Vísir - 10.08.1946, Blaðsíða 3

Eaugardagínn 10. agúst 1946
V I S I R
3
%6 SJL: -

• Það var ba ra kettfingur /
Það var bara lítill ketl-
ingur, ekki einu sinni fíflleg-
ur lítill ketlingur; ekki gat
liann heldur hrósað sér af
því að konunglegt persneskt
blóð rynni sér í æðum, og
þó varð hann til þcss að mis-
skilningur og óhamiugja,
snérist upp í hamingju og
farsæld í lífi tveggja manna.
Þau þöfðu vcrið gift í þrjú
ár. Þegar- þau giftust,- hafði
þeim þótt innilega vænt
hvoru um annað. Eg þykist
viss um, að nú myndu þau
neita þvi, að svo hefði ekki
alltaf verið, og mundu líta
á það sem mikla móðgun við
sig, ef nokkur ympraði á þvi
gágnstæða. Samt er þaðsann-
léikur, eilt sinn voru þau ó-
hamingjusöm. Má vera að
iiðru máli liefði verið að
gegna, ef þcim hefði 'orðið
barns auðið, það hefði orðið
sameiginlegt áhugamál og
styrkt vinátluböndin; en í
þessu þrjú ár, höfðu þau ekk-
crt barn eignast, scm varp-
aði birtu vfir samlíf þeirra.
I stað þess hafði borið á smá-
vegis ósamlyndi og óþolin-
mæði, og vönlun á umburð-
arlyndi, frá báðum hliðum,
þau liöfðu leiðst út á þann
ljóta vana, að vera sífellt að
kíta út úr smámunum, og
þannig fjarlægðust þau smátt
og smátt hvort annað.
Um morguninn þennan
dag, sem eg ætla að gera til-
raim til að lýsa, hafði þeim
orðið sundurorðá fyrir al-
vöru. Hvað er j)að í raun-
inni, sem fóllc deilir um? Eða
öllu heldur livað cr jiað, scm
fólk ekki dcilir um, þegar
slettist upp á vinskapinn?
Þegar þau sátu að morgun-
verði, hafði Sir Roger sagt
i bjóðandi röddu, að hann
ætlaðist til ])ess, að þau flyttu
upp í sveitabústað sinn í
næstu vilcu. Lafði Márgaret,
svaraði því til, að hún kvsi
heldur, að vera kyrr í borg-
inni; en Jætta varð efni i
harðvítuga deilu, þar sem
niörg ónauðsvnleg og óvin-
gjarnleg orð féllu, sögð með
tölverðum geð])ótta, og mál-
tlðin endaði í leiðinlegrí
l>ögn. f b
Við hádegisvcrðinn, vildi
hvorugt vcrða fyrr til j>ess
að ávarpa hitt, Qg þessa mál-
Ijð borðuðu þau líka eða öllu
hieldur borðuöu fckhert, en
sálu yið borðið, ]>egjandi og
óhiiujarleg. Eftir hádegi fór
Rogei' í klúbbinn sinn, en
skellti hurðinni í andyrinu
á* eftir sér, með óþarflega
miklum liávaða. Lafði Marg-
cret gat ckki tára bundist,
og flýtti sér j)essvegna til
hei'bcrgja sinna, til j>ess að
geta verið j)ar i næði. Hún
var kornung og líklqga ekki
mjög vitur, að ö.ðrum kosti
hefði hún getað hagað j)ví
svo til, að ekki hefði orðið
alvarleg misklíð á milli
j)eirra. Hún var búin að fá
höfuðyerk af gráti, og tók nú
þa« ráð, að skrifa móður
sinni og tjá henni vandræði
sín, lífið væri orðið sér ó-
bærilegt, hvort bún mætti
ekki koma heim lil hennar,
þangað til hægt væri að ráð-
stafa frekar málefnum henn-
ar? Svo brast hún í grát aft-
ur. En j)á er hún hafði jafnað
sig, hringdi hún bjöllunni á
þjónustustúlku sína, og tjáði
henni að hún liefði illkynjað-
an höfuðverk, og hauð henni
að bera sér teið til herbergja
sinna, því hún vildi Vera í
næði, þangað til tími væri
kóminn til þess að búast um
til miðdegisverðar.
Ekki var Sir Roger öfunds-
vcrðari af líðan sinni. Hann
var líka ungur, ákafur og
hráðlyndur. Þegar hann hafði
um stund fikrað við dagblað-
ið, flett því og skrjáfað i
því, án þess að lesa eitt orð,
og oftar en einu sinni misst
út úr sér vindilinn, sem hann
var að totta, þótt enginn eld-
ur væri i honum, ákvað hann
að skrifa vini sínum, sem
hann vissi, að ætlaði ásamt
nokkrum félögum sínum til
Austur-Afríku, til j>ess að
skjóta ljón og tígrisdýr, sagði
hann honum, að sig langaði
til að 'laka j)ált í förinni.
Hann stakk bréfinu í vasa
sinn sanit sem áður, en lét
jiað' ekki i póstinn.
Það var hellirigning, jægar
hann fór út úr klúbbnum,
og gekk heim á leið. London
er ekki sérlega aðlaðandi,
j)egar vatnið streymir eftir
gölunum, og regnið bilur á
regnblífinni og streymir nið-
ur bakið á manni. Hugsanir
Sir Rógcrs voru svóna áliká
Tijarlar.
„Eg J)öli þettá ekkhleiigúr.
Ef lui'n' talar ekki viu' mig
'i kvöítl, ])á skal eg láfa bréf-
ið í póstiuni Eg vorð'kjúkúr
af þessum áhyggjum, og eg
sein héit henni J)ietti vænt um
mig.“ -
,RéU ibess.il strjuikst eitt-
hváíV aj'ai'-injúkL við . I'ötin ,a
honum óg Íiann lieyrðj
aumkunarlegt .mjálm. Sir
Rogers veitti þcssu ekki fre\c-
ari athygll, cn nú kom annað
mjálm enn])á örvæntihgar-
fyllra, svo hann leil niður
fyrir fætui'.ia á sér, og sá j)á
ketling, ofurlítinn ketling,
votan, óhreinan og ræfilsleg-
an. „Veslingurinn litli
sagði Sir Roger, og hélt á-
fram göngu sinni. En ketling-
urinn clti hann, mjálmaði
ömurlega og strauk litla vota
höfðinu við fótinn á honum.
„Veslingurinn litli“, sagði
hann aftur. Svo heygði hann
sig niður og tók hann upp.
Ketlingurinn fór að' mala, og
reyndi að klifra upp á öxl-
ina á honum.
„Hvað á eg að gera við
hann?“, hugsaði hann með
sér, og gat ekki fengið af
sér, að láta hann aftur niður
í forina. og Irlcvtuna. Svo
gekk liann að mrstu húsdvr-
um og hr.’ng-fi l)iö!’uun?,
„Það \ij '. ekl.i svo til
að j)ið haf.ð y. iu ketling?"
„Nei heixa“, og hurðinrii
var skellt á nefið á honum.
Hann gekk að næsta húsi, og
hóf upp sömu spurninguna.
„Hafið þið týní lætling-?41
En hietti svo við, „kr.gar
ykkur ekki til að fá j.cnnan
ketling?“
„Nei, þakkn^ yöur fyrir
herra!“ var svarao mjög á-
kveðið, og litið með í'yrir-
litningu á vota lilla greyið.
Hann spurðist fyrir. sjálfsagt
i einum tólf' liúsum, en allt
árangurslaust.
„Eg gét elcki hjargað þessu
við,“ sagði Sir Roger við
sjálfan sig „eg verð að fara
heim með j)ig!“ Hann tók
upp vasaklútinn sinn, vatði
honum utanum ketlinginn,
og renndi honum ofan í vasa
sinn. Ketlingurinn hreiðraði
sig niður í hlýjunni, og sofn-
áði.
Meðan á þessu stóð, hafði
lafði Margaret búizt um lil
miðdegisverðar; um lcið og
bún smeýgði sér í hvíta silki-
kvöldkjólinn sinn, sagði hún
við sjálfa sig:
„Þetta er óbærilegl líf. Ef
Roger tíilar ekki yið inig i
kvöld. j)á skal eg láhi bi'él'ið
í póstinn, og fara heim til
imömmu. Eg j)oli jætta ekki
'léngjir. ()giJ)ú' þykir. bif¥$<8$
‘inn hami, o.g c.i.iiiL.sinui liélt.
'ég. að honum þætli vænt um
,migi“ Tárin- konur í—itigtni
á henni, húfii snéri sér í
skyndi frá spegliiuiu), svryað
jjjón.ustiistú.Ikan’ sæi ekki: ?ið
bemri lw'i'ði bníáðið.
„Þéfía ér'ímæH Stevensf
i'ságoi _bé:n -uj)í;!ni,:i;á>.
skalt ék’k í^Tri'tfað^ítftrifjéi'fa
við líjólinn nn’nn, haou mer
dasaklútimfmhun Þakka þér
' f J rir,4‘ '■ _
Stevens horfði hugsandi á
eftir lienni. hfún hafði j)jón-
að börnunum á æsknheimili
lafði Margaret, og hafði
beiðst j)ess, að fá að fylgj-
ast með henni, þegar hún
giftist og fór að hciman. Hin
glöggu augu gömlu þjónustu-
stúlkunnar, sáu livað að var,
og Inin fann innilega til með
hinni ungu húsmóður sinni.
Þegar Sir Roger opnaði
andyrið, var lafði Margaret,
að koma niður stigann. Hann
hafði ætlað að smeygja ketl-
ingnum inn, ánþess að nokk-
ur yrði var við það, j)ví að
hann lýrirvarð sig hálfpart-
inn fy.rir þrekleysi sitt, sem
hann svo nefndi. Hann tók
vasaklútinn upp úr vasa sín-
um og ketlingurinn, sem
vaknaði yið illan draum,
mjálmaði hátt tvisvar, þrisv-
ar sinmim' sem alvarleg mót.
mieli gegn því, að þuri'a að
fara úr hinu notalega rúmi
sínu.
„Hvað er þetta?“ hrópaði
lafði Margaret, og flýtti sér
niður stigann.
„Það cr bara ketlingur,"
sagði Sir Roger hálf skömm-
ustulegur. Eg — eg tók hann
upp af götunni; á eg ekki að
hringja bjöllunni, og láta
Norris fara með hann út í
eldhús, eða eittíivað?"
„Nei, Nei! hrópaði lafði
Margaret, og gekk til lians,
með útréttar hendurnar;
„fáðu mér hann. Veslings
litla krilið! En hvað hann er
votur! Auminginn litli skelf-
ur. ^Veslings litla kríliðj“
Iiún Jn'ýsti honum áð'
brjósti sér, jmiít fyrir livifa
silkikjólinn og mundi ekki
eftir, livað votur og óhreinn
; hann var.
„Passaðu kjólinn þinn,
Margaret; hann er ákaflega
óhrcinn lilla svínið!“
Ilún leit snögt á liann;
í hann, ]>ví nú lýsti sér gamli
hennar, að hún hafði grátið,
Jog það snarl hjarla hans, að
|sjá, liversu ástúðlcga hún
vafði að sér lilla dýrið.
„Passaðu kjólinn j)inn,
hai'iiið gott,“ sagði hann.vin-
gjarnlega, „látlu niig heldur
taka við lillu kisu.“
Ilún lett aflur snöggt á
íiann, j)vi núú lýsli sér gamli
j)ýðleikinn i rödd hans.
„Það gerir ekkert lil með
kjólinn minn, gamli, góði,
óeirðarseggurinn . ,minn!“
sagði, hún li.álf hr.osandi, .og
hálf snöktandi, „Konnlu inn
í I^sstofuna þína, þar er á-
''a.úu^eidiu’ j a;:n|juini j yilítu
gem, svo t^g. hringja
bjöllunni, Eg verð að passa
YI.H -"••• ú-l ;!' i « • i.1'
þps§a' vesa.!mgs hlla, vota
'"';■'■
Siv Roger^L'n’ með lienni inn
i. iesslofuna, .holdvofur, eins
og hanm var. og stóð og
;hpi*fði á íiaua, þar sein hun
kraijij.),, niðiu; við,ayjju,eþ!h>ri,,
;og luigur hans fyljlisl eip-
kennilegu samblandi iðrunar
og gleði tilfinningar.
„SpgSu Sléyens að fiera
niéi' haúdklíöði og dálitið af
\ ci'Ígn inj’öl'lc1,^
i
sagoi
öi
Sœjarþéttih
222. dagur ársins.
Næturlæknir
er í Lækiiavarðstofunni, simi
5030.
Næturvörður
er í ingólfs Apóteki, simi 1330.
Næturakstur
annast Bifröst, sími 1508.
Veðurspá
fyrii' Reykjavik og nágrenni:
Noi'ðaustan kaldi. Lcttskýjað.
Ljósatími ökutækja
er frá 21.50—3.15.
A mánudagsnótt.
Næturakstur annast Litla bíla-
stöðin, sími 1380.
Næturvörður verður i Lauga-
vegs Apóteki, simi 1(516.
Messur á morgun.
Dómkirkjan: Messað kl. 11 árd.
Sira Björn Magnússon dósent.
Hallgrímssókn: Messað í Aust-
urbæjarskólanum kl. 11 árd. Sira
Sigurjón Árnason.
Ka|)ólski söfnuðurinn: Landa-
kot: Hámessa kl. 10 árd. Hafnar-
fjörður: Messað kl. 9 árdegis.
Hafnarfjarðarkirkja: Messa'ð
kl. 2. Síra Garðar Þorsteinsson.
Söfnin í dag. • '
Björn Jónsson,
skipstjóri, Ánanaustuni liér i
bænlnn andaðist i gærmorgun að
beimili sinu. Hann var fæddui*
1880 og tók stýriinannspróf 1503.
Gerðist hann þá skipstjóri og
gegndi |)ví starfi jafnan síðan.
Björn var kvæntur Önnu Páls-
dóttur. Meðal ba’rna þeirra er
kona .Bjarna Benediktssonar,
borgarstj. x Reykjavik. ,
Síra Jón Thorarensen
er farinn í sumarfrL Sira Jóir
Auðuns þjónar fyrir hann á með-
an. Viðtalstími hans er frá kl.
11—12 árd.
I.andsbókasafnið er opið frá
10—12.
Þ j óðsk j al as af n i ð 1 —3.
Á morgun: Náttúrugripasafn-
ið 1.30—3.
Fornminjasafnið 1—3.
Útvarpið í kvöld.
Kl. 19.25 Samsöngúr (plötur).
20.30 Kinsöngur (ungfrú Britt’a
HelUt). 20.45 Leikrit: „1 ljósa-
skiptunum” eftir Sigrid Und-
set (Gestur Pálssön, Arndís
Rjörnsdóttir). 21.15 Túnleikar:
Dauðadansinn eftir I.iszt (plöl-
ur). 21.40 Upplestur (frú Guðrún
Indriðacióttir). 22.00 Fréttir. 22.05
Danslög til 24.00.
Útvarpið á morgun.
Kl. 8.30^—8.45, Moi'gunútyarp.
11.00 Messa í dómkirkjunni (sira
Björn Magnússon dósent). 12.15
—13.15 Hádcgisútyarp. 14.13— i
1(5.30 Miðdegisúlyarij (plötur): a) *
l’fanókonseitl nr. 2 •éffir Beetho-íj
v(Mi. Ii) Urustusymfóukin eftirj
j Rýethoven:, c) 15.15 Þ;xijir úr i
„L()hengrin“ 'i|Ps,Ti'isÍ4ú; óg Is- \
pjde“ eftir Wagner.. d) 15.59 j
K’arneva] eftir Seliumann. e)
1(5.15 Ungversk l'antasía .eftir
Liszt. 18.30 Barnatimi (Pétur Pét- •
ursson o. f 1.). 19.25. Tánleikar: .
Amerikumaðuj.' i Pjjí'fs rftir Ger- jl
shwin. 19.45 Auglýsingar. 20.00 4
J'T'éttiiv?5t^.l)0p^tnneliK*tt"*fefc|arín-
(•tt og 'ImtB'ó', (Vilh.uVfhn|^Guð- i|
jónsson :ög Í'T.itz -AVétssháíípel): ]
•Uonsertino cftirAVebei'.:20.35 Er- j
indi: Merki Ijrossins (Grétar i,
Ftdls rithöftindur). 21.00 Lög og i
! íé'ít-' iriait'ýRptnF'PéhfFsswn
22.00 Fréttir. 22.05 Danslög (plöí-
ur) lil 23.00.
Frh. á 4. síðu.