teg-
unda af bílum og bensínvél-
um. A C kertin eru ábyggi-
leg og bafa reynst næstum al-
veg óslítandi. Munið að gang-
ur véla er kominn mjög und-
ir kertunum.
Ennfremur höfum við JOHNS MANVILLE bremsu-
borða, bestu og ódýrustu perurnar (Ijóskúlur), DUPONT
toppadúk og leðurlíkingu, pumpur, lyftur, „celluloid“ í rúð-
ur og VEEDOL smurningsoliur og fleira.
Jéh, Ölafsson & Oo.
Hverfisgötu 18. — Reykjavík.
Símar: 584 og 1984.
Mjólkurbú Flóamanna
Týsgötu 1. — Sími 1287-
ÍJlbú: Laugaveg 58.
Sími 864.
I. flokks mjólkurafurðir. Skjót
afgreiðsla. Alt sent heim.
I hvítasunnukökurnar:
Sulla á 1.00 og 2.50 glasið. —
Súkkuláði, sætar möndlur, egg
og alt annað til bökunar.
Páll Hallbjörnsson.
VON.
Klumbufótur.
að þú mundir liafa óskað, að eg gerði það. — Er
ekki svo?“
Konan lireyfði til sængina ofurlitið og kom nú
andlit hennar að mestu í Ijós.
„Þú verður að kynna manninn á viðeigandi bátt!“
mælti hún ströngum rómi og þrungnum hinni megn-
ustu siðavendni.
„Okewood liöfuðsmaður — Jungfrú Mary Pren-
dergast,“ sagði Monica.
Nú kom böfuð konunnar í ljós að fullu — með
fléttum og öllu saman. — Kynningin virtist hafa
blíðkað liana til muna.
„Eg get ekki látið mér svo, sem eg fallist á hátt-
semi þína, Monica“, sagði bún og var nú ekki eins
ströng í máli og hún liafði áður verið. „Og eg get
ekki vel slcibð, bvert erindi breskur liöfuðsmaður á
hingað inn i svefnstofu mína um liánótt. Já, klukk-
una vantar nú einar tíu mínúlur i tvö. En sé því
svo liáttað, að Þjóðverjar séu að leita lians, þá fer
mig ef til vill að gruna hvernig á því muni standa!“
Og bún brosti bliðlega við hinni fögru ungu konu,
er síóð við lilið mér.
„Mary, þú ert blátt áfram elskuleg,“ sagði Monica.
„Eg vissi að þú mundir rétta okkur bjálparliönd.
Þetta er lika dábtið óvánalegt. Breskur höfuðsmað-
ur staddur í Þýskalandi um þessar mundir. Það er
að minsta kosti óvanalegt. Það er blátt áfram æs-
andi......“
Hún vék sér nú að mér.
„Nú nú, Des....“ sagði hún. „Hvers þarfnastu —
hvað viltu að við gerum?“
Eg vissi að mér var óliætt að treysta Monicu og eg
ákvað að treysta vinkonu liennar líka .... liún virt-
ist vera gæðakona. Francis og eg höfðum þekt Mon-
icu frá blautu barnsbeini. Faðir hennar liafði árum
saman — og alt til dauða sins — búið i London og
bafði liaft á hendi yfirstjórn í stóru fjármála-fyrir-
tæki, sem gert var út frá Vesturheimi. Þau höfðu
verið nágrannar okkar, og Francis og eg böfðum
baft kynni af Monicu frá því er hún var litil, stutt-
klæddur stelpuhnokki og þar til er bún gjafvaxta
mær og bafði verið kynt fyrir liirðinni í Bucking-
ham-böll. í æslcu höfðum við báðir lagt bug á liana.
En berþjónustan liafði orðið þess valdandi, að eg
fór snemma að lieiman og var því minna samvist-
um við liana en Francis. Hann kyntist lienni betur
en eg og átti þvi um sárara að binda.
Þegar faðir Monicu var dáinn, fór liún utan og
ferðaðist viða. Hafði hún með sér þjóna og fylgdar-
lið, eins og ríkum erfingja sómdi. Eg vissi ekki
bvernig lokið befði skiftúm liennar og Francis. En
í einni af þýsku sendisveitunum — eg held að það
liafi verið i Vínarborg — kyntist bún ungum manni,
Racbwitz greifa. Hann var stóræltaður, afkoinandi
ágætrar og fjöbnennrar aðalsættar frá Slésvik og
liöfuð æltar sinnar. Og Jnin giftist þessuin manni.
Auðurinn hefir tæplega orðið misklíðarefni í þessu
lijónabandi — því að greifinn var forrikur. Hvorug-
ur aðili bafði þurft að seilast eftir fjármunum. En
nokkuru eftir að Monica giftist, barst mér til eyrna,
að hún líefði yfirgefið bónda sinn og ætti lieima í
Vesturheimi. Þótti mér liklegt, að henni, sem var
vön því að vera frjáls og óháð, befði ekki geðjast að
skoðunum bónda síns og viðhorfi því gagnvart
slöðu konunnar, sem algengt er með Þjóðverjum.
Eg bafði ekki séð bana frá þvi er liún fór frá Lund-
únum. Við höfðum að visu skrifast á endrum og
eins, en frá því í byrjun styrjaldarinnar liafði eg
engar fregnir af henni liaft og engan grun i það
rent, að bún væri komin aflur til Þýskalands. Mér
befði þótt það fram úr liófi ósennilegt, ef einhver
liefði sagt mér, að eg inundi liitta liana í Berlín um-
þessar mundir.
Eg sagði konunum i sem stystu máli frá bvarfi
Francis og því, að eg liefði ætlað að leita bans í
Þýskalandi. — Eri jafnframt blustaði eg með athygli