Vísir - 20.10.1948, Blaðsíða 5

Miðvikudagmn 20. október 1948
V I S I R
FRA PARIS
Túlkur og dyravörður -
eða ráðgjafi fulBtrúa.
Palais dc Chaillot,
Paris 3. október.
Einn góðan veðurdag í
París ldiikkan húifellefu að
morgni, hitti eg formann ís-
lenzku fulltrúanna á Þingi
Sanieinuðii þjóðanna, Thor
Thors, sendiherra, i gtíngin-
uni fgrir utan fundarsal i.
nefridar, sljórnmálanefndar-
innar.
Það er afar erfitt að fá
aðgönguniiða þangað, svo að
formaðurinn hefir lofað að
reyna að nota hiig fyrir „ráð-
gjafa“ sinn á einhverjum
fundinum, til að gefa mér
kost á að sjá og heyra stór-
menni lieimsins á fundi í
einni þýðingarmestu þing-
nefnd heimsins.
Eg er svo hepþinn, að full-
truar Islands éru svona fáir,
að eyðá er í aðstoðarmanna-
liópnum, og cg kemst inn.
Klukkan er þegar orðin yf-
ir 10.30 og við erum komnir
í sæti okkar, en fundur er
ekki byrjaður. Við hlið full-
trúa íslands situr nú eins og
oftar, frú Pandit, fulltrúi
Indlands.
Hún er glæsileg kona að
sjá og nú kemur til hennar
minnir mið i útliti á vel-
franskur stólpakvenmaður
og biður hana að tala fyrir
sig í útvárp. Lofar frú Pan-
dit henni að hitta hana i
næstu viku til að ákvcða
stað, stund og efni.
Fundarsalurinn.
Sætaskipun.
Borðum fundarmanna er
skipað í sporöskjulögun, og
er forsetastóllirui fyrir miðri
gegnt
næst
honum eru Honduras, ísland
og Indland. Lengra til hægri
við cndann, eru Holland,
Nýja-Sjáland — fulltrúi þess
minnir mig í útliti á vcl-
þekktan kaupmann á Lauga-
veginum — og Noregur. Full-
ti’úi Nýja-Sjálands, sem er
andfætlingur okkar, mun
vera næst því að vera nafni
formanns okkar, því hann
heitir Thorn.
Beint á móti okkur silja
fulltrúar Ukrainu, Manu-
ilski, Rússa, Vishinsky, við
hlið hans Hector McNeilI,
hinn brezki og þar næst
Warren Austin frá Banda-
ríkjunum.
Skarnmt frá lionum siíur,
Bebler, varautanríkisráð-
herra Júgóslavíu og fyrir
vinstri endanum hefir Rama-
diéíýjfyrryj forsætisráðherru
Frakka, bækistöð sina.
Fundur settur.
Kapplestur Beblers.
Loks, stundárfjórðúngi of
seint, setur formaður fund-
inn. Til máls tekur fuíltrúi
Júgóslava, Behler. Og nú
hefst ein æðisgengnasta
kappraun, sem eg liefi verið
vitni að.
Bebler tekur til að Iesa upp
úrhandriti sihu a'f svipuðum
hraða og þegar einn bæjar-
fulllrúi í Reykjavik flutti
10 mínútna ræðu á 6 minút-
um i útvárp.
En hvað skeður. Túlkur-
inn, sem þýðir ræðu hans á
énsku, þýðir svo hratt, að
það er engu líkara en þegar
Einar Olgeirssonn þylur
hvað hraðast sinar alkunnu
Iiráðlinuþulur.
Kapphlaup þeirra Beblers
og túlksins stendur yfir um
og hafi ekki skilið neitt i
málinu, sem um er að ræða,
og hefði átt að lesa eitthvað
um það, áður en hann tók til
máls daginn áður.
Hann situr beint á móti
okkur, og cg fer að gamni
minu að athuga klæðaburð
hans. Vishinsky var í þetta
sinn í gráum einlitum föt-
um, i gráröndóttri skyrtu,
með lausan, hvítan flibba og
blátt slifsi, sem bundið er á
á við hann er komung „sen-
oria“.
Rússarnir, karlmaður, í út-
liti eins og roskinn íslenzkur
rétt minn, skýrslu fjárhágs-
og félagsmálaráðsins, sem er
til umræðu í dag.
Athyglisverðasti ræðumað
stórbóndi, og fullorðin kona, urinn á þessum fundi er
eru aftur á móti róleg í fasi,' Bandaríkjamaðurinn Tliorp,
sömuleiðis Kínverjamir, sem hlaut lófatak fjölmargra
sem aldrci skipta skapi. Þeg-, fulltrúa að launum fyrir
ar eg stilli yfir á ldnversk-j ræðu sína, enda þótt slikt
una, virðist mér setningar í(sé ekki regla á nefndafund-
henni miklu styttri, en i Indo um. Thorp flutli mál sitt sér-
germönsku málunum, eins lega skýrt og skemmtilega
og þeir geti víða notað eitt að mínum dóini.
Þegar líður á fundinn.
Seinni hlutann get eg að
mestu verið innan dj’ra,,
fundi er slitið ld. 12, og
slarfi mínu sem túlkur og
dyravörður er lokið í dag.
Það br bezt að fara að út-
hugsa einhverja klæki til að
orð fyrir heila setningu þar.
Mannréttindi
mannkynsins.
Síðar um daginn skrepp eg
inn á fund í 3. nefnd, félags-
málanefndinni. Þar er lil
dæmis prófessor Laugier,
aðstoðarritai’i fyrir félags- komast á fund Öryggisráðs-
, .1 i • mál.. Og varaforseti er dönsk
cinkenmlegan liatt, þanmg ,
„.v . ... • j. „j..: kona, fru Bodil Begtrup að
aö hnuíurmn er falinn. Eftir & 1
útlitinu að dæma, gæti hann >
hæglega verið íslenzkur em
bættismaður af eldri skólan-
um, einn mesti skamma-
ræðumaður skömmóttásta
stórvcldis heimsins. ,
Hector McNeill.
^ Sessunautur Vishinsky sit-
i ur rólegur undir öllum
skömmunum. Hector Mc-
j Neill er ekki Skoti fyrir ekki
nafni.
Þessi nefnd ræðir nú
manni’éttindaskrá heimsins,
sem liefir að geyma ákvæði
um réttindi, sem íslenzkúm
borgurum cru jægar tryggð,
en víða annars slaðar vanlar
mikið á.
Frú Roosevelt er fremsti ’
forvígismaður þessarar bar-í
áttu, og nú situr hún hér
ins, scm hefst í dag til að
ræða Berlínarmálið.
A. V. T.
85 ára
Jósep G.
Elíesersson.
í dag er Jósep G. Elíesers-
,beint á móti olckur, fulltrúi son frá Signýjarstöðum í
(Bandaríkjanna, tilkomumik- Börgarfirði 85 ára.
öðru j]| Qg einkar „charmerandi". I Hann er fæddur að Mel-
tuttugu minútur. Auðvitað, neitt. Hann geispar
verður túlkurinn seinni en hverju. París fer ekki alltaf j
ekki nema sekúndu eða svo. j snemma að lxátta. Hann Dyravörður
Frá mínum sjónarhóli er (bveikir sér i vindlingi og 0g túlkur.
þetta algert kraftaverk, að ( reykir rólegur, hallar undir( f>ar eð öll nefndaherberg-
hlusta á gcysihraða frönsku^flált öðrii hverju, og brosir jj^ crll ]ítiJ, er erfitt að út-
dauft. Hann er ungur mað- vega 0kkur, sem eigum. að
ur, ekki hár vexti en hefir
og skila heíini á sömu sek-
úndu orðréttri á ensku,
greinilega framboriiini, svo
að eg t. d. missti ekki eitt
orð. Það er orð á shku ger-
andi. Enda frétti eg síðar,
að þelta er bezti túlkur Sam-
einuðu þjóðanna.
Ramadier —
líflegur öldungur.
Bebler skammaði Vestur-
veldin í kjarnorkumálinu,'haiín varði Cliurchill, póli- ? Vlgu þjóðirnar, sem eg festi á
er
rakkadal i Ilúnavatnssýslu,
sonur Eliésers Arnórssonar
bónda að Melrakkadal og
konu háns Hólnifríðar Jós-
epsdóttur frá Gallarnesi.
, Fram eftir aldri dvaldist
vcra að vinna liér til að hann mest nyrðra, en 1898
gerðarlegt andlit án þess að ]æraj öllum aðgöngumiða. kvæntist hann Ástríði Þor-
vera smáfríður, og ei mynd-.j>ess Vegna er okkur ge'finn steinsdóttur, Magnússonar á
arlegur maður á velli. kostur á að gerast sjálfboða- Húsafelli. Um fjóra tugi ára
Hector McNeill er bægii ]jgar til aðstoðár á nefnda- hefir bann búið á Signýjar-
hönd Bevins, utanrikisráð- fuildum. 1 stöðum í Hálsasveit, en jafn-
herra Breta, en staða hans er | j (jag ]iefi eg tekið slíktjframt rak iiann um margra
kölluð „Secretary of State“, s]arf ag xnér í annaiigiefnd
einskonar yfir-varautanrík- fjáx-hagsmálanefndinni.
isráðherra.
ára skeið verzlun, bæði
heima hjá sér og við Kljá-
Fæ eg’ bláan borða, mcð fossbrú á Hvítá.
McNeill varð landskunnur áletrun með hvitum stöfuml Á yngri árum sínum tólc
maður í England í fyrra, er ;íXations Unies“ -— Sálnein- JóSep mikinn þátt i félags-
langhliðinni, sem er
inngöngudyrum, en
sem á dagskrá er, en nú tek-
ur Ramadier við. Gamli mað
urinn byrjar fremur hægt
með spenntar greipar, en er
á líður, eru greiparnar al-
deilis ekki spenntar. Öðru
nær.
Þrátt fyrir þáð, að talað er
sitjandi, notar Ramadier
fulla ræðumannslækni, eins
og búast má við af Frakka.
Hann talar með áhrifamikl-
um áherzlum, og noiar ó-
spart hendurnar til að gefa
orðum sínum aukið gildi.
Ilann steytir báða hnefana
upp fyrir sig, bendir vísi-
fingri fram fyrir sig og ber
loks í borðið, allt saman með
slíkum þokka, að mahni
dettur sizt af öllu í hug múg-
æsingaræða, heldur einlæg
tjáning mannvinar á til-
finningamáli sínu.
Næjst tekur Vishinsky Vest-
urveldin til bæna. Hann hell-
ir sér yfir Ramadier fyrst,
en snýr sér síðaii að sessu-
naut sínum, Hector McNeill.
Spgir, að hann hafi búið til
eggjaköku úr málsatriðum
tískan andstæðing sinn, handlegginn. Táknar hann
kröftuglega gegn árásum á'
Allsherjarþinginu
York.
Nevv
málum og var kappsmaður
að hverju'sem liann gekk.
En eitt hélzta hugðarefni
Starf mitt er að aðstoöa hans frá því fyrsta var dýra-
fulltrúa og aðra, sem ekki vernduri, enda leitun á Öllu
að eg sé starfsmaður.
Þegar liann tekur lil máls kulina frönsku, bæði með að
finna réttan fundarsal, eða ]
til að svara Vishinsky, kem-
ur í ljós, að hann er glæsi-
Iegur mælskumaður, talar
hægt og slcýrt og skemmti-
lega og er bæjði rökvís og
fyndinn.
Enn er langt í land að al-
kvæðagreiðslum i þessari
nefnd, en meðan ræðurnar
eru flultar liafa lúlkarnir
nóg að gera. Það cr gaman
að athuga þá.
Túlkarnir.
Þarna eru þcir í röð í lill-
um glerbúrum, tveir og þrir
í hverju. Brezki hraðtúlkur-
inn er rólegur, félagi hans
hallar sér fram, þegar hann
túlkar, og heldur um hljóð-
nemann. Frakkarnir baða
auðvitað út höndunum eins
og viðkomandi ræðumaður,
sama gerir spænski túlkur-
inn, feitur maður á að gizka
meiri dýravini.
j Jósep dvelur nú að Eski-
réttar dyr, eða rcka þá burt, jxiiö 12 A hér í.bænum.
ef þá vantar kortið sitt. Einn ( __________
ig má eg fylgjasl með fund-
inum eins og eg get kömið
við.
Meðal verkefna minna
verður að leiðbeina tveim
meðlimum, Æðstaráðs Ar-
aba, sem komu til Parísar
sama moi’gun og vantar öll
skilríki.
Eftir dálitlar vangaveítur
hleypi eg þeim inn, því enn
eru nokkur sæti laus, og
þcir virðast hafa mikinn á-
huga fyrir fundinum.
Fulltrúi íslands, Finnur
Jónsson, kemur og eg visa
Leopold vi§l
setjasf að
í Belgíu.
Umræður fara nú fram í
belg’iska þinginu um hvort
Leopold fyrrverandi konungi
skuli leyft að snúa aftur heirn
til Belgíu.
I dag fer fram atkvæða-
grciðsla í þinginu um það
mál, en Leopold fyrrverandi
' Belgíukonungur mun hafa
hug á því að setjast að í
honum inn án þess að hann , Belgíu. Það lieíir valdið
sýni kort sitt. Tilkynni hon- j nokkurri mótspyrnu á þing-
um jafnframt, að hann geti.inu, að hann kæmi til Belgíu
beðið um islenzkan starfs-, vegna þess að talið er að þá
mann til þjónustu, ef hann muni konungssinnar hefja
vilji. Utvéga eg honuni, m.; ný áróðursherferð með kon-
35 ára gamall. Til að skiptast a. til að sýna starfsmannas- ungsdómi.