Vísir - 25.03.1947, Síða 2

2
V 1 S I R
Þriðjudaginn 25. marz 1947
Skógrægt ríkisins stofnar
enn eina gróörarstöð.
Sse rerdiir hin stœrstee
fa*h% eí ÍeeesíÍL
. i,Svo framarlega sem veru-
iegur skriður á að komast á
skógrækt og trjárækt hér á
landi verður að finna ein-
hverjar leiðir til þess að
standa undir framleiðslu-
kostnaði trjáplantna * aö
nokkru leyti,“ sagði Hákon
lijarrfason skógræíktarstjóri,
er hann átti tal við frétta-
menn blaða og útvarps ný-
lega.
„Uppeldi trjáplantna i all
stórum stil er nauðsynlegt af
þrennuin ástæðum:
a. Landsbuar verða að
eiga kosl á nægum plöntum
til þess að prýða umhverfi
heimila sinna.
1). Garðrækt mim innan
skannns aðallega verða
stunduð i skjóli lifandi trjá-
girðinga.
e. Erlendar trjátegundir,
éinkuin barrtré, munu verða
gróðursettar í friðuðum
skóglendum, til þess að gefa
af sér gagnvið i framtiðinni.
Ilingað til hefir upp-
eldi trjáplantna að mestu
leyti miðað að því að sjá
mönnum fyrir trjáplöntum
lil þess að 'prýða umhverfi
liúsa óg bæja. Enn hefir lílið
verið gert að því að ala upp
trjáplöntur til skjólgirðinga
cða gróðursetningar i skóg-
lendi. Astæðurnar eru auÁ-
sæjar, en þó má benda á, að
í jafn trjásnauðu og skóg-
lausu landi og íslandi, hlýtur
trjárækt við hús og bæi að
vcra beinasta leiðin til þess
að vekja skilning og trú á
trjá- og skógrækt. Skógrækt
ríkisins elur m'u upp árlega
rúmar 100.000 plöntur, en
innan skamms mun fram-
leiðslugeta gömlu stöðvanna
‘verða um 200.000 á ári, þeg-
ar stækkanir á þeim eru
komnar d rækt. En ef marka
má eftirsimrn undanfarinna
ára, verður að gera ráð fyrir
allt r ð 200.000 plöntum ár-
lega 'il ræktunar við heimfli
Iandsmanna.“
SkógræL tars t j óri kvaðs t
vilja benda á sem dæmi'um
áhug \ almennings fyrir skóg-
ræktr'.r og landgræðslumál-
um T 'ndsins, að árin 1940—
1945 að báðum meðtöldum
hefð’ einstaklingar og' félög
lagt T,3 millj. kr. til skóg-
rækf rinnar en liið opinbera
um ',4 millj. og hefði á-
kvöi un ríkisstjórnaririnar
193Á ’m það, að ágóði af sölu
setu' vseigna skyldi renna i
land -æðslusjóð, mjög ýtt
undi almenning til að
styrl a framkvæmdir á þessu
sviði
Ai : hinna gömlu gróðrar-
stöð’ ’ rikisins á Hallorms-
stað Vöglum og í Múlakoti,
cr verið að koma stórn
gróðrarstöð á fót að Tuma-
slöðum í Fljótslilíð, sem á að
gcla gefið af sér um 2.000.000
plöntur árlega, þegar hún er
komin i fulla rækt. Lands-
svæðið, sem gróðrarstöð
jiessi stendur á, er 20 hektar-
ar- að stærð, og liefir þegar
verið lokið við að ræsa það.
Ræsingin var frámkvæmd
með lokræsaplógi og sagði
skógræktarstjóri, að þessi
plógtegund væri miklu hcnt-
ugri en handplógur og tífalt
ódýrari í rckslri. Einnig er
lokið byggingu ibúðarhúss
fyrir starfsfólk stöðvarinnar.
Skógrækt ríkisins hefir þegar
varið 500 þús. kr. til þessar-
ar gróðurstöðvar, en áætlað
er, að hún muni kosta alls
um 1 millj. kr.
í landgræðslusjóði munu
nú vera um 400 þús. kr. og í
vor mun verða efnt til
merkjasölu til ágóða fyrir
sjóðinn. Þá má búast við, að
fólk niuni, eins og undanfar-
in ár, nota tækifærið til að
veita landgræðslufram-
kvæmdunum stuðning sinn.
Barn fæiist
i mimmo
í fyrrinctt fæddist barn í
bifreið á leiðinni frá Geit-
hálsi til bæjarins. Komst það
ásantt móðurinni heilu og'
höldnu á fæðingardeild
Landsspítalans, eftir erfitt
ferðalag.
Kl. 10 í fyrrakveld var lög-
reglan beðin að aðstoða við
flutning á konu, sem var i
barnsnauð, frá Geithálsi til
Reykjavíkur, en sökum veð-
urs og ófærðar, gat sjúkra-
bifreið ekki annazf flutning-
ana. Fjórir lögregluþjónar
fóru þegar áleiðis upp að
Geithálsi og Jóhanna Frið-
riksdóttir ljósmóðir með
þeim. Komust þau þangað
upp eftir um miðnætti. Var
þá þegar lagt af stað með
konuna í bæinn, en þar sem
snjór var mikill á veginum,
varð ofl að moka til þess að
bíllihn kæmist áfram.
Þegar komið var niður á
inóts við Aii)æ, fæddi konan
sveinbarn og gekk fæðingin
með ágæíum, enda hafði
ljósmóðirin eins gert ráð fyr-
ir að barnið fæddist á leið-
inni og búð sig smkvæmt þvi.
í Ártúnsbrekkunni bilaði
bíllinn, og varð þá að sækja
annan bíl til bæjarins til að
annast flutninginn það sem
eftir var af leiðinni. Kom
hann eftir nokkra stund og
voru þá mæðginin flutt milli
FIMMTUGUR
jSiaiA.rÉu-r ^y4adítiíon
í
vaupinaóur
Éu
Siguröur Ágúslsson, kaup-
maður og útgerðarmaður í
Stykkishólmi er fimmtugur í
dag. Ilann er fæddur í Stvkk-
ishólmi 25. marz 1897, sonur
sæmdarhjónanna Ásgerðar
Arnfinnsdóttur og Agústs
Þórarinssonar kaupmanns
þar. í Stykkishólmi liefir
hann lifað og starfað frá þvi
hann sá dagsins ljós, unnið
bæ sinum af hug og dáð og
getað lyft mörgum björgum
honum til gæfu og gengis, og
séð ávexti iðju siniiar. I
framfaramálum kauptúnsins
hefir liann jafnan staðið i
fylkingarbrjósti og notið
trausts og virðingar bæjar-
búa, jafnt samherja og and-
stæðinga.
Einhversstaðar stendur að
enginn verði spámaður i sínu
föðurlandi, en þetta lieimfær-
ir cnginn upp á Sigurð Ág-
ústsson. I sínu „föðurlandi“
hefir liann verið viðsýnn um-
bólamaður, þorað eins og
Þorsteinn Erlingsson segir
að „leggja þar dýrustu eign
sem þú átt og allt sem þú
hefir að tapa,“ til að veita at-
vinnu og slcapa lifsskilvrði
fyrir samferðafólkið.
Drengskap liáns og hjálp-
fýsi er viðbrugðið. Má segja
um hann eins og Jón frá
Ljárskógum kvað um Bjarna
í Ásgarði, að hann spyr ekki
að launum og „enginn er
skjótari á örlagastund að áð-
stoða vin sinn í raunum“.
Hyer getur talið alla þá sem
flúið hafa til lians með sín
vandamál og hann hefir leyst
úí', stult og styrkt? Eitt er.
víst að þeir eru margir, og
við þessi tímamót sentla ó-
teljandi þakklátir hugir Sig-
urði sínar árnaðaróskir, hug-
ir sem hafadalið það eilt sitt
mcsta happ að liafa mælt
slikum manni á lífsleiðinni
og fengið að njóta aðstoðar
lians og velvildar. Hann er
ekki að gera sér neinn manna
mun, alltaf jafn blátt áfram,
alúðlegur og vingjarnlegur
og kurteis við hvern sem á í
hlut. Börnin eru vinir hans,
í þeim sér liann framiíðina,
þýkir vænt um þau og gefur
sér jafnan tíma til að spjalla
við Jiau, brosa til þeirra og
benda þeim fram.
Fimmtíu ár er ekki langur
sþ'otli á mælikvarða aldanna,
en . á mannsævinni er það
bilanna. Gekk ferðin síðan
sæmilega og komst leiðang-
urinn i bæinn kl. 2,30 um
ncttina.
Liður konunni og barninu
nú vel og má lelja að ferða-'
lagið hafi tekist giftusam-
lega. Konan hcitir Sigríður
Sigurðardóttir og á lieima i
Sunnuhlíð við Geitháls.
noklcur spölur, og mörgu
hægt að ábrka ef vel er á
haldið á Jieim tíma. Sannast
oft, „að margoft tvítugur
meira hefir lifað, svefnugum
segg er sjötugur hjarði“.
Eins má um Sigurð segja að
hann hefir varið sinni ævi
vel, sjaldan setið auðum
höndum, enda hefir slarf
hans ekki geffó tilefni lil
þess.
Um fermingaraldur byrj-
ar liann að fást við verzhm-
arstörf, fyrst undir umsjá
föður sins og síðan fyrir eig-
in reikning. 19 ára gamall
fer liann á verzlunarskóla i
Kaupm^nnaliöfn og útskrif-
ast Jiaðan 1917. Hann cr kos-
inn í hreppsnefnd Stykkis-
hólmshrepps árið 1922 ])á 25
ára og hefir hann setið óslil-
ið í henni siðan og á nú í vor
'25 ára ‘afmæli sem Iirepps-
nefndannaður. 1 sljórn
Sparisjóðs Stykkishólms hef-
ir hann verið siðan 1928.
Gjaldkeri liafnarsjóðs frá
1921 og formaður siðan
1942. Kosinn í sýslunefnd ár-
ið 1938 og endurkosinn jafn-
an síðan. í stjórn Bátatrygg-
ingar Breiðafjarðar frá
stofnun hennar 1938, í stjprn
Skipasmíðastöðin h.f. frá
álofnun 1942. Hann slarfræk-
ir nú með stærstu ef ekki
stærsta refabú landsins. Á að
Iiálfu Bifreiðastöð Stykkis-
hólms, sem ætíð hefir verið
vaxandi fyrirtæki. Sína eigin
verzlun stofnsetli Sigurður
árið 1932 og hefir rekið síðan
með myndarbrag og liefir nú
tvö útibú frá henni. Við út-
gerð hefir hann fengizt frá
1918, og á yfirstaiidandi ver-
tíð gerir hann út 7 báta. Hann
er formaður Otvegsmannafé-
Iagsins í StykkiShólmi. Hrað-
frystihús reisti hann árið
1912, mjög vandað og með
góðum útbúnaði og liefir
rekið síðan.
Eins og af framanrituðu
sést, þá er verkahringur Sig-
urðarstór.Oft undrast eg það
hvað hann kcmst yfir mikið
óg hve miklu hann getur
sinnt. Eru hér þó ótalin
fjöldi trúnaðarstarfa sem
hann hefir haft og hefir jafn-
an. Kaupmannsstarfið hefir
þó verið aðalstaií hans. Við
Jiað hefir hann haft mesta
snúningana og mikið á sig
lagt. Margir halda því fram
að slíkt starf sé til annars
betur fallið en að auka á vin-
sældir manna. En Jiví er
ekki til að dreifa með Sig-
urð. Viiisældir lians eru al-
kunnar, enda hefir liann
tvisvar skipað baráttusætið á
lisla sjálfstæðismanna við
hreppsnefndarkosningar hér.
Eg fjölyrði ekki meira unl
afmælisbarnið, cnda veit eg
ekki hvort honum er nokkur
greiði ger með þvi, cn eg tel
mig lánsmann að hafa mætt
honum og með honum hefir
mér alltaf þóll gaman að
starfa, vandvirkni lians, á-
samt skarpri hugsun og
dugnaði þegar hann tekur til
hrifur mig álltaf. Hann er
fljótur að átla sig á lilutunum
og bjarga við jafnvel Jiegar i
óefni er komið.
Áfengi og tóbak liefir ald-
rei komið inh fyrir lians var-
ir.
Heim að sækja er enginn
alúðlegri en.hann og er lieim-
ili hans viðurkennt rausnar-
heimili. — í félagslifi er hann
liverjum skemm tilegri.
Eg lýk þessum orðum með
þvi að óska Sigurði Ágústs-
syni allra lieitla og vona að
allt verði lionum til gæfu og
gengis, því gehgi'Sigúrðar er
hamingja og bféssún svo
margra einstaklinga.
En StykkishólmSkauptúni
til lianda á eg ekki heitari ósk
en J>að að fá að njóta starfs-
orku lians sem allra allra
lengst. Landinu í heild væri
sú ósk bezt til lianda að eign-
ast sem flesla Jiegna með
lmgarfari og drengskap Sig-
urðar Ágústssonar, J)ví er er
fullviss um J)að að sú J>’óð
sem á gnægðir slíkra sr na
Iilýtur alltaf að vera á garu-
braut.
Árni Helgasor.
Baldvia Jóisssor
hdl.,
Vesturgötu 17. Sími 5545
Málflutningur. Fasteignasa
Viðtalstími kl. 2—4.
Kristján Guðlaugssæ
hæstaréttarlögmaður
Jón N. Sigurð&or
héraðsdómslögmaður
Austurstræti 1. — Simi
ávextii
Klapparstig 3d
Simi 1884