Vísir - 13.06.1946, Blaðsíða 7
Fimmtudaginn 13. júní 1946
7
V I S I R
Þjóðirnar styrkja ekki listirnar
— en listirnar styrkja þjóðirnar
Viðfal við Eggert Stefánsson
söngvara
Jggert Stefánsson söngvari er nýlega kominn heirn frá
Vesturheimi, efitr 18 mánaða útivist. Fór hann víða
um í Bandaríkjunum og Kanada og var prýðilega fagnað
meðal Islendinga vestan hafs. Hafa borizt fréttir af för
hans í Vesturheimsblöðunum.
Vísir hitti Eggert Stefáns-
son að máli og spurði liánn
frétta af ferðinni. Skýrði
hann svo frá:
Strax er eg kom vestur fón
eg til Washington og hitti
þar Thor Jhors. sendilierra
og frú hans, sem tóku for-
knnnarvel á móti mér, eins
og sendiherrahjónin kváðu
gera við alla, sem ber þar
að garði. Njóta þau lijónin
sérstakra vinsælda allra, sem
kynnast þeim. Sendiherrann
útvegaði mér fararleyfi til
Kanada, með því að erfitt er
að ferðast á striðstímum.
Hafði eg gaman af dvölinni
í Washington og kynningu
við 818x48110 sendiráðsins, er
allt greiddi götu mína. Fór
eg því næst til New York og
þaðan um Cliicago til Winni-
peg. 1 Chicago var flugnefnd-
in íslenzka stödd og Thor
Thors sendihciTa, og voru
þar margir vinir mínir frá
Reykjavík, sem héldu mér
samkvæmi og árnuðu mér
fararheilla. 1 Chicago skoð-
aði eg listasöfnin, en þar er
að finna einhver.ja beztu
fi-örisku list 19. aldarinnar.
Þaðan fór eg til Minneapolis
og hitti einnig þar nokkra Is-
lendinga. Þar er lítið og nýtt
listasafn fyrir Minnesota-
héraðið. Gerði eg í huganum
samanbui'ð á ísienzkum list-
málurum og töpuðu ekki Is-
lendingar. Alstaðar, sem eg
kom, reyndi eg að kynnast
amérískri list, eftir því sem
við vai'ð komið.
Fi'á Minneapolis fór eg til
Gi-and Forks og liitti þar
okkar ágæta fulltrúa, Rich-
ai'd Beck, sem þá var forseti
Þjóðræknisfélags Islendinga
og íslenzkur ræðismaður. —
Tók þessi ágæti maður og
frú Berta, kona lians, svo
ástúðlega á móti mér, að því
mun eg aldrei gleyma. Við
vonim varla þornaðir eftir
rigninguna á Þingvöllum 17.
júní og endui'minningin um
þann fund bi'ann enn sem
eldur í huga dr. Becks, og
mun hann aldrei líða lionurn
úr minni. Dr. Beck er einhver
bezti landkynnir, sem Island
á, og segir liann í bi'éfi tit
tnán: , .Landkynningars t arf i
mínu held eg ótrauður áfram.
Flutti eg t. d. 300. ræðu mína
um íslenzk efni liér vestan
hafs. Með þeim hætti, sem og
i riti, mun eg halda áfrarn
að greiða ættjörðinni fóstur-
launin.“ Eg var í sambandi
við þennan ágætismann mest-
an tímann meðan eg dvaldi
meðal Vestur-Islendinga. Bað
hann mig að l'æra þjóðinni
í heild og öllum vinum sín-
um hér lieima innilegustu
kveðjur.
Þá kom eg til Winnipeg
og naut þar alkunnrar gest-
í'isni Vestiu'-Isleridingá í Ivo
inánuði. Hitti eg þar bi’óður.
minn, Guðmund Stcfánsson
glímukappa, og dvaldi cg lijá
honum meðan eg var í Kan-
ada. I Winnipeg hélt eg
hljómleika í Lútersku kirkj-
unni, en hvert sæti var skip-
að og söngurinn vel rómað-
ur af áheyrendum. Söng eg
aðallega gömul íslenzk þjóð-
lög og gömlu íslenzku sátm-
ana í útsetningu dr. Urbant-
sChitsch og nútíma sönglög.
Kynntist eg síðar mörgixm
ágætis Vestur-Islendingum,
sem eg tiafði forkunnar gam-
an af að tala við. 1 lieimboði
hjá síra Valdimar Eylands,
núverandi forseta Þjóðrækn-
isfélagsins, kynntist eg
Hjálmari Bergmann lög-
manni, sem þekkti Islands-
mál til hlítar og fagnaði lýð-
veldisstofnuninni. Dáðist
hann rnjög að £111314 Bene-
diktssyni skáldi og gerþekkti
ljóð hans. Eg heimsótti nokk-
urar Islendingabyggðir og
komst til Gimli, ásamt síra
Eylands. Þar hitti eg 102 ára
gamlan mann, sem ennþá
dvaldi heima og sagði: „Það
er bezt að fara að sækja herft-
ana. Höfðingjarnir eru
komnir.“
Gamlársdag 1944 sótti eg
miðnæturmessu, söng þar ný-
ársbæn Hallgríms Pétursson-
ar og flutti „Óðinn til Is-
lands“ 'eftir ósk síra Philip
M. Péturssonar, er flutti á-
varp af stólnum og livort-
tveggja. Sagði hann meðal
annars: „Þessi stund verður
okkur öllum ógleymanleg.“
Áður en eg fór frá Winnipeg
var mér haldið fjölmennt
samsæti og var það gleðimót
„Iceland-Canadiaá Club“, en
því stjómaði frú Hólmfríður
Daníelsson, sem vinnur mjög
að aukinni landkynningu
meðal enskumælandi þjóða.
Þar kom Páll Bardal með tvo
söngflokka, er sungu íslenzk
ættjarðarkvæði, meðan á
samsætinu stóð, en af því
hafði eg mikla ánægju.
Til Montana fór eg ásamt
dr. Richard Beck, en þar var
stór tslendingasamkoma
haldin, en að endingu sat
eg fjölmennustu Islendinga-
samkomu, sem lialdin liafði
verið í Grand-Forks, mér til
mikillar ánægju. Meðal Vest-
ur-Islendinga eru margir
kunnir tistamenn, svo sem
Snjólaug Sigurðsson, og eins
liinn ágæti píanisti, Agnes
Sigurðsson, sem et* kalla
svaninn frá Manitoba.
Nú verður fljótt yfir sögu
að fara. Eggert dvaldi síðan
lengst af í New York, las
„Óðinn til Islands“ sem lieið-
ursgéstur Islendingafélagsins
á samkomu, sem þar var
haldin. Islenzkir kaupsýslu-
menn liafa með sér félag og
fylgjast mjög vcl með öllu
því, er gerist hér heima. Var
Eggert oft gestur þeimi og
hafði mikla ánægju af-.að
kynnast þeim. Að lokum lier
þess að geta, að Eggert las
„Óðinn til Islands“ inn á
plötu hjá hinu heimskunna
firma „Victor“ og liefir það
tekizt prýðilega. Nokkrir ís-
lenzkir tistamenn tnia í New
York; s\ro sem María Mark-
an söngkona, Nína Tryggva-
dóttir, sem nýlega hélt þar
málverkasýningu, og dans-
mærin Sigríður Theodóra Ár-
niann, dóttir Sigbjörns Ár-
manns kaupmanns, og nokk-
urir fleiri. Eggerts Stefáns-
sonar var lofsamlega getið á
mannamótum og í Vestur-j
heimsbíöðunum var mikið
um hann skrifað; sem söngv-
ara, rilhöfund bg æt+jarðar-
vin. Komst Eggert að þeirri
niðurstöðu í ræðu, sem liann
hélt i Winnipeg, að allar hin-
ar ágætu móttökur, sem hann
og aðrir Islendingar nytu þar,
stöfuðu af því, að Vestur-
Islendingar, gamlir sem ung-
ir, væru ástfangnir, en liann
kæmi frá unnustunni.
„Þjóðirnar styrkja ekki
listirnar, en það eru listirn-
ar, sem styrkja þjóðirnar",
segir Eggert að lokum og fer.
Stiiílm
vantar nú þegar í þvotta-
hús Elli- og hjúkrunar-
lieimilisins Grund.
' Uppl. gefur í'áðskooa
þvottahússins.
Ferðatöskur
margar stærðir.
VerzL Regio,
Laugaveg 11.
Reiðhjólaverkstæðið
S0
Hölum opnað
Reiðhjólaverkstæði
d UtierpAcfctu Sö
Inngangur frá Vatnsstíg.
VönduS vinna. Fijót afgreiðsla.
Ingólfur Guðbrandsson.
Finnbogi Valdimarsson.
Regiumaður
sæmitega efnaður, óskar eftir að kvnnast reglusamri
stúlku. Sú, sem vildi sinna þessu, sendi afgreiðslu-
hlaðsins nafn og heimilisfang með upplýsingum fyrir
20. þ. m.. merkt: „Júní—1920“. — Þagmælsku lieitið.
Skemmtibátur
byggður úr teak og mahogny, 16 feta langur með
10—12 hesta utanbprðsmótor, er til sölu.
Magnús Kjaran.
H.f. Eimskipafélag Islands:
Arður til hluthafa
Á aðalfundi félagsins þann 1. þ. m. var sam-
þykkt að greiða 4% — fjóra af hundraði — í arð
til hluthafa fyrir árið 1945.
Arðmiðar verða innleystir á aðalsknfstofu fé-
lagsins í Reykjavík og á afgreiðslum félagsins úti
um land,
H.f. Eimskipafélag íslands.
BEZT AÐ AUGLÝSAI VlSI
Auglýsingar
sem birtast eiga í blaðinu á laugardög-
um í sumar, þurfa að vera komnar til
skrifstofunnar
eifi Á íÍat eh kl. 7
á föstudagskvöld, vegna þess að vinna í
prentsmiðjunum hættir kl. i 2 á hádegi
á laugardögum á sumrin.
UNGLINGA
Vantar krakka til að bera blaðið til kaup-
enda í
SKERJAFIRÐI og
LEIFSGÖTU.
Talið strax við afgreiðslu blaðsins. Sími 1660.
DAGBLAÐIÐ VÍSIR