Vísir - 21.05.1949, Blaðsíða 4

Vísir - 21.05.1949, Blaðsíða 4
V I s t H Laugardaginn 21. 'maí 1949 WfiSIK. D A G B L A Ð Ctgefandi: BLAÐACTGAFÁN VISIR H/F. Ilitstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson. Skrifstot'a: Auslurstneti 7. Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 16W) (fimm línur). Lausasala 50 aurar. Félagsprentsxniðjan h.f. Sömu laun iyrir sama stari Kvenþjóðin hefux’ ki’aí’ist j>ess á undani'örnuin árum, að konur nvtu sömu launa og karlar. vnnu jiær saina starf og stæðu þeim ekki að baki í ai'köslum. Svo er Jxessu i'arið' um margvíslega vinnu, sem konur og karlar stunda jöfniun höndum, en jjar mætti einkum nefna skrifstofu- störl’, simavíjrzlu og ennfremur suma erfiðisvinnu. svo sem fiskvcrkun og niðursuðu auk margvíslegs annars iðn- aðar. I öllum þessum greinum standa konur sízt körlum að baki, en jjrátt f'yrii- }>að hci'ur viðgengizt um langan aldur að greiða jxeim mun lægri laun. Meðan launaníðingar léku lausum hala, óátalið af sam- tökum launjjega, var ekki að undra, j>óit ekki iengist leiðrétting i jjessu efni. Nú munu jxeir orðnir áhril'aliilir en jjrátt l'yrir það verður kvenjxjóðin enn að bera skarðan hlut frá borði í samkcppninni við karlmennina. Þau rök eru færð fyrir |>ví, að konur séu neyzlugrennri en karlar, geti frekar búið að sínu og unuið sér í hag og á þeiin hvíli að öðru levti ekki sömu skvldur og körhnn. Slík rök eru röng í verulegum atriðum. Því til sönnunar mætti nefna, að klæðnaður kvenna er sízt ódýrari en karla, eigi j>ær ekki að ganga i lörfunx. Húsnæði kostar hið sama, iivort sem konur eða karlar eiga í hlut. og á fæðiskostnaði er mjöjg é>vei’ulegur munur og eru |>á taldar helztu naiið- synjar til Iíl'sframtæris. Er ekki sýnilegt, að hlutur kvenna eigi að vera lakari en karla al' jjessum sökum. Fyrr á árum voru konur einskonar vinnudýr á lieim- ilumun, sem nutu ekki kaupjjrælkunar, heldur öllu frckar einskis kaups, ef frá er talið fæði og skæði. Þær áttu lit- inn eða engan kost á menntun og voru ekki hlutgengar til ernhætta. Skynsamir og víðsýnir menn Jiafa ]>ætt úr slíku misrétti að verulegu leyti, eu cnnjjá eimir þó eftir af því, meðal annars í launagreiðslum. Konur Irafa sann- að, cftir að þeim gafst kostur á að sýna getu sína, að þær standa körlum fvllilega á sporði í æðri menntun. Mai’gar starfa þær hér og erlendis, sem læknar, lögfræðingar og prestar, auk j>ess, sem j>:er gegna I'lestum öðrum störfum, sem ol'bjóða ekki getu j>eirra. Kvenlæknar njóta sömu í’éttinda. og karllæknar og lúla sama taxta, auk þess, sem þau’ bera sömu skyldur. Engum heilvita manni dettur í hug að kvenlæknir taki lægra g.jald í'yrir |>j«'>ijiistn sína, en aðr- ii' heknar, og sama er svo að segja um aðra opinhera embiettismenn. I sýslunarmannastétl gegnir allt öðru máli. Þar eru launakjurin misjöfn eftir kyn.jum. F.n sé jjiið’ réttmætt, að embættismenn af báðum kynjum fái sönm launagi’eiðslur fyrir sömu störf, svnist óréttmætt, að slík skipan nái ekki íil allra starfa, J>ar sem tíðkast í margvis- legri skrifstofuvinnu, símajjjónuslu og flestum Jéltari iðnaði. Frumvarj) til laga var lagt fyrir síðasta Alþingi, sem gekk í þá átt að konur og karlar skyldu fá sömu launa- greiðslur fyrir sömu störf. Frumvarjnð náði ekki lrani að ganga að jjessu sinni. Þrátt fyrir j>að má telja öruggt, að slíkar kröfur verði ekki kveðnar niður til langl’rama, og ]>ær eru öllu eðli málsins samkv:emt, fvllilcga réttm:et- ar. Þrælahald .skajiar að sjálfsögðu ódýrasta vinnuaflið, en jmitt fyrir J>að dettur engum heilvita manni í hug, að réttketa það, nema ef lil vill i einræðisríkjum. Launa- munur karta og kvenna minnir óneitanjega á þrælahald fortíðai’innar, enda munu engin Irambærileg rök finn- ast lyrir slíku misi’étti. Þess er einnig vert að minnast, að launakúgun kvennu getur beinlínis reynzt |)jóðh;ettuleg, með |>ví að neyðin leiðii’ marga út á aðrar hraulir, en |)avr æskilegustu. Sýn- ist svo sem siðfcrðispöstular |> jóðarinnai’, sem eru furðu- lega margir, hefðu átt að reka augun í ]>essa slaðreynd, sem j>eir hafa að sjálfsögðu ekki gert, enda er hnesnin oftast blind. F.n vilji menn efla siðferði í landinu, er fyrsta skilyrði að skaj)a almenningi, jalnt körlum sem konum, —- lífvænleg kjör. Frá Keimaradeild Handíðaskólans. Þar eð nokkrar af um- sóknum um iimgöngu í kenii- aradeild handavinnu kvenna cru orðnar nálega tveggja ára og skólanum er ókunn- ugt um námsóskir umsækj- enda nú, óskar skólastjóri Ilandiðaskólans þess, að' all- itr stúlkur. sem sótt lxafa um Ástralíumenn vilja leyía innflutning á þýzku kvenfólki. Chiefley, fonsælisráðhcrra Ástraliu, flutti ræðu í yær um nauðsyn þess, að auka innflutning fólks til Astraliu og halda fast við bá stefnu, unum i þeim cfnurn og flyzt geisilegur fjöldi manna til Astralíu á næstu árum, ef áformin vcrða framkvæmd eftir áætlun. — Clnefley sagði, að á hernáinssvæðum Vesturveldanna í Þýzkaíandi væru 7 milljónir kvenna um fram karla, og yrði Ástralía að talca við einlivcrju af þessu fólki. Mannkyninu fjölgar mi mjög ört eða um 63.000 inngöngu í kennar á hausti komanda, ; einnig I>ær, sem sent hafa umsóknir síuar á Jiessu skólaári, -w- tilkynni skril'stofu skólans hréflcga eða með símskeyti hver sé afstaða ]>eirra nú til fyrri umsókna. Tilkynn- ingar jiessar vcrða að hafa horist skrifstofunni fyrir lok þessn mánaðar. Inntöku- próf í íslenzlui l vrir umsækj- endur um kennaradeildina I fer fram dagana 3. og l.í júní n.k. Ise|)tembcr n.k. ferj einnig fram inntökupróf í j islenzku fyrir þær stúlkur, j seni eigi hafa aðstöðu til aðj gaftga tii þessa |>rófs mi. adeildina ð'g/u eingöngu innflutn- manns á dag, að því cr.talið ing hvítra manna. er, og koma % þessarar Stjórnin lrefir sem kunn- niiklu fólksfjölgunar á Asíu- mikil áform á prjón- lönd. ugt er REIKNINGUR H.f. Eimskipafélags islands fyrir árið 1948 liggur l'rammi á skrifstofu í'élagsins frá og með deginum í dag til sýnis fyrir hluthafa. Rcykjavik, 21. maí 1949. SíjjÚB'nin. 60 ára afmæiishálíð Ármanns Hinn heimsfrægi gullmedalíufimleikaflokkur frá Finnlandi, er vann guihnedalíu á Olymjúuleikunum i London 1948 sýnir listir sínar í Tivoli í kvöld. Þetta er 3. og síðasta sýningin, er flokkur þessi sýnir hér og ættu því þær jmsundir manna er frá urðu að hverfa vegna rúmleysis á Hálogalandi að nota t:eki- færið og sjá þessa mikilfenglegu sýniiigu í Tivoli i kvöld. Aðgöngumiðar verða seldir allan daginn frá kl. 1 8 eftir hádegi í Tivoli og kosta kr. 5 fvrir hörn og kr. 10 fvrir fullorðna. fMÍíntnföiugiö Át'ntnnn ♦ B1 jr. * MaÖur þarf hvorki aö vera „sportidjót" eÖa ganga með háskalega „íþróttadellu“ til þess aö verða sem bergnum- inn af fimleikasýningu á borö við þá, er hinir ágætu finnsku gestir Ármanns sýna okkur Reylcvíkingum þessa dagana. ■ Meöal jæirra, sem boðift var að liorfa á fyrstu sýningu hins finnska olyin])íu-fimicikaflokks j i íyr'rakvöld voru blaöanietin j og eg' einn hinna hamingjusönm í hópi þeirra. F.g hefði alrlrei j irúað j>ví afi órey.ndu, aft fiin- leikar gætu vériti svo heillandi, svo glæsilegir og karlmannleg- ir. og raun bar vitni ]>essa i k'völrlstnnd i íj>rótfahúsiiHi inni . við Hálogaland. Þats var auö- séö, a'ö fimleikamennirnir höffiu krafta í köggium, maður sá handleggsvöðvana hnyklast unriir strengrlri lu'röitmi í hin- um erfiðu æfingum í ltringum | og á svift'á, en }>aö var urnfram allt mýktin og lipuröin, sein lieillaði og gagntók. Út af fyrir sig finnst mér það ekkert merkilegt að sjá cskaplega sterka menn,nærri vanskapaða af vöðvaköggl- um á fót- og handleggjum, sem sagt heil kjötfjöll í mannsmvnd. En slíku er ekki til að dreifa um finnsku fimleikamennina. Þeir geta verið stæltir sem stálfjöður og mýkri en hægur andvar- inn á kinnum barns. * Ekki alls íyrir löngu sá eg hneialdkasýningu. I’að á lika aö heita íþrótt. Tvéir sterkir menn reyna aö berja hvorn ann- an aö utan, helzt að rota and- stæðinginn eða ]>á aö minnsta kosti að gefa honuni duglegar blóðnasir (að minnsta kosti virðist slíkt vekja fnestan fögn- uð áhorfenda). Mér datt i hug, hvílik móðgun slíkt væri við þá, er fást við ij>ré>ttir á borð viö fimleika i stil Finnana, aö nefna þetta íþrótt og meira aö segjá í s(">nni anclránni. Maöur- inn, sein sveiflar sér léttilega á svifránni, nær ]>ví óháður aö- dráttarafli jarðar og öðrum náttúrulögum, eöa stendur á annarri hendi án þess að hifast, í fullkomnu jafnvægi vöðva og tauga, er j>úsund sitmum- eftir sóknarverðari fulltrúi íj>rótta en beljakinn, sem rotar félaga sinn (knockout í I. lotu þykir víst fínast). Ög J>etta er ekkert smekksatriöi, heldur menning- aratriöi. * Nú eru hér á ferðinni ein- stalcir gestir, finnsku fim- leikamennirnir. Þeir, sem fá tækifæri til þess að sjá þá, gleyma ekki því, sem fyrit' augun ber. Eg vona, að stjórn Ármanns takist að efna til fleiri sýninga Finn- anna. hér, og er þessu hér með skotið til þeirra Ár- menninga í þeirri von, að það beri árangur, til ánægju öllum þeim, er unna glæsi- legum íþróttum.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.