Vísir - 13.06.1946, Blaðsíða 7

Fimmtudaginn 13. júní 1946
V I S I R
Þjóðirnar styrkja ekki listirnar
— en listirnar styrkja þjóðirnar
Viðtal við .Eggert Stefánsson
söngvara
IJggert Stefánsson söngvari er nýlega kominn heim frá
Vesturheimi, efitr 18 mánaða útiyist. Fór hann víða
um í Bandaríkjunum og Kanada og var prýðilega fagnað
meðal Islendinga vestan hafs. Hafa borizt fréttir af för
hans í Vesturheimsblöðunum.
Vísir hitti Eggert Stefáns-
son að máli og spurði htfnn
í'rétta af ferðinni. Skýrði
hann svo frá:
Strax er eg kom vestur fÓB
eg til Washington og hitti
þar Thor Thors. sendiherra
og frú hans, sem tóku for-
kunnarvel á móti mér, eins
og sendiherrahjónin kváðu
gera við alla, sem ber þar
að garði. Njóta þau hjónin
sérstakra vinsælda allra, sem
kynnast þeim. Sendiherrann
útvegaði mér fararleyfi til
Kanada, með því að erfitt er
að ferðast á striðstímum.
Hafði eg gaman af dvölinni
í Washington og kynningu
við starfslið sendiráðsins, er
allt greiddi götú mina. Fór
eg því næst til New York og
þaðan um Chicago til Winni-
peg. 1 Chicago var flugnefnd-
in íslenzka stödd og Thor
Thors sendiherra, og voru
þar margir vinir mínir frá
Reykjavík, sem héldu mér
samkvæmi og árnuðu mér
fararheilla. 1 Chicago skoð-
aði eg listasöfnin, en þar er
nð finna einhverja beztu
frönsku list 19. aldarinnar.
Þaðan fór eg til Minneapolis
og hitti einnig þar nokkra Is-
lendinga. Þar er lítið og nýtt
listasafn fyrir Minnesota-
héraðið. Gerði eg i huganum
samanburð a íslenzkum list-
málurum og töpuðu ekki Is-
lendingar. Alstaðar, sem eg
kom, reyndi eg að kynnast
amerískri list, eftir þvi sem
við varð komið.
Frá Minneapolis fór eg til
Grand Forks og hitti þar
okkar ágæta fulltrua, Rich-
ard Beck, sem þá var forseti
Þjóðræknisfélags Islendinga
og íslenzkur ræðismaður. —
Tók þes,si ágæti maður og
frú Berta, kona hans, svo
ástúðlega á móti mér, að því
mun eg aldrei gleyma. Við
vorum varla þornaðir eftir
rigninguna á Þingvöllum 17.
júni og enduiTninningin um
þann fund brann enn sem
eldur i huga dr. Becks, og
mun hann aldrei líða honum
úr minni. Dr. Beck er einhver
bezti landkynnir, sem Island
á, og segir hann í bréfi til
ínin: „Landkynningarstarfi
anínu held eg ótrauður áfram.
Flutti eg t. d. 300. ræðu mína
'iim íslenzk efni hér vestan
hafs. Með þeim hætti, sem og
í riti, mun eg halda áfram
að greiða ættjörðinni fóstur-
launin." Eg var í sambandi
*viðþennan ágætismann mest-
an tímann meðan eg dvaldi
meðal Vestur-Islendinga. Bað
hann mig að færa þjóðinni
i heild og öllum vinum sín-
um hér lieima innilegustu
kveðjur.
Þá kom eg til Winnipcg
og naut þar alkunnrar gest-
risni Vestur-lslendinga í tvo
inánuði. Hitti eg þar.bróður.
minn, Guðmund Stefánsson
glímukappa, og dvaldi eg hjá
honum meðan eg var í Kan-
ada. I Winnipeg hélt eg
hljómleika í Lútersku kirkj-
unni, en hvert sæti var skip-
að og söngurinn vel rómað-
ur af áheyrendum. Söng eg
aðallega gömul íslenzk þjóð-
lög og gömlu íslenzku sálm-
ana i útsetningu dr. Urbant-
schitsch og nútíma sönglög.
Kynntist eg siðar mörgum
ágætis Vestur-Islendingum,
sem eg hafði forkunnar gam-
an áf að tala við. I heimboði
hjá síra Valdimar Eylands,
núverandi forseta Þjóðrækn-
isfélagsins, kynntist eg
Hjálmari Bergmann lög-
manni, sem þekkti Islands-
mál til hlítar og fagnaði lýð-
veldisstofnuninni. Dáðist
hann mjög að Einari Bene-
diktssyni skáldi og gerþekkti
ljóð lians. Eg heimsótti nokk-
urar Islendingabyggðir og
komst til Gimli, ásamt síra
Eylands. Þar hitti eg 102 ára
gamlan mann, sem ennþá
dvaldi heima og sagði: „Það
er bezt að fara að sækja hesl-
ana. Höfðingjarnir cru
komnir."
Gamlársdag 1944 sótti eg
miðnæturmessu, söng þar ný-
ársbæn Hallgríms Pétursson-
ar og flutti „Óðinn til Is-
lands" eftir ósk síra Philip
M. Péturssonar, er flutti á-
varp af stólnum og hvort-
tveggja: Sagði hann meðal
annars: „Þessi stund verður
okkur öllum ógleymanleg."
Áður en eg fór frá Winnipeg
var mér haldið fjölmennt
samsæti og var það gleðimót
„Iceland-Canadiari Club", en
því stjórnaði frú Hólmfriður
Daníelsson, sem vinnur mjög
að aukinni landkynningu
meðal enskumælandi þjóða.
Þar kom Páll Bardal með tvo
söngflokka, er sungu íslenzk
ættjarðarkvæði, meðan á
samsætinu stóð, en af því
hafði eg mikla ánægju.
Til Montana fór eg ásamt
dr. Richard Beck, en þar var
stór Islendingasamkoma
haldin, en að endingu sat
eg fjölmennustu Islendinga-
samkomu, sem haldin hafði
verið í Grand-Forks, mér til
mikillar ánægju. Meðal Vest-
ur-Islendinga eru margir
kunnir listamenn, svo sem
Snjólaug Sigurðsson, og eins
hinn ágæti píanisti, Agnes
Sigurðsson, sem eg» kalla
svaninn frá Manitoba.
Nú verður fljótt yfir sögu
að í'ara. Eggert dvaldi síðan
lengst af í New York, las
„Óðinn til Islands" sem heið-
ursgestur Islendingafélagsins
á samkomu, sem þar var
haldin. Islenzkir kaupsýslu-
menn hafa mcð sér félag og
í.jast mjög vcl með öllu
þyí, er gerist hér heima. Var
Eggert oi't gestur þeirra og
hafði rriíkla ánægju af ¦ að
kynnast þeim. Að lokum ber
þess að geta, að Eggert las
„Öðinn til Islands" inn á
plötu hjá hinu heimskunna
í'irma „Victor" og hefir' það
tekizt prýðilega. Nokkrir ís-
lenzkir listamenn búa i New
York; svo sem María Mark-
an söngkona, Nína Tryggva-
dóttir, sem nýlega hélt þar
málverkasýningu, og dans-
mærin Sigríður Theodóra Ár-
mann, dóttir Sigbjörns Ar-
manns kaupmanns, og nokk-
urir fleiri. Eggerts Stefáns-
sonar var lofsamlega getið á
mannamótum og í Vestur-
heimsbíöðunum var mikið
um hann skrifað,' sem söngv-
ara, rithöfund bg ættjarðar-
vin. Komst Eggert að þeirri
niðurstöðu í ræðu, sem hann
hélt i Winnipeg, að allar hin-
ar ágætu móttökur, sem hann
og aðrir Islendingar nytu þar,
stöfuðu af því, að Vestur-
Islendingar, gamlir sem ung-
ir, væru ástfangnir, en hann
kæmi frá unnustunni.
„Þjóðirnar styrkja ckki
listirnar, en það eru listirn-
ar, sem styrkja þjóðirnar",
segir Píggert að loicum og fer.
vantar nú þegar í þvotta-
hús EIli- og hjúkrunar-
lieimilisins Grund.
* Uppl. gefur rqðskona
þAottahússins.
Ferðatöskui
margar stærðir.
Verzl. Begio,
Laugaveg 11.
BEZTAÐAUGLYSAIVISI
Reiðhjólaverkstæðið
Höfum opnao
Reiðhjólaverksfæði
á Hdetp^'étu 50
Inngangur frá Vatnsstíg.
VönduS vinna. Fljót afgreiðsla.
Ingólfur Guðbrandsson.
Finnbogi Valdimarsson.
HegSiimeðyr
sæmilega cfnaður, óskar eftir að kynnast reglusamri
stúlku. Sú, sem vildi sinna þessu, sendi afgreiðslu-
blaðsins nafn og heimilisfang með upplýsingum fyrir
20. þ. m.. merkt: „Júní—1920". — Þagmælsku heitið.
Skemmfibátur
byggður úr teak og mahogny, 16 feta langur með
10—12 hesta utanbprðsmótor, er til sölu.
Magnús Kjaran.
H.f. Eimskipafélag íslands:
Arður fil hluthafa
Á aðalfundi félagsins þann 1. þ. m. var sam~
þykkt að greiða 4% — fjóra af hundraði — í arð
til hluthafa fyrir árið 1945.
Arðmiðar verða innleystir á aðalskrifstofu fé-
lagsins í Reykjavík og á afgreiðslum félagsins úti
um land.
H.f. Eimskipafélag íslands.
ysingar
sem birtast eiga í blaðinu á laugardög-
um í sumar, þurfa að vera komnar til
skrifstofunnar
ejai Miat en ki 7
á föstudagskvöld, vegna þess að vinna í
prentsmiðjunum hættir kl. i 2 á hádegi
á laugardögum á sumrin.___________
UNGLINGA
Vantar krakka til að bera blaðið til kaup-
enda í
SKERJAFIRÐI og
LEIFSGÖTU.
Talið strax við afgreiðslu blaðsins. Sími 1660.
DAGBLAMB VÍSIR