Vísir - 17.03.1945, Síða 2
V I S I R
Lauffarclaginn 17, marz 1945.
um Iielgina.
Nýja Bíó
tm
imgiivmn gsia
Núna uni iielgina sýnir
Nýja Bió stórniyndina „Gæö-
jngurinn góði“. Er ]aetta iirif-
andi kvikmynd gerð eftir
sainnefndri bók el'lir Mary
ö’Hara. Myndin er lekin af
20th Century Föx kvilc-
niyiidafélaginu. Leikstjóri er
Haroid Schuster. Myndin er
tekin í eðlilegum litum. —
Aðallilutverkin leika: Roddy
McDowall, Preston Foster,
Piita Johnson.
Bókin, sem myndin er tek-
in eftir, er nú í prentun á
Akureyri, á vegum hókaút-
gáfunnar Norðra, og mun
koma út alveg á næstunni.
Einnig er í þýðingu lijá sama
forlagi áframhald Flieku',
sém fjallar um folald, sem
hrvssan eignast. Eru báðar
hækurnar bráðskemmlilegar.
Kvikmyndaiclögin íá 10% minna aí filmum til aS
vinna úr.
Gamla Bíó
.cEnginn cir asma
ððiv I leik"
Gamla Bió sýnir um bassa
lielgi stórmyndina „Enginn
er annars bróðir í leik“. Er
jietta geysilega spennandi
mynd, leikin af hinum vin-
sælu leikurum Clark Gable
og Lana Turner. Myndin er
gerð af Metro-Goldwyn-
Mayorfélaginu. Leikstjóri er
Wesley Rugglés. Með önnur
Iilutverk í myndinni fara:
Robert Sterling, Pairicka
Dane, Tamara Shayne og Leé
Patrick.
Tjarnarbíó
Tjarnarbíó sýnir enn sög-
una af Wassel hekni á kvöld-
sýningu, og liefir aðsókn ver-
ið svo mikil að þessari mynd,
að fá dæmi eru til. Kl. 3, 5 og
7 verður sýnd mvndin Flæk-
ingur (Johnny Come Lately).
Aðalhlutverkið leikiír James
Caguey, blaðamann sem hefir
lent á flækingi og unir flæk-
ingslífinu betur en fyrri iðju
sinni. Hann fiækist til smá-
bæjar í Vesíurríkjunum, þar
sem óprúttinn fjárplógsmað-
ur ræður lögum og lofum, en
gömul ekkja reynir að halda
nafni mannsins sins á lofti
með því að gefa út blað lians
i sama anda sem liann hafði
gert. Fésýslumaðurinn telur
auðvell að kúga gömlu kon-
una til fylgis við sig, cmi flælc-
ingurinn gengur i lið með
Iienhi og gengur á ýmsu áður
en sigur er umiinn. Gömlu
konuna leikur Grace George,
fræg leikkona, sem hefir ekki
Jeikið i kvikmynd fvrr en
jietta, ])ó að hún hafi 40 ára
leikferil að baki.
Bandaríkjastjórn hefir fyr-
ir skemmstu gefið út tilskip-
un um r.ð kvikmyndafélög
íandsins skuli draga úr starf-
iemi sinni.
. 'Stjórnin hefir ákveðið, að
kvikmyndaiðnaðurinn skuli
i jiessu ári fá 10% minna
af kvikmyndafilmum en á
síðasta ári. Nemur skerðing-
in á birgðum jieim, sem íé-
lögin fá af filmum, hvorki
'meira né minna en 20 millj-
ónum feta á þessum ársfjórð-
ungi.
Þessi samdráttur í iðnaðin-
um verður látinn kom J)ann-
ig niður, að stærstu kvik-
myndafélögin verða að
minnka framleiðslu sína ao
miklum mun. Minni félögin,
sem notuðu áður tiltölulega
Iítið af filmum, fá hinsvegar
tiltölulega meira en áður.
Ellefu síærstu kvikmyndafé-
lög Bandaríkjanna verða
verst úti af völdum þessa og
munu þau þegar hafa fækk-
að eitthvað við sig mönnum,
því að þau geta ekki látið
vinna að eins mörgum mynd-
um í einu og áður.
Færri myndir.
Hvert þessara stóru félaga
mun neyðast til að taka einni
mynd færra á mánuði en gert
hefði verið; ef allt hefði ver-
ið með felldu. Er jiað eklu
svo lítil skerðing, jiegar ailt
er talið saman. En félögin
munu einnig reyna að spara
efni sitt, með því að láta gera
færri eintök af hverri mynd,
sem tekin verður.
Margar kvikmyndir, sem
búið var að evða Iiæði fé og
tíma í að undirbúa, munu
verða látnar bíða, þangað tii
batnar í ári.
180 kvikmyndir
á síðasta ári.
Samkvæmt „uppgjöri“,
sem gert var um kvikmynda-
framleiðsluna í Bandaríkjun-
um rétt fyrir áramót, reikn-
aðist mönnum tii, að gerðar
mundu verða 480—500 lcvik-
myndir á árinu. Sumir telja.
að skerðingin þurfi ekki að
fækka kvikmyndum þessa
árs uiii meira en 30, ef fé-
lögin spara efni sitt með því
að gera færri eintök, en sum-
ir eru hræddir um að l’ækk-
unih kúnni að verða meiri.
Vonir Breta.
1 Bretlandi gera ménn sér
vonir um að þetta geti orðið
til þess, að brezkur kvik-
myndaiðnaður geti náð sér á
strik. Hann hefir átt mjög i
j vök að verjast í samkeppni
! sinni við Bandaríkjamenn.
Ameríski kvikmyndaiðnaður-
inn hefir haft úr miklu meira
að spila og getað vandað
miklu meira til mýnda sinna,
þótt brezkar kvikmyndir sé
oft sízt verr leiknar en þær
amérísku. En eitt atríðí keni-
ur til greina í sambandi við
jætta, og það eru húsnæðis-
vandræðin.
Meðan svo illa er ástatt ij
húsnæðismálum Breta, eftirj
loftárásir Þjóðverja, er talið
ósennilegt, að stjórnin sjái
! sér fært að gefa leyfi til þess
; að mikið íji' nauðsynlegu
byggingarefni sé notað til
I anharra þarfa en að bæta úr
I brýnustu neyð jieirra, sem
, ciga ekki þak yfir höfuðið.
| En eigendur kvikmynda-
! húsa sjá eina leið út úr ó-
| göngunum, sem skapast við
að þeir fá færri myndir en
áður til sýninga. Það er að
sýna aftur gamlar myndir,
en þó er öllum ljóst, að of
langt er hægt að ganga í því1
efhi.
©kki aim k©nuf.
Það cr tvennt, sem Charles
Boyer vill ekki tala um opin-
berlega. Annað er stríðið í
Evrópu og hitt er — kven-
fólk.
Hann er mjög mikið spurð-
ur um þessi efni, en ef Jian
ber ekki á góma er hann til-
búinn til að taka ])átt í um-
ræðum um allt milli himins
og jarðar — og af áhuga.
1 þau sex ár, sem hann
hefir dvalið i Bandaríkjun-
um, liefir hann iðulega verið
spurður um kvenfólk. Spiirn-
ingar, sem eru lagðar fyrir
hann, eru oftast eitthvað á
þessa leið: „Hvort finnst yð-
ur amerískar eða franskar
konur bera meiri yndis-
þokka?“ Ef það er ekki „ynd-
isj)okki“, sem hann er spurð-
ur um, jiá er það hverjar sé
„fallegastar“, „girnilegastar“
eða „bezt klæddar", eða eitt-
hvað á þá leið.
Sem prúðmenni, leikari og
eiginmaður getur hann ekla
svarað þessari spurningu, án
j)ess að móðga éinhvern. Ef
liann segði annaðhvort að
hann dáist meira að frönsk-
um eða amerískum konum,
j)á væri það frekleg móðgun
við konu hans, Pat Patterson,
sem er ensk.
Boyer viil ekki tala um
stríðið í Évrópu, því að hann
vill ekki láta vitna.í sig um
liluti, sem hann telur sig ekki
dómbæran um.
„Eg er aðeins leikari, en
enginn hernaðarsérlræðing-
ur, sagnfræðingur eða dóm-
hær um alþjóðapólitík,“
sagði hann.
Vitaskuld myndar hann
sér skoðun um málefni í Ev-
rópu, c-g lætur hana í veðri
vaka, ef samræður beinast
að þeim efnum.
Það eru aðeins fáir mán-
uðir síðan hann kom til
Hollywood frá Frakklandi,
þar sem liann hafði búizt
við að verða tekinn í herinn.'
En hann var ckki tekinn, j
])ví að talið var að hann1
nmndi geta gert eins mikið
gagn á öðru sviði í kvik-
mvndunum.
SKÝRINGAR:
Lárétt: 1. Málm-
húsgögn. 8. Hæða. 9.
Rölt. 10. Upphafs-
stafi)-. óðats. 13. Lág-
armál. 14. Gera að.
l(i. Á litinn (þf). 17.
Beitu. 18. Skinna. 20.
Tveir eins. 22 Flýl-
ir. 23. Bókstafir. 24.
Dýr. 20. Mann. 27.
Bygging.
Lóðrétt: 1. Farar-
tæki. 2. Elslca. 3. Guð.
4. Gjósa. 5. Forsetn-
ing. (fornt). 6. Fugl.
7. Töluverðs. 11.
Veifa. 12. Tjón. 14.
RÁÐNING Á IÍROSSGÁTU NR. 11.
Lárétt: 1. jurtnaælna. 8. ósa. 9. óað. 10. N. S. 11. sof. 13. G._A.
14. ókræf. 16. mæra. 17. káts. 18. óleka. 20. S. s. 22. aða. 23. M.
A. 24. seg. 20. fín. 27. afganginn.
Lóðrétt: 1. Jónsmessa. 2. uss! 3. Ita. 4 Amor. 5. tó. 6. nag. 7. að-
alsmann. 11. skala. 12. fækka. 14. óró. 15 fáa. 19, eðin. 21. sef. 23.
mín. 25 G. G. 26. F. T.
timi og ónógar upplýsingar
eru fyrir hendi. Þá reynir á
snilli keppandans og J)á reyn-
ast þeir stundum beztir, sem
vægast hafá dæmt „vitleys-
ur“ annara.
1 eftirfarandi spili er Vest-
ur gjafarinn og segir pass.
Norður opnar á einum tígli,
Austur segir 1 spaða. Suður
hefði gjarnan viljað segja
spaða, svo Austur stelur eig-
inlega frá honum sögninni.
Hvað skal nú gera? Það ef
ekki liklegt að doblun gefi
mikið í aðra liönd, en hins
vegar er líklegt að -Norður
og Suður geti únnið „game“.
Suðuv segir því 2 grönd, J)ótt
spilastyrkleikinn sé á tæpasta
vaði til slíkra stórræða; en
fjórlitur í tígli á móti tígul-
sögn opnarans, ásamt spaða-
ás-gosa fjórða á eftir spaða-
sögninni gefur góða fyrirheit.
Norður bætir að sjálfsögðu
við þriðja granciinu.
Það er algengt, að j)eir,
sem horfa á aðra spila og sjá
á lijá a. m. k. tveimur spil-
urum, auk blinds, sitja með
vandlætingarsvip, eins og
þeir, sem valdið hafa, stór-
hneykslaðir yfir J)ví, hve illa
sé spilað. Já, menn eru svo
vitrir, þegar þeir horfa á, en
j)að verður stundum ótrúlega
lítið úr þessum sömu náung-
um, þegar þeir eru sjálfir
setztir við spilaborðið með
spil í hönd og eiga að ráða
fram úr j)eim vandamálum,
sem sífellt J)arf við að etja,
þegar út á orustuvöllinn er
lcomið. Þá kemur í ljós, að
það ér þægilegra að velta
vöngum og „spila“ vitring
með öll spilin fyrir framan
sig heldur en að taka milcils-
verðar ákvarðanir í alvar-
legri keppni, J>ar sem lítill
A 104
f A 10 3
$ Á K 9 3
* G 5 4 3
A 76
V D874
♦ G864
* Á87
A KD983
V G65
♦ 10
* K 9 6 3
A Á G 5 2
¥ K92
♦ D752
ADIO
Bezfu úrin
frá
BARTELS. Veltusundi
1. slagur: Yestur spilar út
spaða. Austur hlýtur að eiga
alla háspaðana, senj úti eru.
Það má J)ví gera ráð fyrir
tveim slögum á spaða, fjór-
um á tígul, er legan cr þolan-
leg, tveimur á hjarta og ein-
um á lauf. En J)ó er sú hætta
á ferðum, að eftir þau tvö
útspil, sem þarf til að fría
laufið, verði spaðinn orðinn
frí hjá andstæðingunum. Eigi
austur bæði háalufin, verðist
því nær óhugsanlegt að vinna
sögnina, en séu þau sitt hjá
hvorum, cr hægt að vinna
spilið með góðri spila-
mennsku. Spilarinn lætur
J)\'í tíuna frá blind og lofar
austri að^eiga þann slag á
spaðadrottningu. Hefði hann
ekki látið tíuna, myndi átt-
an frá austri liafa kostað gos-
ann. Vestur liefði svo tekið
fyrsta laufslaginn og spilað
út spaða.
2. slagur: Austur lætur út
spaðakóng og suður tekur
með ás. 'Hefði austur látið út
einhvern annan lit, sem ekki
var óhugsanlegt, þá hefði það
létt spilið fyrir suðri.
3. slagur: Suður spilar út
laufdömu og ausíur tekur
með kóng.
4. slagur: Austur lætur
spaða níu og suður tekur með
gosa, vestur hendir í það
hjarta og sömuleiðis cr látið
hjarta frá blihd.
5. slagur: Suður lætur lauf-
tíu og vestur tekur með ásn-
um.
6. slagur: Vestur lætur-
lauf, sem blindur fekur á gos-
ann, suður gefur í það tígul.
7. slagur: Norður tekur
tígulásinn.
8. slagur: Nú cr spilað út
lágtígli frá blind og suður
tekur með drottningu. Spil-
arinn var nægilega aðgætinn
til þess að skilja eftir K og 9
í blind, til þess að geta svín-
að gosann af vestri, því þeg-
ar tígultian kom í hjá austri,
var auðsætt að tígullinn
mvndi liggja illa. Austur gaf
hjarta í þennan slag.
9. slagur: Suður lætur út
lágtígul og svínar níunni.
10. slagur: Blindur tekur á
tígulkónginn.
Framh. á 6. síðu