Vísir - 19.03.1938, Side 4

VISIR
Afmælishátíð K. R.
hefst í kvöld kl. 8j4 í KR-hús-
inu. Skemtunin hefst með sameig-
inlegri kaffidrykkju. Lúðrasveit
Reykjavíkur leikur nokkur lög.
Sigurjón Pétursson íþróttakappi
heldur ræÖu fyrir rninni Iv.R. Pét-
ur Á. Jónsson óperusöngvari syng-
ur nokkur lög. Alfreð Andrésson
syngur gamanvísur. Fimleikásýn-
ingar undir stjórn Benedikts Jak-
obssonar fimleikastjóra K.R. A'Ö
lokum verÖur dans stiginn. Stjórn
félagsins biÖur alla aÖ koma stund-
víslega. AÖgöngumiðar eru seldir i
■dag í verslun Haraldar Arnasonar
og hjá Guðm. Ólafssyni, Vestur-
götu 24.
Nýja Bíó
hefir tvær sýningar í kveld Kl.
9 er sýnd söngvamyndin „Þar sem
lævirkinn syngur", með Mörthu
Eggerth, en kl. 6 mjmdin „Leyni-
farþeginn“. Þar leikur aðalhlut-
verkiö, eftirlætisgoð allra kvik-
myndagesta, Shirley Temple.
Valur, 2. fl.
Æfing á íþróttavellinum á morg-
un, sunnudag, kl. 2 e. hád.
Næturlæknir.
í nótt: Páll Sigurðsson, Plávalla-
götu 15, sírni 4959. Nætutvörður
í Laugavegs apóteki og Lyfjabúð-
inni Iðunni.
K. R.-ingar!
1. og 2. fl.: Knattspyrnuæfing
á morgun kl. 2, á íþróttavellinum.
íþróttanefnd K. R.
boðar alla íþróttamenn félagsins
á fund næstk. mánudagskvöld kl. 8,
í K. R.-húsinu, uppi. Mörg mál á
dagskrá. Fjölmennið stundvíslega!
Póstferðir á morgun.
Frá Reykjavík: Þingvellir. Til
Reykjavíkur: Dr. Alexandrine frá
útlöndum og Lagarfoss norðan um
land.
Mánud. 21. mars: Frá Reykja-
■vík: Mosfellssveitar-, Kjalarness-,
Kjósar-, Reykjaness-, Ölfuss- og
Flóapóstar. Fagranes til Akraness.
Grímsness- og Biskupstungnapóst-
ar. Selfoss til útlanda. Til Reykja-
víkur: Mosfellssveitar-, Kjalar-,
ness-, Kjósar-, Reykjaness-, Ölfuss-
og Flóapóstar. Fagranes frá Akra-
nesi. Lyra frá útlöndum.
Drengjahlaup Ármanns
verður háð sunnudaginn fyrsta í
sumri (24. apríl). Kept verður um
nýjan bikar, sem Eggert Kristjáns-
son stórkaupmaður hefir gefið til
verðlauna. Keppt er í 5 manna
sveitum. Öllum félögum innan l.S.Í.
■ er heirnil þátttaka. Keppendur skulu
hafa gefið sig frarn skriflega við
: stjórn Glimufélagsins Ármann, eigi
.síðar en viku fyrir hlaupið.
öslo, 18. mars.
Östgaard, forseti Alþjóða-
skíðasambandsins, hefir tilkynt,
að heimsmeis tara-skíðakepnin
1940 fari fram i Noregi. (NRP
— FB.). —
ST. VÍKINGUR nr. 104. —
Fundur n. k. mánudagskvöld kl.
8V2 stundvísl. og hefst með inn-
töku. Málfundafél. annast hag-
nefndaratriði: 1. Erindi: Ingi-
mar Jóhannesson, kennari. 2.
Upplestur: Kjartan Guðjónsson.
3. Samleikur: Mandólín — Gít-
ar. 4. Upplestur: (Kvæði) Hulda
Ólafsdóttir. 5. Leikur: Nútíma
æska (4 félagar). Félagar fjöl-
sækið stundvíslega. Æ. T. (434
St. Æskan nr. 1. Fundur á
morgun kl. 3þá- 1- Inntaka. 2.
Nefndaskýrslur. 3. Fræðsla. 4.
Nokkrir unglingar úr st. Sel-
tjörn lieimsækja og sýna æfin-
týraleikinn „Brúðarslæðan”. —
Mætið stundvíslega. Gæslumað-
ur, —_________________(435
St. Yerðandi nr. 9. Aukafund-
ur í kvöld kl. 7. (438
UNGLINGASTÚKAN UNN-
UR nr. 38. Fundur ;á morgun kl.
10 f. h. í G. T.-húsinu. Skemti-
atriði: Sjónleikur Vikivald 8
börn. Fjölsækið. Gæslumenn.
______________________(439
St. FRAMTÍÐIN nr. 173. —
Fundur sunnudagskvöld ld.
8%. Framkvæmdanefnd Stór-
stúkunnar heimsækir. Inntaka
nýrra félaga, m. m. (440
STÓR STOFA og sérbað eða
stofa og lítið hei’bergi í góðu
búsi nálægt miðbænum, óskast
14. maí. Sesselja Sigurðardóttir.
Sími 2284. (335
HÚSNÆÐI, 2—3 herbergi,
eldhús og bað, óskast í júní eða
júlímtánuði. Tilboð sendist í
póstliólf 773, Reykjavik. (413
NÝGIFT hjón óska eftir ný-
tísku 2ja herbergja ibúð með
eldliúsi og baðherbergi 14. maí.
Maðurinn i fastri atvinnu. Fyr-
irframgreiðsla ef óskað er eft-
ir. Tilboð, merkt: „Reglusemi
Þ.“ sendist Vísi. (424
2—3 HERBERGI og eldhús
óskast 14. maí á hæð eða í góð-
um ofanjarðarkjallara. Leiga
100 til 110 kr. Tilboð, merkt:
„Trygging“ sendist Visi. (425
TVÆR mæðgur óska eftir
litilli íbúð i austurbænum. 14.
mai. Eitt herbergi og eldhús eða
tvö lítil. Tilboð, merkt: „33“,
sendist Vísi fyrir 25. mars. (428
MAÐUR í fastri atvinnu ósk-
ar eftir tveggja herbergja ibúð
14. maí. Mánaðarleiga um 80 kr.
Tilboð sendist Visi innan 3—4
daga. Auðkent: „Maí 1938“. —
(430
UNGUR verslunarmaður ósk-
ar eftir stórri stofu eða stofu
og litlu herbergi með öllum
þægindum nálægt miðbænum,
lielst á Sólvöllum. Tilboð send-
ist Vísi, merkt: „Fyrirfram-
greiðsla“. (437
TIL LEIGU 14. maí 4ra her-
bergja íbúð (alt sólarherbergi)
með rafmagnseldavél og öðrum
þægindum. Tilboð, merkt:
„Sólaríbúð“, leggist inn á afgr.
blaðsins. (418
GÓÐ íbúð óskast 14. maí 2—3
herbergi og eldhús með baði og
helst með laugavatnshita. —
Abyggileg greiðsla. — Tilboð,
rnerkt: „6“ sendist Vísi. (447
IBÚÐ óskast, 3 lierbergi og
eldhús með öllum þægindum.
Emelia Sighvatsdóttir. — Sími
3182. (450
ITILK/NNINCAU
FILADELFIA, Hverfisgötu |
44. Samkoma á sunnudaginn kl.
5 e. h. Allir velkomnir. (423
BETANIA, Laufásveg 13.
Samkoma á morgun kl. 8^/2 síð-
degis síra Árni Þórarinsson tal-
ar. Allir velkomnir. Barnaguðs- J
þjónusta kl. 3. (427
HEIMATRÚBOÐ leikmanna,
Bergstaðastræti 12. Samkoma
á morgun kl. 8 e. li. Hafnar-
firði, Linnétsstíg 2. Samkoma á
morgun kl. 4 e. li. Allir vel-
komnir. (442
VIBGERÐIR á öllum eldhús-
áhöldum og oliuvélum. Við-
gerðarvinnustofan Hverfisgötu
62. (353
DUGLEGUR drengur, vanur
í sveit óskast á heimili i Reykja- !
vík. — Uppl. i sima 2577, eftir j
kl. 5. (412 !
FRAMNESVEGI 12. Hreins-
uð og pressuð föt. (415
LOFTÞVOTTAR. Símar 3760
og 2042. (417
STÚLKA eða eldri kvenmað-
ur sem getur tekið að sér heim-
ili í forföllum húsmóðurinnar
óskast. Uppl. i síma 2984 milli
7—8. (429
KONA óskar eftir léttri vinnu
lijá góðu fólki, má vera út úr
bænum. A. v. á. (441
GÓÐ STÚLKA óskast hálfan
daginn. Lítið heimili. Uppl. á
Þórsgötu 21 A. (444
CTAPAt fVNCEt]
SVARTUR köttur (högni)
hefir tapast frá Grundarstig 1.
Fundarlaun. (445
.KAllTSKATUtj
ÍSLENSKT gulrófnafræ til
sölu á Laufásvegi 38. (421
KAUPUM allskonar flöskur,
bóndósir, meðala- og dropaglös.
Bergstaðastræti 10 (búðin) frá
kl. 2—5. Sækjum. (319
KAUPI gull og silfur til
bræðslu, einnig gull og silfur-
peninga. — Jón Sigmundsson,
gullsmiður, Laugavegi 8. (294
LÍTIÐ útvarpstæki til sölu
með tækifærisverði. A. v. á. —
(426
FERMINGARFÖT til sölu. —
Tækifærisvei-ð á Laugav. 41 A.
(431
NÝLEGUR barnavagn i á-
gætu standi til sölu með tæki-
færisverði. Uppl. Ásvallagötu 61.
(432
LlTIÐ útvarpstæki til sölu. —
Uppl. á gullsmíðavinnustofu
Árna B. Björnssonar, Lækjarg.
2. — (433
FLUTNINGABIFREIÐ i góðu
ásígkomulagi, óskast keypt. —
Uppl. gefur Helgi Þorsteinsson.
Simi 1080. (436
GÓÐUR barnavagn og karl-
mannsreiðlijól óskast til kaups.
Simi 2404. (446
GRASBÝLI til sölu, hentugt
fyrir sumarbústað, við Hafnar-
fjörð. Uppl. á Garðaveg 13 C,
Hafnarfirði. (414
STEINHÚS, litið, til sölu eða
i skiftum fyrir bústofn og land-
búnaðartæki. Árni Jónasson,
Hörpugötu 10, Reykjavík. (416
Til sölu litið notuð Aga-elda-
vél, sem ný. Uppl. í síma 3798.
_______________________ (419
DÖMUKÁPUR, kjólar, dragt-
ir og allskonar barnaföt er snið-
ið og mátað. Saumastofan,
Laugavegi 12, uppi. Simi 2264.
Gengið inn frá Bergstaðastræti.
(317
LEMJUR (bankarar) eru nú
fyrirliggjandi í heildsölu og
smásölu. Körfugerðin, Banka-
stræti 10. Simi 2165. (378
KÁPU- og kjólaefni frá
Saumastofunni Laugavegi 12,
eru seld i Rammaverslun Geirs
Konráðssonar, Laugavegi 12. —
Simi 2264. (308
LEÐURVÖRUVERKSTÆÐI
Hans Rottberger. Fyrirliggj-
andi. Fallegar lástöskur úr
kálfa- og geitaskinni kr. 18.00,
22.50, 24.00, 27.50. Rennilás-
töskur 15.00, 19.50. — Veski
18.00, 22.50. — Seðlaveski,
buddur, belti. — Að eins allra
besti frágangur. Allar viðgerðir.
Holtsgata 12. (98
SPIRELLA. Munið að Spir-
ella lífstykkin eru best. Sími
4151. ' (337
ÓDÝR eldavél helst mið-
stöðvareldavél óskast til kaups.
Sími 3871. (448
VÖRUBÍLL til sölu. — Sími
3394. (449
an
Hafnaj»síi?æti 18
kaupir og selur ný og notuð
húsgögn og Jítið notaða karl-
mannafatnaði.
2—3 HERBERGI og eldhús
með nýtísku þægindum óskast
14. maí. — Tvent í heimili. —
Tilboð, merkt: „Góð íbúð“,
sendist afgr. blaðsins. (420
3 HERBERGI, fremur litil,
og séreldhús, sólríkt en þæg-
indalaust, eru til leigu 14. maí
í timburhúsi rétt við miðbæinn.
Leiga 80 kr. Tilboð, merkt:
„Timburhús“, leggist á afgr.
Vísis. (422
GÓÐ STOFA með þægindum
óskast strax. Tilboð, merkt:
,Strax“ sendist afgr. Vísis fyrir
mánudagskvöld. (443
Nei, bo'ðberinn sér ekki Hróa og En þegar boöberinn er næstum Hann hafði teki'ö klæöi eitt all- Manngarmurinn getur ekkert viö-
ríöur áfrain aö trénu, eins og ekk- því beint undir greininni, sem stórt, og er hann stekkur á boö- nám veitt, þar sem árásin kemur
ert sé, svo að Hrói býr sig til Hrói liggur á, stekkur Hrói. berann, bregöur hann því yfir honum alveg á óvart, en hestur-
stökks. liöfuö honum. inn fælist og báöir detta af baki.
NJÓSNARI NAPOLEONS. 60
*g sá liana síðast, fyrir misseri. Hún var
áhyggjufull á svip, sem ekki var kynlegt, þar
sem lýðhylli hennar og keisarans fór dagþverr-
andi. Og á hinum pólitíska himni liafði dregið
bliku á loft.
Keisarinn gekk nokkur skref fram til þess
að heilsa okkur og hann kysti hönd mína, eins
og hann ávalt gerði. Meðan hann lieilsaði mann-
iiium mínum með liandabandi, lieilsaði eg keis-
arafrúnni, seni sagði við mig nokkur orð, og
því næst benti mér á hóp fólks við einn glugg-
ann,
Þegar eg leit nú i fyrsta skifti á markgreifa-
frúna sá eg, að hún var kona liá vexti, óaðfinn-
anlega klædd — sorgarklædd að sjálfsögðu —
og hún gekk yfir gólfið í áttina til mín, svo
.tígulega og virðulega, að aðdáunarvert var, en
Iteisarafrúin sagði:
„Oss veitist sú ánægja, liertogafrú, að kynna
yður markgreifafrú de Lanoy.“
Gelurðu gert þér í liugarlund hvernig við lit-
um út, er við lineigðum okkur hvor fyrir ann-
ari, í kjólum, sem voru eins og loftbelgir, en
höfuð og lierðar gægðust upp úr? Eg leit niður,
er eg beygði kné mín, og leit svo upp eftir á. Eg
-verð að kannast við, að fegurð þessarar konu
hafði hin mestu áhrif á mig, þessarar konu,
sem eg hafði hugsað um með hatur í brjósti.
Eg held, að eg hafi aldrei séð konu er hafði lit-
araft svo fagurt. Hörundslitur hennar var hvít-
ur, ekki mjallhvítur, heldur eins og gulleitur,
eins og fílabein, en hár hennar var koparlitt
— hvorki rautt — dökt eða ljóst — heldur
gull- eða koparrault. Iiún hafði litinn halt á
höfði — vitanlega svartan, með undur fögrum,
svörtum Mecelilinblúndum, sem voru festar að
framan með kamelíublómum. Vegna svarta lit-
arins tók maður betur eftir hárlit hennar. Eg
veitti því þegar eftirtekt, að hún bar ekki liin-
ar miklu slæður, sem venja var, að ekkjur
bæri meðan þær væru í sorg, en eg ásakaði
hana ekki fyrir þetta, því að eg hafði altaf haft
ógeð á þessari liræðilegu tískuvenju, því að á
þann hátt, svo áberandi, taldi eg óviðeigandi að
láta sorg sína í Ijós. í þess stað hafði hún þunna
hálfslæðu, sem ekki náði alveg niður á mitt
nefið. Var þetta einkar smekklegt.“
Eg liugsaði til þess með kvíða livað nú mundi
gerast. Það var svo hætt við að eittlivað mundi
gerast, sem kynni að hafa óþægilegar afleiðing-
ar. En svo vel vildi til, að litli prinsinn kom í
þessum svifum hlaujiandi yfir gólfið, en mark-
greifafrúin liafði verið að ræða við hann í
gluggahvilftinni. Mér duldist ekki, að þau voru
vinir, að henni liafði þegar tekist að afla sér
trausts lians og vináttu. Hann hljóp til hennar
og tók í hönd hennar, en kinkaði glaðlega kolli
til mín, eins og bann var vanur, er eg lieilsaði
honum. Nú var að því komið, að hertoginn,
maðurinn minn, væri kyntur markgreifafrúnni.
Og aftur kom keisarafrúin hér til skjalanna og
kynti hann persónulega markgreifafrúnni. Her-
toginn kysti hönd markgreifafrúarinnar. Og
eg sé enn, fyrir hugskotsaugum mínum alt, sem
var að sjiá, í Tuileries liöll þennan dag, hinn
mikla og slcrautlega móttökusal, þar sem lceis-
arinn stóð með drotningu sinni, Eugenie, en
livarvetna var skartbúið hirðlið. Eiginmaðw.’
minn liafði beygt sig niður til þess að kyssa
fegurstu höndina, sem eg liefi augum lilið á
ævinni, en lilli prinsinn var að liálfu liorfinn
mér, vegna þess hve pils markgreifafrúarinnar
var fyrirferðamikið. Og eg man, að það var
undrun í dökku, fögru augunum hans, er liann
horfði á okkur til skiftis. Það var engu likara
en Iiann rendi grun í, að eittlivað lægi bak við
þelta alt saman, því að kynningarathöínin sjálf
gat ekki vakið neina undrun lians. Hann hafði
oft verið viðstaddur slíkt áður.
Keisarafrúin gaf öllum merki um að setjast
niður. Hún og keisarafrúin voru að tala við
liertogann, en eg var fyrr en eg vissi sest við
hlið þeirrar konu, sem riddarinn minn hafði
gefið nafn hinnar stoltu og göfugu ættar sinn-
ar. Eg viðurkenni, að á þessari stundu hataði
eg hana meira en nokkuru sinni, en eg viður-
kenni einnig, að liún er fegusta konan sem eg
liefi augum litið, fíngerðasta og virðingarmesta
allra í framkomu. En hvað sem þvi öllu leið
gat eg ekki gleymt þvi, að það var hún, sem
liafði seinust allra litið ástartillit í augum Ger-
ards. Eg hataði liana, guð minn góður, live
innilega eg hataði hana.“
En svo brosti gamla hefðarfrúin. Hún brosti,
en eg vissi, að þess mundi skamt að bíða, að
hún nmndi tárfella. Hún reyndi að sannfæra
mig um, að öll þessi beiskja liðinna ára, allur
sviði, alt hatur væri horfið, en eg vissi betur.
Eg sá vel, að þótt hatrið væri ef til vill liorfið,
sveið enn sárt í þessum görnlu undum.
„Prinsinn var enn við hlið markgreifafrúar-
innar, — hann liallaði höfði sínu að öxl henn-
ar, og horfði á mig með undrun i augurn. Þú
trúir* því kannslcé ekki, en eg Iiafði þá þegar á
tilfinningunni, að þessa fagra drengs biði dap-
urleg örlög. Mér fanst þá, að engu væri likara
en hann sæi fyrir augum sér land villimann-
anna — Afriku — þar sem mannætur biðu í
leyni — að hann sæi eitthvað ógurlegt fyrir hug-
skotssjónum sínum — eitthvað, sem mundi
gera honum ilt. Vel má vera, að eg hafi farið
vill vegar, en livað sem þessu líður reyndi eg
að losa mig úr þeim böndum andúðar og liat-
urs, sem eg var í. Og það var litli prinsinn, sem
hjálpaði mér til þess, án þess að vita það, að
finna réttu leiðina.
Eg spurði markgreifafrúna hvort henni þætti
vænt um börn.
„Innilega, frú,“ sag'ði hún.
Nú varð þögn — og það var eðlilegt. Þarna
var eg, barnlaus konan og hún ekkja, án þess
að hafa verið eiginkona. Hvernig áttum við að
ræða saman um börn?
En við fórum að ræða saman — um eitt og
annað. Eg veit elcki um liana, en eg var alin
þannig upp, að engin hætta var á, að eg þyrfti
að sitja orðlaus i samkvæmi. De Mortemart,
amma mín, markgreifafrú, sem hafði verið ein
besta vinkona Marie Antoinette, liafði snemma
vanið mig á það, að taka þátt í samræðum. Og
þegar eg var í nálægð hennar varð eg að ræða
við gesti þá, sem komu, hverjir sem þeir voru
— gáfað fólk — stundum heimskt — ýmiskon-
ar fólk — en alt aðalsfólk — en eg varð að
ræða við það. Eg varð að verða slyng í sam-
ræðulistinni. I fyrstu gekk erfiðlega. Stundum
fór eg að gráta og var send til herbergis míns,
en smám saman fór eg að venjast þessu. Eg