Vísir - 10.07.1948, Síða 3

Laugardaginn 10. júlí 1948
V I S iR
3
þrýsti hönd Mariu, leit hún
í augu hans. Þá eygði hún
lieilan heiin, seni liún hafði
aldrei litið áður. í ljósbrot-
um augna hans sá liún sál
hans. Hinn ódauðiegi mátt-
ur hans, töfraði hana. I
dökkn glampandi djúpinu,
var lejmd Hstarinnar. En hún
skyldi ekki hafa vitað það
fvrr, hvað lífið átti margar
leiðir.
í 'fyrsta sinni, síðan soi'gin
liafði hellekið Maríu, var
sjálft lífið og vonin, að læð-
ast að henni, þó ennþá væri
það lienni óafvitandi.
Samtal. fólksins fór alveg
fram hjá Maríu. Hér í þessu
húsi var henni hver stund
in dýrmæt. Höfðu ekki fæt-
ur hennar snert vígi hrein-
leikans. Hvar fann hún
helgidóm kærleikans á þess-
ari jörð, ef liann var ekki
hér? |
Maria fann augu sin
döggvast tárum. Það voru
ekki saknaðar- eða sorgar-
tár, helíjur klökkvi aðdáupg
ar hen’nar, sem braust fram
i hjarta bcnnar, og þýddi
mjúklega kuldann og liel-
kyrrðina úr sál liennar. —
Hvert sem liún leit, innan
þessara veggja, mætti sjón-
um hennar fegurð, tign og
ljúfasta samræmi. Jafnvel
þjónustumeyjarnar tvær
gengu aðdáanlega lélt og
vndislega um.Hún sá þær
strjúka mjúklega um fót-
stallana, sem báru fögru
listaverkin. Ef luin ætti
livítan slopp, eins og þær,
myndi hún þá gela gengið
hér um, með sömu til-
beiðslu i liverri hreyfingu,
og þær gerðu? — En hvað
hún hafði verið mikið barn,
og hafði litið séð a'f lifinu.
Myndi ekki mörgum vera
likt farið og lienni, vera
barn i allri þekkingu og
reynslu, en taka þó á sig sina
ábyrgð og kyrrðar? •— Sig-1
valdi var lienni liorfinn, og
hann hafði gert sitt bezta tiL,
i þetta eina skipti, sem liún
fékk að sjá hann, daginn
eftir að hann dó. Þá fékk hún
að horfa inn í augu bans, og
hendi hennar lá í lians
liendi, — en hann var óá-
þreifanlegur, horfinn henni.
Var hann ckki einmitt að
láta hana vita það, að hún
ætti ekki að láta hugfallast,
þó hann væri fárinn? — Um
þetta gat hún hugsað núna,
á þessari stunchi, án hryggð-
ar. Hafði hún verið van-
þakklát lítil stúlka, við vin
sinn? Nei, ekki vanþakklát.
•Nú myndi hún geta tekið
gleði og sorg, því liún var að
finna snertingu lífsins á ný.
Eilthvað hafði dáið í henni
sjálfri, sem var aftur að fá
mátt sinn. Hún var loks að
finna sjálfa sig, i luisi þessa
mikla manns, mannsins, er
liafði getað tekið á móti
blessun sjálfs guðs, yfir sig
og verk sín.
Blessaður veri Bárður
frændi hennar, að taka ha^na
með sér í þetta hús.
María beit á milt andlit
listamannsins, Nei, þessi'
maður miklaðist ekki af
verkum sínum, heldur
myndi hann krjúpa auð-
mjúkur við volduga fótskör
sins mikla guðs, og tgkg á
móti fræðslu lians.
María fann djúpt lil
smæðar sinnar. Allt sitt lif,
hafði hún verið svo smá, og
ósamboðin lífinu. Ilafði hún
kannske farið í felur með
sína liæfileika, eða hvernig
, ö i
átti hún að leggja sitt litla
pund að fótskör guðs, og
livisla: Meistari, eg átti ekki
meira tiL — María f.ann það
bezt nú, að hún átti miklu (
meira til, í djúpi sálar sinn-
ar, en hún hafði vitað um
áður, |
þessum hugsunum sínum, er
hún lieyrði listamanninn
segja:
Það sem angrar mig mest (
á þcssu augnabliki, er cf
þessari ungu stúlku leiðist,'
i fyrsta sinn, sem hún kem-
ur i mitt liús.
María reyndi að fullvissa
liann um, að sér leiddist
ekki. Hún roðnaði um leið,
lienni fannst rödd sin láta
svo fálæklega í eyrum, —
En livað var mikill munur '
á henni og þessum manni. j
Aldrei liafði hún fundið það
jafn greinilega, að allt sittj
lif, hafði hún verið eins og ’
smá duflkorn, sem fauk og1
flögraði uiiií—- Já, hún hafði
sveimað um í veröldinni, og
hvergi getað fest sig við
■nokkurra lieild, og þyi orð-
ið máltvana i getuleysi sinu
og smæð. '
0 \
Mjúk rödd listamannsins j
barst að nýju að cyrum J
hennar.
— Já vist er um það, að (
það þarf mikla þjálfun og
strangan aga, lil þess að ná
tökum á listinni, |
j Maria lilustaði. Þelta var|
óvænt að heyra af vörum ^
þessa manns. I
l — En livað cr eg að taufa'
um þetta við þig, Bárður J
kaupmáður. Eins og þér, og
öllu fulltíða fólki sé það
ekki mjög vel ljóst, að allt
lífið er undir aga og strang- 1
leika, og því verða ínenn að |
kunna að taka, ef vel á að
fara. Eg helcl enginn sigrist
á erfiðleikunuin, með öðru,
móti.
I — Eg hélt, að svona nivndi i
enginn tala, sagði Maria og'
[roðnaði við á ný, eins og
hún liefði gert af sér eitt-
hvert skammarstrik. Hún
ha'fði eiginlega alveg óvart
sagt þetta upphátt. Hún leit
upp, afsakandi augnaráði,
en mætti þá tilliti gestgjafa
síris.
Ennþá fékk hún að lita
inn í þennan stóra heim, og
lienni skildist, að ef hann,
þessi stóri íslandssönur,
. hefði ekki tekið á öllu þvi, j
; sem hann átti til, þjálfað sig j
íog mótað, þá hefði hann,!
lianske allt sitt lif orðið
hvarflandi smákorn, sem líf, voru svo gj jrsamlega
sinnti ekki um, að sameinast ólík. Þau voru snt á hvorri
neinni heild, eins og hún
sjálf, og kannske margir
flciri.
Timfnn leið. Það var kom-
ið fram í april. Yeðráttan
var köld og óvægin. En hve-
nær sem blotaéljunum létti
upp, og sóiin sást í gegnum
skýin, kom andblær vorsins,
með öllum sinuni fyrirlieií-
uni, og þrýsti sér inn að
hjartarótum mannanna. —-
leið.
María vaknaði af huglcið-
ingum sínum, við rödd lista-
mannsins.
— Ilann frændi yðar hcf-
ir sagt mér, að þé - hai'ið orð-
ið hrifin af þjónuslufólkinu
mínu.
María leit á hann. En hvað
þetta snéri allt vel fyrir
henni núna.
■ ■-*— Já, sagði hún, samriier-
andi og cinlæg. — Eg næst-
—- Þið verðið að fyrrgefa
mér þcssa firru, sagði hún.
En hvað mér liefir missýnst.
— Þér skuluð ekki afsaka
yður, sagði listamaðuririn
hrifinn. — Það er mjög
merkilegt, að þér skylduð
sjá þcssar fallegu verur, mér
þykir vænt um það, og eg er
yður þakklátur. Þér megið
vera viss um, að það er mjög
merkilegt að sjá svona. En
hafið þér ekki oft séð áður?
María liugsaði sig um. IIúii
sá fyrir sér mann, sem hún
Þess á milli fór veðráltan um öfundaði það af þvi, að hafði einu sinni haldið. að
hamförum, og skellli sinum vera í þjónustu yðar.
beittu ísnálum framan í þi,
sem hættu sér út fyrir dyr.
jliún gæti ekki lifað án. Hún
— Heyrðu elskan irin, hafði fengið að horfa inn i
Iieyrðu hvað liún ungfrú augu hails, eftir að hann var
María frá Steinhóli streytt- Maria segir, kallaði lista- dáinn, en nærri samstundis
ist á móti veðrinu. í dag yar maðurinn til konunnar sinn- hvarf hann heimi eins og
Enn er aflalítið
hjá togorunum.
Skrifstofa L.I.U.
Vísi, að enn sé
hjá togurunum. Þeir
i'lestir fyrir Vesturlandi og
á Halamiðunum..
tregur
þún i sendiferð ifyrir Bárð ar.
kaupmann. Hann hafði beð-j -—Já, eg lieyri það, unzaði
ið liaiia að fara fvrir sig með hún glaðlega. En þú verður,
smá sendingu til listamanns- góði minn, að segja Iienni
ins góða, sem mest liafði cins og er mcð það.
lirifið liuga þennar,. j — Já, því er nú þannig
Það .var fjarri Maríu, að varið, ungfrú María, að þér
setja fyrir sig vonda veðrið. liafið hreint og beint séð sýn
Hún var því vön frá hérna inni hjá okkur. Við
bernsku, að heyja stríð við höfum ekki haft neitt þjón-
íiátúruöflin. Hún var sveila- J ustufólk, og allra sízt á þeim
barn og þckkti baráttuna og tima, sem þér sáuð þessar
kuldann. .verur.
Frá þeirri stundu, er húnj María þagði. Allt fór sem
liafði verið gestur í liúsi (snöggvast á 'ferð fyrir aug-
lislamannsins, fyrir nokk .r-jum hennar. Var nú konrið
um mánuðum siðan, iiöfðu að þvi að hún væri að tapa
sár herinar farið að gróa, og vitinu í annað sinn. Hafði
sál liennar hlotið heilbr;gði hún séð sýn. Víst var hún
og frið. Með ró og skynsemi aum og fyrirlitleg.
liafði hún beygt sig iru’.ir
aga lifsins, — eða því 'skyldu
ekki örlögin hafa Sinn gang-
Sigvaldi var dáinn, hann
Iiafði orðið að lilýða kalfinu.
Hún myndi gera það ,líka,
þegar að henni kæmi.
Maria hafði þegar skvifað
sinni góðu móður, og beðið
hana um fýrirgeí'ningu. fy.rir
kjarkleysi sitt, og skihrings-
leysi á kringumstæðum
liennar. í sumar æHaði hún
að hverfa aftur heiim, og
verða móður sinni til að-
stoðar.
Djúpt i vonarlieimi siniuri
átti María sér ósk. Ef hún
færi einhvern tima aftur að
heiman, þá þráöj hún að
mega fara i þjónustu þcss
manns, sem hún var nú á
leið tl.
Aldrei inyndi hún þó geta
gcngið um í þvi liúsi, mcð
þeim léttleika og yndis-
þokka, sein liún hafði séð
þjónustumeyjarnar gera.
— En hvað eg er glaðui að
sjá yður, góða ungfrú María,
sagði listamaðurinn og
þrýsti hönd heunar. — llann
frændi yðar var eimnitt aö
hringja til min réft áðan, og
láta mig vita, að þér væruð
að koma.
María sagði ekki neitt.
Ilún fann vamátt lijá sér,
sem hún ggl ekki badt nið-
ur. Hún fékk sig eklci til að
lita beint í augu l essa
manns, sem hún liafði þó
þráð svo innilega. að hitta.
Hún myodj hverfa fyrjr lil-
liti hans, eu hvajð hún vur
smá. Hennar tilvera, og hans
ský. — Æ, hún vildi losna
við þctta, verða aftur fylli-
lega mensk.
Það var drepið á dj'r. Sam-
talið truflaðist. Inn á góifið
kom myndarleg eldri kona á
peysufötum. Án þess að yrða
á nokkurn, gekk liún upp nð
einu Iistaverkinu, og stóð
þar. Hvorugt lijónanna Jeit
til þessa gests síns, en Jiús-
bóndinn gekk til dyra.
Það fór kuldahroliur um
Maríu. Ennþá sá liún sýn.
Hvar ætlaði þetta að l.enda
fyrir henni?
Þegar listamaðurinn koni
aftur, frá því að opna <‘yrn-
ar var í fylgd með honum
Frh. á 6.
Aúirayt
j veiði bátanna i Faxabugt bafi
jverið allsæmileg. Einn bátur-
liefir sagt inn beiðir með trolli og hefir
afli
eru
honum gengið heldur vel.
Hyar eru skipin?
Erlend skip
í höfninni.
Eftirl'arandi erlend skip
lágu í gær í Reykjavíkur-
liöfn: Norska flutningaskipið
Vigör og hafrannsóknaskip-
ið Dana.
Togarar í
Reykjavíkurhöfn.
Skúli Magnússon og Skalla-
grímur lágu báðir í Rcykja-
víkurhöfn í gærkvöldi.
lsl. flutninga- og
farþegaskip í Rvíkurhöfn.
Fjallfoss, Súðin, Lagar-
foss og Herðubreið lágu öll
í Reýkjavíkurhöfn i gær-
kvöldi.
24 bátar á síld
frá Keflavík.
Að því að fréttaritari Vísis
í Kcflavik í síma, stunda nú
24 Keflavíkurbátar síldveiðar
fyrir Norðuiiandi. Tíu þeirra
eru með herpinót en hinir
fjórtán með hringnót.
Allgóð veiði á
dragnótabátunum.
Tiu bátar frá Kcflavík
stunda dragnótaveiðar.
Fréttaritari Vísis þar, segir að
Skip Eimskipafélagsins:
Brúarfoss er í Leith, Fjall-
foss er á leið vestur og norð-
ur, Goðafoss er á leið til
Reykjayíkur, Lagarfoss er á
leið til Lcitli frá Reykjavik,
Beykjafoss er í HnlL Selfoss
er fyrir Norðurlandi. Trölla-
foss er í New York, Horsa er
á leið til Reykjavíluir frá
Leitli, Madonna er í Hull,
Southern Land lestar í Ant-
wcrpen og Rotterdam dag-
ana 16.—20. júlí, Hariner
lestar í Leith og Hull til
Reykiavíkur.
Ríkisskipin: Iiekla er í
Kristjánssandi vcgna bélabil-
unar, Esja kemur til Rvíkur
í dag frá Glasgow, Súðin fer
frá Reykjavík iim hádegi í
dag, Herðubreið er í Rvík,
Skjaldbreið er á leið til
Norðurlarids frá Reykjavík,
Þyrill er á leið til Stykkis-
hólms og No'rðurlands með
oliufarm frá Hvalfirði.
Sldp Einarssónar, Zoega
& Go. h.f.: Foldin fremir í
Antwerpen í dag. Vatnajök-
nll losar frosinn fisk í Liver-
pool, Lingestroom er á leið
til Reykjavíkur frá Álaborg
með viðkomu í Færeyjum*
Marleen er í Amsterdam.