Vísir - 14.12.1945, Blaðsíða 4

4
V I S I R
Föstudaginn 14, descmber 1945
VISIR
DA6BLAÐ
Ctgefandi:
BLAÐAUTGÁFAN VISIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 1660 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Leica myndavél
Til sölu Leica myndavél, bezta tegund, ásamt ljós-
mæli.
Upplýsingar gefnar í Auglýsingaskrifstöfu E. K. i
dag og á morgun.
Starisemi Rauða-krossins.
Iúðvig Guðmundsson er nýlega kominn
heim úr ferð sinni um meginland Evrópu,
og mun óhætt að fullyrða að för lians hefur
tekizt, svo sem hczt verður á kosið. Hann
hefur greitt gölu margra Islendinga, sem er-
lendis hafa dvalið stríðsárin 511, og ekki
sleppt af þeim hendi fyrr en hagur þeirra
hefur verið sómasamlega tryggður. Hingað
til lands 'komu mcð honum ýmsir þeir, sem
hann hafði síðast haft uppi á, en aðrir flutt-
ust til Danmel-kur eða héldu kyrru fyrir þar,
sein þeir höfðu dvalið að undanförnu, cn
þeim verður séð fyrir nauðsynjum. Lúðvig
Iiafði nána samvinnu við fulltrúa Rauða-
krossins frá ýmsum Norðurlöndum, svo og
hliitaðeigandi hernaðaryfirvöld, og her að
þakka öllum þessum aðilum þá aðstoð, sem
þeir hafa veitt á margvíslegan hátt- og með
ýmsri fyrirgreiðslu.
Bréf, sem borizt hafa hingað til lands, sýna
innilegt þakklæti landa okkar, sem erlendis
dvelja, vegna aðstoðar þeirrar, sem þeir hafa
orðið aðnjótandi vegna frumkvæðis Rauða-
krossins. Hefur ýmsum þessara manna verið
forðað frá mestu hörmungum og jafnvcl
hráðum hana, cn slíkt mannúðarstarf verður
aldrei of mctið. Rauði-krossinn hefur ávallt
starfað í kyrrþei og ekki haft hátt um þau
afíek, sem hann hefur unnið á ýmsum svið-
nm. Félagsmenn munu ekki vera svo margir,-
sem æskilegt væri, enda fjárhagur þessarar
mannúðarstofnunar ekfiður hér á landi. Má
húast við að Rauði-krossinn verði mjög fjár-
þurfi vegna þeirrar miklu aðstoðar, sem hann
hefur veitt nauðstöddum Islendingum að
þessu sinni, en þá er það þjóðarinnar að sjá
svo um að félaginu verði séð fyrir nauðsyn-
legu fé, þannig að það þurfi ekki að Iiinda
sér of þunga bagga á komandi árum.
Fyrir nokkru var efnt til l'jársöfnunar til
handa nauðstöddum Islendingum á megín-
landinu, en sú fjársöfnun gekk mjög treglega,
cnda munu mcnn almennt vera orðnir liálf-
jireyttir á margvíslegum samskotum, sem
þakkað hefur vcrið misjafnlega, eins og geng-
or. Frásögn Lúðvigs Guðmundssonar af á-
standinu á meginlandinu, ætti að vera mönn-
nm hvatning til að liggja ekki um of á liði
sínu, með því að margir eru þeir, sem nú
þurfa hjálpar meA. Stendur okkur að sjálf-
sögðu næst að grciða úr fyrir nauðstöddum
löndum okkar, og til slíks takmarkaðs hóps
hemur hjálpin að mestum notum. Því fé cr
•engan veginn á glæ kastað, sem lagt verður
fram til starfscmi Rauða-krossins og þótt
meira fé safnaðist, en þörf er lyrir nú þessa
stundina, er ávallt þörf fyrir mannúðarstarf
i ýmsum myndum, og félagið lætur ekki af
störfum meðan slik verkefni eru fyrir hönd-
nm. Rauði-krossinn starfar markvisst að
-verkefnum sínum og leggur ekki að þarf-
fausu fram liðsinni sitt. Þessi stofnun hefur
■nnnið fleiri og meiri góðverk um heim allan,
en nokkur mannúðarstofnun önnur, og í öllum
löndum er skilningur fyrir hendi á nauðsyn
])essarar starfsemi. Væri einkennilegt, ef við
Islendingar kynnum ekki einnig að meta hana
joþ sýndum þáð Uýérrki.11' ’ ' ' :
I
óskast til þess að kynda 4 miðstöðvar í sam-
liggjandi húsum.
Upplýsingar á Háteigsveg 18, sími 6362.
Ð
til hL 12 á miðnæfti laugaidaginn
1S. desemher
og
til kl. 12 á miSnætti laugardaginn
22, desember
en
til kl. 4 síðd, aðíangadag, mánudaginn
24. desember.
Ma aðia virka daga
til jéla opið til kL 6
síðd., eins og venjulega
Félag
bnsáhaldakanpntanna
Félag
íslenzhra skókaupmanna
Félag
kjötveizlana
Félag
matvöiukaupmanna
Félag
vefnaðaivöiukaupmanna
Bóksalafélag íslands
Kaupfélag Reykjavíkui
og nágiennls
Kaupmannafélag
Hafnaifjaiðai
Kaupfélag Hafnaifjaiðai.
-----fc-----................
Glugga- Nu eru gluggasýningar eða „glugga-
sýningar. útstillingar“ i almætti sínu, eins og
venjan er fyrir jólin. Eru margar
sýningar mjög íbúrSármiklar og skrautlégar,
en allt útlit þeirra fer þó eftir alúð þess, sem
sér um þær, smekkvísi hans og stærð gluggans.
Þó er ekki allt undir því komið, að mikið só
i;orið í útstillingarnar. Mikill íburður — ef hann
fer yfir visst mark — getur haft þveröfug áhrif
við það, sem ætlunin er. Það má ekki hrúga of
miklu saman í sýningargluggann og fallegilstu
útstillingarnar eru þær, sem eru i scnn cin-
faldar og smekklegar.
*
Ivennsla í Erlendis er það eill „fagið“ að
skreytingum. sjá um . glnggásýningar, og þar
starfa jafnvel menn í þágu stór-
verzlananna, sem hafa ekki annað verk en að
stilla út í sýningarglugga þeirra.. Ilér eru ekki
ráðilir menn til slíkra starfa eingöngu, enda
þótt ýmsir íslenzkir verzlunármenn hafi iært
slíkl erlendis og vinni þetta verk jafnfrámt öðr-
um. Væri jafnvel ekki úr vegi, að Verzlunar-
skólinn tæki upp hjá sér einhverjá kennslu 1
þessu, því að menntun á þessu sviði getur oft
verið engu ónauðsynlegra en að kunna bók-
færslu eða vélritun og ekki komást þeir allir i
skrifstofur, sem skólinn útskrifar.
*
Fyrr á Mig minnir, að fyrir nokkurum árum
árum. hafi verið liér dapskur mapúr, sem
hafði það að atvinnu að skreyta glugga
ýmissa verzlunarfyrirtækja og virtisl takast það
vel. Margir munú hafa iært sitthvað af því, að
virða fyrir sér handbragð hans, én annars er
það smekkvísi litstillingarmannsins, seni mest
veltur á og verður ekki annað sagt en að glugga-
sýningar hér sé yfirleitt smekklegar, þar sem
reynt er á annað borð að vanda til þéirra. En
innan um eru svo auðvitað undantekningar,
sem skemma heildarsvipinn.
*
Orðheldni. Aldrei reynir meira á þolinmæði
verzlunarfóiksins en nú í jólaönn-
unum. Því verður ekki á móti mælt, að margir
viðskiptavinir láta snúast margfált mcira i
• , kringum sig en hægt er að ætlast til cftir þeim
l viðskíptúm, sem þeir gera, láta sýna sér allt
mögulegt, en kaupa sama sem ekkert. Þá reynir
á þolinmæðina hjá þeim, sem afgreiðir. — En
svo er til önnur hlið á viðskiptum manna í miHi.
Það 'er sá ósiður, sem hér ber svo mikið á og er
í því fólginn, að menn sem taka að sér ein-
hverja vinnu, hrða ekki um að efna heit sin.
*
Þetta á Þenna ósið verður að kveða niðúr
að hverfa. með 'einhverjum ráðum. Ilann verð-
tir að liverfa úr þjóðlífi okkar, þvi
að liann er öllúiii hvimleiður, jafnt þeim, sem
verkið vinnur óg hinum, sem það er unnið fyr-
ir. Ekki skulu menn þó skiija þetta svo, að iill
verkstæði eða vinnustöðvar sé með sama mark-
inu brenndur, þvi svp er ekki —. guði sé lof, er
mér nær að segja. En þrátt fyrir það cru þcir
of margii, sem cru kærulausir i þessum efntim,
taka svo mikið að sér, að anna þvi ekki.
HJSHJKiíiíiíSSiííffiiílW!3SHmflHIHlIiWl i{jlíIíiííf5iilWíiiiílI»tíHUiöItt
Eitt Eg ætla að segja hér sögu, sem rnaður
dæmr. einn sagði mér fyrir nökkuru. Hann
keypti hlut, sem hann þurfli nauðsyn-
lega að nota á ákveðnum tima sama dag. ör-
Jitla breýtirigu þurfti að gera og kaupandan-
um var heitið því, að hún skyldi gerð fyrir kl.
0, en þá þurfti hann að nóta hlutinri. Rétt fyrir
sex kom kaupandinn aftur, en þá var ekki
byrjað að gera breytinguna. Var maðucinn beð-
inn að bíða, þetta tæki ekki néma stundar-
fjórðung. Var þetta að vísu orðið um seinan
þá, en maðurinn ákvað samt að biða, um ann-
að var ekki að ræða úr þessu'.
*
Tjón. Eftir þrjá stundárfjorðunga var hlutur-
inn tilbúinn, en vegna þessarar biðar
varð umræddur maður fyrir talsyerðu fjárhags-
legu tjóni og var auk þess sjálfur salcaður um
óorðheldni og að hafa prettað viðskiptavin þann,
sem hann hafði ætlað að starfa fyrir. En þetta
dæihi er því miður víst ekki einstakt, en það
cr engin afsökun, þótl ekki sé aðí'ir bctri.
*
Ráð til Það er örðugt að finna ráð lil að bæla
úrbóta. þetta, því að líklega verður ekki hót
fundin á slíku fyrr en almeningsálilið
hcfir fordæmt þaö svo, að menn lála sér ekki
annað til liugar koma en að stánda alltaf við
skuldbindingar sínar. Nú eða að vanskilamanna-
skráin, sem til var hér á árunum fyrir strið,
verði tekin upp í annari njýncÚ.^em .eji^lsopap
áðhaid l íþessljn cfnúin: ' .TOnlisrJsunCÚÍiitiéH