Vísir - 10.10.1947, Blaðsíða 2

2
V I S I R
Föstudaginn 10. október 1947
HerffSueinsson:
Það verinr ai bera kl
111.
G R E I N.
vopnin
meian sigrazt er á erfiileikunum.
Sparnaðuir ú eriendnwn
tjgnldepri er nfwudsfjn.
Hér aS framan hefir verið
bent á, að auðvejt mundi að
auka erlendan gjaldeyri að
miklum mun, ef menn vildu
læra þá list að fara vel með
matinn og önnur verðmæti,
sem aflað er úr skauti ís-
lenzkrar náttúru.
menmrmr og sjomennirnir,
sem kastað hafa fiskú-
ganginum í sjóinn aftur. Eg
tel, að Alþingi liafi lilutazt til
um að farið hafi verið enn
verr með tímann en farið
hefir verið með fiskúrgang-
inn. Ilonum hafi verið ráð-
Það er mikið talað og rit- leysislega og gegndarlaust
upplýsingum þeim, sem liún
veitir, megi finna i Ilagtíð-
indum og skýrslum bank-
anna. Mér finnst skýrslan
þakkaverð og lýsa virðingar-
verðu þreki stjórnmála-
manna. Eg vona að Fjárhags-
ráð haldi áfram að hirta þjóð-
inni meira um fjármálin.
örvandi né sársaukalaust fýr- gaman að heyra þá' segja
ir útgerðarmenn og sjómenn, frá, sem hafa skennntilega
að lilustá á það dag eftir dag, frásagnarliæfileika eða
ef þeir opna viðtæki sín, að geta lýst því vel í rituðu
sagt er frá hópferðuin fjölda máli, gera það svo að mörg-
fólks til ánnarra landa í um þykir skemmtilegt á að
skennntiferðir, á allskonar hlýða eða um að lesa. Þetla
mót og ráðstefnur og öllu hafa útvarpið og blöðin reynt
hælt, sem því eina nauðsyn- og vita, að er mörgum kær-
lega fyrir land og þjóð. Á komið efni, einkum þeim
sama tíma eru útgerðarmenn sem hafa verið með í
og sjómenn að strita, sem skemmtiferðalaginu, sem
mest þeir mega við að draga lýst er.
hjörg í bú og afla hins dýr- j Því er ekki að leyna, að
mæta erlenda gjaldeyris, sem nokkurs kvíða eða óróleika
fyrir liana fæst og skemmti- gætir meðal almennings um
ferðafólkinu er svo júthlutað framtíðina. Er það að von-
sem sjálfsögðum lilut til uni vegna margskonar skrifa
Fjárhagsráð hefir mikil notkunar, lífsþæginda og ,,ó- nni væntanlega fjárhagsörð-
völd. Þess var þörf. Ef það gleymanlegrar ánægju".
vili hlutast það til um það í
næstu skýrslu sinni og hið
að uin dýrtíð og verðbólgu i sóað i allskonar fánýtt fálm hráðasta, að hirta verðskrá
landinu og stjórnmálamenn- °g tildurslega tilhurði við að eða nafnalista yfir allt það að forga heyjunum frá nndarlcgt, hvernig við þeim
brugðizt af stjórnmála-
I Er erfitt að setja sig inn í
hugsunarhátt og spor hóud-
ans, sem ekki sér nein ráð við
ugleika. En séu þeir eins
miklir og nálægir og gefið er
í skyn í ræðum og ritum síð-
ustu vikurnar, er óneilanlega
írmr rifast um það daglega í sýnast meiri menn en við er-.fólk, sem fær laun greidd úr
blöðunum og á mannamót- um-
um, liverjum þetta sé að jjyersvegna
kenna. Þeir um það. Ilitt ekki?
niunu flestir vera sannnála „Tíminn
er
er penmgar
. ... skemmdum, sér þau grotna ..
ríkissjoði og slofnunum, sem niðiu. vegna óþurrkanna og mönnunum. Það hefif verið
kostaðar ei;u að emhverju veit ekki nokkra leiS til ag látið í það slcína, að erfið-
eða ollu leyti af ríkissjóði — komast fram úr erfiðleikun- leikarnir geti orðið svo al-
tíðarfarið hefir varlegir, að heiðri og jafnvel
,« nöfn þess og heimilisföng á-
um, sem
um, að vér höfum lifað um höfðu Englendingar einu ^amt upphæð þeirri, ,sem liver' skapaS honiim, en lieyrir sjálfstæði hins unga íslenzka
efni fram nokkur undanfar- sinni aS orðtaki og lifðu eft- læ.r «'reldda °S fyrm hvaöa þess á milli í útvarpinu sög- lýðveldis geti verið liætla
in ár. Það þarf athugunar ir þvi. Á þami hátt m. a. tókst sloif hlln C1 g^eiild. Þá numdi i uriiar um fólkið sem fer í húin.-
við, hver er aðalorsokm til þeim að verða ein rílcasta og verða morgum mikils- hópum um hásláttinn i| Sé eitthvað til í því, að fyr-
þessa. Eg lield að hún sé __________ .......iVerður
mest hjá sjálfu Alþingi. _____ _____
Það sýnist ákaflega undar- ^gar’dckí örðiS rik ogvoíd- u^,'.fjf^amönnum 'af álmga, ánægju og dá- stæði Iandsins se f voða, þá
legt, að eftir því sem menn- ug þjóð eins Qg Englending- tA 1>iOÖin, heíðl tok a að semdum um dýrðina? Ferða-'
" ' 1 ' Englendingar,afnema °]1 rað og nefluhr, [ fólkið liefir löngun til að
se voldugasla þjóð veraldarinn-|verour Irooienair og nauð"' skemmtiferðalög, kemur svo irsjáanlegir örðugleikar séy
ar. Hvers vegna geta íslend- t.1, hy8gu‘ |heim að aflíðandi sumri, fullt svo miklir að heiður og sjálf-
ingin og hóklegur lærdómur
ar urðu?
eýkst, og tekjur af fram- græddu fyrst á sildinni og r jarnagsrao, mioameKnu og i segja frá ferðalaginu i út
leiðslu landsmanna til innan- ullinnij svo fóru þeir • að .aðstoðaríollu þess, þa held jvarpinu og blöðununi. Rílds
landsnotkunar og útflutnings grafa kok llituðu við þau (>g að hun mundl gera Það<, útvarpíð og blöðin taka feg
váxa Iiröðum skrefum, skuli vatU; hreyttu því í gufu og l ælHa sknfstofur þeirra, |-—
útgjöld til ríkis og bæja auk- látu hana knýja vélar.
ast enn meira og hlutfallið ( Eg lel, að meirf sild sé um-
þar i milli fara svo langt hverfis ísíand en nokkuru
fram úr öllu liófi, að fjölda sinni hefir verið við strendur
virðist hvorttveggja nokkuð
lágt metið, ef ábyrgir, leið-
andi stjórnmálamenn sjá
ekki þörf fyrir að bera klæði
I----j. -c - á vopnin i hili, látið misklíð
1>en!a’iins hendi móti slíkuiii sög- og flokkadrætti liggja í lág-
, ... , . U.. ° in’|úm, liefla þær til og fága og inni) meðan verið er að sigr-
koma lOvum þeirra a orugg- iðla svo hlustendum Qgles_ ^ á-utanaðkomandi erfið-
an geymslustað, selja skrif- endum smátt og smátt fram
hreinsa burt
fólks óar við.
Óduglegri
ráðherrar?
Fólk spyr
meiri vandi
Stóra-Bretlands og hér er
meiri kvikfjárrækt og ull
lilutfallslega, en nokkuru
* u., sinni hefir verið i Bretlandi.
, Iler þurfum við ekki a kolum
að stjorna vel. TriT .
1 að hal da, tu að lnta vatmð og
upplystn þjoð, en þeirn, sem , , , , „ _.
, , . . , hreyta þvi i gutu. Landinn
skemmra er a veg komm í f , „ , , . „ ,
, f „ „ ^ hefir nog aí lieitu vatm fra
iciiii efnum? Eru b raðherr- , , , ,.
, , ,, . , r < natturunnarxliendi og noga
ar nu onytan starfsmenn og Ú5, &
, , , , ,l.gufu til að knyja með livers-
stjornendur landsfollcs-, f „ T' , ,, ^ ,
konar velar. Eg held að ís-
vern
ins, en einn var áður? Eru
ráðherrar siðustu ára kjark-
minni nú en áður, lil þess að
taka ákvarðanir, sem gera
þarf um stjórnmál, og vilja
þeir þvLhafa sér við lilið alls-
konar nefndir og ráð lil að
hera með þeim áhyrgðina, ef
illa tekst til um að leysa
vandann og hljóta svo nokk-
uð af lieiðrinum þegar vel
gengur?
Ilvers vegna cr Alþingi
alllaf að fjölga þeim nefnd-
um og ráðuin, Aem það telur
nauðsynlegt að láta ríkis-
stjórninni i té til aðstoðar við
að stjórna þessUm 130 jiús-
und sálum, sem landið
byggja? •
Ilvað kostar allt þe'tta fyr-
irkomulag mikið af al-
mannafé?
Það telja margir, að með
þvi ríkisbákni, sem Alþingi
er húið að koma á fót og líkt
hefir verið við öfugan pýra-
mida, sé verið að ofbjóða
greiðslugetu þjóðarinnar.
Mér virðist Alþingi liafa
lenzk náttúra sé eins örlát á
gæði sín við okkur íslendinga
og liún er við Breta og senni-
lega ennþá örlátari. Oss vant-
ar aðeins dug og dáð til að
hagnýta þau á skvnsamlegan
liátt. Mér virðist það undar-
legt skraf og skrif, sem alls-
staðar hljqmar og viða sést
letrað, að íslenzka. þjóðin s<?
í einhverjum \t)ða fjárhags-
erfiðleikum, en enginn verð-
ur var við að nokkuð sé að
gert til úrbóta.
Fjárhagsráð.
Að tilhlutun síðasta Alþing-
is fékk núverándi ríkisstjórn
sér til aðstoðar Fjárhagsráð
til að stjórna Iandinu. Það
kom i stað „Nýbýggingarráðs
og Viðskiptaráðs. Fjárhags-
ráð fékk sér til aðstoðar Við-|
skiptanefnd m. m. Fjárhags-
ráð hafir unnið þarft verk,
með því að hirta almenningi
glöggt yfirlit um fjárhag
lancjsins, hvað snei’t ir yerzl-
unarvlðskipti þess við önnur
lönd. Skýrslan er góð það
farið likt að og útgerðar- 1 sem hún nær, þótt mikið af
stofuáliöldin og vísa starfs
fólkinu á þarfari vinnu, en
það liefir unnið á undanförn-
um árum. Þá mundi fást
nægur mannafli til allskonar
framleiðslustarfa, bæði til
sjávar og sveita.
Tillögur til
úi'bóta,
Eg vona að Fjárhagsráð
verði sammála i tillögum
sínum til ríkisstjórnarinnar
um úrhætur á þeim erfið-
leikum, sem nú kunna að
0
vera framundan. Þrír með-
limir þess eru fyrrv. fáðlicrr-
ar, sem gera verður ráð fyrir,
að þjóðin hefi traust til og að
rikisstjórnin verði þeim sam-
mála og fái meirihluta Al-
þingis til þess að fallast á
tillögurnar í aðalatriðum,'
svo að allt falli i ljúfa löð í
upphafi þings.
Verði Fjárhagsráðsmeð-
limir aftur á móti ósammála
og ríliisstjórnin geti heldur
ekki orðið á einu máli um
liváð géra skuli, virðist mjög
alvarlega liorfa um framtíð-
ina í hili, þar sem verkföll og
verkbönn geta hafjzt upp úr
miðjum mánuðinum. Ósk-
andi væri að til slíks kæmi
ekki.
„Það er liægara að kenna
heilræðin en halda þau,“ seg-
ir gamalt máltæki. Mörgum
eivþqð^nfþrel'lj. qðjSetja sig í
spor og'nugsunarnau nátíií^-
ans. Það ælli þó fleslum að
geta skilizt, að hvorki sé upp-
eftir vetrinum og geta því út-
gerðarmenn, sjómenn og
bændur fengið að lilusta á
ferðasögurnar aftur og aftur
i endurbættri útgáfu.
Mér sem öðrum
þykir
leikum.
Ef til vill verður siðar
minnzt á, hvernig hin mesta
menningarþjóð tók erfiðleik-
unum, þegar liún taldi h*iður
og sjálfslæði lands og þjóðar
i hættu.
Baðföt Iiafa ekki alltaf verið eiús, heldur fylg't tízkunni
sem annar fatnaður. Martha Vickers leikkona er á mynd-
inni klædd nýtízku baðfötum og er að virða fyrir sér,
hvernig hún myndi hafa litið út í baðfötum, sem voru
í tízku fyrir tuttugu árum.