Vísir - 25.03.1947, Blaðsíða 4

V 1 S I R
Þriðjudaginn 25. iiíarz 1847
VÍSXR
DAGBLAÐ
Ctgefandi: BLAÐADTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm iínur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan hX
Að ala snák við brjóst sér.
er meðai annars munurinn á hinu vestræna lýðræði
** og hinu austræna — ef lýðræði skyldi kalla — að í
löndum þeim, sem hin vestræna mynd lýðræðis ríkir, mega
menn óhultir láta i ljós skoðanir sínar á mönnum og mál-
efnum, en þar sem hið „fullkomna“ austræna lýðræði er
v'ið völd, eru allir mýldir nema þeir fáu, sem til hinnar
aívöldu yfirstcttar teljast og óhætt er að láta tala.
I þeim löndum, sem við slíkt „lýðræði11 liúa, þeitn sem
cru innan járntjaldsins, eru jx;ir menn í raun réttri dauða-
dæmdir, sem heygja sig ckki í auðmýkt fyrir valdhöfun-
nm, tala svo sem þeir vilja og lúta boði þeirra og hanni
í hlindni. Menn, sem eru svo cinarðir og óragir, að þeir
láta sannfæringu sína ráða orðum sínum og gjörðum, eru
teknir liöndum einn góða.n veðurdag, þeir eru ef til viJi
settir í varðliald til jiess að auka á „öryggi“ jjeirra eða
eitthvað þvílíkt. Það er sama, hver aðferðin er liöfð, þeir
hafa Jjrotið svo af sér og eru í rauninni réttdræpir. Það er
hið fulJkomnasta Jýðræðisform, i augum sumra.
1 hinum raunverulcgu lýðræðislöndum eru menn vernd-
aðir gegn jjví, að valdliafarnir geti komið þannig fram,
Jjótt Jjeim komi Jjað illa, sem andstæðingarnir segja eða
áðhafast, ef J)að varðar 01-1111 við almenn lög. Verndin nær
til kommúnista ekki síður en annarra. Það er ekki hægt
að hneppa Jjá í varðhald fyrir engar sakir, en í hinu full-
komna lýðræðisríki, sem Jjeir liampa, geta valdhafarnir
tekið hvern Jjann mann „úr umferð", sem þeir kunpa ekki
við eða einstakir sljórnargæðingar hafa horn í síðu á.
Þetta er játað af kommúnistuni sjálfum, Jj.ví að fyrir nokk-
urum dögum ih>.yr,nti Þjóðviljinn, að borgurum Rúss-
lands ætii seim aö veilast „liabeas corpus“, en Jjað. er ör-
yggi, sem þegnar allra lýðræðisríkja njóta.
Komnninisiar, livar sem er utan föðurlandsins eina og
■ 'f: ra r.ér út í æsar Jjað frelsi, sem hið horgara-
: ...i •' ví'ilir ]:eim. Þeir grafa á jallan Jjann hátt sem
} i ur.dan jsví Jjjóðiclagi, sem Jjeir búa í, narta í
r;i { og reyná að veikja Jjað- og eyðileggja. Það
frjá-sra ' þ ■ n menn í liinum vestrænu löndum fá í vöggu-
gjöf og cr hin fyrslu réltindi þeirra, hagnýta þeir sér
vit í æsar, cn fyrirlíta jafnframt allar þær skyldur, sem
Jjví fylgja, því að þeir ciga engar skyldur við það land,
sem hefur fæíí { \, heídur ciga Jjeír annað föðurland.
Kommúnishu' ga.la, hátt og tala fagurt um föðurlands-
ásl, scm Jjcí? segja að brcnni þeim einum í brjósti, allir
aðrir flokkar sitj! á svikráðum við föðurland sitt. Þcir
hrópa „svilrari, J)jóðníðingur“ við hvert tækifæri, sem
til Jjess að Jjyrla ryki í augu Jjeirra, sem Jjekkja
99
eu
r
9
ekki hið réíta eí
llótta kallar „gr-
inni frá sér.
Lýðræðisríkin
kommúnistarné
ar, sem kom:::-;!
ckki fyrst .; f
til þess, að j
heldur lii Jjomí :
raunverulega íT-é:
um og þá jafiif
deginum ljc'sari. 1
málin, sem á
J)ar sem eini !:
uppvís um i V
eiga frekar ; : .T
sínu, Kan
Hér á é.i '
starfi við }\i
losa Jjjóðina viu
héitt kornmúnistí:
um, sem Jjjóðin 1
er að sýna Jjjé
þeirra, rétt eins og afbrotamaður á
n“, til Jjcss að beina athygli-
þjc
da snák við brjóst sér, Jjar sem éru
;iv - vclj.anda Jjeirra. Þeir kommúnist-
••é.öður í Jjeim ríkjum, hugsa
v ' ’ ••;’; rækia -störf sín með tilliti
Það mun árangurslaust,
nú sem fyrr, að krcfjast af-
náms hinna i&æmdu húsa-
leigulaga.
Eins og kunnugt er, vovu
Jjað hinar fyrstu stríðsráð-
stafanir er gerðar voru hér,
að svipta húseigendur uni-
ráðarétti yfir lniseignum
Jjeirra, að því er útleigu
snerti. Má vera að Jjetta liafi
verið gert af Jjejrri vanhugs-
uðu imyndun, að ljað eitt út
af fyrir sig myndi halda niðri
fyrirsjáanlegri dýrtíð.
Það var í upphafi augljóst
öllum sem ekki hafa „asklok
fyrir himinn“ að verðlagi á
öllum nauðsynjum ræður,
að langmestu leyti, framboð
og eftirspurn, hvað sem laga-
fyrirmælum líður.
Húsaleigulögin eru kúgun-
arlög og liafa aldrei fyrr ver-
ið sell hér lög er skerða svo
freldega borgaraleg réltindi
stétlar, enda mun slík laga-
kúgun óþekkl í öllum lýð-
frjálsum löndum.
Það er 'ekki einungis að Jjau
eru gagnslaus með öllu til að
halda niður misrétti i húsa-
leigu, heldur liefir slíkt mis-
rétti stóraukizt með lögun-
um og mun svo verða, með-
an Jjaii eru látin vera í gildi.
Áhrif laganna eru skaðleg.
í fyrsta lagi er það alkunnugt,
að vegna rétlarskerðingar
laganna gagnvart húseigend-
um muii allmikið af íbúðum
vera óleigt hér í bæ. Þeir
sem liafa góðar tekjur vilja
ekki hadla á að verða skipað
að taka í hús sín, kannske
mjög ógeðfellt fólk. sem Jjeir
svo elcki geta losnað við.
í öðru lagi yerka lögin
mannskemmandi. Þan velvja
í mörgum tilfellum sundur-
þylckju og ófrið, og er ærið
nóg af sliku hjá okkur, Jjótt
ekki sé Jjað ræktað með laga-
setningu. Lögin eru á marg-
vislegan hátt til skaðsemdar;
vekja í mörgum lilfellum
upp ódrengilega og áður ó-
þekkta aðferð í húsnæðis-
málum, lijá báðum aðilum.
Húsaleiga hefir aldrei verið
eins fráleitt á háða bóga
og iiú, sem leiðir af því, að
allt stendur fast.
Jónas Jónsson aljjingism.
flutti í byrjun f. m. (febr.)
tillögu til Jjingsályktunar i
vsameinuðu Jijingi, um gagn-
gerða breylingu á húsaleigu-
löguniim, í Jjrennir liðum, ög
er Jjar haldið fram verulegri
rétlarhót.
I greinargerðinni lýsir
hann ástandi og afleiðinguin
laganna á rétlan og djarf-leg-
an þátt.
Meðal ajinars segir hann
(Visir, 7. febr. 1947): „Húsa-
leigulöggjöfin íslenzka geng-
ur nær eignar- og persón.u-
rétti manna cn dæmi eru til
með mennlajjjóðum után
eiiiræÖislandanna. Er líkast
því, að þegar löggjöf þessi
var sett, hafi verið byggt á
Jjýzkum og rússneskum fyrir-
mynduin.“
í annan stað flyíja Jjeir,
Gaj'ðar Þorsteinsson og Sig.
Kristjánsson, frumvarp sem
þeir kalla breylingar á liúsa-
leigulögunuin, aðallega á 1.
gr. laganna. Eru Jjær breyt-
ingar mjög óverulégar og
engin réttarbót, sem máli
skiptir, enda þólt Morgunbl.
13 f. m. telji Jjetta mikla
rýmkun til handa húseigend-
um.
Sumir, er eigin hagsmuna
vegna vilja lialda í húsa-
leigulögin, smella á sig spek-
ingsgrimu og segja, að Jjað
sé mjög flókið mál, og Jjurfi
langa og nákvæma yfirveg-
un, áður en Jjessi lög séu af-
numin.
Já — ljað Jjarf víst langa
og nákvæma athugun hvort
leggja eigi út í Jjað, að láta
nokkura — aðallega fátæka
luiseigendur fá sama ljegn-
í’étt og aðra borg'ara, með Jjví
að afnema lögj er búin eru að
sýna, að af Jj'eim leiðir marg-
háttuð spilling, eins og
jnargoft hefir veriö benl á.
Eigi 'þessi ivúgimárlög að
vera í gildi þar til að hér í
Reykjavík er engin vöntun á
liúsnæði, munu líða tugir
ára eins og allt er í pottinn
búið tiér, og fólk lieldur
áfram að streyma til Reykja-
víkur. Mun þá fara svo, að
fálækir húseigendur verða
að tialda áfram að selja liús
sín, áður en Jjau grotna nið-
ur. Erída munu iiúsabrask-
ar.ar liér Jjcgar vera farnir að
notfæra sér Jjelta ástand er
lögin skapa.
Það er mjög' illa farið ef
þeir Jjingmenn pkkar, er í
alvöru unna lýðræði og jafn-
Tétti, gera Jjann óvinafögnuð,
að fella ckki, nú þegar, úr
gildi þessi éinslævu kúgunar-
lög.
Framh. á 6. síTs
-n~.v*z-ssxs*r%-.~\s/x.-’-rxrirv' .
BKRC
« 1>
mds til góðs„
líoma ár liins
ftokki sín-
uörg dæmi og
iað en njósna-
fyrir löngu,
mn
,-ið Jjl’j
na, !)\
■í’
crmg
þrifastörfum sínum. Sarínanir eru m-a
]>egar þjóðinni liafa verið kynnlar þa
,,föðurJandsvinúnum“ það traust, sem þeir verðskulda.
• •' 1 i ■ kíLí |
[fr verður ckla
u gegn snákin-
. Næsta skrefið j
jcir hafa þjóð-!
íyiir hendi og!
nmn hún svna
Umferðin og lögreglan.
Tíu árekstrar, Ijílslys og
óhöpp í dag! Þarínig er sú
mynd, sem vátryggingarfélögin
liafa dreg'i'S upp af umferSinni
hér í Reykjavík, samkvæmt
Jjei.m upplýsingum, sem Vísir
birti á .dögunum. En mörgum
fannst Jjó eitthvaö vanta á þær
upplýsingar — frekari frásagn-
ir um störf lögreglunnar og
veröu.r Bergmál aS taka undir
Ijaö. ÞaS heföi mátt skrifa
heiilur nieira um lögregluna og
mi !),')••;: hér sjálfboöaliöi upp
i hendurnar á oss. Hann kallar
sig ,,R.“ og' pistilinn: „Þess
skal getiö, sem gert er.“
Mikið starf.
. ' •''•;*•regla bæjarins hefir lagt
af mörkum mikiS starf til Jjess
aS firra vandræöum í umferS-
i:-ii ]siö mun niála sannast,
:>ö húu nýtur engan veginn
þcss stuönings frá almenningi
eSa i'.crum yfirvöldum, sem
ríauSs/nlegur er. Mun liöskost-
m ! ■ ;nar takmarkaöur eins og
frck.ast ér unnt og fullyröa má,
starfsskilyröi liennar sé langt
frá því aö getá kallast góö;
ítarlegar tillögur.
Þá mun lögreglustjóri nýtega
hafa gert ítarlegar tillögur um
ný bifreiðastæöi og margt
íleira, sem til stórljóta yröi, ef
i framkvæmd kæmist. Enn-
fremur muji hann fyrir I—2 ár.
um hafa ge’rt tillÖgur til dóms-
málaráöuneytisins um endur-
bæt.ur á bifreiSaskoSuninni og
nú nýlega um endurbætur á
fyrirkomulagi á kennslu undir
biS ríiinna próf ijifreiöastjóra,
en þessu hefir ekki veriö sinnt
efinþá.
Fyrirvaralaus skoðun.
Til brá'SabirgSa heíir hann
tekiS tvo menn af starfsliöi sínu
til Jjess. aö skoða bifreiöir fyrir-
varalaust á götum úti og er slíkt
til mikilla Ijóta, enda menn í
Jjví starfi, sem íengiö liafa sér-
staka þjálíun í því. Er þetta
nefnt sem dæmi um aukið starf
lögregtunnar í Jjessnm málum.
— Ýmislegt fleira mætti Ijenda
á úr starfi lögreglunnar, en Jjó
skal ekki farið nánar út i J)á
sálma hér.
Nefndarálit.
í þessu sambandi má minna
á þao, aö stjórnskipuð nefnd
skilaöi áliti varðandi umferöar-
málin í júlí .1945. Eru þar born-
ar fram margar góöar tillögur
varöandi umferðarmálin, en lit-
iö mun hafa orðið úr fram-
kvæmdum á þeim til Jjessa og
er það illt og óþolandi. Er á
engan liátt. hægt aö mæla slík-
nm sofandahætti bót.
FræÖsustarf.
Slysavarnafélagiö og lögregi-
an hafa lialdiS uppi fræSslu-
starfi um umferöarmál með
kennslu i skólum bæjarins, leiö-
beiningum í blööum og útva'rpi,
kennslulfvikmyndum og erincla-
flutningi, m. a.. á fundum at-
vinnubilstjóra, sem virðast liafa
vaxandi áhuga á umbótum á
umferöarskipaninni. Væri vél.
ef einkabifreiöastjórar cfldu
sitt.félag—:. F... í. B,— svo aS
Jjaö veröi Jjess megnugt.að taka
öflugan þátt í Jiessari baráttu,
eins og. Jjaö ger.ö.i fyrir all-
mörgum áruiji. — Fræöslustarf-
íö hefir yfirleitt falliS mönnum
vel og ættu ríki og bær aö eíla
þá starfsemi og styöja.“