Vísir - 30.11.1944, Síða 3

VISIR
Ólafur Briem
skFifstofustjóri
Ölafur Briem skrifstofustjóri i
S.l.F. var borinn til moldar í
fyrradag, en þar er drengur
góður í valinn hniginn um aldur
fram. Á sl. sumri varð hann sex-
tugur og var ' hann þá manna
glaðastur í góðra vina hópi svo
sem ávallt, enda grunaði þá
engan að hann ætti svo skamma
braut ófarna.
Ólafur Briem hafði kennt inn-’
vortis meins um nokkurt skeið,
en þrátt fyrir það gekk hann
ávallt að störfum sem heill
væri. Nýlega lagðist hann inn
á sjúkrahús til rannsóknar og
var gerður á honum uppskurð-
ur. Horfði vænlega um bata í
fyrstu, en skyndilega þyngdi
honum mjög svo að leiddi til
dauða.
ölafur var maður hlédrægur
alla tíð, samvizkusamur i störf-
um svo að af bar, enda var hon-
um trúað fyrir miklu. 1 starfi
sinu naut hann livers manns
trausts og hvers manns vináttu.
Hann var maður rólyndur eða
hafði mjög gott taumhald á
skapi sínu, en hinsvegar var
hann fastur fyrir, ef því var að
skipta, þótt hann reyndi ávallt
með lempni að ráða fram úr
vandræðum óg tækist það. Ljúf-
menni var hann í allri fram-
göngu, orðvar um alla hluti og
tillögugóður. Umfram allt ann-
að lét hann sér annt um störf
sín og heimili, en auk þess starf-
aði liann vel og lengi innan
OddfelloKvreglunnar og gegndi
þar ýmsum trúnaðarstörfum.
Ólafur Briem var fæddur í
Reykjavík 14. júlí 1884, en for-
eldrar lians voru Gunnlaugur
Briem verzlunarstjóri i Hafnar-
firði og kona hans Fredrikke f.
Claessen. Missti hann föður sinn
innan við fermingu, en móðir
lians kom honum til náms
heima og erlendis og aflaði hann
sér ágætrar verzlunarmenntun-
ar. Að námi loknu fluttist hann
aftur heim til íslands og gegndi
störfum hjá ýmsum stærstu fyr-
irtækjum, sem hér störfuðu þá,
og hafa starfað síðan, aðallega
þó fyrirtækjum, sem fisksölu
og útgerð önnuðust, en er Fisk-
sölusamlagið var s'tofnað réðst
hann til þess sem skrifstofu-
stjóri. Ólafur var kvæntur
önnu dóttur Valgarðs Claessens
landsí ehirðis,v en börn þeirra
lijóna eru: Margrét, gift Agli
Kristjánssyni heildsala, Guðrún,
gift Árna Björnssyni kaup-
manni i Borgarnesi, Gunnlaug-
ur umboðssali i New York, Val-
gard, sem stundar nám í Verzl-
unarskóla , Islands og Ólafur,
barn að aldri.
Ölafur Briem Var gæfumaður
á alla lund, og mun óhætt að
fullyrða jafnframt, að hann hafi
verið sinnar eigin gæf.u smiður.
Mannkostir lians og reglusemi
hlutu að skapa honum góða ævi
og traust allra manna. Ymsum
opinberum störfum var honum
trúað fyrir, einkum þeim sem
vandasöm voru og leysti hann
öll sín verlc af hendi með sömu
prýði.
Ölafs Briem mun ekki aðeins
sárt saknað af eftirlifandi eigin-
konu, börnum og öðrum að-
standendum, heldur og vinum
lians og öllum sem lionum
kynntust. Hann var ljúfmenni,
sem vann allra hjörtu.
Vinur.
Almennnr útvegs-
mannafundur.
Landssamband ísl. útvegs-
manna boðaði til almenns út-
vegsmannafundar í Kaupþings-
salnum í gær kl. 10 f. li. For-
maður Landssambandsins,
Kjartan Thors, setti fundinn og
lýsti tildrögum til stofnunar
fundarins og verkefnum hans.
Fundarstjóri var tilnefndur Öl-
afur B. Björnsson, Akranesi, og
fundarritarar Sverrir Júlíusson,
Keflavík og Sigurjón Sigurðs-
son, Reýkjavík.
Á fundinum mætti forsætis-
ráðherra Ólafur Thors, og flutti
hann glöggt erindi um störf og
verkef ni rikisst j órnarinnar,
sem sérstaklega snúa að sjávar-
útvegi landsmanna.
Fyrir fundinum liggur frum-
varp til laga fyrir Landssam-
bandið, en það felur í sér aukið
verkefni fyrir sambandið. Jakob
Ilafstein framkvstj. flutti mjög
ýtarlegt og glöggt erindi um
lagafrumvarpið.
Eftirtaldar nefndir voru
kosnar á fundinum: Laganefnd,
formaður Gísli Jónsson alþm.;
allsherjarnefnd, form. Finnbogi
Gúðmundsson; sambandsgjalda-
nefnd, form. Ingvar Vilhjálms-
son; viðskiftanefnd, form. Stef-
án Franklín.
Fundurinn mun Iialda áfram
í dag kl. 13,30, og munu þá
nefndirnar skila áliti. Gísli
Jónsson alþm. mun flytja erindi
Tvöfalt starfsafmceli.
Sigurður GuSmundsson dömu-
klæðskeri á nierkilegt starfs-
afmæli um þessar mundir. í
fjórðung aldar hefir hann rek-
iÖ hér saumastofu og verzlun
-fyrir kvenfatnaÖ og sömuleið-
is hefir hann stundaÖ dans-
kennslu jafnlangan tíma bæði
hér í Reykjavík og víðár á
landinu.
Sigurður var fyrsti döniu-
klæðskerinn hér á landi og fáir
hafa kennt jafn mörgum að
dansa og hann. Þó að Sigurð-
ur sé nú hættur að starfrækja
dansskóla hér i bænum, þá hef-
ir hann ennþá ánægju af því
að kenna dans og tekur alltaf
nokþra nemendur í einkatíma.
Óska vinir og kunningjar
Sigurðar honum til hamingju
með afmælið.
á fundinum í dag kl. 16 stund-
víslega. Mun hann ræða um
frumvörp þau, er liggja fyrir
Alþingi um beitumál, nýbygg-
ingu á lögum um atvinnu við
siglingar, breytingar á lögum
um olíugeyma og breytingar á
fiskveiðasjóðslögunum.
4000 Jugoslavar
handteknir í Belgrad
Fjögur þúsund manns hafa
verið handteknir í Belgrad, síð-
an Þjóðverjar voru hraktir það-
an.
Menn þessir voru allir grun-
aðir um að hafa verið á bandi
Þjóðverja og kvislinga, en 2000
liafa verið látnir lausir á nýjan
leik.
Rúmlega 100 menn liafa verið
teknir af lífi samkvæmt skipun
dómstóla og meðal þeirra er
einn af ráðherrunum í stjórn
þeirri, sem Þjóðverjar settu á
laggirnar og einn af liershöfð-
ingjum liennar.
Flugvélaimmleiðsla
150-íaldast á fjórum
árum.
Árið 1940 smíðuðu brezkar
flugvélasmiðjur aðeins 41 fjór-
hreyf la-sprengj uf lugvél.
Þetta var eitt af því, sem lát-
ið var uppskátt í hvitu bókinni,
sem brezka stjórnin gaf út i
fyrradag. En á fyrra helmingi
þessa árs voru smíðaðar í Bret-
landi 3000 stórár sprengjuflug-
vélar.
Fyrir stríð nam matvælainn-
flutningur Breta meira en lielm-
ingi alls, sem þjóðin þarfnaðist/
Nú er svo komið, að innflutn-
ingurinn liefir i lieild minnk-
að úm helming, en innflutning-
ur sumra tegunda liefir minnk-
að enn meira. Þannig er nú að-
eins fluttur inn áttungur þess
magns af ávöxtpm og grænmeti,
sem flutt var inn fyrir stríð.
Hinsvegar hefir landbúnaður
stóraukizt og ræktun ú hveiti,
byggi og kartöflum licfir tvö-
faldazt á stríðsárunum.
MacNaugliton, hei’sliöfðingi,
hefir verið gerður hershöfðingi
Kanada. Hann stjórnaði áður
Kanadahernum í Bretlandi.
BAZAR
Nemendasamband Kvennaskólans hefir ákveðið að hafa Bazar
í Kvennaskólanum þ. 10. des. til ágóða fyrir Leikfimihússjóð
skólans. Eldri og yngi’i námsmeyjar Kvennaskólans eru beðn-
ar að styrkja Bazarinn með gjöfum. Gjöíium veitt móttaka hjó:
Laufeyju Þorgeirsdóttur, Freyjugötu 47, Sigríði Bi’iem, Tjarn-
argötxx 28, Verzluninni „Snót“, Vestui’götxx 17, í Kvennaskól-
anum laugardaginn 9. desember kl. 3—5.
BEZTAÐ AUGLÝSA 1 VISI
Myndir
sem birtast eiga í blöðum verða aS vera komnar í síSasta
lagi fyrir kl. 4 e. h. daginn fyrir birtinguna, ella kemur
verShækkun til greina.
Prentmyndagerðin Laugaveg 1.
Ól. J. Hvanndal.
Stangaveiðifélag Reykjavíkur.
Vegna ónógrar fundarsóknar á síSasta aSab
fundi, boSast hér meS til aSalfundar sunnu-
daginn 3. desember 1944 kl. 1,30 e. h. í
Tjarnarcafé, uppi.
S t j ó r n i n.
Aðalfundur
félagsins verSur haldinn aS félagsheimilinu í dag
kl. 8,30 e. h.
D a g s k r á :
1) Samkvæmt lögum félagsins.
2) Lagabreytingar.
S t j ó r n i n.
EVMSHARP
99
Skrifarþurrt.
Þessi penni skrifar þurrt með fljóttþornandi bleki
— jxarfnast þar af leiðandi ekki þerripappírs —
skrifar ágætlega með hvaða bleki, sem er.
TakiS sérstaklega eftir fxessu fxrennu:
Penninn er varinn með straumlínulöguðu hylki.
Oddurinn kemur því aðeins í ljós og er silkimjúk-
ur. Eversharp fer vel í hendi, og er því gaman að
skrií'a með honum, enda fyrirhafnarlaust með öllu.
Blekgeymirinn, hinn nýi „Magic Feed“ er þannig
úr garði gerður, að penninn lekur eklti, hvort sem
mikið eða lítið er í geyminunx.
Eversharp er hæfilega grannur og mjög snxekklegur
xitlits. Hettan er úr sterling silfi’i, húðuð með 14 kt.
gulli.
TAKMARK EVERSHARP ER:
Retri frágangur, meiri ánægja við skriítirnar og tvöföld vinnuafköst.
Einkanmboð: Þorsteinn Thorlacms, Akureyri.
Heildsöluumboð: Sveinn Björnsson & Asgeirsson, Reykjavík.
Ethel Vance:
148
Á flótta
meðan hann talaði við liana og
stúlkurnar á víxl, hugsaði hún
um hversu einkennilegt það
væri, hve hugarfar liennar var
að breytast. Roði hljóp í kinn-
ar hennar, en fingui’gómar
hennar voru kaldir.
Hershöfðinginn hallaði sér
aftur í sætinu. Hann var, að því
er virtist, ákaflega ánægður
með sjálfan sig og allt og alla
á þessai’i stund. Vafalaust
vegna þess, hverja ánægju hann
hafði haft af skíðaferðinni, þótt .
hann hefði fundið til lasleika
eftir uppgönguna, en það lxafði
liðið hjá.
Nú hugsaði liann unx að njóta
líðandi stundar. Og honum
fannst notalegt að drekka heitt
tevatn og nxatast, og hann liafði
gaman af því tilbreytingarinnar
vegna að spjalla við stúlkurnar
erlendu. Hann var lika unglegi’i
og snoturri en vanalega, svo
klæddur sem hann var nú. Og
alltaf var það honum ánægju-
efni, að hugsa til leyndarmáls
háns og greifynjunnar, þegar
öll þessi ungu, forvitnu augu
störðu á haxin.
En allt í einu á þessari stund
sjálfsánægjunnar fann hann til
einhverrar breytingar, sem
lxann gat ekki gert sér grein
fyi’ir, — hann hafði einhvei’n
veginn á tilfinningunni að allt
væri ekki eins og það ætti að
vera. Hann fór að hugsa um allt
smávægilegt, sem haxin hafði
heyrt og séð frá því hann kom.
Juli liafði tekið kveðju haus
eins og vanalega. Ruby hafði
verið fremur kuldaleg, en það
var hún oft, þegar stúlkurnar
voru nærstaddar. En hvað var
það? Framkoma stúlknanna?
Þær drukku í sig hvert orð sem
lxann sagði, en töluðu ekki sín
í milli. Var það það?
„Kannske eg fái aftur í boll-
ann,‘ ‘sagði hann við gi’eifynj-
una. Hann fór að segja frá slysi,
sem varð i sleðaferð, stakk
hendinni i vasann og tók upp
einglyrni sitt og kom þvi fyrir.
Hann leit frá einni mærinni til
annarar. Þær hlustuðu á hann
með athygli — en það var upp-
gerðarathygli. Loks hvíldu augu
hans á frönsku stúlkunni. Hún
var niðurlút og var að snúa
ai’mbandi sínu, en þótt hún
reyndi að vera alvarleg á svip
þóttist hann verða þess var, að
henni væri skemmt undir niðri.
En það var ekkert skemmtilegt
við frásögnina um þetta sleða-
ferðai’slys. — Hvernig gat í
þessu legið?
Þær híutu að vita eitthvað —
ef tii vill eitthvað smávægilegt,
en varðandi liann. Þær voru
andstyggilegar! Fyrir nokki’um
dögum voru þær einlægar í að-
dáun sinni. Nú höfðu þær kom-
izt að þeiri-i niðurstöðu, að
hann væri að einhverju leyti
— hlægilegur.
Honum var farið að líða illa.
Og frásögnin urn sleðaferðina
varð ærið endaslepp.
Ruby gerði enga tilraun til
þess að hefja samræður á nýjan
leik. Hún hallaði sér aftur í
stólnum — og mundi ekkert
eftir tebollanum sínum. Hún
hafði ekki bragðað á tevatninu.
iStúlkurnar fóru að rabba sam-
an, og stundum við hann,
spxxrðu eins og annars, en þetta
var aðeins til þess að segja eitt-
hvað. Þær voru að bíða eftir
að eitthvað gerðist.
Honum leið nxx í rauninni
ekkert betur en þegar hann var
búinn að klífa brattann fyrr um
daginn. Og hann var þeirn reið-
ur undir niðri. Hann kenndi
þeim um vanlíðan sína. Hann
var búinn að fó höfuðverk. —
Hann leit á allt, sem í kringum
hann var, með grunsémd, jafn-
vel bækurnar og skartmunina í
lierþerginu. Og nú stóð ein
mærin upp ög gekk að útvarps-
viðtækinu. Þetta var sú stuxxd
dagsins, er leiknir voru Vínar-
ýalsarnir í útvarpið.
„I hamingjn bænunx —“ kall-
aði hann.
Það var eins og neyðai’óp. —
Stúlkan hætti við áform sitt og
hoi’fði undrandi á hann. Allar
stúlkurnar horfðu á hann og nú
var blótt áfrarn andúð í svipn-
um. Þær ætluðu að fara að
kveða upp dóm yfir honum. Þær
hötuðu hann. Hann hafði alltaf
hatað þæx’, og þess vegna var
honum nautn að nxeiri aðdáun
þeirra, þess vegna var fram-