Vísir - 21.12.1946, Blaðsíða 4

4
V 1 S I R
Laugardaginn 21. dcsembcr 1946
DAGBLAÐ
Utgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Ilverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Vebarsólhvör
eru tímamót á vetrinum. Þá eru vetrarsól-
hvörf. Sunnudagurinn 22. desember er stytzli dagur
ársins. Þá er bjart skemur en á nokkurum öðrum degi,
undii; venjulegum kringumstæðum. En eftir sunnudag-
inn tekur daginn aftur að lengja og myrkrið er enn einu
sinni hrakið á undanhald.
Þx-átt fyrir langa nótt, er þó bjart í hugum flestra
manna, því að jólin eru í nánd — sú hátiðin, sem nefnd
hefir vei'ið ýmist hátíð barnanna eða hátíð ljóssins. Hvort
tveggja getur átt við, eftir því hvort litið er á það, að
jólin eru fyrst og frem-st hátíðleg haldin fyi'ir börn-
in eða lxitt, að þá iná fagna því að „makt myrkranna"
neyðist aftur til að losa tökin á 'riorðurhjara hnattárins.
Þegar jólin nálgast, komast flestir ósjálfrátt i jólaskap.
Þeir minnast enn jólanna á æskuárum og langar til að
•lifa þau á ný á sama hátt, langar til að eiga skemmti-
íeg og áhyggjulaus jól, þar sem glaðværð og ánægja sátu
j liásæti. Og menn langar líka til að gleðja rða en sjálfa
.sig. Þá eru irienn í hiiiu sanna jólaskapi, þcgar eigingirn-
dn er látin vikja og umyhggjan fyrir náunganum kem-
ur i liennar stað. Betur væi'i, að jólaskapið, entist möjm-
um lengur en rétt jóladagana.
En þegar liinir helgustu dagar jólanna eru liðnir, kall-
ar starfið jucnn á nýjan leik. Hvildin er liðin, vinnan
liefst aftui’, og lienni fyígja oft áliyggjur. Það er eins um
jjessi jól og' önnur, starfið verður að hefjast aftui’, vinn-
tuj fyrir þjóðina alla og sjálfan sig.
Það hefir syrt að í tvennum skilningi undanfaj’ið; sól
Ixefir lækkað á lofti og nóttina lengt, og jafnframt lieffr
sju't í lofti á öðrum sviðum. Flokkarnir hafa ekki
gctað komið sér saman um stjórnarnjyndun, allt hefir
vci’ið í óvissu, enginn hefii’ í raunijjni vilað, .hv,að. ljipn,
jiæsti dagur mundi bera í skauti séi:. Mcðaii reynt liefii’,
verið að koma á nýrri stjórn, hafa önnur og mjög aökall-
andi verkefni verið látin sitja á liakanum; ekkert hefir
tyerið hægt að afi’áða, þar sem ekki var búið að konjast,
;að niðurstöðu um það, hvernig komandi stjórn mundi
jiaga vstörfum sínum í aðalatriðum.
Fyi’ir skemmstu hafa borizt fregnir mu þaö, að horf,-
nr hafi lieldur batnað um sölu á sjávarafurðum, þeim
afurðum, ísl’endinga, sem staðið hafa uijdix’í þjþ.^arþúinii
mn langt skeið. Það er vissulega goth-þvi að bregðist sala
þeirra, þá er hætt við að voði sé fyrir dyrum. Jafnfranit
er fram komið á Alþingi frumvarp, scm á að tryggja það,
að útgerðinpi vcrði lialdið gangandi, þvA að öðruni kosti
■er ekki útlit fyrir annað en að ekki vei’ði gerl úl, huuls-
uienn fái ekkert verðmæti, sem þeir geti selt öðrum. og
keypt síðan nauðsynjar af þeim fyrir antlviiðið,.
;ini
læta tjónið
Allar teguncjir bifreiöattygginga
hjá
Sa nu'innuínj^maum
Sambandshúsinu,
Sími 7080.
JEldhússtúlka
otj ttfgw'eiðsiusiúlka
óskast nú þegar eða um næ$,tu áramót.
Upplýáingar hjá Eiríki Einar$syni,
3ÆttisÉoíutt MMvoil
MINNINGAR ÚR MENNTA-
SIvÓLA er bókin, sem allir
óska sér í jólagjöf. Þar er
fjönnikil frásögn fléttuð
saraan við fádæma fróðleik,
en þetta tvennt er einmitt
bezfa lesefni, sem völ er á.
Meccano
Stærð 4 og 5 — tilvalin jólagjöf fyfir
drenginn, nýkomin.
U* htip./ Sncfiljarcjar JA náon
Danskar
Klppparstíg 30.
Sími 1881. .

BERGMAL
Bækua; jjf yixjri jólfej R
Þi&djggair, jyiS-;a,Sarnfuii veröi
Það er sjálfsagt að tryggja liag útgerðai’jnuaj’,. svo sem ,'j'Úgkýir, þegar þejj; yirða fyr-
vei’ða má - mnað kemnr ekki til greina. En þa*r. baiþi- 'r sér,, alh bókaúryíiþS, sem á
andi horfur, sem nú eru á sölu afui’ðamxa,.. megaekki j-bofiktóJiuiu,,,er, fyrjr jólin. Úr
.stinga mönnum svefnþorn, svo að þeir haldi,, -að ;nútl§é PlÓ&ÚTr aS .velja og í rauninni
íillir örðugleikar úr sögunni. Bætur væri, að sú yrði-reyji.d-iújhóif uiik-ln,- því atS þegar þaö
in á. En það er ekki bölsýni heldur fyrirbyggja, að gera | ví5 bætist, sem auglýsingarnai
i’áð fyi’ir því, að þetta ástand vari, ekki eilíflega; búa ségja um kosti bóka, er þab ó-
sig undir það að erfiðleikar/i einhverri mynd kunni að gerningur fyrir nokkurn mann
vera framundan. jaS. henda, .reiöur á þvj,, hva‘<ja,
Allir minnast þeirrar fornu sögu, er mögru kýrnar átu.bók hann eigi aö gefa, því að
hinar feitu og voru jafnmagrar eftir sem áður, Þessi saga.ahir niunu gefa bfekur a8 .,ein-
á í rauninni ekki við hér, þvi að hér liafa ekki komið þýerju leyti..
enn neinar magrar kýr, en þó eru feitu i kýrnar tekuar
að leggja af. Þær hafa í rauninni etið sig sjálfar og hríð-
horast við það. Dýrtíðiii hefir að heita niá etið upp þap,
■verðmæti, sem hægt Iiefir verið að skap,a.
í liinu nýja frunxvarpi, sein fram, er,.koniið á Alþingi,
og. á að tryggja útgerðina, er svo fyrir mælt, að skipa
’skujif. fjögurra mgjjpjí..nefndíin- eirjjQj-,,fri
hverjum ílokki -4- til þess að, finna, ráð fil að .kveða nifr
ur dýrtíðina. Er von til þess,. að þessi verði giftudrýgri
eu fyrri nefndir? Ekki þarf að óttast, að þjóðin mimi .mjijijast, lítiljega á eina þó.k
skorast úr leik, ef foryjgifiine|inirnir vilja þenxla. hennj;sém ,á engan sinn, Jíka í bók ir
á leiðina. ■ fjhllinu hvaö efni snertir. Það-
Bókin um hestinn.
Þaö er ekki ætlunin aö fa'ra
aö beiida, á pinlivxjrja , ,sérst,aka
jólabók. hér.. Þaö -er.ekki hægt,
því' aö þrátt fyrir allt rusliö,
en.tjm, margar. góöar, þtqkjiínaö,
vélja,; sem erfift, ftr ,a‘ð .gcri jtpp,
á milli. Hitt vaíla ætlunin að
á 'eina
er bókin, sem fjallar uny is-
lenzka hestinn — „Horf.nir
góðhestar."
Mesta yndi og skemmtun.
Þaö er vel til fundið a‘Ö
halda til liaga fróöleik um
þenna yin mannsins, þarfasta
þjóninn eins og hann hefir oft
yerið nefndur. Hann er nú orð-
jö .ekfoi alyeg eins nauösynlegur
og áöur, síðan bílarnir konm
til söguniiar, en í staö þess að
vera þanasti. þjónn þjóöarinn-
ar eins og fyrr á öldum, er
hann nú oröinn mesta yndi og
og, skeiiim.t\tn, fjölmargra ein-
staklinga., Og,. þa<5 hefir hann
Iíka veriö frá upphafi,
þjónsnafniö hafi fengiö.
svo
oftast hægt
sainan sögnum um hesta,
aö vel fari. Það er
að leita til vina og vanda-
‘manna þeirra manna, scm um
á að skrifa, ef skrifaðar heim-
ildir erit ekki til, en varla er
hægt að hafa sömu aðferðina
viö söfnun íróöleiks um hest-
ana,, þótt kærir haíi verið eig-
endunum.
Erfið ritstörf.
. Þaö er mikil.l vandi aö safna.
æviminningum, nierkra manna,.
ert þó' er enn erfiöara aö ná
Minnisvarði.
Það 'er. þvi erfitt aö giröa;
fyrir, aö einhverjar .skekkjur,
slæðist inn í slíka þók, enda;
munú þær finnast. En þa.ö
skiptir ekki svo- miklu máli.
Hitt er mikilvægara, að þarna
þótt hefir íslenzka hestinum verið
reistur minnisvaröi, sem hamj
hef.ir unni.ö ,t.iL íslenzkir Iiesja-
vinir niega vera Ásgeiri í Gott-
orp þakklátir fyrir aö hafa
safnað þessu, lestrarefni handa
þéim.