Vísir - 29.10.1948, Blaðsíða 5

Föstudaginn 29. október 1948
V I S I R
VefnaömrviÞru-
shömmtunin.
búsáhöld. Þetta er kölluð
í aukafjárveiíing eins og þegar
júthlutað er fyrir jól auka-
nyjar
NorSrabækur.
Bókaútgáfan Norðri hefir
skammti af kaffi og sylcri.
jNei, þetla er ekki auka-
, ... ,, , ... skammtur, það er. aðeins
Það kom illa yið aliaii al- sem felst 1 sko111™ limiun-'nokkui, friðþæging fyrir það, nýlega sent þrjár nýjar bæk-
mennmg þegar uthlutað var Það eru lika busáliold, sæng-ry^ £jgui, þúnir ag ur á mai*kaðinn, en þær eru
skömmtumnm iyrny siðasta urfataefni, handldæði, missi4 sie í bessum efnum. »Hyað sagði tröllið?‘f eftir
fjórðung þes?sa ars, að engum gluggatjold o. fl. Það sem eg
vefnaðaryöruskammti var þá vil sérstaklega vekja athygli
úthlutað, og forleikurinn að á, er hvað öll framkvæmd
þessum niðurskurði var sá, þessarar skömmtunar er ó-
að vefnaðarvöruskammtur- viðeigandi og komið að fólki
inn
hafði verið minnkaður um það sé svikist að þv
liehning frá þvi sem áður var. aði.
Skönnntun nauðsynjavara j Þegar skönuntunarbókun
missjá sig í þessum efnum. '»■
' En það kemur bara noldcuð Þórleif Bjarnason, „Þjóð-
seint. Það má þó ganga mik- lúðin til hamingju og heilla“
ið fljótara en verið hefir að e-tir Árna Ámason lækni og
útvega vörurnar, og fá þær ;Á sjúkrahúsinu“ eftir Frey-
. . .... , ^ ... * „ ... . * til landsins, ef það á að koma gerði á Felli.
fynr þnðja arsfjorðung ovoru, aðmaður ekki segiað f -r á amót> sem þcir ætlaj Þórleifur Bjarnason kenn-
ði verið minnkaður um það sé svikist að þvi í trun- ag fara aSíveita leyfi fyrir nú. ari skrifaði sína fyrstu bók
En það er góðra gjalda vert um Hornstrandir. Hún vakti
.. , ,.x . ef Fjárliagsráð er farið að þá, öðrum byggðalýsingum
getur venð nauðsynleg rað- um var úthlutað um siðustu s]dIja það? að yefnaðarvara fremur, athygli á sér fvrir
stöfun undir vissum knng- áramót höfðu þær inni að er nauðsynjar sem taka þarf það hve vel hún var skrifuð
umstæðum, iil þess að foið- jial(ja vefnaðarvöruskammt tillit tiþ þá gjaldeyrisákortur og skáldlega. Gaf liún vonir
önnur meiri vandiæði. fypj,. tvo fyrsfu.ársfjórðungíi, 'sá og framvegis verði eitt- um, að höfundurinn væri
cyðsluna.
ur.
ast
Þetta slalur allur almennnig- lcr j 00 fvrir hvorn. Það. var livað betur scð fyrir þcssum ekki neinn veifiskati á ritvell-
ur og tekur skömmtun þyi að visu engu lofað um að nauðSynjum, en nú hefir ver- inum og menn biðu með eft-
yfirleitt vel. Algengustu a- sama skamniti yrði úthhdað ig um' tima irvæntingu fleiri verka frá
síæður fyrir þvi að skammta fyrir 3< pg 4. ársfjórðung. En það er orðig yansæriiandi hans liendi. Ekki alls fyrir
þarf nauðsynjavurur eru það er heþlur ekki á nokk- fyrir olckUr, s.em stórgrædd- löngu kom út fyrsta skáld-
jafnaðarlega þær, að syo litið prn llátt gefið til kynna #|,m á striðinu, að þaö skuh.nú saga Þorleifs „Og svo kom
er til af þeim, eða eklu taan- skainmhirinn verði minnk- vera meiri. slc0rtur og minni ,vorið“. Yar það i rauninni
legt, að ekki geti hver iengiö aSll^ Almenningur er þvi i birgðir i landinu af liverdags- löng smásaga, frekar en
að kaupa þær el.tu- vi.í . Eða þeirri góðu trú, að hann fái legustu neyzhivörum cn sicáidsaga, en nú hefir Norðri
að fá.tæktai þjo elagsin.; sama skammt. áfram. Meðan nolclcru sinni áður, á sama sent á markaðinn fyrstu
vegna þurti að takmai m þ^ skömmtunármiðar eru i tim&-pg þær þjóðir, sem olc|| löllgu slcáklsögu þessa sér-
r Gjaldec uss voi t gil(1i5 getur fóllc eklci keypt ur standa næst, og við þelclcj- stæða liöfundar. Gerist liún
út á þá nema að nokkiu leyti, um bezt, eru nú að rýmka í útkjállcabyggðum á norð-
Það sem gerir slcömmtun- jafnVel þó þeir séu iiam- um eða afnenia með öllu vesturströnd iandsins i sama
ina nú nauðsvnlega hjá okk- lengdir til ágústlolca, vegna slconillltun bjá sér, og birgja umhverfi og við sömu lífs-
iu' er of miÍcU lcaupgeta al- þess að vörurnar eru elclci tii sig upp með nauðsynjavörur lcjör og liöfundur lýsir svo
mennings inn á við móti j landinu. Þegar miðamii vegna UppVÍCnlegs útlits i eftirminnilega í Hornstrend-
verðmæti utílutningsins, og sv0 elclci gilda iengur eiu lleimsmalunumj og þetta gela ingabók sinni.
þannig verður það meðan margir sem enn eiga ónotaða þaþ, þráft fyrir siórljón og | „Þjóðleiðin til liamingju
hér er miklu hærra lcaup- skömmtunarmiða, sem verða eyðilegginguu vegna striðs- og heillá“ eftir Árna Árna-
gjald og verðbólga en i við- þeim ónýtir. Skyldi það eiga jns það Gr nú orðið algengt son lælcni er einslconar and-
skiptalondum olclcar. Þess sér noklcurt fordæmi þar, hér að verzlanir verða að staða við bók Dungals,
vegna verður eflirspurmn sem vöruslcömmtun er, að kaUj^ 4 íögregluaðstoð til .Blelcking og þelclcing“, og
eí'iir útlendu vörunum milclu ekld sé reynt iil þess itrasta, þess að lialda uppi regluibúð- Arni telur það firru eina og
meiri en gjaldeyristekjunum að birgja svo upp með vöi- unum vegna troðnings, ef —.........
nemur. Og meðan svo er losn- um að hver geti fengið sinn þær fá eillllverja snpslatfa af j
um við hvorki við innflutn- slíammt. Skömmtunarmiðar, einllverri vöru sem allir þurfa
ingshöft né vöruskömmtun. seni svona fer um, minna á að ná j_ Biðraðirnar við búð-
En það á alls elclci að valda avisull) sem engin innstæða irnar eru annars livumleitt
þvi að innflutn. nausynja- er fyrir. Fyrir þriðja árs- fyrirbrigði i bænum. Það er
bleldcingu að trúa því, að
þelckingin eiii geti bjargað
heiminum frá þeim voða,
sem nú steðjar að. Bókinni
er sicipt í eflirfarandi kafla:
Inngangur, Heiinurinn —
biiin.stóri, Maðurinn iiinn
litli heimur, Menning vorra
ára, Menning og siðgæðis-
grundvöllur, Mótbárur og
efnisliyggja, Guðstrúin, Tvær
guðsmyndir, Eihfðartrúin,
Mannlífshugsjón kristin-
dómsins, Siðgæðishugsjqn
kristindómsins.
j „Á sjúkrahúsinu“ er slcáld-
saga eftir Freygerði á Felli,
áður óþeklct nafn i bók-
menntum voriiin. Hinsvegar
mun marga fýsa að lesa jiessa
sálarlífslývsirigg og barttáu-
sögu fátækrar ungrar stúlku,
sem heyir baráttu við sjúlc-
dóma og erfið lifslcjör — og
vinnur sigur.
Fæddisf eftir
lát móðurinnar.
Það hefir komið nokkur-
um sinnum fvrir, að börn
hafa fæðzt eftir að móðirin
er látin.
í spílala einum i Ports-
mouth liggur nú drengur,
sem fæddist einni mínútu
eftir að móðir hans dó. Lælcn-
ar, sem stunduðu móðurina,
vissu að hún átli von á barni
eftir fjórar vikur og þegar
elcki var liægt að bjarga lifi
h.ennar var gerður á henni
lceisarauppskurður og tólcst
að bjarga lífi barnsins.
Þ. St.
yara sé svo takmarkaðm, að tjórðunginn er svo aðeins eittllvað meira en lítið bogið vinna
af þvi hljótist neyðarástand iátinn hálfur slcammtur við við shlct ástan(|.
eins og nú er verið að lcoma það sem áður var, og ekkert,
á með niðurskurði á innflutn- rainnsta kosti ennþá, fyrir
ingi vefnaðarvara og siðasta ársfjórðuriginn, eins
skömmlun á þeim. Meðan og áður er sagt.
% partur innflutningsins er þeir senl fengisl hafa við
f járfestingarvörur, og við vefnaðarvoruverzlun vita vel
að það er langmest lcevpt af
þeim 4—5 síðustu mánuði I
ija
Yísir hefir verið beðinn
Verkamenn, sem voru að
að endufbyggingu
gamallar byggingar i Len-
ham i Englandi, fundu, er
þeir voru að grafa fyrir
jveggjum inni í húsinu, þrjár
beinagrindur, cr fornleifa-
fæðingar telja að séu af sax-
nesku fqlki á 7. öld.
j Sérfræðingar ségja, að
beinagrindurnar séu af full-
skulum segja allar góðar og
gagnlegar, þá eru þær þó
ekki allar cins aðlcallandi og ársins. Þá er fólk að lcaupa fyrir hjálparbeiðni fyrir er- orðnu fólki, tveim lcörlum
hversdagslegur íverufatnaður gér slcjótföt til vetrarins, og lenda stúlku, sem hér er og einni lconu. Bein lconunn-
cða sængurföt, og fjölda húrn og uámsíóik að búa Sig stödd mjög- veik, svo hún ar tágu ofan á bcinum ann-
í skólana. Þessi niðurslcurður getur ekki unnið fyrir sér og ars mannsins eins olg bún
á vefnaðarvöruskammtinum þarf að komast heim til sín. hefði verið að faðma hann
margt fleira, sem útlendum
gjaldeyri er varið til, mætti
nefriá.
lcémur þvi á versta tíma. Þá Hafði stúlkan komið liirig- að sér. í einni beinagrindinni
Það má alltal'deila um það er hka vitað að um langan að i atvinnuleit, en veilclist vöru allar tennurnar í tann-
hvað fóllc þarf aðTcaupa milc- tíma hefir verið mikiil skort- hættulega slcöminu eftir að görðunum. Brezlcir fornlcifa-
ið lil fata, «1 þess að vera vjel ur á sængurfataefnum, svo ]lim lcom hirigað. Blaðið hef- fræðingar hafa undrazt yfir
og þolclcalega lclætt, og verður nl0rg heimili eru orðin sár- ir aflað sér upplýsinga uin þessum fundi í þorpi i Kent
liér eklci farið að þrátta uni fálæk af þeim efnum. Þó við stúlkua og er hún einstæð- —.aðeins 80 lcm. frá London.
það, þó það sé pcrsónuleg búuin við gjaldeyrisslcorl, að- inngur og munaðarlaus. Yegna þess að allar bcina-
sannfæring inin, og alls al-jahega vegna milcils peninga- Hana langar til þess að kom- grindurnar voru saman, liafa
mennings, að eflir ástæðum f lóðs, og milcilla fram- ast heim til sín, en óslcar elclci meivn freistazt til þess að
hafi eklci verið rétt að
niinnka vefnaðarvöru-
skammtinn úr bví sem liann
var á fvrri ársfjórðungnum,
og enn síður að taka hann aí
með öllu þó ekki sé nema
einn ársfjórðung. Enda verð-
11 r því ekki trúað -að óreyndu,
að eícki verði látinn meiri
vefnaðarvöruslcamm tur fyrir
áramót. Aðgætandi er að það
Icvæmda í láridimi; þá rétt- 'eftir að vérða flutt neinum lialda, að hér sé um alda
lætir það elclci þann mikla sveitarflutningi. Hefir fóllc gamalt þrefalt morð að ræða.
riiðurslcurð sem gerður hefir slcotið yfir • liana slcjólshúsi Aftur á móti telja fornleifa-
verið á innflutningi nauð- liér i bænum, en hefir elcki fræðingar, að sannanir fyrir
synlegustu vefnaðarviiru. sjálft auraráð til að greiða slíkuni glæp sé svo litlar, að
Nú hafa blöðin sagt frá-þvi fargjaldið fyrir liana og fer elckert verði sagt með vissu.
að Fjárhagsráð hal'i heimiiað því heldur þess á Jeit, ef vera Um beinagrindurnar segja
gjaldeyri fyrir aulcainnflutn- kynni, að einhverjir góðhjarl- fornleifafræðingar, að báðir
ingi á því, sem rpest vönlun aðir menn vildu. hlaupa und- mennirnir hafi verið grafnir
er á, svo sem sængurfataefn- ir bagga. Gjöfum gela. menn með slcjöldujn sínum og ann-
uin, .sqklcum o. fí, fvrir 3 lcomið til Yisis,. sem , mun ar maðurinn hafi borið járn-
sverð, sem var cnnþá nolclc-
er fleira en iverufalnaður millj. lcr. og hálfa millj. fyrir koma þcim áleiðis.
uð lieillegt. Aulc þess fund-
ust 1 gröfinni rýiingur og
leifar af spjóti.
Bronzsylgjur og liringjur
fundust lijá beinum lconunn-
ara og telja sérfræðingarnir,
að það muni vera leifar af
helti ,er húri hafi borið. Eng-
ir skartgripir aðrir fundust
þó i gröfinni, en i öðrum
gröfum frá þessu tímabili
var það mjög algengt að slíkt
fyndist, þar sem konur vo.ru
grafnar.
i Af ýmsum merlcjum draga
fornleifafræðingar þá álylct-
un, að um lcristið fóllc liafi
verýð að ræða. Helztu sann-
anir þess telja þeir, að engir
slcartgripir voru i gröfinni
og beinagrindurnar lágu all-
ar i austur og vestur. Þeir
segja ennfremur, að elckert
jverði ráðið af því, er fannst
i gröfinni, liver dánarorsökin
hafi verið. Engir möguleilcar
eru fyrir þvi að rannsalca
betur nágrennið, þvi þar
liafa verið reistar verlcsmiðj-
ur og ibúðarhús.
Ýmsar aðrar fornleifar
lcomu i ljós við endurbj’gg-
ingu þessarar gömlu l)ygg-
ingar, sem sjálf er aðeins frá
byrjun 15. aldar. ÝTnsir forn-
r peningar fundust og bæna-
:>ók ein, sem bar ártalið 1638.