Vísir - 14.03.1942, Blaðsíða 3

Laugardaginn 14. marz 1942.
V í S I R
3
Jón Blöadat og !já má'a-
stefna Reykjavíkur.
f Alþýðublaðinu er hinn þekkti hagfræðingur Alþýðuflokksins
en fullyrða má, að frá almennu hagfræðislegu sjónarmiði hefir
haft skilning á réttri fjármálastjórn fyrir Reykjavík. Engan
þarf að undra, þó að slíku sé haldið, fram af Alþýðuflokksmanni,
cn fullyrða má, að frá almennu hagfræðislegu sjnóarmiði hefir
verið haldið svo á fjármálum Reykjavíkurbæjar af sjálfstæðis-
mönnum í bæjarstjórninni, að óumdeilanlega verður várt á betri
f járstjórn kosið. Til þess að finna þessum orðum nokkurn stað,
er rétt að athuga ráð alþýðuhagfræðingsins til umbóta f jármála-
stjórn bæjarins, með tilliti til lagfæringar á atvinnuleysinu. —
D-listinn
Til kjósenda í Reykjavík
Það er geysilega niikið verk, sem skrifstofa D-listans verður að inna af hendi á
morgun og það er alveg nauðsynlegt, að allir Sjálfstæðiskjósendur leggist á eitt um það,
að gera kosninguna sem auðveldasta.
Frambjóðendur D-listans vilja þvi beina lil yðar eftirfarandi:
Kosningin hefst i Miðbæjarbarnaskólanum og Iðnskólanum kl. 10 fyrir hádegi.
Reynslan hefir sýnt, að framan af degi kjósa ekki líkt því nógu margir, og veldur það
þrengslum þegar á daginn líður. Komið því snennna á kjörstað, það léttir kosninguna,
bæði fyrir yður og skrifstofuna.
Snúið ekki aftur frá kjörstað, þótt hópur bíði, heldur biðið þar til þér hafið lok-
ið kosningunni, því að betra er að fara eina ferð en tvær og óvíst hvort rýmra verður
síðar. Gerið ekki þann óvinafögnuð, að snúa frá kjörstað án þess að hafa merkt kross
fyrir framan D.
Til leiðbeiningar og hægðarauka er hér kjördeildaskipunin, sem höfð verður að
þessu sinni:
í Bamaskólanum:
Á neðri hæð, gengið inn um miðdgr:
1. kjördeild Aagot—Anna Matthíasdóttir.
2. — Anna Oddgeirsson—Asrún.
3. — Asta—Bjarnason.
4. — Bjarndís—Bögeskov.
5. — Camilla^—Eliassen.
Á neðri hæð, gengið inn um suðurdyr:
6. kjördeild Elin—Finnrós.
7.
8.
9.
10.
11.
Finnur—Guðhjartur.
Guðhjörg—Guðlina.
Guðmann4-Guðmundur.
Gi^ðni—Guðrún ívarsdóttir.
Guðrún Jakohsdóttir—Gunnar.
Á efri hæð, gengið inn um miðdyr:
12. kjördeild Gunnarina—Hannveig.
13. — Hans—Héðinn.
14. — Hilarius—Ingibjörg Gunnlaugsd.
15. — Ingibjörg Halldófsdóttir—Janus.
16. — Jarþrúður—Johnson.
17. — Jón—Jóna.
Á efri hæð, gengið inn um suðurdyr:
18. kjördeild Jónas—Katrín.
19. — Keil—Kristine.
20. — Kristinn—Lea.
21. — Leifur—Margeir.
22. — Margrét—Mattina.
23. — Meinholt—Ólafur Júliusson.
/ leikfiinishúsinu (gengið úr portinu inn í
kjallarann að norðanuerðu):
24. kjördeild Ólafur Ivárason—Páll.
25. — Pálmar—Reynir.
26. — Richard—Sigríður Gústafsdóttir.
27. — Sigríður Hafliðad.—Sigurbjörg.
28. — Sigurbjörn—Sigurlás.
./
/ Iðnskólanum niðri (gengið inn frá
Vonarstræti):
29. kjördeild Sigurlaug—Stefán.
30. — Stefana—Sveinlaug.
31. — Sveinn—Ustrup.
/ Iðnskólanum uppi (gengið inn frá
Vonai'stræti):
32. kjördeild Vagn—Zóphónías.
33. — Þjóðhjörg—Þórir.
34. — Þorkatla—Össur.
35. kjördeild.
L Elliheimilinu:
Kjósendur á Elliheimilinu.
Eftir þessu getið þér fundið í livaða kjördeild þér eruð og þurfið ekki annað en
að spyrja eftir númerinu á kjördeildinni, þegar þér komið á kjörstað. — Geymið þetta
blað þangað til þér hafið kosið.
X
hjirta hæjiilis
Jón Blöndal segir: „í fyrsta
lagi þarf bæjarfélagið að haga
t'ramkvæmdum sínum, svo sem
götulagningum, skipulagsbreyt-
ingum, húsahyggingum og öðru
þannig, að þetta allt sé aukið,
þegar atvinnuleysi er mikið.“
Vill alþýðu-hagfræðingurinn
neita því, að sjálfstæðismenn í
hæjarstjórn Reykjavíkur hafi
jafnan reynt á allan hátt
með framkvæmdum sínum að
koma í veg fyrir og hæta úr at-
vinnuleysinu?
Álitur hann, að framkvæmd
hafnarinnar, rafveitunnar, Sogs-
virkjunarinnar, og nú síðast
hitaveitunnar, hafi ekki verið
stórkostlegur þáttur bæjarfé-
lagsins í að veita atvinnu?
Hvað húshyggingar sérstak-
lega snertir, þá má ennþá benda
lionum og öðrum andstæðing-
um á það, að hver einasta spýta
•og livert einasta cementspund
og annað hyggingarefni, sem
fengizt hefir innflutt til lands-
Ins undanfar'in ár, hefir verið
notað til húsabygginga, eða ann-
nra brýnna þarfa. Bæjarfélagið
hefði þvi ekki aukið atvinnu
með húsabyggingum heldur að-
cins dregið úr húsabyggingum
annara.
Jón Blöndal segir ennfrem-
ur: „I öðru lagi þarf bæjarfélag-
ið að eiga framleiðslutæki og at-
vinnufyrirtæki sjálft, sem geta
lialdið uppi atvinnunni, þegar
einka-atvinnurekstuurinn clregst
saman.“
Þótt Jón Blöndal og aðrir for-
kólfar Alþýðuflokksins haldi þvi
fram, að bæjarfélög séu j>ess
Tnegnug á krepputímum að
halda uppi atvinnulifinu, ]>á er
þelta fullyrðing, sem ýmist er
byggð á fullkomnu þekkingar-
levsi á orsökunum til þess að
atvinnuleysi mypdast, eða ó-
skammfeilnum blekkingum, til
þess eins frambornar að villa
mönnum sýn í þessu efni. Hins-
vegar vita almennir kjósendur
Alþýðuflokksins mætavel, að
hvorki bæjarfélög eða riki eru
þess megnug að lialda uppi at-
vinnurekstri, ef hann svarar ekki .
kostnaði, og þess vegna er liin
eina heilbrigða f jármálastefna í
opinberum málum sú, að húa
svo að atvinnuvegum þjóðarinn-
ar, að þeim sé léttir og stuðning-
ur í opinberum afskiptum, og
gert kleift að hera sig að svo
miklu leyti, sem erlencl óviðráð-
leg rás atvinnu- og viðskipta-
mála gera það fært.
Hér við má bæta, að þegar
hitaveituvinnunni lýkur, bíða
ýms önnur aðkallandi verkefni
úrlausnar bæjarfélagsins, og
mun þeim framkvæmdum hag-
að á þann hátt, sem bezt hentar
atvinnulifi bæjarbúa, ef Sjálf-
stæðisflokkurinn fer áfram með
völd hér i bænum.
Þá minnist Jón Blöndal á
„feitu kýrnar“ og „mögru kýrn-
ar,“ að á góðu árunum þurfi að
safna í sjóði til kreppuáranna
m. a. með því að hælcka útsvör í
góðærum, en lækka þau aftur á
vondu árunum.
Þetta er einmitt það, sem
sjálfstæðismenn hafa stefnt að
og stefna að, en þáð er rétt fyrir
alþýðuhagfræðinginn að kynna
sér það, að skilyrði fyrir því, að
þetta sé ekki unnið fyrir gýg eru
einmitt þau, að flótlinn úr sveit-
unum og öðrum bæjarfélögum
í „úrræðaleysi íhaldsins“ í höf-
uðstaðnum haldi ekki áfram
með sama liraða og þunga og
undanfarin ár. Liggur því fyrst
fyrir þeim Alþýðuflokksmönn-
um að stjórna svo vel þeim bæj-
arfélögum, er þeir ráða yfir nú
t. d. Seyðisfirði, Isafirði og
Hafnarfirði, að flóttinn þaðan
hingað stöðvist. En þegar þeir á
þann liátt hafa sýnt, að einhvers
góðs sé af þeim að vænta í
stjórn bæjarmálefna, þá fyrsLer
hægt að taka þá alvarlega.
Það væri gott fyrir Jón Blön-
dal, sem virðist liafa allt í einu
fengið svo mikinn áhuga fyrir
bæjarmálefnunum, að atliuga,
að Stór-Kaupmannahöfn (e,n
þar við er átt, að Fredeíiksberg
er meðtalin, en þar hefir íhalds-
flokkurinn danski stjórnað
bæjarmálefnunum með þeirri
fyrirmynd, að víða er til vitnað
og öfundað) átti 5. nóvember
1937 eignir fyrir 1080 kr. á íbúa
á móti 1002 kr. eign Reykjavik-
urbæjar í árslok sama árs, en af
þessari eign skuldaði Kaup-
mannahöfn kringum 87 krónur
af hverjum 100 krónum, en
Reykjavík aðeins 55 krónur.
Þess má einnig geta í þessu
sambandi, að Kaupmannahöfn
er miklu eldri bær en Reykja-
vík, og hefði því átt að eiga
meiri eignir skuldlausar en að-
eins 13 krónur af liverj u hundr-
aði. Hrein eign Reykjavíkur er
45 kr. á íbúa eða um 31/*. sinn-
um meiri en hrein eign Kaup-
mannahafnar. Það sem hér ber
á milli er, að mestum hluta
Stór-Kaupmannahafnar er
stjórnað af skoðanabræðrum
Jóns Blöndals, en Reykjavík af
sjálfstæðismönnum.
Hinsvegar verður það talið
dönskum jafnaðarmönnum til
verðugs hróss, að augu þeirra
opnuðust fyrir því, að það var
reglulega lieimskuleg og skað-
leg fjármálaslefna að halda því
áfram að kosta starfsemi Al-
þýðuflokksins í íslenzku stjórn-
málalifi.
Vonandi sjá reykvískir kjós-
endur það einnig á sunnudag-
inn kemur, að það er röng fjár-
málastefna að trúa Alþýðu-
flokknum fyrir atkvæðum sín-
um. i
Björn Snæbjörnsson.
I
Umboðsmenn
»föðurcc Stalins
á Islandi.
Kommúnistar — mennirnir
frá Moskva — vaða nú um bæ-
inn, spúandi eitri rógs og blekk- j'
inga í eyru manna. Það hafa þeir j
gert sVc oft áður, að engan furð- |
ar á því. En hitt vekur aftur á j
móti undrun manna, að þeir i
skuli búast við því, að enn sé j
þeim trúað, og að almenningur j
þessa bæjar feli þeim völdin í
bæjarstjórn Reykjavíkur.
Menn eru farnir að þekkja þá, I
sbr. „auðþekktur er asninn á j
eyrunum“. Allir vita, að komm- j
únistar eru leiguþý érlendrar j
harðstjórnar. Allir vita, að þeir '
dansa eftir fyrirskipunum liarð-
stjórans i Moskva, að þeir eru !
reiðubúnir að svikja land sitt
og þjóð, fótumtroða sjálfstæði
landsins, þjóðerni þess og menn-
ingu — og allrar islenzkrar al-
þýðu, — el' það er i samræmi við
skipanirnar frá Moskva.
Þetta er ölluni skynbærum
mönnum ljóst, er fylgzt liafa
með starfsemi kommúnista-
flokksins hér á landi. .
Þegar Rússar ráku rýtinginn
í bak pólsku þjóðinni, sem var í
dauðateygjunum. vegna árásar
Þjóðverja á Pólland, höfðu
kommúnistar hér á landi ekkert
við þetta að athuga, heldur jusu
þeir sér yfir Pólverja með alls-
konar svívirðingum, og þóttu
Rússar sýna í þessu hinn mesta
drengskap.
Þegar Rússar svikust að
Eystrasaltslöndunum, að undan-
gengnum verndar- og griðasátt-
mála þeim til handa, sögðu
kommúnistarnir, að Rússar
hefðu verið að frelsa Eystra-
saltsþjþðirnar — sennilega frá
eigin sjálfstæði þeirra.
Þegar Rússar réðust á smá-
þjóðina Finnlendinga — Rússar
eru fimmtíu sinnum fjölmenn-
ari en Finnar — sögðu komm-
únistarnir — eftir skipunum frá
Moskva, — að Finnar hefðu ráð-
izt á Rússa að fyrra bragði.
I>egar Otto Kuusinen —
finnski ættjarðarsvikarinn —
mvndaði leppstjórn fyrir Stalin
í fyrsta finnska þorpinu, er
Rússar lögðu undir sig, lofsungu
hinir „óháðu“ kommúnistar hér
heima þennan skaðræðismann,
hófu hann til skýjanna sem
frelsara finnsku þjóðarinnar, og
vafalaust hafa þeir brunnið i
skinninu að líkjast lionuni. og
vega á sama hátt að íslenzku
þjóðinni. Þess má geta, að eitt
af fyrstu verkum Stalins, eftir
undirskrift friðarsanminga milli
Finnlands og Rússlands, var að
láta draga Kuusinen ]>ennan
fvrir dómarann, dæma hann
sekan um. að hafa gefið „föður“
Stalin rangar upplýsingar um
skoðanir Finnlendinga á komm-
únismanum og láta Iiann týna
lifinu fyrir.
Meðan á öllu þessu stóð, gripu
konnnúnistar bér hvert tæki-
færi ,er gafst lil þess að ráðast
í ræðu og riti á Englendinga og
aðra andstæðinga nazista. Þeir
töldu það ganga landráðum
næsl af íslenzkum verkamönn-
um, að vinna í svonefndri Breta-
vinnu — auðvitað unnu þeir í
1 henni sjálfir eftir sem áður. —
í Kannske vegna þess, að þeir telja
í sig ekld íslendinga!
Bættur sé skaðinn!
Þegar slitnaði upp úr vináttu
Hitlers og Stalins, og Rússar
báðu Englendinga um að veita
sér lið, þá kom annað hljóð í
strokkinn hjá kommúnistun-
um hérna.
Þeir steinhættu að hefja Hitler
og nazista upp til skýjanrta, en
urðu nú ákafir aðdáendur Chur-
chill’s og ensku heimveldisstefn-
unnar. Bretavinnuna steinhættu
þeir nú að nefna landráðavinnu.
Xú fóru þeir að kalla hana land-
varnavinnu. Þeir töldu svo mik-
ils vert, að þessi vinna gengi sem
bezt, að þeir urðu óðir og upp-
vægir, er ríkisstjórnin sýndi við-
leitni i þá átt að tryggja íslenzku
atvinnuvegunum nægt vinnuafl.
Hófu þeir þá liáa raust um, að
verið væri að veikja landvarn-
irnar, og er þeim, þó fullkunn-
ugt, að ef stöðva verður inn-
lenda matvælaframleiðslu vegna
skorts á vinnuafli, þá gæti svo
farið, að þessi þjóð yrði að svelta
fyrir bragðið. Slik er þjónkun
þeirra við erlent vald.
Þessir m'enn biðla nú til kjós-
enda i Réykjavík. Þeir fara nú
enn einu sinni fram á það, að
fá að stjórna höfuðstaðnum. -r-
Revkvikingar, látum þá enn einu
sinni fá rétta svarið:
Kjósum engan kommúnista í
bæjarstjórnina á morgun!
Kjósandi.
í dagblöðunum í dag birtist
greinargerð um fyrirhugaða
stórbyggingu, er Ameriski
Rauði Krossinn ætlar að reisa
hér og síðan að gefa Rauða
Krossi íslands. Er augljóst, að
hér verður um stórbyggingu að
ræða og stofnun, sem líklegt er
að verði bæjarfélaginu til mik-
ils menningarauka og velfarn-
aðar í framtiðinni. Er því mjög
áríðandi, að henni sé valinn
staður, þar sem hún fær not-
ið sín til fulls í öllum skiln-
ingi. Sá staður þarf að vera
eins nærri miðbænum og unnt
er, en einnig þarf fegurð slíkr-
ar stórbyggingar að njóta sín
til fulls frá öllum hliðum.
I miðbænum er nú orðið
þröngt fyrir dyrum. Tilgang-
urinn með línum þessum er að
koma á framfæri hugmynd i
þessu sambandi. Hugmyndin
er sú, að þessari byggingu vrði
valinn staður úti í tjörninni,
svo fremi það er er eigi ókleift
vegna jarðvegsins þar og Am-
eríski Rauði Krossinn fellir sig
við staðinn. Eg get eigi hugs-
að mér, að neinn staður upp-
fylli betur þau skilyrði, sem að
framan greinir, og byggingin
gæti eigi orðið bænum meiri
prýði á nokkrum öðrum stað.
Það eru þvi eindregin tilmæli
min, að athugað yerði þegar í
stað með borunum, hve djúpt
ér niður á fasta jörð í tjarnar-
botninum og jafnframt sé gerð
ádetliln um, hvað kosta muni
að „búa til lóð“ undir bygg-
inguna úti í tjörninni. Mundi
þá koma i ljós, hvort oss Reyk-
víkingum mundi kleift að
leggja til slíka lóð og sýna með
því, að við kunnum að meta
þá bróðurhönd, sem Rauði
Kross Ameríku réttir fram.
12. marz 1942.
Jóh. Sæmundsson.
Allar upplýsingar
varðandi bæjarstjórnarkosning-
arnar á sunnudaginn kemur, geta
menn fengið með því að snúa sér
til kosningaskrifstofunnar í Varðar-
húsinu, símar 2339 og 1133.
Sjálfstæðismenn.
Ef þér þurfið að leita upplýs-
I inga, þá er kosningaskrifstofan í
Varðarhúsinu og síminn 2339. —
Símar. koisnf ngaskriHstrnita
á morgiiu ern 1125
• liitans
1400.