Vísir - 27.09.1936, Blaðsíða 7

VÍSIR SUNNUDAGSBLAÐ
7
Olíukongurinn
Sir Henry Deterding
kvsenist i fjóröa sinn.
Hollenski olíukóngurinn Sir
Henry Deterding, forstöðumaS-
ur Shell-liringsins, hefir sið-
ustu vikurnar vakið á sér eftir-
tekt fyrir það, að liann gekk að
eiga eina af skrifstofustúlkum
sínum, er um leið erfir liann að
25 miljónum sterling'spundum.
Stúlka þessi, er varð fyrir vali
oliukóng'sins, lieitir Charlotte
Knaack, er hún þýsk að þjóð-
erni og aðeins 24 ára gömul.
Fyrir 2 mánuðum var liún blá-
snauð skrifstofustúlka, en nú er
hún gift einum ríkasta manni
í Evrópu — og þó Sir Henry
sé kominn á efri aldur, er
mælt að hann veiti 140 versl-
unarfélögum forystu og saman-
lagt veltufé þeirra sé um hálf
biljón stcrlingspund á ári.
Síðasta kona Sir Henry hét
Pawlowna Kuderajoff og
bjuggu þau saman i 16 ár, en
eru nú skilin fyrir rúmu einu
ári, og á frúin nú í málaferlum
við mann sinn og vill kría út
úr honum % miljón sterlings-
pund svo henni geti liðið sæmi-
lega í ellinni! Þau hjón eign-
uðust tvær dætur.
Þegar Sir Henry hóf olíu-
verslun sína laust fyrir alda-
mótin hafði liann aðeins lítið
fé til umráða. 1 þrjú ár hafði
hann þá veitt forystu félaginu
Royal Dutch Oil Co., er þá var
harla óverulegt félag — en síð-
an Sir Henry gerði fyrstu til-
raunir sínar tii þess að ná 'und-
ir sig heimsverslun á oliufram-
leiÖsIunni iiefir honum gengið
alt að óskum. Og þó hann sé
nú sjötugur að árum er enginn
hilbugur á starfsþreki hans og
áhuga — og enn dreymir liann
stóra drauma um að Shell eigi
eflir að sigra lieiminn! Hann er
að eðlisfari maður afskiftalitill
um lystisemdir og skemtanalif
og lætur aldrei sjá sig í veisl-
um eða öðrum. mannfagnaðar-
mótum, og sjálfur kvað hann
aldrei halda boðsveislur á heim-
ili sínu.
I Park Lane í London á olíu-
kóngurinn veglegt hús, sumar-
bústað við Ascot og bújörð eina
í Sviss. En þrátt fyrir auð sinn
kvað hann vera maður spar-
neytinn og lifa reglusömu lífi.
Þegar liann kemur á fætur á
morgnana fær liann sér æfin-
lega kalt hað og hefir látið
smíða sér í því skyni baðker
af alveg sérstakri gerð, og á
hann einhverntíma að hafa sagt
að það, sem honum liefði orðið
ágegnt í lífinu, eigi hann fyrst
og fremst að þakka baðkerinu
sínu og kalda vatninu.
Þetta er í fjórða sinnið sem
Sir Henry kvænist og á hann
tvo syni frá fyrsta og öðru
hjónabandi sínu, en hvorugur
þeirra hefir viljað gefa sig við
verslunarstörfum til þess að
halda við ríkinu eftir föður
sinn. Sá eldri hneigðist að jarð-
rækt og búskap og er nú að-
sópsmikill óðalsbóndi í Nords-
lure á Englandi — en yngri
bróðirinn er altaf að ferðast
og skemta sér. Og þar sem
synir hans brugðust honum
tií að stjórna rikinu eftir
dag, hefir hann tekið að sér
ungan Ilollending, .T. B. A.
Ivessler að nafni, sem liann
hygst að gera að eftirmanni
sínum. En Sir Henry segist
fvrst um sinn geta haft yfirum-
sjón með öllu sínu •— því liann
skuli verða jafngamall kcppi-
naut sínum, Rockefeller, er í
vetur varð 97 ára!
FORNAR ÁSTIR.
Frh. af 3. síðu.
„Skelfing leggur forsjónin ein-
kennilega vegi! Að þú skyldir
nú verða til þess að hjálpa mér
út úr þessum ógöngum.“
„Elsku Betty. I mörg ár liefi
eg heðið eftir tældfæri til að
geta komið þér að liði, ef þú
þyrftir með.“
„Er það virkilega?“ spurði
hún og brosli innilega. „Eg hef
altaf lialdið, að þú værir fyrir
löngu búinn að gleyma gömlu
vinkonunni þinni.“
Hann hristi höfuðið.
„Ó-nei, góða mín. Eg er forn
i lund og lífsslcoðun, en eg er
tryggur, þar sem eg tek því, og
eg veit, að þú ert það líka, Betty
min.“
„Já, svo forn i lund, að nú
finst mér fyrst að eg sé komin
á rétta hillu i lífinu, þegar eg
er nú loks komin til þín“. Hún
liorfði brosandi í augu æsku-
vinar síns og fól svo andlitið
undir vanga lians.
Þegar búið var að grei'ða úr
málurn Betty, og hún var aftur
orðin heil heilsu, livarf liún
lieim til æskustöðva sinna, og
hálfum mánuði eftir lagði Axel
Nýlega opinberuðu trúlofun sína Alexandrina Louse, prin-
sessa, dóttir Haraldar prins, og Luitpold zu Castell, greifi. A
myndinni sjást þau ásamt foreldrum liennar, Haraldi prins
og Ilelenu prinsessu.
O
Inga kysti ástvin sinn og
strauk honum blíðlega um
varigann. —
— Þú ert órakaður í dag,
vinur minn.
Já, það er farið að vaxa aft-
ur, en eg var nýrakaður þegar
þú.sagðist mundir koma!
'k -í' 'þ
— Jæja, Óli minn. Hvernig
gengur þrófið?
— Það geng'ur ágætlega,
pabbi. Prófdómarinn okkur er
víst ósköp guðhræddur og góð-
ur maður.
— Af hverju heldur það?
— Al' því við hverja spurn-
af stað heimleiðis. Þegar liann
kom heim var vegleg veisla
haldin i húsi fóreldra lians —
það var hrúðkaupsveisla þeirra
Betty horgarstjóradóttur, og
Axels von Staal.
i'ngu, se-m eg svaraði, barði
liann í horðið og sagði: Guð
almáttugur hjálpi okkur!
* * * *
— ó, eg kvelst svo voðalega
— sagði frúin við læknirinn. —-
Cetið þér ekki gcfið mér inn
eitthvað kvalastillandi, þó það
ilrepi mig pá. Það gerir þá lield
eg minst til!
— Takið þér þessu hara ró-
lega — svaraði læknirinn. —
Eg veit vel hvað við á!
* * *
Magnús og Pétur liöfðu háðir
skilið við konur sínar og sátu
nú saman að sumhli.
— Sá, sem slær undan, þeg-
ar liann liefir á röngu að standa,
er vel (vitihorinn, sagði Magnús.
—- En sá, sem slær undan,
þegar hann hefir rétt fyrir sér?
— — — hyrjaði Pétur.
— Er kvæntur! greip Magnús
fram í.