Alþýðublaðið - 17.08.1928, Blaðsíða 4

4
ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Fólkið, sem brendist, er á sjúkra-
Msi, nema Þors'teinn, alt á góð-
um batavegi. Orsök brunans talin
sú, að stúlka kveikti upp eld með'
steinolíu. Húsið var vátrygt, en
allir innanstokksmunir óvátrygðir.
Faereysk skúta kom með dauð-
an mann, sem orðið hafði fyrir
byssuskoti.
Nýlega hvolfdi bát á siglingu
hér á firðinum með tveimur pilt-
um og einni stúlku. Nærstaddir
menn björguðu peim, og var þá
stúlkan aðfram komin. ■
Umdagixanog veginn.
Starfsmenn
Félagsprentsmiðjunnar og Féi-
agsbókbandsins fóru allir skemti-
för til Þingvalla i morgun.
Kveikja ber
á bifreiðum og reiðhjólum kl.
9 í kvö>ld. ;
Jónas Jónsson
dómsmálaráðherra kom í gær
til bæjarins austan úr sýslum.
Veðrið.
Hiti 11—14 stig. Alihvass austan
í Vestmannaeyjum og sunnan í
Grindavík. Lægð yfir Suðvestur-
landi á Norðausturlandi. Horfur:
Allhvass sunnan um land ah.
Þurt veður á Norður- og Austur-
laddi. Annars staðar skúrir.
Bifreiðaskoðunin:
Bifreiðar og bifhjól, sem hafa
núme^in 501—534, eiga að koma
að tollstöðinni til skoðunar kl.
10—12 Oig 1—6 á morgun.
Bifreiðaskoðun
fer fram í Hafnarfirði 20.—24.
p. m. Sjá auglýsingu frá bæjar-
jfógetanum í Hafnarfirði í bláðinu
í dag.
Frá Vikingum.
Eins og rnenn vita, fór kapp-
lið knattspyrnufé'agsins „Víkings"
til Akureyrar, á „Gullfossi" síð-
ast. Hafa „Víkingar" þreytt við
Akureyrínga og sigrað þá með 4
mörkum gegn 2.
St. Vikingur og Skjaldbreið
fara á sunnudaginn skemtiför
til Viðeyjar. Farið verður af stað
frá steinbryggjunni kl. 10—11 f.
h. Sjá augl. hér í blaðinu í dag.
Vindhögg!
Á síðasta bæjarstjórnarfundi
sagði Ólafur Friðriksson að svo
virtist líta út, sem borgarstjóii
og lið hans vildi veita Þorsteini
Scheving ivilnanir með því að
fleigja í húsi ha|is og gefa hionum
þar með sáj-abætur fyrir það, að
bærinn hefði ekki getað veitt hon-
um hilunnindi þau, er hann eða fé-
lag það, sem hann væri aða'lmað-
urinn í, hefði beðið bæjarstjórn-
ina um í sambandi við fyrirhug-
aða gistihússbyggingu, en þær í-
vilnanir hefði verið búið að veita
Jóhannesi Jósefssynh Urð'u þessi
i "'T
j
j Ðíenglaíöt,
mjög hentug
híersdagsföt.
í ] f ®j|y§ipj
I ilvemsaola 8, síml 1294, j
8 tekuia að sér ils kouar tœklfœrisþrent- j
# un, svo sern erfíljóð, aðgöngumiða, bréf, j
S relkoiuga, kvittanir o. s. frv., oií af-
j greiöir vinnuna fljótt og yið réttu verði.
ummæli til þess, að 'Þórður á
Kleppi sagði margt. Sagðist hann
meðíil annars geta „hengt sig upp
MyndÍF óinnrammaðar
étíýrar. Vorusallnn Klapp-
arstíg 27 simi 2070.
2—3 lierbergi til leigu,
hentug fyrir saumastofur eða
stærri vinnustofur, neðarlega við
Laugaveg. Tilboð sendist afgr.
blaðsins fyrir 20. ágúst, merkt
»Vinnustofa«.
Mjólk og brauð frá Alþýðu-
brauðgerðinni fæsf á Nönnugötu
7.
KLÖPP seSar
efni i morgunkjóla kr. 3,95 í kjói-
inn, efni i sængurver kr. 5,75 i
verið, stór handklæði 95 aura, kven-
buxur á kr. 1,85, góða kvenboli
á kr. 1,45. Brúnar vinnuskyrt-
ur á kr. 4,85 og m. m. fleira
Komið o<j kaupið par, sem ó-
dýrast er.
íilSpp, Laagavegi 28.
Sokkat— Sokkar— Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
ieni
vilia helzt hinar góðkunnu ensku
rey któbaks-tegundir:
Waverley Mlxtare,
ölasgow ---------———
Uapstaa — ------------
Fást í öllum verzlunum.
á það“, að hann hefði engar mút-
ur þegið af Þ.Scheving. Sannfær-
ingin ein réði gerðum sinum.
Fanst okkur á bekkjunum, að
Þórður . greiddi þarna vindhögg
stór, því að enginn okkar heyrði
Ólaf né nokkurn annan nefna
mútur eða nokkuð þvílíkt á nafn.
Áheyraiidi.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Haraldur Guðmuudsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
Upton Sinclair: Jiminie Higgins.
búðirnar. „Þarna var gamall Skoti í fast-
eignaskrifstofu beint á móti. .Snauíaöu út!‘
sagði hann; og ég sá, að það myjndi betra
fyrir mig að snauta út,“ sagði Jimmie. Því
næst hefði; hann hætt sér í þann Iufsháska
að .íara inn í þjóðbankann. Þar var fínn
maður að ganga yfir góífið. Jimmie gekk
til hans og sýndi honum auglýsingaspjaldið
með myndinni af frambjóðandanum. „Vilauö
þér vera svo göður að setja þetta í g'lugga
hjá yður?“ spurði hann, og hinn hafði iitið-
kuldalega á þetta, ,en svo hafði hanin brosað;
— hann var sýnilega bezti náungi. „Ég he’ld
ekki að viðskiftamönnum mí'nu'm sé mjög
ant um þetta," sagði hann. En Jinnmie fór
þá að reyna að selja honum aðgöingumiða,
til þess að hann gæíi lært um jafnaðar-
mensku, -r- og það var ó-trúlegt, en hann
hafði haft út úr honum heilan doilar! „Ég
komst að því seinna, að þetta var Ashton
Chalmers, forseti bankans!" sagði Jimimie.
„Ég hefði orðið hræddur, ef ég hefði vit-
að það.“
Hann hafði ekki ætlað sér a’ð tata- um
sjálfan sig. Hann var einungis að reyna að'
hafa o;an af fyrir þreyttum frambjóðanda
til þess að reyna að varna því, að hann færi
að hugsa um veröld, sem væri að leggja
út í ófrið. En frambjóðandinin varð að gæia
sín, að sér vöknaði eigi um augu. Hönn
horfð; á manninn fyrir framan sig, — boginn,
horaðan, lítinn miann með aðrá öxlina lægri
en hina, rytjulegt, brúnt yfirskegg, sem kaffi-
blettirnir voru enn í, skemdar, blakkar tennur
og hnýttar hendur, sem óhreimndi og á-
burðarfita hafði nuddast svo fast inn í, að
. það var bersýn leg tímaeyðsla að reyna að
þvo það af. Föt hans voru slitin og, druslu-
leg, brot var í gúmmíf 1 ibbarrum og háls-
bamdið var mésti garmur. Enginn tiefði veitt
þessurn nxanni athygli úti á. stræti, — en
írambjóðandinn sá þó, að hann var ein af
þessum óþekktu hetjum, sem eru að hrinda
áiram hreyfingu, sem á að breyta öllu í
veröld’.nni.
«i
V.
„Higgins félagi!“ sagði frambjóðandinn
eftir stutta bið. „Við skulunr strjúka í burtu."
Jimmie horfði agndofa á hianm. „Hvað?“
„Ég á við frá móttökunefndinmi og frá
íundinum og frá öllu.“ En þegar hann sá
hörmungina í andliti Jimmies, þá sagði hor n;
„Ég á við það, að við skulum ganga út
í sveitina."
„0!“ sagði Jimmie.
„Ég sé hana í gegn um gluggana á járn-
brautarvögnunum, en ég stíg þar ekki fæti
mínum mánuöum saman, — og ég var alinn
upp úti í sveitinni. V(pruð þér það ltka?“
„Ég var alimn upp alls staðar," sagði litli
vélamaðurinn.
Þeir stóðu á fætur og borguðu matsölu-
manninum sín tíu centin hvor. Jimiinie gat
ekki staðist fneistinguna, að segja til nafns
þess, er hann var með, og sýna guöhrædJum,
kaþólskum manni, að franibjóðandi jafnaðar-
manna hefði hvorki horn né klaufir. Fram-
bjóðandinn \ar því vanur, að hann væri
kynntur mönmum 'inieð þetta fyfir augurn og
haíði á takteinum vinsamleg orð, seim hann
hafði sagt að minsta kosti tíuþúsund sinn-
um áður, og árangurinn var sá, að hinn guð-
hiiæddi kaþólski maður lofaði að koma á
fundinn unr kvöldið.
Þeir fóru út, en vegna þess að vel gat
verið, að einhverjum úr móttökunefndinni
yrði gengi’ð um Aðalstræti, þá fór Jimmie
nreð" frambjóðandann eftir injóu sundi in.n
i hliðarstræti, og þeir gengu frarn hjá flösku-
verksmiðjunni, sem að utan virtist ekki vera