Vísir - 02.03.1948, Blaðsíða 4

4
V 1 S I R
l’riðjudaginn 2. marz 1948
vSsxit
DAGBLAÐ
Utgefandi: BLAÐAUTGÁFAN VlSIR H/F.
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsn\iðjan h.f.
Oí seint — of lítið.
Félag iðnrekfenda hefur nýlega látið þá tilkynningu frá
sé'r fara, að ýmis iðnfyrirtæki hefðu stöðvað rekstur
sinn að mestu vegna hráefnaskorts eða vöruþurrðar. Varð-
ar þetta þó' aðallega fyrirtæki, sem vinna að framleiðslu
fatnaðar, en þau hafa ekki fengið nægileg innflutnings-
eða gjaldeyrisleyfi. Fjárhagsráð hefur afgreitt málið til
«viðskiplanefndar, cn að því er bezt verður séð, hefur
nefndin ekki enn úthlutað leyfum til iðnfyrirtækjanna,
en mun liafa mólið til athugunar og afgreiðslu, Verður
því starfi væntanlega lokið fljótlega, enda munu fulltrúar
iðnrekenda fylgja því eftir og rséða við nefndina um skjóta
fyrirgreiðslu.
Iðnrekendur telja, að nokkurs öfugstreymis gæti í l'ram-
kvæmd gjaldeyrismálanna, einkuin að því leyti, að inn-
flutningur á tilhúnum fatnaði sé leyfður án tilfinnanlegra
takmarkana, en liinsvegar sé amazt við innflutningi óunn-
ins efnis, sem iðnfyrirtækin þarfnist til rekstrar síns. Telja
þeir jafnframt, að greind fyrirtæki muni reynast fyllilcga
samkeppnisfær, að því cr verð og gæði vörunnar snertir.
Rekstrarstöðvun leiði hinsvegar af sér að iðnfyrirtækin
verði að hera svó að segja sama kostnað, þrátt fyrir minnk-
aða framleiðslu, með því að starfsfólk allt sé á föstum
laununr, samkvæmt gildandi sanmingum. Verði fólkinu
sagt upp, leili það að vonum annarrar atvinnu, en er starf-
ræksla iðnfyrirtækjanna hefjist að nýju, verði þau að
notast við viðvaninga, en af því leiði aftur minni afköst
Og ef til vill lakari vörugæði. Valdi allt þetta truflunum
í rekstrinum, auk þess sem það svipti menn atvinnu tug-
um ög húndruðUm saman.
Nú mun svo ráð í'yrir gert, að iðnfyrirtækjum verði
veittur það ríflegur innflutningur á efnivörum, að ekki
þurfi að Icoma lil stöðvunar þeirra hluta vegna. Eitthvað
al' efnivörum munu liggja hér í höfn, sem leyfi hafa ekki
fengizt fyrir, jafnvel þótt vörur þessar hafi verið upj)-
haflega fluttar inn i góðri trú, þannig að innflytjendur
hafi. mátt géra ráð fyrir að fá leyfin, cr þeirra væri þörf.
Er slíkur dráttur á afgreiðslu mjög bagalegur, en auk þcss
spillir hann áliti þjóðarinnar út á við. Má þanníg nefna,
að um skeið sáu hrezk stjórnarvöld ástæðu til að vara við
^vigakeppni
Reykjavíkur fór fram í
Jósefsdal í gser í hrak-
veðursngnmgu og roki.
Vegna óveðíirsiiis lór ekki
fram nema ein umferð í a-
og h-flokkum karla, og
kvennasviginii var frestað.
Hinsvégár fóru fráhi tvær
umferðir ])æði í c-flokki og
drengjaflokki.
hann nú í 3. skipti í röð og
til fulíráír eignar. Tfini Ar-
mimns var 10:33.(5 min. Sveit
l.R. varð næst á 10.33.8 og
þriðja sveit K.R. á 11:01.0.
I drengjaflokki voru 15
kej)j)enHúr. Hlutskárjiastur
varð Náildimar örnólfssoii,
Í.R., á 2:03,2 mín. Næstuf Is-
Íéil'uf Bergstcinsson, A., á 2:-
26.0 mín.. og þriðji Sigurður
Richard, Á„ 2:27.2.
í Jóscfsdal í gærmorgnn, að
inótstjórnin var ákveðin i að
frest’á möhmV. Éh syó stytfi
snogglegá lítilsháttar uj)p og
var þá byrjáð á keppninni.
ilníýán skamms var sama ó-
veðrið skollið á aftur, en þó
var haldið áí'ram með alla
karláflokkana.
Slágviðrið var svo mikið,
að ekki var þurr þráður á
nokkurum manni. Hinsvegar
var hlýtt í veðri o« lolki
varð ekki kált. Rennsli var
goll og snjór nægur, enda
])ótl mikið hafi hlanað og
lej’st upj) í vikunni sem leið.
Um 100 manns gistu í Ár-
marins-skálánum í fyrriiiótt.
Gisli Kristjánsson svig
meistari Reykjavíkur.
Keppnin fór fram i síagve^ri,
Skíðamóts
Svigmeistari Revkjavíkur
varð Gísli Kristjánsson, I.R.,
á 1:44.8 mín. Na’stur i a-fl.
varð Magmis Guðmun<Isson,
K.R., 1:54.6 mín. og 3, As-
geir Eyjólfssqn, Á., 1:56.9
mín. Þátttakendur yoru 11.
í a-flokki var keppt um
A.R.F. bikarinn fyrir sveitir.
I.R. var eina félagið, sem
fékk sveit að marki, á 6:18.1
mín.
I b-flókki voru einnig 11
þátttakendur. Urslit urðu
sem hér segir:
1. Magnús Björnsson, I.R.,
1:31.6 mín. 2. Sigurj. Sveins-
son, Á„ 1:34.0, 3. Grímur
Sveinsson, I.R., 1:43.3.
Kejipt var í flokkúm urn
Skíðabikar Sjóvátryggingar-
félágs Islands. Sveit I.R. har
sigur úr býtum á 5:06.6 mín.
Sveit Ármanns var 5:34.0.
I c-flokki voru þátttakend-
ur 21. Grslit urðu:
1. Andrés Ottóson, Á„ 2:-
31.2 mín. 2. Hérmann Guð-
jónsson, K.R., 2:31.5:3. Haf-
steinn Sæmúndsson, I.R., 2:-
33.1 mín.
Keppt var i 4ra manna
sveitum um Chemia-hikar-
inn og hlaut sveit Áfmáriris
Veðrið' var svo slæfnt iij)j)i
— Þ jóðvörðurlsirB
Frh. af 8. síðu.
að heita ofheldi til að koma
Vfram málum. . ..
Vel á við að taka dæmi
um, hversú nota beri þjóð-
N'öi’ð hér á láridi. Þégar ann-
ar sireúguf ölfusárhrúar-
imiar slitnaði fyrir nókkrum
árum mátti engu mnna, að
öll brúin félli í ána. Þá mundi
um nökkurra missera skeið
haí'a orðið hin háskalegasta
sajngörigustöðvun á Suður-
landi. Réykjavík hefði skort
mikið af þeirri mjólk, sem
þar þarf að nota daglega, og
sveifir austanfjalls lent í
mesta vanda. Þá stýrðu
kommúnistar verkfalli í
Reykjavík og hönnuðu mönn-
um, sem þeir réðu yfir, að
leggja fram fáein dagsverk
til að bjárga hrúnni. Vita-
skuld hafði sú vinna enga
þýðingu l'yrir úrslit þessarar
virinudeilu. Hér var um að
ræða þegnskaj) eða mannfé-
lagsafhrot. Monn, sem voru
óháðir verkfallsliðinu, hjörg-
uðu brúnni og öllu Suður-
landh l’ndir slíkum kring-
umstæðum þarf mannfélagið
að gcta gripið til sinna ráða.
Þjóovörðurinn yrði að láta
frið og reglu sitja í fyrir-
rútni, en ekki cinstaklings-
hagsmuni. . ..
Islenzka þjóðin er n varn-
arlaus gegn erlendum árás-
um, svo sem niest má vera.
Og hfm er þar að auki svo.
vanmáttug gegn skrílræði, að
hvað.cftir annað hefir æstur
götulýður ógnað löglegum
yfirvöldum lándsins og höf-
uðborgarinnar og í eitt
skipti, 9. nóv. 1932, haft mál
sitt fram með ofbfeldinu einu
saman. Við slíkt ástaníd er
ekki unaridi fyrir þroskaða
þjóð, sem ann sæmd sinni.
Þjóðfélagið verður ætíð og
undii’ öllum k'ringumsfæðum
að hafa mátt til að haída
iij)j)i horgfrið'num og lögum
landsins. ... “
Bretar seldu í janúarmán-
uði af gullbirgðum sínum
fyrir 27 milljónir sterlings-
punda og er það háKri mill-
jón meira en i janúar í fyrra.
viðskijitum við Island, nema því aðeins að gjaldeyrir -vegna
vörukauj)a væri l'yrirfram tryggður. Mun þetta viðhorf
þeirra að vísu liafa hreytzt eitthvað fil batnaðar, en þrátt
fyrir ]>að cr þjóðarhéildinni nauðsyn, að komizt verði hjá
vanskilum, og alls liófs verður að gæta í innflulningi,
þannig að íslenzkir verzlunarmenn afli sér verðskuldaðs
trausts á erlendum vetlvangi. Allt annað hefnir sín þung-
lega til langframa.
Þjóðin í heild verður að gera sér fyllilega Ijóst, að
tímarnir hafa breytzt tilfinnanlega frá því, sem gekk og
gerðist á styrjaldarárunum. Þá réðum við yfir nægum
gjaldeyri og framhoð á vörum var meira en það er nú,
vegna rýmkaðra markaða á meginlandi Evrópu og víðar.
Hitt sýnist einnig aúðsætt, að íslenzkur iðnaður cigi að
sitja í fyrirrúmi varðandi innflutnings- og gjaldeyrisléyfi,
enda sparast verulegur gjaldeyrir, ef vöi’ur eru ekki i'lutt-
ar inn fulhinnar, en endanlega úr þcim unnið hér í landi.
Hagur iðnfyrirtækjanna cr ekki bétri en svo, að þau mega
ekki við vinnustöðvunum eða verulegum áföllum.
Á'msir telja, að ol’ mikils seinagangs gæti. í afgreiðslu
lcyfa hjá fjárhagsráði og viðskiptanefnd. Getur þetta haft
veruléga þýðingu að ])ví er hagkvæin innkaup varðar,
Menn geta í rauninni ekki fest kaup á vörum, nema því
aðéins að ]jeir hafi fullnægjandi Ieyfi í höndum og geta
því misst af hagkvæmum tilhoðum, ef. leyfisveitingar drag-
ast úr hófi fram. Veltur því á miklu, að öll afgreiðsla
gangi greiðlega hjá þeim nefndum, sem um gjaldeyris-
málin fjalla, — en þær nefndir munu nú vera þrjár þossa
stundina, með því að bankarnif hafa faJið sérstakri nefnd
að ákveða og annast yfirfærslur vegna veittra leyfa. Sýn-
ist svo, að það eitt ætti að nægjá, að leyfin væru ófull-
íiægjandi að magni, ])ótt þau hærust ekki einnig óeðlilega
jseint eða að yfirfærsla dragist úr hófi.
BE
Fuglalífið á tjörninni.
• Þeir eru víst fáir bæjarbúarn-
ir, seni fagna ekki hverri þeirri
ráðstöfun, sem niiiSár aö því aö
auka fuglalíf á tjörninni. Þaö
getur vart friðsælli staö cn um-
hverfi tjarnarinnar á fögrum
sumardegi, þegar endurnar
synda á henni fram ,og aftur,
annaö hvort einar síns liös eða
meö nokkra unga á eftir sér og
k'ríurnar flögra fram og aftur,
leita aö síli, miöa á þaö og
stinga sér snarlega á hinu rétta
augnabliki. Þaö er hægt að
gleyma erjum hversdagslifsins
á slikum stundnm.
Nýr hólmi.
Þaö var ákveðið fyrir nokk-
uru af hæjarvöldunum, aö
gera skyldi nýjan hólma í aö-
altjörninni, til þess aö laöa enn
fleiri fugla aö henni og auka
þannig ánægjú hæjarhúa. Fram-
kvæmdir yoru þegar hafnar,
mold qg grjót ekið út á ísinn
RGM
---;-----^--------
og hílarnir affermdir, þar sem
hólmanum var ætlaöur staöur.
Hann á aö vera skammt undan
Iandi, þar sem íshjörninni
gamli stendur.
Of nærri landi.
En þótt ágætt sé aö fá nýjan
liólma og prýðilegt, aö svo
skjótt skyldi hafizt handa um
aö gera liann, þá er samt ,sá
galli á gjöf Njaröar, en hann er
alltof nærri landi. Röskir strák.
ar geta hæglega hent steini út
í hólmann og. því miöur eru
margir unglingar hér í bænum,
sem liafa gaman af að kvelja
dýrin. f',arf 'raunar ekki ung-
linga eöa óvita til, þegar
skemmdarfýsn er annars vegar.
Fjær landi!
Það er áreiöanlega hægt að
hæta ur þessu, en þaö veröur
ekki gert með ööfu móti en því,
aö hólminn sé hafður fjær landi
en nú er....Veröur vitaiilega, auk-
inn kostnaöur viö þessar til-
færingar, en þeir, sem byrjuöu
hólmasmíöina á þessum staö
hefðu átt aö atliuga það, aö ékki
er alveg sama, hvar hólminn
er staðsettur. Það er veriö aö
gera hann til þess aö hæna fleiri
fugla aö (jörninni, en sá til-
gangur verður aö engu, ef
hólminn er haföur svo nærri
landi, aö hægt er aö hrekja
fuglana úr horiúm meö 'grjót-
hríö.
Nafnlausu bréfin.
;Eg hefi nokkurum siiinum
minnzt á það, aö hér veröi ekki
birt hréf, sem eg veit ekki hver
er höfundur aö, þótt fanga-
mark eöa dulnefni veröi birt sé
þess óskað. Vil eg nú taka þaö
fram enn einu sinni, aö nafn-
laus bréf fara rakleiöis í körf-
una góöu, jafnvel þótt bréfin
kynnu aö vera góð innlegg. í
ýmis þau mál, sem ofarlega eru
á baugi.............