Vísir - 10.12.1946, Blaðsíða 4

4
VISIR
Þriðjudaginn 10. desember 1946
4
11
DAGBLAÐ
Otgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Morten
Ottesen
Morten Ottesen var fædd-
ur að Ytraliólmi við Akranes
þ. 16. október 1895, og and-
aðist þ. 2. desember síðastl.
að heimili sínu, llringbraut
16ö hér í Reykjavík.
Morten Ottesen gekk ung-
Mishermi leiðrctt.
Það mishenni var i Bæjarfrétt-
um í gær þar scm sagt var frá að-
alfundi Byggingafélags vcrka-
rnanna, að.sagt var að lagabreyt-
ingin liefði verið fyrirskipuð af
féiagsmálaráðherra. Eins og
’gefur að skilja var lögunum
brcytt.frá ráðuneytinu, cn var
ekki uni skipun að ræða. Þá var
það mishermi., að Bjarni Stefáns-
son liafi verið kjörinn formaður
félagsjns. Formaðurinn er skjp-
aðm' af ráðherra og er hann
Guðmundur í. Guðmundsson
Bregzt þeim bogalístin?
Tlyrirlesuri einn gat þess í Ríkisútvarpinu í gærkveldi,
® að öllum stjórnmálaflokkum kæmi saman um, að ný
ríkisstjórn yrði ekki mynduð, nema því aðeins að útveg-
inum yrði tryggð sæmileg afkoma og flotanum jafnframt
komið á veiðar.
Síöðvun flotans á sér forsögu, og hún hefur engan
veginn komið á óvart. I fyrra varð flotanum eklci haldið
úti, nema því aðeins að ríkið tryggði útveginum ákveðið
hámarksverð á fiski. Rættist hetur úr um sölur en á horfð-
ist, og er scnnilegt taljð,. að ríkið sleppi skaðlaúst að mestu
frá efndunum. Nú hefur enn harðnað um á dalnum, eiuk-
um sökum hallarekstrar útvegsins á síldarvertíðinni, og
fara úlvegsmenn fram á að ríkið tryggi enn hærra af-
urðaverð en í fyrra, enda hefur vísitalan hækkað allveru-
lega frá því, scm þá var. I sjálfu sér felst ckki í þessu krafa
af hálfu útyegsmanna, um að ríkið taki allan reksturinn í
sinar hendur, en atvinnumálaráðherra hefur séð sér leik
á borði og mun ætla að verða við kröfum útvegsmanna.
Mun hann hugsa sem svo, að taki ríkið ábyrgð á rekstr-
inum, sé ekki langt skref .til algerrar þjóðnýtingár.
Nú munu allir skilja, að fari svo að ríkið tryggi lit-
vegsmönnum, ákveðið lágmarksverð, og takist ekki að sclja
afurðirnar á erlendum markaði fyrir verð, er þyí svarar,
verður almenningur að -horga hrúsann, að vísu með mjlli-
göngu ríkissjóðsins. Jafnframt verður svo að greiða land-
húnaðinum ríflegar upphætur, og eru þá tveir aðalatvinnu-
vegir landsins .„komnir á rikissjóðinn“. Ríkið. getur vænt-
anlega ekki staðið leiigi undir hallanekstri, og einhvern-
tíma rekur að því, að selt verður fram lcrafa um, að til-
Kostnaður við útveginn verði, látinn svara til afrakstrar-
ins, og horfið verði frá styrkjastefnunni í hráð og lengd.
Nú eru nýhyggingarskipin að konia til landsins scm
óðast. Vélbátar þeir, sem þegar eru komnir, hafa reynzt
illa, og munu mikil málaferli hefjast út af kaupunum.
Botnvörpungamir gefast vonandi vel, cn sá fyrsti mun
vera væntanlegur til landsins upp úr áramótunum. Alll
þetta ástand sannar, að auðvelt var að efna til nýsköp-
unar, erfiðara að framkvæma hana án mistaka, en erfið-
ast að tryggja rekstur framleiðslutækjamia, og þar stend-
ur hnífurinn í kúnni. Stjórnmálaflokkarnir viðurkénna,
og orð eru til alls fyrst, — að reksturinn þurfi að
tryggja, en hregðist þeim hogalístin við stjórnarmyndun-
ina, hallast allt að öðm leyíi á ógæfuhlið.
F®fboðniz ávextk
sland lætur ekki rigna áv.öxtum vfir derhúfurnar og hatt-
kollana, og fyrir því vcrður að fI}Tlja ávextina inn.
Allt til þessa héfur engin ,,jólalykt“ fundizf 1 búðunum,
cnda hafa cngir ávextir vcrið fluttir enn til landsins, svo
vitað sé. Þeir, sem vit hafa á, telja að það muni verða
dýr sparnaður, einkum fyrir heilsufarið, en læknar telja,
að frá fyrstu líð hafi annar hver maður í landinu verið
magaveikur, og sjáist það í dagbókum skottulækna frá
miððldum og nútíma sérfræðinga.
Sumir munu telja, að innflutningur ávaxta sé ýmsum
annmörkum liáður, en aðrir tclja, að almenningi sé nóg
uð híta gras. Grasið cr sennilega helzt til hart uudir lönn-
inni þessa stu.ndina, en auðvclt er aftur að útvega ávexti,
ef vilji er fyrir hendi. Þótt nokkur mistök hafi orðið á,
að því er innkaup varðar, stafar það af því, að ávextirnir
hafa ekki verið kevptir á réttúm stöðum á réttum árs-
tíma. Þannig er vitað, að ávextir, sem fluttir voru inn frá
Ameríku, komu hingað stórskemmdir oft og einatt, en
kunnugum mönnum her saman um, að þeir hafi verið
líeyptir í röngu fylki þar vestra, og hcfði verið auðvelt að
flytja inn óskemmda ávexti frá öðrum fylkjum. Um Jietta
mega sérfræðingarnir dcila, cn sé það rétt, að öllum öðr-
um þjóðum sé lífsnauðsyn að flytja inn eða rækta ávexfi,
getur varla verið, að við Islendingar séum þau alhrigði
náttúrunnar, að okkur sé það skaðsamlegt.
ur í barnaskóla Reykjavik- sý.sluma'ður, en .stjórnarmenn
ur, en skólasljóri þess skóla1 :Arir en hann, cru þeir sem tald-
TT ir eru upp i blaðinu i gær. Fé-
var þa Morten liansen, cr
hann var heitinn eftir, síðan
ir eru upp i
lagið heíir nú 10 liús i smíðijiu.
f og verða i þeim sextán ibúðir
í Menntaskólann, og lauk þar j fullgerðar í febrúar eða marz
stúdentsprófi vorið 1917.! næsfk.
Farþegar
með s.s. Lublin frá Hull til
Rcykjavikur: Xana lígils, Svana
Egils, Þorkell L. Ingvarsson,
Baldvin Guðmundsson, Hallbjörg
frú Elvin, Þórar-
f H B +
til sölu, Rauðarárstíg 22.
tau og plaslik;
Rarna regnslár, plastik.
Drengjaregnkápur.
Verzl. Regáo li.f.
Laugaveg 11.
Voriö eftir tók liann heim-
spekispróf við Kaupmanna-
liafnar háskóla, en stundaði
jafnframt nám við Iiinn
þekkta Niels Broeh verzlun-j Bjarnadóttir,
arháskóla og lauk þaðan inn Jónsson, Þorstcinn Jónsson.
prófi vorið 1920.
Um fjöggurra ára skcið
fékkst Ottesen nokkuð við
sölu síldar og fiskjar á veg-
um Óskars útgerðarmaniis
Halldórsosnar, frænda sins,
og ríkisstjórnar íslands. Var
liann á þeim árum í förum
um Norðurlönd, fór til Ber-
línar og Moskvu og jafnvel
ala leið til Archangelsk. Síð-
ar, eða 1932, gerðist hann
skrifstofustjóri hjá Kreppu-
lánasjóði, er sá sjóður var
s-tofnaður, og slarfaði þar
þar til sjóðurinn hætti störf-
um, á síðastlíðnu ári.
Morten Qttesén var hár
maður vexti og állur hinn
gerfilegasti, andlitið stört og
svipmikið, maðurinn flug-
greindur, vís um marga hluti
skáldmæltur vel og lagsnjall.
Ottesen var félagslyndur,
tinni mjög hverskyns kapp-
ræðum og allri gleði.
Ottesen var maður ívi-
kvæntur, og var fvrri kona
lians Anna, dóttir Björns
sýslumanns Bjarnasonar að
Sauðafelli i Dölurn, og eru
hörn þeirra Oddgeir, sem
dvalizt hefir hjá föður sín-
um, og Guðný Asta Davis,
nú húsett í Bandaríkjunum,
Seinni, kona hans, sem and-
aðist á síðastliðnu sumri, var
Sigurbjörg, dóttir Björns
skipstjóra Jónssonar að Ána-
naustum hér í bæ, hins
merkasta manns. Börn,
stúlku og dreng, iiæði ung,
eiga þau á lífi.
Morten heitinn fékkst
ilokkuð við ritstörf; var með-
al annárs einn af höfundum
hinna fyrstu og vmsælustu
,,Revya“, cr fluttar voru hér
í Reykjavík, auk þess sem
vænta má bókar eftir liann
nú á næstunni.
Þ Á.
Ensklr skcx *
brúnir og rauðir, með
kvarthiel. Svartir með
rjstarbandi.
Mjög ódýrir.
Og
Fjórar ungar
stúlkur í
eru skemmtllegustu jóla-
bækurnar handa telpum.
J4.f. oCeiftur

t,cíuv\lvva<xv
(lUtiLVSIKGaSHHIPSTO F(1

J
VERZL
2285
Ifeeii «í
in i; a m
1 SHf
Af sérstökum ásíreðum,
er til sölu Plvmoulli i93ö,
sendiferðaliíll, yfiibyggoui'
úr stáli. Nýléguii mólor
og gúmmí.
Bergsíaðastro
41 sýnis við
'ti 45 í kvöitj
og næstu kvöld.
Silki-
ísgarns-
Bómullar-
UHar-
SOKKAR.
Bcrgþórugölu 2.
GMfW FYLGIR
hringunum frá
II SIÖ®®
Hafmustræti 4.
I ! .Margar gerðir fyrirliggjandi.
Arreboe Clauscn
sýpir uni þessar mundir málvci'k
í sýningarglugga vcrzlunar Jóns
Björnssonar i Bankastræti. Mynd-
ir þessar cru frá Snæfcllsnesi.
Þingvöllum og Þjórsárdal og
vcrða þær sýndar í nokkra daga.
Clausen hcfir áður sýnt niálverk
sín á þessum slað og fcngið góða
dóma fyrir þau.
Bridgcfélag Reykjavíkur
lieldur spilakvöld i kvöld kl. 8
i Félagsheimili V. R.
New York
Flugíerð verður frá Kefiavíkurflugvellin-
um til Mew York 19. desember. Vænt-
anlegir íarþegar eru beðnir að snúa sér
sem ailra fyrst til
Cj. J'JJjaáon, & WJted L.f.
Hafnarstræti 19. — Sími 1644.