Vísir - 01.04.1949, Page 10

10
VISIR
Föstudagltei i. apríl 1949
sem hann sagði, var eins og
sprengja í andlit Banda-
ríkjamanna. Hann ljóstaði
því upp, að þýzk bryndreka-
sveit undir stjórn Skor/.enys
— sem notaði ameríska
skriðdreka, tekna herfangi —
ætti að látast vera amerísk
skriðdrekas vei t á undan-
haldi, en skylduverk hennar
væri að ná á sitt vald brún-
um yfir Meuse.
Ætluðu að ráða
Eisenhower af dögum.
Við frekari yfirheyrslu
kannaðist sami liðsforingi
við, að ætlun Þjóðverja væri
einnig að ráða Eisenhower
nf dögum. Sagði hann, að
Slcorzeny og nokkrir liðsfor-
ingjar hans, sem liann treysti
í)ezt, ætluðu að látast vera
amerísldr liðsforingjar, sem
væru að fara með þýzka
hershöfðingja, er teknir
hefði verið til fanga, til aðal-
bækistöðvanna í Versailles.
]3eir mundu ráðast á starfslið
bækistöðvanna og hafa Eis-
enhower á brott með scr eða
Skorzeny myrða hann.
Þetla gat verið tilbúníng-
ur, en samstarfsmenn Eisen-
howers þorðu ekki annað en
að láta setja gaddavírsgirð-
ingar umhverfis Trianon-
höllina, hafa þar skriðdreka
til varnar og nærri þúsund
vel vopnaða hermenn. Hver
maður, scm inn vildi komast,
var rannsakaður nákvæm-
lega. Eiscnhower var sjálfur
látinn flytjast í byggingu
eina, þar scm vörður var við
hverjar dyr og glugga. Hann
fékk ekki að fara út fyrir
dyr dögum saman og var
alveg að springa af óþolin-
mæði. En hann fékk ckki
að fara út, því að.ekki var
að vita, ncma Þjóðverjar
hefðu komið fyrir leyni-
skyttum í grennd við luisið.
Þjóðverjar
stöðvaðir.
En Þjóðverjar þokuðust á-
fram og einn daginn komu
50 þýzk-amerískir skrið-
drekar amerískri brynsveit
á óvart, svo að hún galt mik-
ið afhroð. Bandaríkjamenn,
sem af komust, tilkynntu, að
þeirra eigin skriðdrekar
væru 'farnir að skjóta á þá.
Skipun var þá gefin út um,
að tilkynna skyldi um allar
ferðir skriðdreka, svo að
hægt væri að komasl að því,
hvar óvinir væru á ferð. —
Verðir voru líka settir á
bakka Meuse og ])ar voru
50—60 Þjóðverjar teknir
höndum, er þeir reyndu að
komast yfir fljótið.
Nú leið að því, að Þjóð-
verjar biðu ósigur. Brynsveit
Skorzenys komst að Malm-
édv, cn þar var ameriskt
stórskotalið reiðubúið. Þjóð-
verjar sendu menn á undan
fiér, til að forvitnast um
hversu margar byssur væru
þar, Menniruir voru hand-
telcnir og fallbyssurnar hófu
söng sínn. Skriðdrekarnir
voru allir eyðilagðir og
margir Þjóðverjar féllu, en
aðrir teknir höndum. Voru
þeir allir klæddir amerískum
einkennisbúningum.
Margir líflátnir.
Skömmu fyrir jólin hófust
réttarhöld yfir Þjóðverjum
þeim, sem teknir höfðu verið j
höndum. Þeir svöruðu því til,
er þcir voru spurðir, hvers
vegna þeir hefðu dulbúizt,
að þeir hefðu einungis hlýtt
fyrirskipunum og þeir gerðu
allt, sem sér væri skipað. —
Memi þessir vom dænídir
fyrir að hafa brotið alþjóða-
lög lun hernað og dæmdir til
lífláts eins og um venjulega
njósnara væri að i’æða. Af-
MÞjjékfiát&tBi iltS f.
sagt
Mönnum þykir þetta sjálf-
ljót yfirskrift, en því
miður eru verk mannanna
oft ljótari en þau ljótustu
lýsingarorð, sem liægt er að
nota um þau.
Þótt allskonar trúarvingl
og rugl blandist saman við
lestur hinna helgu bóka
jijóðanna og útleggingu
manna á spádómum þeirra,
þá munu þó fáir reyndir
menn og bókvanir neita því,
að til hafi vei’ið skvggnír
menn, sjáendur og spámenn,
sem séð hafi fyrir óorðna
hluti.
I sambandi við hinar
ógnslegum augum niður í
einhver neðanjarðar víti og
djöflaheima, þvi að slík ó-
j)jóð hefir nú flutt sig síð-
■ustu áratugina á yfirborð
jarðar og haft völdin aug-
ljóslega í böðlasveitum, við
fangabúðir og píningartæki,
náð tökum á þeim, sem til
vandræðanna stofna.
Menn ættu að reyna að
glöggva sig á því, einnig í
minniháttarmálunum, af
hvaða anda þeir stjómast.
Eg hef heyrt menn Iirósa j>ví
mjög, hve rólegt hafi verið
á portsamkomunni í Reykja-
vík 27. marz s.l. Gott var
það, en hverjum var að
manndráp og lcúgun. Til þakka? Sýnir ekki þetta, að
þess að átta sig á slíku, þurfa andstæðingar þeirra, er mál
menn ekki að trúa á neinn fluttu á samkomunni, kunnu
persónulegan djöful með þá mannasiði að hafa engin
hom og klaufir. Hinir raun-
verulegu „djöfla-andar“ eru
nú miklu augljósari á meðal
jijóðanna, heldur en allar
slíkaT grýlur miðaldanna.
skrílslæti i frammi. En hvað
val’ð svo uppi á teningnum,
er Norðmenn tóku að ræða í
Stórjúnginu Atlantshafs-
bandalagið? Þá kom þar ann-
Viíji menn athuga nánar ar lýður á vettvang og hafði
takan fór fram við bæinn raunalegu æsingar, sem mi’ l>essi orð ritningarinnar, sem
I eiga sér stað meðál þjóðanna.j vitnað var i, ætti þeim ekki
Henri Chapelle í Belgíu.
Menn þeir, sem jmnnig
enduðu lífsdaga sína, voru
um 130, en óvíst er, hversu
margir íellu af j)eim hópi,
sem Skorzeny féklc til um-
ráða. Sjálfur varð hann fyrir
sþrengjubroti um það bil,
sem hann var að gera sér
vonir um að geta jieyst sið-
asta sprettinn að Meuse, En
hann varð vonlaus um, að 'andar,
og einnig hér á landi, minn-
ist eg spádómsorða, sem eg
las oft fyrr á árum. Þau eru
j>essi:
„Og eg sá koma út af
munni þrekans og út af
munni dýrsins og út af
munni falsspámannsins þrjá
óhreina anda, sem froskar
væru, því að þeir eru djöfla-
bragð sitt jnundi heppnast,
jiegar ameríski herinn til-
kynnti i útvarpi, hvaða menn
liefðu verið teknir af lífi fyr-
ir að kla'ðast einkennisbún-
ingi Bandaríkjanna.
sem gera tákn og
ganga út tii konunga allrar
að vera ókleift, að renna
grun i hvaða öfl „drekinn,
dýrið og -falsspámaðurínn“
táknar. Um drekann er talað
í 12. kapítula sömu bókar —
Opinberunarbókarínnar. Það
er hið andkristilega veralclar-
vald, sem reyndi að granda
„barni konunnar“ — synin-
um, og scm alltaf á öllum
öldum hefir rcynt að taka
Krist frá mönnunum og
Dýrið
í frammi þau læti, að ryðja
varð þingsali til þess, að
þingmenn gætu rætt málið.
Það leynir sér sjaldan af
hvaða anda menn stjórnast.
Pétur Sigurðsson.
heimsbyggðarinnar, til að mennina *ra 5°niim-
safna þeim saman til stríðs-í °g Jalsspámaðurinn eni svo
ins á hinum milda degi Guðs
Og
}>cir
hins alvalda. .
söfnuðu þeim saman á þann
stað, sem á liebresku kallast
Harmagedón“.
rnar eru ævinlega
Skorzeny var þó ekki
af baki dottinn.
En J>áttur Skorzenys í sögu knúðar fram af einhverjum
stríðsins var samt ekki á'anda, illum eða góðum. Það
enda, j>vi að J>að féll í hans'geta ekki verið góðir andar,
hlut að gera sókn banda- sem nú safna j>jóðunum sam-
auðvitað samherjar þessa
valds, af sama flokki og
■sama sauðliúsi.
Ct af munni þessara valda
ganga „djöfla-andar“ til að
IZréf :
Ejciðrri t
Reykjavík, 24. marz 1949.
Hr. ritstjórí!
I blaði yðar frá í gær (23.
marz) birtist grein eftir Dr.
Victor Urbantschitsch, undir
fyrirsögnimn „Skemmtilegt
manna inn i Þýzkaland sem
erfiðasta og hættulegasfa. —
Spellvirkjar hans gengu
hvarvetna frá ýmsum gildr-
um og leynisprengjum, sem
urðu mörgum hermanni
að bana, ]>egar Iiann átti sér
einskis ills von.
En j)að sást í upphafi
greinar ])essarrar, að Skor-
zcnv gafst að lokum upp.
Hann var þá þegar tekinn til
yfirheyrslu. Hann hélt þvi
fram, að hann hefði aldrei
ætlað að koma Eisenhower
fyrir lcattarnef. Hann hefði
aðeins búið söguna til, lil
Jæss að hressa upp á mcnn
sína. Hann jióttist vita, að
einhverjir manna
an til hins mikla og ægilega
hildarleiks, sem virðist óum-
flýjanlegur.
Menn }>urfa
stara, eins og
safna þjóðunum saman til söngmót framlialdsskól-
hins mikla og ægilega hildar-! anna“- Um grein þessa cr i
leiks. Engiun manni, sem \ fC-stum atriðum ekkert nema
athugað liefir þessi mál,1 Sott eitt að segja, og sannar-
blandast hugur um, hvar leSa ánægjulegt, að slíkur
Harmagedón eða Armagedón hæfileikamaður, sem Di.
Urbantschitsch er, slcyldi láta
í ljósi álit sitt á þessu söng-
móti, enda mun sú gagnrýni,
er. Það er áreiðanlega staður
ekki mjög langt frá Miðjarð-
nú ehki ' arhafinu. Og til þessa staðar
á miðölduin, eiÖa .-kommgaruir41 eða vald-|sem kom fram 1 Srein hans’
’ hafarnir að streyma, þeir cr
_____________' „koma úr sólaruppkomu-
síað“, eða með öðrum orðum,
úr austri.
Bandaríkjamaima. Þá állu
j)eir að hafa búningaskipti, j
áður en þeir hleyptu skoti j
úr byssu. Þ. 8. sept. 1947 var, verðe, mæ
Skorzcny sýknaður með sjö af eftirfarandi
helztu aðstoðarforingjum
sínum. Kvartaði hann ]>á
ekki undan öðru en því, að
einhver hcfði hnuplað af
honum úrinu góða Mussolini-
náut.
En Skorzeny var þó ekki
sirtna I sloppinn alvcg. Nú beið lian
stjórnendum og söngvurum
til mikils gagns.
Samt sem áður langar mig
lil að biðja yður, hr. ritstjóri,
að gjöra svo vel og birta leið-
Hvers konar aíok þetta ,,,. ,
... ,. ... ... , : rel-tmgu við eitt atnði í þess-
2tti eí td vill raða! . „ IT , , . ,
v ,, iari grem Dr. Urbantschitsch.
ðum: „Og & . r„ . . ,
,. , ,, ,-.v - . ,Hann segir: „Tveir korar,
dvrið var handtelað og asamt , .....
. ... sem tukvnnt hotðu þatttoku
})vi ialsspamaðunnn, -
táknin gcrði í augsýn
sem
þess,
en með þeim lciddi hann af-
vega þá, sem tekið liöfðu
við merki dýrsins, og þá,
sem tilbeðið höfðu líkneski
þess, báðum þeim var kastað
mundu verða teknir höndum
og' að líkindum segja lrá
jiessu. Hann bætti við: „Ifefði
cg ætlað a5 gera þetta, þá
liefði
kvæmd.“
eg Iirundið þvi í fram-
Sýknaður.
Skorzeny var leiddur fyrir
rétt í Dachau. llann vann eið
að Jiví, að mcnn sinir væru
ekki einu hermennirnir í
stríðinu, sem hefðu klæðzt
einkennisbúningum fjand-
manna sinna. Bretar og Rúss-
ar hefðu og gert það. Iíann
hefði skipað mönnum sínum
að nota amerísku einkemiis-
búningana einungis til að^
komast geginun stöðvar j urinn í Evrópu'
rannsókn á
nazista, þar
ferli hans sem' lifamli í eldsdikið, sem logar
sem liann hafði af brennisteini“.
verið í SS-sveitunum. En
Skorzeny vildi ekki bíða eftir
dómsúrskurði á því sviði.
Aðfaranótt J). 25. júli s. I.
slapp hann úr fangelsinu og
heí'ir ekki til hans spurzt
síðan.
sína, skárust úr leik á síðustu
stundu.“ Þessi staðhæfing
hans er ekki rétt, enda hygg
eg, að hún sé bvggð á getsök-
úin eða röngum upplýsing-
um. Ástæðan til þess, að kór-
ar þessir, sem hann getur
um, þ. e. Karlakór Samvinnu-
skólans og Kvennaskólakór-
Er nú ekki auðveldara aö jnn_ gátu ekki lekið Jiátt í
skilja slíka spádóma, cn ])essu nióti var sú, að veik-
áður ? Þessi ógnaröfl, sem ó- inríi söngstjói’ans komu í veg
friðarbalið kveikja, kastast, fyriJ)að'. en hann er sá sami
]>ó sjálf í „eldsdíkið, sem log-:fyrir I>áða kórana. Hvað við-
ar af brennisteini..* Þetta erjvn-ur ])vi, aís þeir bafi skor-
sjálfsagt ekkert ot sterk lýs- asi ur Leilc á síðustu stundu,
styrjöld, vii eg ge{a þess, að söngstjór-
eldsdíki“, jnn var búinn að vera veikur
muu síðan á fimmludegi og var þá
þegar sýnt. að hann mundi
Gert cr ráð fyrir }>ví, að ing á framtíðar
hann sé nú foringi neðan- lofthernaði og því
jarðarstarfsemi, sem hann sem atómhernaður
einn getur stjórnað vegna skapa.
orðs J>ess, sem fer af honum Slík vcrða afdrif Jiessara
meðal Þjóðverja. Og maður- árásarvalda, sem ætla að
inn, sem sótti málið gegn leggja undir sig heiminn,
honum fyrir réttinum í grípa iil sverðsins og munu
Dachau, lét svo um nuelt, að i fyrir sverði falla. Mönnun-
hann væri „'nættulegasti mað-
um getur ekki verið sjálfrátt.
Einhverjir illir andar hafa
ckki orðinn s%>> hress á
sunnudeíTÍ að lrnnn gæti stað-
ið að st.jóm tveggja kóra.
Ilins vegar vai það á valdi
{x-irra, sem sáu um þetta
mót, hvort þeir vildu fivsta
Framh. á 11. síðu.