Vísir - 23.02.1934, Blaðsíða 4

VlSIR
höfuðborganna og á baðstöðun-
um við Miðjarðarliaf, í stutlu
máli á öllum skemtistöðum,
þar sem hátt settir yfirforingj-
ar og stjórnmálamenn dvelja
sér til hressingar og skemtunar.
Fáir njósnarar starfa að iðju
sinni, án þess að hafa samband
við aðra njósnara eða njósnara-
flokka eða félög. Þeir eru
starfsmenn i kerfisbundnum
félagsskap flestir og ef þeir
bregðast „skyldum“ sínum og
Ijósta einhverju upp, af ásettu
ráði eða í ógáti, eiga þeir elíki
á góðu von frá yfirboðurum
sínum. Fyrir miklar sakir er
þeim vægðarlaust hrundið úr
vegi fyrir fult og alt. Auk þess
eiga þeir sífelt yfir höfði sér, að
öðrum njósnurum takist að
véla þá, og loks eru leynilög-
reglumenn stjórnarvalda og
bæjarfélaga, sem stöðugt reyna
að sanna á þá ólöglega slarf-
semi. En aldrei er skortur á
þeim, sem gefa sig fram til
njósnastarfsins. Það er starf,
sem heillar hugi margra karla
og kvenna, áhættan og glaumlífi
á skemtistöðum lokkar marga
út í þetta lif, en svo liafa margir
njósnaranna hrotið eitthvað af
sér, sem yfirboðurum þeirra er
kunnugt um — og miskunnar-
laust er notað sem keyri á þá.
Njósnurunum er vel borgað, og
atvinnuleysið liefir, á seinni ár-
um, án efa orðið til þess, að
fleiri en áður hafa gefið sig til
slíkra starfa.
Leynilögreglan í París, Lon-
don, Berlín og Vínarborg og
fleiri stórborgum álfunnar hef-
ir spjaldskrá, með nöfnum og
myndum helstu njósnara og
vanalega veit lögreglan hvar
þeir eru niður komnir og hefir
sina njósnara á hælum þeirra,
i von um að geta sannað á þá
njósnarstarfsemi. En njósnar-
arnir eru slyngir í list sinni og
oft leynilögreglumönnunum
slyngari, eins og sjá má af því
hve tiltölulega fáir eru liand-
teknir órlega. Flestar njósnir
eru framkvæmdar til þess að
komast að liernaðarlegum
leyndarmálum, nýjum upp-
fundningum á því sviði, áætlun-
um, uppdráttum af vigjum o.
s. frvr. En einnig er lögð mikil
stund á f jármálanjósnir, þ. e. lil
þess að komast að fjármálaleg-
um leyndarmálum.
Frakkneska leynilögreglan
viðurkennir, að aldrei nokkuru
sinni hafi eins víðtækar njósnir
farið fram í álfunni og á seinni
árum. Fyrir heimsstyrjöldina
var talsvert um njósnir. Eink-
anlega var reynt að komast yfir
MILDAR OG ILMANDf
TEOrANI
c
IQö
ur
Allur fjöldinn af bila- og báta-
mótoraverksmiðjum notar AC
kerti í vélarnar í upphafi. Það
er vegna þess, að ekki er völ á
ábyggilegri kertum og ending-
arbetri. —
Endurnýið með AC, svo vélin
gangi vel og sé bensínspör.'—
Allar mögulegar gerðir oftast
fyrirliggjandi og verð mjög hóf-
legt. — AC kertin eru búin til
hjá General Motors, eftir allra
fullkomnustu aðferð er þekkist.
Jóh. Olafsson & Co.
Hverfisgötu 18, Reykjavik.
F.U.M.
Aðalfundur í kvöld kl. 8V2. —
Lagabreyting. Félagsmenn sér-
staklega ámintir um að mæta
vel.
uppdrætti af nýjum herskipum
og ýmiskonar vopnum, víggirð-
ingum o. fl., og einnig var alt-
af lögð mikil stund á að fá
„lykla“ að leynimálum þeim, er
herstjórnirnar nota, en þeim er
hreytt, sem kunnugt er, við og
við. En þessar njósnir voru
ekki nóndar nærri eins viðtæk-
ar og nú tíðkast. Og njósnai*ar
þeir, sem nú eru að störfum,
eru miklu bíræfnari en áður
tíðkaðist.
Framh.
Rósól
hörundsnæring
græðir og mýkir hörundið, en
sérstaklega koma kostir þess
óþreifanlcgast fram, sé það not-
að eftir rakstur, sem það aðal-
lega er ætlað til.
Hf. Efnagerð Reykjavíkur.
Kem. tekn. verksmiðja.
P TAPAÐ - FUNDIÐ |
Ljósgrár regnfrakki með grá-
um skinnhönskum i vösum
hefir verið tekinn i misgripum
í Hressingarskálanum. Skilist
þangað. (416
I HÚSNÆÐI
MjP* 3 herbergi og eldliús i
vönduðu húsi í austurbænum,
með öllum þægindum, óskast
14. maí n.k. Uppl. í síma 3658,
i dag og á morgun. (411
Eitt eða tvö herbergi til leigu
á Egilsgötu 26 (kennarabústöð-
mn). (409
2—3 herbergi og eldliús í
vönduðu húsi i austurbænum,
með öllum þægindum, óskast
14. maí. Tilboð, ásamt leigu-
upphæð, óskast send afgr. Vísis.
merkt: „Ábyggileg greiðsla“.
(408
1 stór stofa eða 2 minni ósk-
ast til leigu 14. maí, með öllum
nútimans þægindum, sem næst
miðbænum. Tilboð óskast send
á afgr. blaðsins fyrir 1. mars.
Abyggileg greiðsla. Auðkent:
„Eldri kona“. (407
Eitt herberg'i og eldhús ósk-
ast 14. maí. Uppl. í síma 2188.
(405
Til leigu salurinn, sem Ólaf-
ur Oddsson hefir haft til mynda-
töku, í Þinglioltsstræti 3. Uppl.
Laugaveg 10. (403
Tvö eiubýlisherbergi til lcigu
nú þegar. Leiga 20 kr. á món-
uði. Sig. Þ. Skjaldberg. (402
2 herbergi með húsgögnum
og baði, óskast 14. mai. Uppl.
gefur Theodor Johnson, Odd-
fellowhúsinu. (401
1 herbergi, nálægt miðbæn-
um, með eitthvað af húsgögn-
um, óskast nú þegar. Uppl. i
síina 2489. (415
2 herberg'i og eldhús lianda
einhleypu fólki til leigu nú þeg-
ar. Uppl. Öldugötu 41. Versl.
Aldan. (414
TILKYNNING
Höfundurinn að nafnlausu
bréfi til Þóru Þórðardóttur,
Framnesveg 56, móttekið 22.
febrúar, ásamt hjólögðu upp-
brotnu bréfi til annars manns,
er beðinn að gefa sig opinber-
lega fram við ofanritaða sem
fjTst. — (406
KENSLA
Brynjólfur Þorláksson kennir á
Orgel-Hannonium og stillir píano.
Ljósvallagötu 18. Sími 2918. (297
KAUPSKAPUR
GrammófðDD,
stór og mikill eikarskápur,
stærð: 100x70 cm., merki:
Apollo. Upprunalegt verð 650
kr., selst nú fyrir að eins 275
kr., með ca. 40 plötum. Uppl. i
síma 1889, kl. 5—K e. h.
Haraldur Sveinbjarnarson sel-
ur Gabriels heimsfrægu fjaðra-
strekkjara. (399
Morgunkjólar 3,95. Barna-
kjólar frá 1,95. Drengjaföt,
hvít, misl., frá 4,50 sett. Vöggu-
sett 6,75. Telpusvuntur 1,25.
Kvenbolir 1,75. Kvenbuxur 1,95.
Sokkar 0,85 parið. Einnig m. m.
fl. ódyæt. Sniðum ókeypis. —
Versl. Dettifoss, Laugavegi 65.
(151
íslensk egg á 13 og 15 aura
og Hvanneyrarskyr. Matarversl-
un Tómasar Jónssonar. (45S
Haraldur Sveinbjarnarson
selur ódýrar hjólhestalugtir.
Nýjasta patent. (374;
VTNNA
Stúlka óskast liálfs mánaðar
tíma.. — Uppl. Hverfisgötu 32,
bakhúsinu. (410
GunsMifli
8IM5MÍBI 1UUR6RÖUUH MIliMlHÍ
S°°»°«»ÓSKAR CÍSLASONj
Roskin stúlka óskast til að
sjá um lítið heimili. Sími 3692,
kl. 6—9 i kvöld. (404
Stúlka óskast í vist. Önnur
stúlka fyrir. Gott kaup. Sérher-
bergi. Uppl. Laugaveg 76. (400
Nokkra sjómenn vantar ó op-
ið skip strax. — Einnig vantar
ráðskonu. Uppl. á Óðinsgötu 22.
(413
Hárgreiðsla, klipping og augna-
brúnalitur fæst alla daga á
Laugaveg 8B. Sími 3383. (412
Tek að mér fjölritun og vél*
ritun skjala, einnig allskonar
lögfræðilega skjalagerð. Pétur
Jakobsson, Kárastíg 12. (208
Nokkura menn vantar til sjo-
róðra. Uppl. i Herkastalanum,
herb. nr. 9, frá 5—9. (417
FÉLAGSPRENTSMIÐJAN.
MUNAÐARLEYSINGL
kyr, hræröi hvorki legg né liS, og leit aldrei upp, meS-
an eg sat þarna. Alt í einu heyrSi eg létt fótatak rétt
hjá mér og aS einhver laut aS mér og gægSist í and-
Iit mér. ÞaS var Helen Burns. Hún brosti blitt og ástúS-
lega og hughreystandi til mín, og eg verS víst ekki svo
gömul, aS eg gleyrni því brosi. Þessi innilega huggun,
sem hún reyndi að færa mér, var svo óumræSilega dýr-
inæt, aS eg gleymdi í svipinn öllum sorgum og þján-
ingum. Mér fanst hún, þessi unga skólasystir mín, vera
eins og „engill af himni sendur“ — engill, sem gengi
um og liknaSi mannaniia börnum. En þessi blessaSi eng-
ill var samt meS bindi um annan handlegginn, og var
á hann IetraS stórum stöfum: „Ókurteis og óhlýðin.“
Og fyrir hálfri stundu liaföi eg heyrt ungfrú Scatcherd
dæma hana til þeirrar refsingar, aS verSa af miSdegis-
verði daginn eftir. Hún átti aSeins aS fá vatn og hrauS
í staS miSdegisverSar, — vegna þess aS hún hafSi sett
blekklessu í skrifbókina sína! Fólk sem þannig breytir
er til! Til eru staSir á hinni fögru jörS, þar sem margir
eru andlega blindir, og sumir á sama hátt og ungfrú
Scatcherd. Menn, sem einblína á smámuni og lítilvæga
bresti í fari annara, en koma ekki auga á göfgi andans
eSa fegurS sálarinnar.
VIII.
Klukkan sló fimm, áSur en hinn þungbæri refsitími
væri á enda. Nemendurnir gengu úr skólastofunni, til
þess aS drekka kaffi. Þegar allir voru famir út, gérSist
eg loks svo djörf, aS renna mér ofan af stólnum. Þaö
var þegar orSiS hálf rokkiS, en mér fanst heil eilífS
liSin, síSan er eg var sett á stólinn.
Eg læddist út í horn hinnar miklu skólastofu, settist
þar á gólfiS og svalaSi sorg minni meS tárum. Eg var
örvita af sorg og vonleysi. Eg hafSi vandaS dagfar niitt
og gert mér mikiS far um aS' vera iðin og ástundunar-
söni. Mér hafSi sókst svo vel námiS, aS eg var orSin
efst í minni deild. Eg hafSi hlotiS efsta sætiS einmitt
þenna morgun. Ungfrú Miller hafSi boriS mér hiS besta
orS og ungfrú Teniple hafSi brosaS viS mér í viSurkenn-
ingarskyni. Og hún hafSi heitiS mér því, aS ef eg yrSi
jafn-ástundunarsöni frantvegís og eg hafSi veriS hingaS
til, skyldi hún kenna mér aS . teikna og leyfa niér aS
njóta tilsagnar í frakkneskutímunum. Nemendur skólaits
höfSu veriS mér góSir og ástúSlegir og alt háfSi leikiS
í lyndi. E11 nú var alt í rústum — öllu kollvarpaS. Hvers
mundi eg geta vænst úr þessu — eg, smælinginn, sem
orSið hafSi fyrir hinu átakanlegasta ranglæti. Mér virt-
ist læging min svo mikil, aS engar líkur væri til þess,
aS eg mundi ná mér aftur og geta öðlast traust góSra
manna. MannorS mitt væri flekkaS óafmáanlega og eg:
myndi aldrei bíSa þess bætur.
„Þetta er óbærileg læging og smán“ hugsaSi eg og
óskaSi þess af öllu hjarta, aS eg væri dauS. Eg grét
hástöftmi og huldi andlitiS meS lófunum. Eg heyrSi því
ekki, aS einhver nálgaöist mig hljóSlega. Einhver lagði
höndina á öxl mér — en eg hrökk viS og leit upp: Helen
Burns stóS andspænis mér, Hún hélt á kaffibolla og
sneiS af brauSi.
„Komdu nú og borSaSu þetta,', sagSi hún, en eg var
svo æst og örvita, aS eg hratt henni frá mér. Eg fann
þaS líka, aS mér mundi meS öllu ómögulegt, aS renna
niSur nokkurum munnbita. Helen horfSi á mig undr-
andi, því aS enn þá grét eg hástöfum. Því næst sett-
ist hún þegjandi viS hliS mér og studdi hönd undir kinn.
Eg hætti smám saman aS gráta og aS lokum tók eg til
máls:
„Helen, hveraig geturSu íengiö af þér aS tala viö
stúlku, sem allir álíta forhertan syndara og lygara?“
„Allir? Iíverjir eru þessir allir? Einar áttatíu sálir
hafa heyrt þig nefnda lygara. Eru þaö allir ? Þú veist
þó, aö í veröldinni eru miljónir — ótal — ótal miljónir
af fólki. Og svo segir þú, aö einar áttatíu sálir sé allir!“
„Hvaö varöar mig um miljónirnar, sem þú ert aö tala
um? Mér nægir aö vita, aö áttatíu sálir fyrirlíti mig-
Eg þarf ekki meira.“