Vísir - 18.04.1945, Blaðsíða 6

EVÍÐSJÁe
BÓNDINN, SEM STJÓRNAR
FLU GFERÐUM.
Búndi nokkur íBandaríkj-
unum, Frank Dlugos að
nafni, er eini maðurinn þar
í landi, og að líkindum í
heiminum, sem hefir rétt til
að banna, að flogið sé yfir
land lians. Býlið, sem hann
á, er skammt frá Allentown
—Betlehem flugvellinum í
Pennsylvaníufylki. Völlinn
nota flugvélar United Air
Lines-félagsins, og á honum
hefir verið mikið að gera,
síðan aðalflugvellinum við
Fíladelfíu var lokað í fyrra,
en hann er í sjötíu mílna
fjarlægð.
Þegar flugvélarnar þurfa
að lenda, verða þær oft að
fljúga mjög lágt yfir landi
Dlugos. Segir liann, að altt
ætli vitlaust að verða á bæn-
um hjá honum, sérstaklega
um uppskerutímann. Hann
er dauðhræddur um að verða
fyrir flugvél eða troðinn
undir hestum, sem flugvél-
arnar fæla.
Dag nokkurn á síðastl. ári
tók hann sig til og kærði
flugfélagið f'yrir að fljága
yfir landareign sína. Réttur-
inn fyrirskipaði, að flugvél-
ar félagsins mættu ekki
fljúga igfir land hans lægra
en í 35 metra hæð. Það er
ekici alltaf mögulegt fyrir
flugmann að forðast það, að
fljúga i minna en 35 metra
hæð, þegar hann ætlar að
lenda, svo að félagið hætti
að nota völlinn, til þess að
eiga ekki á hættu að brjóta
lögin, mcðan málið var fyr-
ir rétti.
Skömmu seinna felldi rétt-
urinn þann dóm, að 100 feta
breitt svæði skyldi vera ó-
truflað yfir landi Dlugos, í
10 daga á ári. Þetta gefur
onum vissan tíma árlega
til að vinna að uppskeru
sinni óáreittur, og á meðan
geta flugvélar félagsins að-
eins lent á vissum brautum
á vellinum, og eftir því á
lwaða átt vindurinn er.
Dlugos þarf aðcins að til-
kynna með fimm klukku-
tíma fyrirvara, hvenær hann
vill að flugbannið gangi í
gildi.
Þótt dómurinn ætti að
gilda til „eilífðarnóns", var
hann samt sem áður ekki í
gildi, nema til 1. apríl síð-
astl., eða eins og Webb Shad-
le sagði, — en hann er for-
stöðumaður nefndar þeirrar,
sem f jallar um einstök deilu-
mál milli einstalclinga og
flugfélaganna: „Úrskurður-
inn er aðeins tilraun að ráða
fram úr þessu vandamáli,
en honum má áfrýja.“ Svo
mörg áður óþekkt viðfangs-
efni koma nú daglega fram
á sjónarsviðið í sambandi
við. flugmálin, að lagalegir
úrskurðir, hliðstæðir þeim,
sem liér að framan getur,
verða tæplega til frambúð-
ar, fyrr en meiri reynsla er
fengin í þessum málum al-
mennt.
Nýir kanpendur
Vísis fá blaðið ókeypis til næstu
mánaðamóta. Hringið í síma 1660
og tilkynnið nafn og heimilis-
fang.
V I S I R

í;
«
Cr
GLEÐILEGT SUMAR!
Húsgagnaverzlun
Kristjáns Siggeirssonar
a
a
«}
a
g
a
a
a
£
a
a
a
a
a
a
a
a
loooooooooooooooocooooooooooooooooocoooooooooota
a
e
a
GLEÐILEGT SUMAR!
g
a
a
a
Hjálmar Þorstcinsson & Co. «
Verksmiðjan Max h.l. %
ð
SOOOCCOCCOOOCCOOCOOCCOÖOOOCCOCOOCGOCOOOCOOötS?
a
8
GLEÐILEGT SUMAR!
Þökk fyrir veturinn.
Segull h.f.
Nýlendugötu 26
jíOöOöOOöOOOöOOOOOOCOOOOOOOOCOOOöOöOööOOOööOöOt
GLEÐILEGT SUMAR !
Fatagerðin
Miðtún 14.
JIÖCCÖCCÖCÖCCGOCÖGGGCGGÖGOÖCÖÖCCÖCOÖGOCÖOGÖCÖÖÖÍÍ
I
GLEÐILEGT SUMAR !
Verzlun B. H. Bjarnason.
j.lOílOööo'cCööCööCöCOGOCCöCöOOOööCööööCOööílCíiOööCíj
GLEÐILEGT SUMAR !
Þökk fyrir veturinn.
| H.f. G 1 ó ð i n
| Raftækjaverzlun og vinnustofa
g Skólavörðustíg 10.
eSOÖOOöCOCÖCCCÖCOCOOCCOÖOOCCCQOOCOOCCÖCOÖOöCOOO
ö
a
g
I
a
GLEÐILEGT SUMAR!
VERZL^

{-ÍOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOtlOOOOOO'g
B
GLEÐILEGT SUMAR!
Amatörverzlunin. ”
p Laugavegi 55.
eiOöÖÖÖÖÖÖÖCÖÍÍÖGÖÖÖÖGGOÖööGÖOÖÍlOÖOOÖCÖOÖÖÖtSCÖOt:
p
| GLEÐILEGT SUMAR!
Kjötbúðin Borg.
ÍÖOíÍOÖÖtiCOÖÖCÖCÖCOGÖÖÖCOOOOÖOÖÖCCOGCÖÖOOOOOOíC
Miðvikudaginn 18. april 1945.
Kaupmaðurinn í Feneyjum.
Margir niunu hafa heðið
sýningar Leikfélagsins á
Kaupmanninum í Fenej'jum
með eftirvæntingu. Það var
orðið langt síðan Sliake-
speare-leikrit hafði sézt hér á
leiksviði, en margir munu
samt hafa minnzt með á-
nægju sýninga Leikfélagsins
á Þrettándakvöldi og Vetrar-
ævintýri, sem Indriði Waage
setti á svið fyrir mörgum ár-
um. Að ]>essu sinni er að vísu
enn sýndur gamanleikur, en
hann er almennt talinn veiga-
mesti gamanleikur Shake-
Skemmtilegur
dagskrárliður.
Einsöngur ungfrú önnu
Þórhallsdóttur í Dóm-
kirkjunni.
Síðasti dagskrárliður út-
varpsins fyrir seinni frétta^
tímann i gærkveldi var ó-
venju skemmtilegur, en það
var einsöngur ungfrú önnu
Þórliallsdóttur. Ungfrúiu
hefir sérstaklega vel þjálfaða
og hreimfagra rödd, sem nýt-
ur sín alveg sérstaklega vel í
hlj óðnemanum.
Lögin, sem ungfrú Anna
Þórhallsdóttir söng i gær-
kveldi voru mjög smekklega
valin. Undirleik fyrir ung-
frúna annaðast Sigurður ís-
ólfsson af mikilli prýði.
Ungfrú Anna Þórhallsdótl-
ir hefir oft sungið opinber-
lega, hæði einsöng og með
kórum og er því þekkt söng-
kona meðal ibúa höfuðstað-
arins. Hinsvegar hefir ung-
frúin ekki látið oft til sín
heyra í ríkisútvarpinu, en
söngur hennar þar i gær-
kveldi sannar, að hún nýtur
sín ekki síður við hljóðnem-
ann en augliti til auglitis við
áheyrendurna. Væri því vel
til fallið, að útvarpshlustend-
um gæfist oftar kostur á að
hlusta á ungfrúna hér eftir en
hingað til.
KROSSGÁTA Nr. 37
Skýringar:
Lárétt: 1. Land í Evr., 6. út-
limur, 8. forsetning, 9. jiegar,
10. greinir, 12. Ameríkani, 13.
leit, 14. tveir eins, 15. manns-
nafn, 16. sælá í dauðanum.
Lóðrétt: 1. Fisk, 2. gjald, 3.
handlegg, 4. samhljóðar, 5.
niða, 7. ú,thaf, 11. öðlast, 12.
griskan guð, 14. bókslafur,
15. bókaútgefandi.
RÁÐNING
Á KROSSGÁTU NR. 36:
Lárétt: 1. ítalía, 6. Masla,
8. eg, 9. óf, 10. rán, 12. ámu,
13. ar, 14. Fr. 15. öln, 16. kró-
ana.
Lóðrétt: 1. Ifæran, 2. am-
en, 3. lag, 4. is, 5. atóm, 7.
afurða, 11. ár, 12. árna, 14.
fló, 15. ör.
speares og ganga næst sorg-
arleikjunum að fyrirhöfn og
kröfum til leikara. Meðferð
leikstjóra, leikara, leiksviðs-
málara, ljósameistara og
leiksviðsmanna á þessu
vandasama leikriti er öll með
þeim ágætum, að miklar von-
ir má gera sér um að félaginu
takist að leysa enn vandasm-
ari viðfangsefni eftir saina
liöfund með miklum sóma.
Þeir, sem eml hafa elcki séð
þessa sýningu, eiga þess kost
þessa dagana að sköða nokkr-
ar óvenjulega góðar Ijós-
myndir frá sýningunni í
Skemmuglugganum. Hafa
þessar myndir það fram yfir
venjulegar senumyndir, að
þær eru litaðar í réttum lit-
um og gefa því betri liug-
mynd en ella um litskrúð og
litasamsetningu. Sýna þær
glögglega liin vönduðu vinnu-
brögð leikstjórans, Lárusar
Pálssonar, sem ráðið hefir
,grúpperingu‘ leikaranna, og
málarans, Lárusar Ingólfs-
sonar, sem ráðið liefir tilliög-
un leiksviðs og útliti búninga.
Á samstarfi þessara ágætu
listamanna byggist hinn góði
árangur fvrst og fremst. Er
það engin tilviljun, að hér
vinna saman í ágætu sam-
starfi menntuðustu leikhús-
menn vor Islendinga. Stíll
slíks leikrits verður ekki til af
hendingu. Til þess að undir-
búa það þarf gagngerða þekk-
ingu og fágaðan smekk, sem
enginn getur aflað sér nemá
með löngu námi og ströngu.
Á það liefir oft verið bent.
liversu hfrænt samband við
liið merkasta í listsköpun
annara þjóða sé nauðsynlegt
þjóðlegri list. Það er heldur
engin tilviljun að listamenn
eru yfirleitt allra manna við-
förlastir og kunna þvi illa að
vera til lengdar einangraðir.
Eg get þessa hér, af því að
bæði Lárus Pálsson og Lárus
Ingólfsson hafa nú á striðs-
árunum dvalið um hríð í
Englandi og kynnt sér þar hið
bezta, sem ensk leiklist hefir
upp á að bjóða. Það liggur
því nærri að bera þessa sýn-
ingu saman við enskar sýn-
ingar á sama leikriti, en
Kaupmanninn hef eg séð allra
leikrita oftast.
Það er skemmst frá að
segja, að islenzka sýningin
stenzt ekki einungis saman-
burð við góðar enskar sýn-
ingar, heldur skarar hún á
sumum sviðunT beinlínis
framúr þeim. Raunar má
segja að hin ýmsu hlutverlc
leiksins séu yfirleitt jafn-
betur leikin í Englandi. En
um tvö aðalhlutverkin, Shy-
loclc og Portíu, er það að
segja, að eg hef fáar Portiur
betri séð í Englandi og engan
Shylock. Veldur það eigi lilln.
um árangur sýningarinnar að
þessi hlútverk skuli vera svo
vel af hendi leyst. Antóníó
kaupmaður fórst Vali Gisla-
syni vel úr liendi, og veltur
talsvert á meðferð þess hlut-
verks, jió eigi nærri eins og á
hinum tveim. önnur hlutverk
voru óaðfinnanlega leikin,
nema Bassaníó, sem var ó-
þarflega máttlaus í höndum
Gests Pálssonar, og furstinn
af Arragon, sem Jóni Aðils
tókst ekki að gera að lífandi
manneskju. Leikur þeirra við
val skrínanna var áberandi
fyrir þá sök, að Brynjólfur
Jóhannesson (Marokkó)
hafði leikið samskonar atriði
með miklum tilþrifum. Og úr
þvi að minnzt er á leikara,
sem gerði mikið úr litlu hlut-
verki, verður ekki komizt hjá