Vísir - 17.01.1947, Blaðsíða 4

4
VÍSIR
T'östíulaginn 17. jariúai’ 1947
DAGBLAÐ
Utgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm líriur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Allir Indverjai lææ og
a6 íjörtín ámm
Eftir 40 ár munu allir Ind-
'verjar hafa lært að lesa og
skrifa, segir enski rithöfund-
urinn frú Winifred Holmes.
Winifred Holmes er í
stjórn „Royal India Sociely“
og hcfir dvalið í Indlandi að
undanförnu. Holmes scgir
m. a. um Indiand:
Á stríðsprunum hafa gerzt
atburðir í Indlandi, sem ger-
breyta þeinri mynd, sem við
höfum gert okluir áf þessu
mikla landi. Vanmáttarkennd
Qheilindi og undirferli kopimúnista i sámbandi við
stjórnarmyndunina, er nú komið fram í dagsljósið.
Þeir, sem hezt hafa trúað þeim, viðurkenna nú, að ekki .
hefur verið um annað að ræða en svik og fláræði afi.nt'eiJa gaginait -ng enc
jþeirra hálfu. Kommúnistar vilja öngþveiti og upplausn
:i landinu. Þess vegna gera þeir allt, sem í þeirra valdi
stendur til þess að koma í veg fyrir að sterk og starf-
liæf ríkisstjórn verði mynduð. Þetta er nú öllum orðið
Ijóst af þeim samningatilraunum, sem farið liafa fram
milli flokkanna og verið hafa Alþingi til lítils sóma,
svo ekki sé fastar að orði kveðið.
Það er þvi næsta furðulegt, að til skuli vera menn
í öllum liinum borgaralegu þingflokkum, sem eklci mega
heyra nefnda stjórnarmýndun án kommúnista. Þessir
inenn eru raunverulega málpípur kommúnistanna í
flokkum sínum og gera allt, sem þeir geta til þess að
veikja þá íilraun, sem nú fer fram lil stjórnármyndunar
af hendi formanns Alþýðuflokksins. Tveir þingmerin í
þeim flokki eru andvígir þessari sljórnarniyndun sins
-eigin flokks, vegna þcss að samið er við Sjálístæðisflokk-
inn, en ekki kommúnista. Vitað er, að í Sjálfstæðisflokkn-
iim er bændaþingmáður einn mjög öndverður þessari til-
raun, vegna jiess að samið cr við Framsókn, en ekkijCða óskrifandi.
kommúnista. Mætti þó ætla, að hann ætti frelcar sam- Félagsþroski Indverja hef-
leið með bændum en kommúnistum um stjórnarstefnu. lr aukizt og áhrif verka-
En þctta sýnir, aö hér er við ramman reip að draga, mannastéttarinnar fara í
ingum er að hverfa og unn-
ið er af kappi að sköpun
raunverulegs frelsis landsins.
I'jöreggið sjálft, frelsið,
hlýtur þjóðin cf lil vill inn-
ið af cnslcri menningu og
unnt er.
í fyrsta skipti í sögunni
skulda Englendingar Indverj-
um mikið lé eða 35 milljónir
stérlingspunda. Þessi inneign
cykur eínnig sjálfsíraust
þeirra.
an í'árra ára. Æskan og
bjartsýnin eru mikils ráð-
andi á Indlandi nú. Indverj-
ar eru ekki éins andlega
beygoir og Evrópubúar eft-
ir stríðið. Allt cr gert til þess
að minnka mismun ind-
verslcu þjóðfiokkanna. Nii
vinna Englendingar að því
að undirbúa fast skipulag
fræðslumála, og gera menn
sér vonir um, að eftir 4Ö ár
verði enginn Indverji ólæs
¥sbi b
aisn welziiim0
Á bæjarst jórnarfundi
(jær nrðu allmiklar umræð-
ur út af athugasemd, sem
Steinþór Guðmundsson gerði
uið áfengiskostnað i afmælis-
hófi bæjarins.
Steinþór bar fram tillögu
um,aðvínveitingaryrðu lagð-
ar niður í þesskonai’ veizl-
um. Jón Axel Pétursson henti
á, að slikar samþykktir virt-
ust oft til litils, eins og á síð-
asta Alþýðusambandsþingj,
J)egar kommiinistar sam-
ineðan forustumennirnir skilja ekki, að liér logar allt
i erfiðleikum og sundurlyndi, svo lengi sem kommúnist-
um er veitt aðstaða til að liafa áhrif á stjórn landsins.
Eina leiðin til að komast út úr svikamyllnu kommún-
istanna, er sii að börgaraflokkarnir taki nú höndum sam-
an af, fullum hcilindum og taki upp ákveðna og skyn-
samlega stefnu, sem þeir þora að berjast fyrir. Menn,
sem haldnir eru blindu hatri á vissum flokkum eða per-
-sónum, mega ekki ráða stefnurini. Þeim mönnum verð-
iii' að vikja til hliðar, i hvaða flokki sem þeir eru.
Einangrun konmuinista er þjóðarnauðsyn, og sii ein-
ungrun verður að hefjast mi jiegar. Ef kommúnistavin-
irnir í horgaraflokkunum hindra. nú að þetta megi tak-
ast, með því að spilla fvrir stjórnarsamvinnu borgara-
flokkanna þriggja, þá verður hér áframhaldandi sljórn-
leysi, sem verður þjóðinni til háðungar í augum allrar
veraldar. En Alþingi týnir allri virðingu sinni í augum
þjóðarinnar.
Þess er að vænta, að núverandi tilraún til stjórnar-
myndunar takist. Samningsgrundvöllurinn þarf að hyggj-
ast á fáum aðalatriðum, sem flokkarnir geta orðið sam-
vöxt. Eg varð ekki, segir höf-
undurinn, vör við neina and-
úð gegn Englendingiun, þvert
á móti. Indverjar vita, að
tími frelsisins er nærri, og
þeir gera sér því mikið far
um að tileinka sér cins mik-
þykktu svona ráðstöfun, en
fóru svo i gleðskaparvcizlu
mikla hjá atvinnumálaráð-
herra. Borgarstjóri kvað það
gestrisnisskyldu bæjarins, að
fara éftir almenningssið
þessuin, og crfitt væri að
haga því á annan hátt. Hann
sagðist ekki vera að mæla
með drykkjuskap, .en ekki
sagðisl hann hafa tekið eft-
ir misnotkun á víni í opin-
hcrum veizlum.
3Sisiss isritei'h i
stiis áhriiwi
’ éh. ÍbVÍS's
Nýl. var afhjúpaður minn-
isvarði um skipshöfnina á
m.b. Geir, sem fórst frá
Kcflavík 9. febrúar í fyrra.
Hefir minnisvarðinn verið
reistur í kirkjugarðinum í
Keflavík.
Með vb. Geir fórust fimm
menn. Eormaðiri hátsins var
Guðmundur Kr. Guðmrinds-
son, en aðrir skipverjar Páll
Sigurðsson, Ólafur Guð-
mundsson og Ivristinn Ragn-
arsson, allir úr Keflavík.
1 Fiinmti maðurinn á skipinu
var Maríus Þorsteinsson frá
ísafirði,
Elckja formannsins, frú
Ingibjörg Benediktsdóttir,
hefir nú látið reisa minnis-
varaða um mann sinn og
skipshöfnina, sem fórst með
honum og var varðinn af-
hjúpaður i gær. Við þá at-
höfn flutti Eirikur Brvnj-
ólfsson minningarræðu, en
kjrkjkór Keflavíkur söng á
undan og efiir ræðunni. Að-
Nýir kaupendur
Vísis fá biaðið ókeypis til næstu
mánaðamóta. Hringið í síma 1660
og tilkynnið nafn og heímíiis
fa ng.
standendur hinna látnu fjöl-
inenntu við þessa athöfn,
sem var hin virðulegasta.
_ar
að og frá
fiandiiiii í des.
/ desemberinánuði síðastl.
komu samtals 372 menti til
landsins, en 394 fóru.
Af þeim sem kornu, vont
209 farþégar með skipum,
en 163 með flugvélum. Og
af þeim, sem fóru, voru 258
l'arþegar á skipum og -136
með flugvélum.
Appelsínukaup.
Frá „S. Ó.“ hefir Tíergmáli
borizt eítirfarandi bréf: , ,Eg
fór inu í eina af verzlunum
KRON um daginn og bað um
nokkurar appelsínur. Mér var
svara# Jiví, aö eg gæti ekki
íengiö appelsínur keyptar þar,
mála um, og eitt af þessum atriðum verður að vera lausn fyrr en búib væri afi selja íé-
clyrtíðarmalsins. Umfram allt verður J)ó samvinnan að j lagsmönnum, en eg4:r ekki í fé-
byggjast á heilinduin og vélvilja, en ekki ancliíð og lagmu. ÞaS getur veriö gott og
tortryggni.
ffs | (
míAji
J?ins og kuniíúg_t er, liefur Alþingi fyrir liönd ríkissjcVðs
tekið áhj’rgð á að bátaútvegurinn fái ákveðið verð
fvrir fiskinn. Þessari ábyrgð fylgir mikil áhætla fyrir
ríkissjóð. Talið er, að selja megi fiskinn fyrir sæmilegt
verð, en ekkert hefur heyrzt um það, að hafizt sé handa
í Jtví efivi„af ríkisstjórninni. Virðist J>ó mikil nauðsyn
á að tryggja afkomu útvegsins, með ]>ví að gera fasta
samninga við yænlanl’ega kaupendur. Þótt fíest í liönd-
um hins opinbera sé nú látið reka á reiðanum, me'ðan
Alþingi rejmir að mynda ríkisstjórn, má ekki láta und-
ir höfuð leggjast að hefja nú ]>egar sanminga um sölu
afurðanna. Norðmenn gera nú samninga við hvert land-
ið á fætur öðru um fiskafurðir shiar, á méðan íslend-
ingar halcla að sér Iiöndum og hugsa ekki um neitt ann-
atð en stjórHinálaref jar og „leikbrellur41.
blessafi, aö félagiö gæti bags-
muna félagsmanna aö þessu
leyti.
Farið til kaupmanns.
Eii'jieir scimu menn, sem hafa
föst viðskipti í KRON og fá
sinn skammt af appelsínum
J>essa dagana gpta gengiö inn
til næsta kaupmanns og fengið
þar meira, J>ví aö kaupmaöurinn
j neitar ekki aö- selja þeim. Þaö
finrist mér J>ó aö hanri ætti að
gera eða Öllu heldur, hann ætti
aö láta hina föstu viöskipta-
menn sína sitja fyrir ]>eim
^ppelsínum, sem;lhann fær til
Röhi.
i
Tvennskonar verzlunarhættir.
•• Kaupmaöurinn
áMtertiiHate
verzlun og því selur hann hverj-
um sem hafa vill, en kaupfélag-
ið bindur sína félagsmenn, sem
það hugsar fyrst og fremst uni.
Eg er fylgjandi írjálsumAerzI-
unarháttum sem hinum einu
réttu, en eg vil jfkora á kaup-
menn J>essa bæjar aö gæta hags-
muna fastra viöskiptamanna
sinna í þessu appelsínumáli. Mér
finnst þeif eiga heimtingu á því
vegna fastra viðskipta sinna
við J>á.“
Hættulegir flutningar.
„J. Á.“ skrifar: „Um miðja
síöustu viku ók eg bíl mínum
noröur Bræðraborgárstíg að
kveldlagi. Á móti mér kom bíll
nteö sterkum Ijósum, sem næst-
um blinduðu mig, en um leiö og
hann ók framhjá mér, sá eg að
hann var hlaðinn löngunt staur-
um, sem sköguðu fram meö
stýrishúsinu og munaöi litlu, aö
J>eir rækjust í minn bíl.
Ljósker til aðvörunar.
Mér f.irinst, af> slíkjr flutning-
. f *
ar megi ekki eiga sér staö,
nema ljósker sé fest framan á
vill frjálsa1 staurana til aövörunar þeim
vegfarendum, sem konta á
móti. Þegar ekiö er i björtu eru
jafnan rattöar veifur ltaföar
framan á bílunum, en í myrlcri
sjást þær auðvitað ekki. Ekki
þarf annaö en aö reka nagla i
þann enda stauranna, sem fram
snýr og hengja siðan rautt ljós-
ker á hann. Annars getur j>etta
fyrr eöa síöar haít slys í fcir
meö sér.“
Þverá í StaðarhyggÖ.
í sambandi viö frétt, sem birt
var í gær t blaöinu um bruna
noröur i EyjafiröR var sagt aö
J>aö heföi veriö bærinn Þverá,
sém Einar Þveræingur er
kenndur viö, sein heföi'brunn-
iö. Þetta er ekki rétt. Ungttr
stúdent ættaöur úr Staðarbyggð
kom á skrifstofu blaösins i gær
og sagði hann aö tvær Þverár
væru í Staðarbyggð og væri
Einar kenndur víö Mttnka-
Þverá, sem er auövitaö alveg
rétt. I’essi Þverá mun )>ó hafa
.verið eign Einars á sirium tíma
svo skotiö fór ekki langt frá
markimi. Menrt eru samt beönir
velviröingar á missögninni.