Alþýðublaðið - 13.07.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐlíBLAÐIÐ
- Snmark|ólaefnl,
IMorgnnkjólar,
_ Telpsssvessaíisr,
I
Sllfsl, Srá S,5H,
■j og margf fleira.
I
■ Matthíldur Blornsdóttlr.
Laugavegi 23.
I
Besh
611
vllia helzt hinar góðkunnu ensku
reyktóbaks-tegundir:
Fást í öllmn veiziunutn.
danza, og danzar hún þá í alveg
inýjum búningum. Er þetta síð-
asta tækifæriö til að sjá list frú-
arinnar. Á mánudaginin fer frúin
■til Lauganesspítala og danzar íyr-
Sr sjúklingana par, og fer hún svo
með fslandinu heim til Dan-
merkur.
Stjórnarráðið.
f júlí og ágúst verður skri.f-
stofum stjórnarráðsins lokað kl.
12 á hádegi á laugaTdögum.
Veðrið.
Hiti 5—11 stig. Hægviðri um
land alt. Lægð fyrir norðaustan
fand. Hreyfist hægt austur eftir.
Horfur: Norðlæg átt. Víðast úr-
komulaust við Faxaflóa.
Alpýðublaðið
kemur út fyrir hádegi á morg-
un.
3. kappleikurinn
milli Skota- og fslendingá verður
á íþróttavellinum i kvöld kl. 8Va-
Nú er pað „Víkingur“, sem keppir
við Skotana. Er vonandi, að „Vík-
ingar“ sýni, að þeir beri nafniö
mieð sóma. í kappliði „Víkings"
eru þessir miénn: Markvörður Pór-
ir Kjartansson, bakverðir Þor-
björn Þórðarson og Jakob Guð-
johnsen, framverðir Halldór Sig-
urbjörnsson, Erlendur Hjaltested
og Öli Hjaltested, framherjar
Jónas Thoroddsen, Alfred Gísla-
son, Tómas Pétursson og Guöjón
Einarsson.
Skip
kom í nótt með kol til jrasstöðv-
arinnar.
„Lyra“
fór í gærkveldi kl .6 áleiðis til
Vestmannaeyja, Færeyja og Nor-
egs.
Stefári Jóh. Síefánsson
hæstaréttarlögmaður fór í gær
ineð Lyru til útlanda.
Prentsmiðjum
verður lokað kl. 11/2’ á morgun,
vegna jarðarfarar Halldórs Odd-
geirs Halldórssonar prentaia.
Hitt og þeíta.
Kvenfólkið og morðinginn
Mestorino.
Mestorino heitir glæpamaður
einn í París. Myrti hann gim-
sLinasala einn og var dærndur
til æfilangrar betrunarhússvj:n:nu.
En kvenfólkinu lizt vel á Mes-
torino, því að hann er afbrigða
friður sýnum. Hann er nú í fang-
elsi í nýienduriiii Guyanna og
fær 100,—120 ástarhréf daglega.
Anierisk auðmær skriíaði honum
og kvaðst ætla að koma í flug-
vél.og bjarga honum. En hún tók
það ekki með í reikninginn, áð
fangaverðirnir lesa bréf fan.ganna
áður en þeim eru fengin þau —
ög var því komið í veg fyrir að
hín framkvæmdi fýrirætlun s’na.
Dagiega befst forseta fjöldi bréfa
frá konum og meyjum, er fara
þess á lcit v'ð hann, að 'hann náði
Mestorino. Hann hef.ir nú tekið
upp á því að yrkja kvæði i
fangelsinu, og fær kona hans eitt
eftir annað frá honum. Hún hefir
gert tilraun t.il að stytta sér aldur,
en sú tilraun misheppnaðist, þar
eð ’fóik kom að. Nú hefir konan
farið fram á, að hún fái að fafa
tii manns s'ns og dvelja æfilangt
hjá honum í fangelsinu. En yfár-
j iiverfiÉöííi 8, siffil 1284, í
| tebur wð sér alls konar tækffærlspr^nt j
j uu, »vo 88r»i erfHjóð, Aðsfön^vniíðd, bréf, 0
Ía
reikninga, kviuanir o. s. trv., og af- !
greiðír vinnuna fljótt og við réttu verði. I
AIIsImsjs fars og buff er bezt
í Fiskmetisgerðinni Hverfisgötu 57
$ími 2212.
SokSíssr- !S«ítksjr— ésokkiip
rá prjónastofunni Malin eru ís-
ienzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Mjólk • og . brauð frá Alþýðu-
brauðgerðinni fæst á Nönnugötu
7.
MÝJA FSSKSÖBSM hefir síma
1127. Sigurður Gíslason
ÖU smávara tll sainmasbap"
ar fa’á pvl ssssæsta til Salms
stæi’sta, alt á sama stað.
ffiEsðas. $$. Vikar, Laugav. 21.
Hólaprentsmiojan, HafnarstrætJ
18, preritar smekklegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiljóð og alla
smáprentun, sími 2170.
Utbreiðið Alþýðubiaðið.
völdin bafa neitað að verða. við
bón hennar. Hún fær ekki einu
sinmi að heimsækja bónda sinn.
Stórbruni.
Fyrir hálfum mánuði brunmi
ekki minna en 45 hús í Berlu-
vogi í Noregi. Ekkert manntjón
varð, en 100 manna eru húsnæð-
islausir.
Ritstjóri og. ábyrgðarmaður
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmjðjan.
William le Queux: Njósnarinn mikli.
í isál hennar eða eitthvað annað og betra.
Hún var í ákafri geðshfæringu. —
■ ^ ’ 25. kapituli.
Clare efnir loforð sitt.
Eftir ail-erfiða ferð, hvað sjóveðrið snerti;
skilaði Nash skipstjóxi mér og Clare til
fyirsta ófangastaðar okkar, Galais. Það hafði
veirið istormasalnt og úfinn sjór með köfl-í
ura. Við vorum því þreytt eftir sjó'ferð-
Ina, — en ánægð. Að minista kosti gaGég
ekki annað séð ■ en að Clare væri sæl við
hlið mér, og ég, — ég var í einu haim-
ingjubaði. Yndisleiiik lífsins, eins og það nú
hirtist mér, fá sannarlega engin orð Jýst
svo, að greinilegt sé.
Þegar ég kom á land í Calais, þaut ég
í ofhoði á ritsimiastööina og .seád,i: skeyti
bæði han,s: hágöfgi Clinton iávarði og hans
hátign Victor Emmanuel. Ég vissi,, að þ'að
tnyndi gleðja þá háða óumriæðilega mikáð
að fá að vita um það, að mér hefði heppn-
ast að sleppa lifandi úr prísund Schlusseil-
buxgar. Þessir tveix rnenn höfðu kviðið efa-
laust mc-ira fyrir því en no'xkrir aðrir, að
ég yrði þessu kvalavíti að fullu a'ð bráð,
og að örlög mín yrðu píslardauði þar. Ég
símreit hans liátign Italíukonunginum, að ég
v:æri nú á leið beint tiil Rómaborgar. En
hans hágöfgi Clinton símreit ég, að ekki
væri með öllu óhugsanlegt,, að mér fækist
að bjarga virðingu vors óviðjafnanlega
brezka heimsveldis einu sinni enin.
Ég vissi, áð sá tími var enn ekki kom-
inn, að England siæi sér hag í þvi að
korna öliu í bál og brand mcð sinum ai-
lcunna óg máttuga miililanda-stjórnmálarögi.;
Það istríð — eða þau stríð' — hiaut fraim-
tiðin að bera í skauti sínu. En það var á
undan áætlun hjá ,stjórn:miálamöininunium
brezku. En eins og góðum Stórbreta sæmdi
og sæmir, þráði ég stríÖ, — ófrið, 'þar
sem Engiand væri með meirihiutanuini, eiing
og æfinlega hefir verið og verður, og ég
fagnaði því, að Engiand þiakkaði ,®ér. sigur-
inn, ög að vegna hei'misku margra þjóða
yrði Englandi líka þakkaður sigurinn, og
enskum rógi var það að þakka. Hvað hefir
verið jafn-máttugt enn sem iiomi'ð er, sem
brezkur rógur ? Ekkert! Brezkur rógur hefir
háð istærstu stríðin sér til gagns einvoxð-
ungu, I þrjú bundruð ár hefir brezkur rógux
Iverið púðurtunna og spriengiefni og íkveikja
ófriðar í Evrópu og meixa að segja i öjlum
heimi.
Húrra fyrir enskum rógi!
Britannia! Stjórna þú ávalt öllu á öild-
um úthafanna!
Svo kvöddum við Nash skipstjóra og þökk-
uðum hpnum drengilega aðstoð. Síðan stig-
um við Clare á hraðlest, er bxunaði suður
hið frjóisama Frakkland.
Clare hafði nú lokisins undirgengist það að
verða mér að liði í leynistarfi mínu. Ég
hygg þ,ó, að það hafi aðallega verið vegna
tilmæla og beiðni hans hátignar; Victors
Emmanuels. Annars varð hún aætari og
elskulegri með hverri stundu, og mikið þxáði
ég þann tíma, er við fengjum að sofa sam-
an. Þær blessuðu hamingjustundir niálguðust
óðu:m með degi hverjum!
Viðvíkjandi bón minni um aðstoð hernnar
í rnínu pólitíska njósinarstarfi, virtist hún
hafa sérstakan tilgang og ákveðið markmið.
En allis ekkert fékk ég að vita um það,
hvað hún hafði á prjónunum.
„Þú verður bara að, bíða um stund. Það
er alt og sumt. Vert'u þolinmóður. Minn
tími er enn 'ekki komiinn. Enn sem koimið
er, get ég ekki hjálpað þér í þessu efni.
Ég get ekki veitt þér dugandi aðstoð1 þess.u