Vísir - 16.09.1946, Blaðsíða 2

2
Mánudaginn 16. september 1946
V I S I R
Skrifið
kvennasíðunni
um áhugamál
yðar.
atur
Iirísgrjón með blómkáli.
250 gr. hrísgrjón.
Tómatar, blómkál.
Hrísgrjónin eru soöin í
nægilegu vatni og söltuð lítiö
eitt. 20 mínútur eru nógur
suðutími. Grjónunum er helit
á síu og skoluö meö köldu
vatni svo að þau liggi laus.
Hringmót er vætt meö köldu
vatni, tómatar skornir í þunn-
ar sneiöar og þeim raöaö í
botninn á mótinu eöa meö-
fram ytri rönd mótsins. Hrís-
grjónuniun er nú þrýst þétt í
mótið og snuiö strax ofan á
fat. Þetta lítur mjög vel út
meö tómatsneiÖunum hringinn
í kring. Innan í röndina er soö-
iö blómkál látið og hellt yfir
sterkri tómatsósu eöa karry-
sósu.
Reynið blómkál með fiski!
í þenna rétt eru notaðir jafn-
ir hlutar af soönum fiski og
soönu blpmkáli, og er þaö lagt
í lög í gratinfat eöa glennót.
Smjör og liveiti er brúnað ofur
lítið og búin til sósa úr fiski-
soöi eða blómkálssoði. Bæta má
í kjötkrafti og dálitlu af þykk-
um rjóma. Sósan á aö vera
jöfn og krydduö eftir smekk
xneö pipar og salti. Þegar búiö
er að leggja fisk og blómkál í
lög í fatiö er sósunni hellt yfir.
Brauðmylsnu er stráð á og
bræddu smjöri hellt yfir. Fatiö
er þá látið í heftan Ixakarofn
og látið standa þar þangaö til
rétturinn er oröinn heitur í
gegn. Á þessa lund er hægt að
nota sér afgang af fiski.
Góður forréttur úr blómkáli.
4 egg.
2þa dl. af mjólk.
200 gr. liveiti.
50 gr. smjörl.
Salt, blómkál.
Blómkálinu er skipt í íalleg-
ar hríslur og þaö soöiö í salt-
vatni.
Hveiti, eggjarauöu og mjólk
er lirært vel saman og siöast
er smjörlikinu (sem hefir veriö
brætt) hrært í. Siðast er bætt í
þetta hvítunum stífþeyttum og
hafi verið látiö i þær ögn af
salti, þegar þær voru þeyttar.
Blómkálshríslunum er nú dyfiö
upp úr jafningnum og þær
lagðar ein og ein í skaftpott
xneö sjóöandi heitri feiti og
bakaðar ljósbrúnar. Þær eru
svo teknar upp og lagöar á grá-
an pappir svo að feitin renni af.
Þeirn er raðað i keilulagaða
lxrúgu á fat og má hafa saman-
brotinn pentudúk undir þeim.
— Hollenzk sósa er borrn ineð.
Þetta er rnjög girnilegttr réttur!
Hálsinn þarfnast nærgætni.
Á sumrin ber meira á því
ef liálsinn liefiv verið van-
íæktnr. Þegar skinnkragar
eru notaðir og annar fatnaður
sem skýlir hálsinum lxer lítið
á því — úli við. En þegar
léttari fatnaður er notaður og
sérstaklega samkvæmis-
kkeðnaður er mál að atliuga
jhálsinn og sjá tivort hann
þarfnast elcki dálítillar um-
liyggju.
Það er almennl álitið að
ungt fólk hafi sléttan háls og
eugar hrukkur á honum. En
því er ekki svo varið. Og á-
sheðan er sú, að ungt fólk
rétfir ekki úr sér. Það gengur
oft álútt og situr í keng við
vinnu sína. Og ungar stúlkur
grúfa sig niður í skinnkrag-
ana. Elizabet Axden, sérfræð-
ingur í fegrunarmeðulum,
segir að ungar stúlkur eigi
miku fremur að teygja koll-
inn upp á við. Það mundi
ekki aðeins losa þær við þver-
hönd á hálsinum, en einnig
liafa hressandi áhrif á liugar-
far þeirra.
Hér er lika æfíng fyrir
liálsinn:
Höfðinu er velt mjúklega i
iiring, nokkurum sinnum,
fyrst til hægri, svo til vinstri.
Engar snöggar lireyfingar
má gera, þvi að þær teygja ó-
þarflega á hálsinum.
Það er líka gott að sofa
koddalaust, og sofa á bakinu,
það lieldur hálsinum heinum
meðan sofið er.
Ásamt með æíingunni liér
að ofan má gera það sem á
eftir fer ef liálsinn er of mág-
ur. Iíreinsa hálsinn með
mjúkum smyrslum, klappa
léttilega og strjúka í kring
með fingrunum. Mjög létti-
lega. Bera svo á herðandi
smyrsl, einnig mjög léttilega
og strjúka í hring. „Saltker-
in“ svo nefndu mega ekki
verða útundan, þau minnka
þá smátt og smátt.
Þessa æfingu má nota við
og við: Lvftið np]) öxlunum
alveg upp undir eyrun. Hállið
'síðan höfðinu aftur á hak al-
veg máttlausu. Hreyfa siðan
axlirnar mjúklega aftur á
bak og áfram.
Þessi æfing er sérlega góð
ef fitukeppur hefir setzt á
heljarliðinn.
Sé liálsinn mjög elhlegur
er nauðsynlegt að fá „hor-
mona“smyrsl, hera þau á
hálsinn og strjúka liann.
Strjúka alltaf mjúklega i
liring og upp á við. Bezt er þó
að nota hormónaolíu (nær-
andi).
Ef hálsinn litur mjög illa
út tekur oft nokkuð langan
tíma að ráða hót á þvi.
„Make up“ er þá, á meðan,
til noklturra bóta. Elizahet
Arden bendir á, að þess verði
vandlega að gæta, þegar
„make up“ er notað, að láta
ekki liatta fyrir, þar sem háls
og haka mætast.
Þegar kviknar í.
„Það þarf að vera auðvelt
að komast út úr húsinu í
snatri,“ segja slökkviliðs-
menn. Og við mætti bæta:
Það er hverjum liúseiganda
skylt að vita hvernig hann á
að koma fjölskyldu sinni út,
þegar hættu her að höndum.
Það kann að þykja sjálf-
sagt að fólk viti hvernig það
á að hjarga sér, en svo er þó
ekki. Nýlega fórust tveir ung-
lingspiltar rétt fyrir utan
svefnherhergisdvrnar sínar,
þegar heimili þeirra hrann.
þeir höfðu þó auðveldlega
getað farið út um gluggann á
svefnherherginu, sem var
uppi á lofti, stokkið þaðan
út á skúr í garðinum og það-
an ofan á jörðina. En þeir
urðu liræddir og gjörðu þá
það sama sem margir hafa
gjört á undan þeim. Þeir
reyndu að fara niður stigann,
en komust aldrei niður.
Flest þau dauðasíys, sem
vei’ða á efri hæðum húsa or-
sakast af hitanum af eldin-
um fyrir neðan, sökum þess
Ixlátt áfram, að hiti leitar
all'.af upp á við. Þegar kvikn-
ar í húsi verður oft mikill
liiti í stigaganginum. Loft-
tegundir þær, sem myndast
myndast við bruna, valda
því, og geta þær komizt upp
í fimm hundruð gráða hita.
Fólk sem sprettur xeðisgeng-
ið upp úr rúmum sínum og
hleypur fram á stigaganginn
þegar kvikrar í, verður þess-
um lofttegundum að hráð,
töngu áður en ddurinn nær
til þess.
Mörgum mannslífum mætti
hjarga ef fólk vildi aðeins
hugsa sig ofurlítið um. Ef
menn vakna og fiima reylcj-
arlykt má ómögulega rjúka
til og opna svefnlierbergis-
dyrnar. Fyrst á að þreifa á
dv raumbúningnum yfir höfði
sér. Sé viðurinn heitur má
ekki ljúka hurðinni upp. Það
er þá oi’ðið um seinan. Heitur
viður eða heitur hurðarhiuin
bendir til þess að herbergið
fyrir utan sé fullt af hanvæn
um hita, og verður þá með
öllu óhugsandi að komast lif-
andi niður stigann.
Nei, þá er betra að láta
hurðina vera lokaða og reyna
að komast út um gluggann.
Og sé það ómögulegt er að
minnsta kosti hetra að lirópa
út um gluggann á hjálp. Með-
an hurðin milli yðar og elds-
ins er lokuð, eru mikil lík-
indi til að hjálpin komi nógu
snemma.
E11 sé hurðin ekki heit má
opna haná gætilega. Bezt er
að stvðja við hana með
mjöðm og fæli svo að auð-
velt sé að loka henni aftur.
Haldið lófanum upp að rif-
unni sem opnast 1‘yrir ofan
hurðina og ojxnað liana að-
eins um 1—2 cm. Ef þér finn-
ið að þrýstingur er á hurð-
inni lokið henni þá strax aft-
ur og leitið til gluggans.
Það er áríðandi þegai' Iiús
hrennur, að opna hurðir rétt
og loka þeim rétt. Það hefir
þi’ásinnis komið fyrir, að
fólk stekkur af stað viti sínu
fjær, þegar kviknar j og skil-
ur liurðir eftir ojxnar. Er þá
opin leið fyrir reylc og hita
að breiða sig um liúsið. En
sé liurðir lokaðar má teí'ja
eldinn og undanfara lians,
hitann og liinar eitruðu loft-
tegundir. Nokkurar mínútur,
sem bruninn tefst, geta orðið
til þess, að bjarga.megi tiús-
inu.
Alkunn cr sagan um unga
konu, sem ætlaði að flýta
fyrir sér og lcveikja upp með
steinolíu. Það varð sprenging
og' neistarnir Iirutu um allt
eldhúsið. Það leið yfir kon-
una, en þegar tiún raknaði
við var kviknað í eldhúsinu.
Hún flýtti sér þá upp á loft,
því að hún álti lítið barn í
vöggu. Ilún þreif barnið upp
úr vöggunni og ætlaði sér að
komast aftur ofan stigann.
En á meðan þessu fór fram
tiöfðu nágrannarnir kallað á
slökkviliðið. Brunaverðii’
brugðu við, slökkvitækin
fóru af stað samstundis og
stöðin var aðeins skammt
frá. Þegar slökkviliðsmenn
komu í liúsið fundu þeir kon-
una og barnið við stigagatið
upp á loftið og voru hæði lið-
in.
Sprengingin liafði ekki
unnið á konunni, en það
gerði hrennandi heitur reyk-
urinn sem lagði upp á stiga-
gatið: Hún hafði vanrækt að
toka eldhúshurðinni á eftir
sér.
Margir brunaverðir full-
yrða að þúsundir manna
hefði getað bjargazt úr elds-
voða ef þeir liefði þekkt þess-
ar einföldu reglur um það
livernig opna skuli og loka
dyrum í brennandi húsi.
Lausl. þýtt).
NÝJAR
ÆKUR
PÓLSK BYLTING.
Hvað er að gerast í Pól-
tandi? Hin lieimskunna
skáldkona Marika Stiern-
stedt svarar því í þessari
bók. Ivristmanni Guð-
mundssyni rithöfundi far-
ast svo oi’ð í eftirmála
hókarinnar: „En þvi þótti
mér hókin merk, að eg
þekki höfund hennar að
sannsögli, og því, að hún
Ijær aldrei nema réttu
máli fvlgi sitt. Hiin er
engum stjórnmálaflokki
lxáð, en heyrir til þeirri
manntegund, er vill fram-
ar öllu vita hið sanna og
þekkja liið rétta ....
Enginn hefir nokkru sinni
vogað að hera Mariku
Stiei’nstedt á brýn ósann-
sögli“. — Þýðandi er
Gunnar Benediktsson.
LITLI RAUÐUR.
Um þessa stuttu sögu
hafa frægir bókmennta-
fræðingar sagt, að hún
væri það bezta, sem snill-
ingurinn John Steinbeck
liafi skrifað, og er þá ekki
lílið sagl, þégar í hlut á
einn glæsilegasti og við-
lesnasti liöfundur voi’ia
tíma. — Þetta er liin ó-
gleymanlega saga um
drenginn og liestinn hans
og daglega lifið á afskekt-
um hóndabæ í Ameríku.
Gleymið ekki litlu bókinni
um Litla rauð.
EINKABRÉF
EINRÆÐISHERRANNA.
Þessi athyglisverða hók
Iiefir að geyma bréfavið-
stcipli Hitlers og Musso-
linis árin 1940—43. Hand-
rit bréfanna komust i
liendur forstjóra alþjóða-
fréttastofunnar í Róm,
sem bjó bókina til prent-
unar. Þessi lieimssögulegu
bréfaviðskipti eru eitt af
því, sem bregður livað
skýrustu ljósi yfir refskák
lieimsstjórnmálanna og
valdadrauma einræðis-
lierranna tveggja á ein-
hverri þýðingarmestu ör-
lagastund i sögu mann-
kynsins.
FRÁ LIÐNU VORI,
ljóð eftir Björn Daníels-
son, gefin 111 í aðeins 300
tölusettum eintökum, og
af þeim voru 250 eintök
seld fyrirfram.
ERINDASAFNIÐ.
Tvö ný hefti af Eiinda-
safninu eru komin á mark-
aðinn. Eru það Indversk
trúarbrögð eftir Sigur-
björn Einarsson dósent,
síðara hefti, og Austur og
vestur á fjörðum, eftir Sig-
urð Einarsson skrifstofu-
stjóra.
Bókaútgáía
Pálma H. Jónssonar,
Akureyri.