Vísir - 14.03.1942, Blaðsíða 4

Laugardagmrr 14- marz £912.
Hvað er að frðtta úr Höfmnni?
Jakob Möller.
Einar Erlendsson.
Árni Jónsson.
Bjarni Björnson.
Gunnar Thoroddsen.
Alfreð Guðmundason.
Þannig spurðu menn áður
fyrrum, er þeir hittust á förnum
vegi og væntu almennra tíðinda;
áttu þeir þá við það, hvernig það
gengi með aflabrögðin í Þor-
lákshöfn, hinni annáluðu fisk-
veiðastöð Sunnlendinga, verstöð
hinna víðkunnu sjógarpa, er
liéldu úti þaðan 30—40 skipum
til fiski á vetrarvertiðinni og
öfluðu oft vel. Voru þar þá að
verkuns, manndómsmenn mikl-
ir, sem nenntu að vinna og
kunnu það, en haughanar engir
né montinrassar.
Eg hitti gamlan sjómann ný-
lega, sem einhvemtíma endur
fyrir löngu hafði róið í Höfninni
og nú verið þar á ferð fyrir
skemmstu. Eg lagði fyrir hann
spurninguna gömlu: „Hvað er
að frétta úr Höfninni?“ Hann
lit dapuriega til mín og sagði:
„Ja, nú má segja eins og skáld-
ið forðum: „Nú er hún Snorra-
húð stekkur“.“
„Hvað eru þau mörg, skipin,
sem ganga til fiski frá Þorláks-
höfn i ár?“ spurði eg.
„Ekkert!! — ekki etn einasta
fleyta, hvorki stór né smá, svo
eg viti til eða yrði var við að
gerð yrði út þaðan í ár; þar er
nú allt í kalda koli, sviðm jörð,
ef svo mætti segja; ja, þvílík
auðn á örfáum árum.“
„Hvað segirðu, maður! —
Það eru aðeins fá ár liðin síðan
eg Ias það í einhverju rauða
blaðinu mörgum blöðum —
að þar skyldi af stað hrundið
fyrirmyndar skipastóli; þar
skyldi nú sýna manndóm meiri
en nokkru sinni áður og fram-
kvæmdir miklar. Það átti að
héfja Höfnina upp úr skítnum,
því nú voru þeir menn til sög-
unnar komnir, sem kunnu tök-
in á hlutunum og vissu, hvað við
átti. Er þetta þá allt farið i hund-
ana, eða hvað, bæxlagangurinn
allur og montið þrotið!“
,,0-jæja! Mikið stóð nú til:
Skipin voru skirð nöfnum helztu
forsþrakkanna: Eitt þeirra var
látið heita „Hermann“, annað
„Jónas ráðlierra“ og hið þriðja
hvorki meira né minna en
„Magnús Torfason“. — Nema
hvað! Og svo voru önnur, sem
fengu vegsemdarnöfnin „Fram-
sókn“ og „Ágúst fyrsti“, senni-
lega eftir honum Ágústi sál.
fyrsta Pólverjakonungi, er flest
voru „eignuð“ hórbörnin, 256 að
tölu, enda var hann annálaður
kvennabósi og kraftajötunn
hinn mesti. Áðrir bátar fengu
og önnur nöfn þessu lik, þvi það
hefir ávalt verið talið stórt orð
„Hákot“. Þorlákshöfn er þá kom-
in í þrenninguna miklu og tign-
arstöðuna frægu, sem Hafnar-
fjörður og ísafjörður hafa hlot-
ið áður, enda má nú sjá þar
árangurinn af brjóstviti komm-
únistiskra miðlungsmanna og
framkvæmdum jjeirra, til fram-
dráttar hinum „vinnandi verka-
lýð í landinu.“ Og nú kvað eiga
að selja þessa dalla eftir allt
saman, eða reyna að losa sig
við þá, hvernig sem það geng-
ur nú.“
„Hvað segirðu, maður! Á að
selja hann „Magnús Torfason“
líka? Var ekki búið, að farga
honum áður og losa sig við hann
í einliverju braskinu eða hvað?
Voru þetta ekki sæmilegar
fleytur, t. d. „Hermann“, „Jón-
as ráðherra“ og „Magnús Torfa-
son“, svipfallegar kænur með
nothæfum vélum og gangurinn
góður?“
„Ó; jú, það held eg. En „Her-
mann“ þekkti eg aldrei; þeir
sögðu þarna eystra, að hann
væri sjókæfa hin mesta, en lið-
lega byggður, flatbotna og und-
irlofin viðtakslítil. — Svipinn á
„Jónasi ráðherra" liafa menn
heyrt um áður; vélin skröltir
afskaplega og gengur skrykkj-
ótt, og svo er hann afskaplega
rangskreiður og lætur illa að
stjórn. „Pumpan“ í honum er
góð og henni svo fyrir komið
í austursrúminu (sem áður var
kallað „hlandrúmið"), að hann
„pumpar“ sig sjálfur, en það
þykir gott í ágjöf og vondum
Guðmundur Ásbjörnsson.
Guðmundur Ágústsson.
Einar Ólafsson.
Guðrún Jónasson.
Valtýr Stefánsson.
Steían A. Pálsson.
Kristján Þorgrímsson.
Sveinn M. Hjartarson.
barningi, þegar „mannskapur-
inn“ ræður ekki við lekann eða
nennir ekki að ausa, nema hann
fái tvöfalt Dagsbrúnarkaup og
dýrtíðaruppbót á þá vinnu sér-
staklega (að pumpa „Jónas ráð-
herra“), því að þurausa hann
hefir enn eigi tekizt. — Hvað
„Magnús Tox-fason“ snertir, þá
er leiðinlegt, að missa hann úr
plássinu, þvi þótt lxann fari
stundum í strand, ræki fyrir öll-
um festum og nuddaðist nojkk-
uð eða skrámaðist á skrokkn-
um, og væri hriplekur, var
hann þó^i raun og veru happa-
fleyta, því það mátti hann eiga,
að hann drap aldrei neinn af
sér. Hann var valtaroki hinn
mesti en olíuspar, ef nægilegur
salmíaksspiritus var við hendina
til þess að blanda saman við
olíuna og nægir tituprjónar til
þess að fara í götin, ef þau stifl-
uðust. En þótt hann hefði allar
þessar „græjur“, langar mig
ekki til að eiga hann! ....
(Framli. síðar).
Rauðhóla-Runki.
Tilk.viiiiing
Samkvæmt nýgerðum samningi milli Lyfsalafélags
tslands og Lyffræðingaf elags Islands og að fengnu sam-
þykki hlutaðeigandi st jórnarvalda, skifta apótekin með
sér nætur- og helgidagavörzlu þannig, að aðeins eitt
apótek hafi á hendi næturvörzlu og helgidagavörzlu,
eina viku í senn.
Næstkomandi sunnudag og næstu viku verður næt-
ur- og sunnudagsvarzla í Lyf jabúðinni Iðunni, þar næst
í Ingólfs Apóteki, Laugavegs Apóteki og Reykjavíkur
Apóteki.
' REYKJAVÍKUR APÓTEK.
LAUGAVEGS APÓTEK.
INGÓLFS APÓTEK.
LYFJABÚÐIN IÐUNN.
Allir sannir Reykvíkingar Kosningaskrifstofa
kjósa D-Iistann á sunnudaginn. Sjálfstæðisflokksins er i VnrSar-
x—D. húsinu, símar 2339 og 1133.
Aðalfundur
Hkknasjöði Ileykjavíkur
verður haldinn í húsi K.F.U.M. við Amtmannsstíg laugardaginn
28. marz kl. SVz siðdegis. Tillaga til lagabreytinga liggor
frammi hjá gjaldkera sjóðsins Vesturgötu 6. —
Stjóndn.
Skórnir segja til
um hvort þér gangið vel eða
illa klæddur.
KIWI, hinn frægi, enski
skóáburður tryggir yður sí-
glansandi skó.
Notið eingöngu KIWI-
skóáburð.
Níels Dungal.
Sjálfstæðismenn.
Kosningaskrifstofa Sjálfstæðis-
flokksins er í Varðarhúsinu, sími
2339. X—D.
Frá Háskólanum.
Jón Jónsson læknir flytur nokkra
fyrirlestra í háskólanum um Kirkju-
söng í lúterskum sið og þróun hans
til vorra tíma hér á landi. Fyrsti
fyrirlesturinn verður mánudaginn
16. þ. m. í I. kennslustofu Háskól-
ans og hefst kl. 8.15 e. h. — Öllum
heimill aðgangur.
Frambjóðendnr Njálf§tæði§*
Kjósið D-LISTXXNN kOSlllÍO§T 111*