Vísir - 15.03.1948, Síða 4
V I S I R
Mánudaginn. 15. marz 19-18
.J.i'ir' 'iiit• i;
. d a&bÍíIað c’iT
Ctgefandi: BLAÐADTGÁFAN YlSIR H/F.
Ritstjór-ar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsniiðjan h.f.
Sveltur sitjandi kráka.
t
’Rjfiklar framfarir hafa arðið í Suöur-Ameríku ríkjunum
á síðustu áratugum, en á síðustu árunum hafa þær
orðið allrá mcstar. Flestar þessar þjóðir högnuðust stór-
lega á styrjaldarárunum, en fé sínu hafa þær varið til
margvíslegra framkv.æmda og framfara. I-*annig hafa
sumar þeirra raðizt í stórfelldar verksmiðjubyggingar,
aukið námagröft, hlutast til um margskonar framfarir
í landbúnaði og sjávarsókn, en til þess að tryggja árangur
þessarar viðleitni hafa þær flutt inn sérfræðinga frá öðrum
löndum. Svíar og Danir hafa á alla lund reynt að efla við-
skipti sín við Suður-Ameríku ríkin eftir stríðið, og þessar
þjóðir báðar gera sér vonir um stóraukin yiðskipti við
þær í framtíðmni, cnda er markaður fyrir framleiðslu
Norðurlandaþjóðanna þar ótæmandi.
Nokkru fyrir stríðið seldum við nokkuð af l'iskfram-
leiðslu okkar til ofangrcindra ríkja, en átum þar í höggi
við Norðmenu, sem að markaðinum sátu. Þrátt fyrir það
tókst að vinna íslenzkri framleiðslu nokkurn markað og
gerðu þeir, sem bezt þekktu til, sér vouir um að .efla mæ.tti
hann frá ári lil árs. Af þessu hefur ekld orðið. Við höfum
af eðlilegum ástæðum flutt framleiðslu okkar til megin-
laúds Evrópu eða Bretlandseyja, og ekki verður annað
séð, en að viðskipti þau, sem hófust á styrjaldarárunum
séu að renna út í sandinn. Tilraunir hafa verið gerðar
varðandi fisksölu til Bandaríkjanna, en sá er þar galli á
_ gjöf Njarðar að framleiðsla okkar er óseljanleg meðan
norski fiskurinft er á markaðnum, þótt neytendur telji
að hann sé lakari vara, en íslenzk framleiðsla. Islenzkar
fiskafurðir efu miklum mun dýrari, en það gerir svo gæfu-
muninn.
Engu verður iim það spáð Iiversu Evrópu-markaðuriun
reynist tryggur til langframa. Fiskneyzluþjóðirnar reyna
sjálfar að efla fiskiflota sinn, og kejjpa að því að verða
sjálfum sér nógar. Væri því ekki óráðlegt fyrir íslendinga
að svijjast eftir nýjum markaði i tíma, en líkindi eru til
að hann myndi finnanlegur í Suður-Ameríku, hæði fyrir
saltfisk og niðursuðuvörur, ef vel tækist til með fram-
leiðsluna. Því miður hafa þar orðið leiðinleg og lítt af-
sakanleg mistök, scm hætt er við að geti bakað okkur
nokkra erfiðleika að því cr Bandaríkin varðar. Verstur
Þrándur i Götu íslenzkra afurða er þó verðlagið. Það er
hærra en svo, að það laði beinlinis til viðskipta, einkum
þó meðan verið er að vinna framleiðslunni markað.
Auglýsingastarfsemi fyrir íslenzkar afurðir þarf að hefja
í stórum stíl vestan hafs. Norskan fismk og norska niður-
suðti þekkja flestir fiskneytendur í stórborguium, af því
fyrst og fremst, að Norðmenn hafa lagt kapp á að auglýsaj
vörur sínar, en það höfum við íslendingar ekki gert að
ráði, cnn sem komið er. Það eitt er ekki nóg að mjatla
einum og einum farmi á amerískan markað, og selja hann
þar jafnvel með tapi. Stór átök þarf til ef éinhverju á að
verða um þokað.
Með batnandi og stækkandi skipakosti landsmanna,
vcrður að gera ráð fyrir, að auðveldara reynist að koma
íslenzkum afurðum á markað vestan hafs, og flytja hann
þangað í stórum förmum. Þótt slíkum viðskiptum verði
ekki á komið nú þegar, hcr að hefja undirhúningsstarfið
í líma og keppa að því marki, að vara'n mæli með sér sjálf,
hvcrt, sem hún er flútt á erlendan markað. Vörugæðin
verða að sitja í fyrirrúmi og þau cru bezta auglvsingin
í Iengd og bráð. Nauðsynjar getum við einnig sótt til ríkja
vestan hafs og keypt þær þar góðu verði, miðað við verð-
lag í Suður-Evrópu, sem reynzt hefur úr hófi hátt. Má í
því efni skírskota til Italíu-viðskiptanna, sem aukizt hafa
á síðustu árum, en neytendur þekkja verðlag á vörum,
sem innfluttar eru jjaðan. Sveltur sitjahdi kráka, en fljúg-
andi fær, segir gamal máltak. Mcðan aðrar þjóðir kosta
stórfé til að vinna að auknum viðskiptum við Ameríku-
ríkin, eigum við ekki.cjg m^gum ,qkki .silja svo til iauðutn
höndum. , , ■
fnnan skamms efnir Félág
íslenzkra frístundamálara til
almennrar myndlistafræðslu.
Og hefir í því skyni fengið
ungfrú Selmu Jónsdóttur list-
fræðing til þess að halda þrjú
erindi um listsögu Qg, listr
skoðun.
Fyrsta erindið verður flutt
su.nnudaginn 21, marz, en hin
tvö siumudagana næstu eflir
páska.
1 fyrsfa fyrirlcstrinum gcf-
tu’ ungfrúin yfirlil í stuttii
máli yfir ^myndlistarsöguna
og þóí cinkum efnisval lista-
mannanna. í síðari erindun-
úm skýrir liún verk ýnnssa
síðari tíma málara, dregur
fram listgildi þeirra og lejð-
beinir um hvernig skoða eigi
inalverk og að hverju beri að
leita í þeim. Sýndar verða
skuggamyii,dir með ölluin
erindunum.
Selma er dótlir Jóns
Björnssonar frá Bæ kaup-
manns í Borgarnesi og Helgu
Björnsdóttur fi’á Svarfhóli.
Hún hefir undanfarin ár
stundað Hstfræðinám i
Baudarikjunum og Brellandi.
Föid ; Tek aS rnér
r l&f' ■ - * ‘ 10 mainia' með vörupalli, j aS ntála
til söhí. Skípti á góðum ný og gömul húsgögn.
vörubíl cða jeppa koma til Er við á málaravinnustof-
greina. i unni í Þórshamri frá kl.
Uppl. í síina 3557. 5,30—7 á kvöldin.
220 og 32ja volta útvegum við frá Hollandi gegn inn-
l'lutnings- og gjaldeyrisleyfuin.
Umboðs- og raffækjaveyzlun Islands.
Nvja Bíó-húsinu. Sími 6489.
SiáM naða-rt?©#•«*.Imm
W
við Laugaveg til sölu. Vcrzlunm er í fullum gangk
Góður lager. Hagkvæm kjör. Nánari úppl. gefur:
Sigurgeir Sigurjóusscn hrl.
ASalstræti 8.
vantar nú þegar í þvotta-
húsið: — Uppl. gefur ráðs-
konan.
Elli og hjúkrunar-
heimilið Grund.
ti! sölu í Vesturbænum. 4 herbergi og eldhús laus
til íbúðar 1. apríl.
Sigurgeir Sigurjónsson hrl.
Aðalstræti 8.
Bezt ai ati
AL
Kvartað yfir strætisvögnum.
„Hrefna“ hefir skrifáS mér
eftirfarandi br-éf: „Þrátt fyrir
ítrekaöar blaSagreinar vegna
breytinga á ferSum Fossvogs-
vagnanna, sem geröar voru i.
nóvemlier í fyrra, bafa jiær
ekki enn veriS lagfæröar, og
vil eg því leyfa mér að ræöa
mál jietta nokkru nánar. Biæyt-
ing sú, sem hér um ræöir, var á
þá lund, aö feröir á heilum
tíma voru felldar niöur og
vagtiinn þá aöeins látinn ganga
aö Þóroddsstööiuh.
Fáar ferðir í Fossvoginn.
Þetta er mjög bagalegt fyrir
alla, sem eiga heima viö Bú-
staöaveg, og. í Fossvogi, því ,aö
eftir breytinguna fer hinn svo-
kallaöi Fossvogsvagn aöeins
einu sinni í Fóssvoginn á hverj-
um klukkutíma. Þeir, sem búa
viö umrædda leiö veröa hins-
vegar aö sækja allar nauösynj-
ar sínar í bæinn. Þá er þetta,
mjög erfitt fyrir börnin, sem
nota þenna vagn, er þau fara i
skójann og kæmust miklu fyrr
til’ baka,. ef feröirnar,.pæru,-á
bálftíma fresti eins og áöur var.
Eins og það var áður.
Aleöan Iíafnarfjaröarbílarnir
béldu uppi þessum sanjgöngum,
var bægt aö komast úr eöa í
bæinn á stundarfjóröungsfresti
til klukkau bálf eitt aö nóttu.
Má það heita mikil mishöndlun
þesgarra sámgöngutækja, að
erfiöara skuli aö vera aö kom-
ast milli kirkjugarðsins í Foss-
vogi og Reykjavíkur en til
Hafnarfjaröar og til bæjárins
aftur.
Ekki hægt að sækja fundi.
Ekki er heldur bægt aö sækja
fundi vegna þessarra strjálu
feröa, því að seinna en bálf-
tólf aö kveldi gengur, enginn
yagn í F.ossyogiim, svo aö fari
menn með síöasta vagni’, veröa
þeir aö ganga frá Þóroddsstöð-
um. Er 'þá alltaf bætta á því, að
á vegi fólks veröi óreiöumenn,
sem bærinn hefir útvegaö
bragga-húsnæöi á þessum slóö-
um.
Hvað segir nefndin?
Eg, s^ihl þetta rita, yil l)iöja
blaöiö að spyrja nefnd þá, sem
sett var í strætisvagnamáiinu,
hvort ekki sé enn tímaþært aö.
taka til greina áskorun þriggja
bundraöa manna, sem send var
bæjarráöi í fyrra, er fækkaö
var feröum Fossvogsvagtíanna.
Nú befir veriö bætt við nýjum
bílum og ferðum fjölgað meira
að segja niilli Austur- og, Vest-
urbæjar í tiu mínútna feröir. Er
þá ekki þarfara aö láta vagnana
ganga þéttara út úr bænumpý
Eg kem. tilmælum Hrefnu til
strætisvagnanefndarinnar bér
meö ,á framfæri og vænti þes^,
að nefndin láti til sín heyra.
Það var gufa.
Einn stjórnarmeðltma Tri-
polibíós hefir átt tal viö mig
vegna bréfs, sein eg birti ný-
lega, sem bíógestur talaöi uin
rottugang, sem truíli sýninga.r.
Kvað hann ])aö hjna m.estu
fjarstæöu, aö rottugangur væri
í húsinu, en skýringin á;.þessu
gæti falizt í því, aö hús.ið er
hitaö upp mcö gufu og- nokkur
skruöningur heyrist stundum,
þegar henni er hleypt í hita-.
pípurnar. Er mér áriægja að
hi,rta þessa skýringu á um-
kvörtun hréfritara míns.