Alþýðublaðið - 08.08.1928, Síða 4

4
ALÞÝBUBLAÐIÐ
3111
1111
IIBi
I
I
iNýkomið: j
- Sumarkiólaefni,
Morgunkjólar,
5 Telpusvimtur,
Upphlutasilki,
Slifsi, frá 5,50,
5 og margt fleira.
j
I Matthíl 'iur Bjorasdóttir.
i.
Laugavegi 23.
i
i
i
i
3 011
1111
Wissenschaft“ styrkir hann til
ferðarinnar, en Mentamálaráð ís-
lands veitir Jóni Leifs ókeypis
skipsfar og kaupir afsteypur af
Jjjóðlögunum. í september gerir
Jón ráð fyrir að ferðast um Norð-
jurland í þessum erindum, á skipi
um Vestfirði, en landveg um
Húnavatins-, Skagafjarðar- og
Hingeyjar-sýslur, eftir því sem á-
stæður leyfa. Þeir rnenn á þess-
iim slóðum, sem kunna þjóðiög
eða þekkja söngmenn þjóðlaga,
sérstaklega tvísöngsmenn, eru
beðnir að veita J-öni Leifs liðveizlu
í>g tilkynna honum, heizt bréf-
lega til Reykjavíkur (box 495) þær
Upplýsingar, sem að gagni gætu
orðið.
Silfurbrúðkaup
eiga á morgun þau hjónin Ól-
afur Þorleifsson og Hreiðarsína
Hreiðarsdóttir, Grettisgötu 61.
Veðrið.
Hiti mestur, 11 stig i R.vik og á
Akureyri, minstur, 8 stig á Seyð-
isfirði. Útlit:- Austan og landnorð-
an átt, skúrir.
r
Kveikja ber
á bifreiðum og reiðhjólum kl.
9Vi i kvöld.
Bifreiðaskoðunin.
Allar bifreiðar og öll bifhjói
er hafa númerin frá 101 -150 mæti
við tollstöðina á morgun til skoð-
nnar kl. 10-12 og 1-6.
Þjóðhátið
Vestmannaeyínga verður haldin
hátíðleg á laugardaginn kemur.
Verður þar margt til skemtunar.
Togararnir.
„Otur“ kom af veiðum i nótt með
75 tn. „Belgaum" kom frá Englandi
í gær.
Esja
fer héðan í kvöld norður um
land i hringferð.
„Botnia14
fer til útlanda í kvöld.
„íslandiðu
fór kl. 6 í gærkveldi til Norður-
lands.
Sildarafli
er tregur- á Akureyri nú. Dálít-
ið hefir þó fengist inm á fixð-
inum.
MjóJk og brauð frá Alþýðu-
brauðgerðinni fæst á Nönnugötu
ÖIl smávara til saumaskap*
ar frá pvl sniæsta til hins
stærsta, alt á sama stað.
Suðm. B. Vikar, Langav, 21.
Sokkar — Sokkar — Sokkar
t'rá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hiýjastír.
NETT0
INH0U0
Notuð íslenzk frimerki keypt
Vörusalinn Kiapparstíg 27
SEGARANDEERD
ZUIVERE GACA0
EABRHkEN TE
VIER\ EER (HOtXANO)
Lesið Alpýðublaðið
----f||
frágangi. i hana rifar m' a. Jón
Ófeigsson langa grein um Þjórs-
árdal. Bók'na prýðir fjöldi mynca
af mörgum fögrum stöðuin. Þar
að auki fýlgir henni kort af Þjórs-
árdai.
fund með stjórn síldareinkasöl-
unnar og femgu hana til þess -aði
greiða þeim, sem ekki féngu
tunnur og salt hjá einkasölunni,
kr. 15,00 fyrirMunnu í stað kr.
10,00, sem ákveðið var.
„Lyra“
fer héðan til Bergen um Vest-
mannaeyjar annað kvöld kl. 6.
Er þetta tilvalin ferð fyrir þá, sem
kynnu að vilja vera viðþjóðhátíð
Vestmannaeyinga á laugardaginn.
Frú Mysz-Cmeiner
! söng í gærkveldi í Gamia Bíó.'
Hrifning áheyrenda var mikil.
Húsið var ekki fult, — en hverf
sæti verður skipað í næsta skifti.
Menjumálið.
Árni Sigurðsson
frikirkjuprestur, kom til bæjarr
ins í gær. Hann hefir dvalið aust-
ur á Rangárvöllum nm hálfsmán-
aðar skeið.
í gær var matsveinninn af
„Menju“ og tveir hásetar yfir-
heyrðir. Stóðu yfirheyrslurnar yf-
ir í 4 kl.stundir.
Árbók Ferðafélags íslands
fyrir þetta ár hefir verið send
Alþbl. Er hún prýðileg að öllum
Frá Akureyri
Á laugardaginn héldu þrír
helstu útgerðarmenn bæjarins
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðupren tsmi ð jan.
William le Queux: Njósnarinn mikli.
ríkisráðherra sprengdur upp og hinu dýr-
mæta skjali náð. Þú sást veslings Casteilani
koma um klukkan tvö. Hann var með það.
Hann hélt, kjáninn sá arna, að með því
væri hann búnin að virena ástir hennar og
hafði loforð hennar fyrir eiginorði. Hann
vann það til að gerast glæpsamlegur land-
ráðamaður, svo að hann gæti gifzt henni
og eigna-st með henni milljónir hennar, sem
auðvitað voru uppspuni, því að hún er fá-
tæk, en auðvitað hálaunuð sem njósnari.
Hún sagði honum að flýja samstundis til
Parísar og bíðá sín þar, ög þar bíður hann
enn eftir henni og verður að bíða til dóms-
dags!
Einmitt þetta kvöld, er mér tókst svo
vel snarræðisbragð mitt að ná samningnum.
gat ég séð svo um, að ég var formiega
boðin til kveldverðar í Villa Fiore. Samtal
okkar Clementine fór fram svo vingjarn-
lega, að hún bauð mér að gista að sín unf
nóttina. Hún svaf ekki- í sínu herbergi eins
og vanaiega, heldur kaus að sofa í sama
herbergi og ég, með því að tvö auð upp-
búin rúm voru þar til reiðu. Við vorum
báðar að rabba sarnan í herbergi hennar, er
Castellani kom með samninginn. Ég bauðst
til þess að ganga burtu, svo að þau gætu
rætt einkamál sín þar í næði. Þegar hann
var farinn, trúði ungfrúin mér fyrir því,
að hún hefði látið’samninginn í rammgerð-
an skáp. Lykilinn bar hún á sér. Svo hátt-
uðum við loks mjög síðla nætur. Hún sofn-
aði undir eins. Ég fór svo mjög hljóðlega
í fötin og læddist á tánuni að stólnum, sem
hún hafði fleygt kjólnum sínum á. En ekki
var lykillinn í vasanum. Nú íór að vandast
málið. Hún hlaut að hafa stungið lyklir.um
til varúðar undir koddann. En ekki dugði
að vera hikandi, hvað sem í kynni að sker-
ást. Ég er vöú ýmsu af svipuðu tagi. Það
var ekkert óðagot á mér. Ég lyfti höfðd
hennar ógnarhægt upp, smeygði hendinni
inn undir koddann með mestu lipurð, og
þar kom — lykillinn. Ég gekk hljóölega
rakleiðis í herbergi h'ennar, opnaði skápinn.
tók hið dýrmæta skjai og hen’.i því út um
gluggann til þín. Ég sá þig grípít þa'ð á
lofti. Svo slapp ég iitlu síðar á brott.
Gamla madama Dumont er trylt'áf reiði
og sársauka. En lofum henni að vera það.
Ég hefi hefnt mín, eða réttara sagt bróður
míns." Hún hló hátt og hjarian.lega. „Ó-
vinir þínir í Rómaborg, sem bæði ég og
Claucare lávarður vöruðum þig við, voru
hún og Clementine, því Bernowski hafði
lrraðsímað henni um það, hver 'þú værir; og
það var ætlun hennar að ljóstra upp um
þig og láta setja þig í varðhald fyrir ó-
ieyfjlegar pólitískar njósnir. Eliskhugi hennar
var Henry White, er bróðir minn drap, og
ég held, að hún viti ekki enn þá, að hann
er dáinn."
„En hvers vegna gerðirðu alt þ-et a, Clare?
Hvers vegna lagðir þú líf og frelsi [>itt
svona mikið í hættu mín vegna?"
„Hvers vegna spyrðu? Æ! Þið eruö alt
af svo miklir kjánar, þessir karlmenn, jieg-
ar þið eruð ástfangnir. Þá, er eins og þið
hafið hvorki sjón né heyrn. Getur þú ekki
,-gizkað á þetta?"
„Jú; — þú elskar mig. Ó! Hvað ég er
sæll!“
Ég tók utan urn hana. Augu herenar
jbrunnu í augum minum. Ég kysti hana heitt
og lengi, — lengi. Frá því augnabliki var
hamingja og sæla hlutskifti' okkar beggja,
Já; við erum sæl. Tíminn líður eins og í
draumi; og hver er sælli en vel giftuH
maður?
Eng.'nn! ,
Sagan er á enda. Að eins vil ég bæta því
við, að þó að veslings Lorenzo Casteilani
sé útlægur ger úr ítalíu, er hann nú samt
ræðismaður ítalíu í Madrid. Hann vrar verk-
færi til góðs fyrir ítaiíu og England, —
jiótt hann væri ginningarfífl njósnara ann-
arar þjóðar. Atvikin höguðu jiví svo til, og
ræðismannsembættið eru launin, Bernowski
gekk á endanum svo langt í kiækjum sire-
um, að rússneska stjórnin dæmdi hann til
að vera í Schlusselburg æfilangt. Þar er
hann að rotna í sundur iifandi í þeirri
gröf, er hann ætlaði mér.
Ég hefi nú fengið þægilega og áhættu-
iausa stöðu. Hana veitti mér maðurinn með
stálhjartað, Clinton iávarður, og við Clare
höldum áfram að lifa eins og blóin í eggi.
En enn þá Jianre dag í dag er ég fiektur
sem NJÓSNARINN MIKLI.
E n d i r.